Degeneracja form życia społecznego

Agresja i przemoc:

Pierwszy element zauważalny w nauce o degeneracji życia społecznego. Zburzenie prawidłowych relacji międzyludzkich.

Patologia w ośrodkach miejskich:

Przyciąga zwykłego człowieka ze względów ekonomicznych, społecznych, kulturowych. „Coś się dzieje”- ale zbyt szybko, gwałtownie i nieprzewidywalnie. Do najpotężniejszych sił przyczyniających się do degeneracji form życia w mieście należą warunki społeczne- np. alienacja. Żyjemy wśród innych, ale samotni i wyobcowani. Coraz więcej powstaje dziur psychicznych powodujących krzywdę, agresję itd. Ośrodek miejski jest syndromem znieczulenia. Szybkość reakcji pomocy jest bardzo wydłużona. Badania wykazały, że w sytuacjach zagrożenia jesteśmy w stanie pomagać tylko osobom z którymi jakoś się identyfikujemy. Relacje interpersonalne mają charakter nieformalny, płytki. Nie czujemy się więc za nikogo odpowiedzialni.

Współczesny człowiek żyje bardzo szybko. Człowiek nie jest w stanie uporać się z czasem, szybkością. Szybkość życia prowadzi do patologii w relacjach interpersonalnych. Prowadzi do braku wrażliwości na drugiego człowieka, do szybkości i niezauważenia drugiego. Szybkość życia jest destruktywna.

Nadmierne zagęszczenie prowadzi do wrogości i schorzeń społecznych. Zmniejszenie terytorium osobistego. Człowiek przestaje mieć własne terytorium. 2 rodzaje zagęszczenia- przestrzenne i społeczne. Przestrzenne to ta sama liczba osób na różnych przestrzeniach. Społeczne to więcej lub mnie ludzi na tej samej przestrzeni. Czas trwania zagęszczenia wpływa na człowieka w sposób destrukcyjny. Czasami jednak zagęszczenie może być dobre. Np. w autobusie źle, na stadionie dobrze. Zagęszczenie może mieć charakter obiektywny i subiektywny.

Anonimowość i des indywidualizacja. Prowadzi to do apatii, alienacji i cynizmu. Cynizm- sposób radzenia sobie z przeciążeniem psychicznym. W takich ośrodkach miejskich rozwinęła się szczególna cecha- brak wzajemnego zaufania. Zabiera im poczucie wyjątkowości i niepowtarzalności. Jednostka jest anonimowa. Człowiek żyjąc w relacjach anonimowości rodzi się w nim przekonanie, że nie jest potrzebny i zauważony. Przestaje się więc interesować innym. Anonimowość jest destrukcyjna. Skłania do zachowań agresywnych, kradzieży, oszustwa itd.

Wandalizm- bezsensowna przemoc. Charakterystyczną cechą jest niszczenie własności lub też uszkodzenie czyjegoś ciała, bez żadnego wyraźnego celu. Istotą jest sam akt zniszczenia. Jest pozbawione motywów i jest nieracjonalne. Wandale są często określani jako dewianci. Wandalizm został społecznie zaakceptowany. Kategorie: wandalizm zaborczy (niszczenie w celu uzyskania dóbr), wandalizm taktyczny (niszczenie w celu wywołania określonej reakcji), wandalizm ideologiczny (miewa etykietkę sabotażu), wandalizm mściwy (niszczenie własności by wziąć odwet na właścicielu), wandalizm zabawowy,

Społeczne usankcjonowanie zła

Dehumanizację stosunków międzyludzkich