Wykład 1
Prawo ochrony własności intelektualnej reguluje ochronę dóbr niematerialnych.
Dobra niematerialne - to pewne wartości świata odczuć, uczuć intelektu człowieka, których ochronę przewidują m.in.
1. Kodeks Cywilny
KC przewiduje ochronę dóbr niematerialnych które nazywa 'dobrami osobistymi człowieka'. Dobrami osobistymi człowieka są w szczególności:
- zdrowie
- wolność
- cześć (dobre imię)
- swoboda sumienia (PIRACTWO MEDIALNE JEST DOBRE MORALNIE więc prawo autorskie koliduje ze swobodą sumienia)
- nazwisko lub pseudonim
- wizerunek
- tajemnica korespondencji
- nietykalność mieszkania
- twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska
(Art 23 KC - nie musicie tego wiedzieć)
Przesłanki ochrony dóbr osobistych:
1. Istnienie dobra osobistego prawnie chronionego / poszkodowany
2. Fakt jego naruszenia przez cudze zachowanie / poszkodowany
3. Bezprawność zachowania naruszającego / domniemanie bezprawności - z góry zakładamy że naruszenie cudzego dobra osobistego jest bezprawne
W systemie prawnym poszkodowany ma lepiej.
Zasady współżycia społecznego są dobrem osobistym.
Dwie pierwsze przesłanki wykazuje powód (ten który wnosi pozew). Co do trzeciej ustawodawca wprowadził domniemanie bezprawności czyli przyjął że naruszenie cudzego dobra osobistego jest bezprawne. Domniemanie to można obalić przedstawiając dowód przeciwny, czyli wykazując że działanie naruszającego nie było bezprawne. Ciężar dowodu spoczywa na pozwanym, który jeśli nie obali tego domniemania będzie ponosił odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych.
Roszczenia przysługujące w razie naruszenia dóbr osobistych:
1. Roszczenie o zaniechanie dalszych działań naruszających (lub gdy groźba naruszenia jest realna)
RoZDDN ma rację bytu gdy stan naruszenia trwa nadal wbrew woli poszkodowanego.
2. Roszczenie o usunięcie skutków naruszeń, w szczególności żądanie złożenia oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie.
RoUSN jest bardzo ogólnie sformułowane, dlatego powód (ten kto wnosi pozew) musi je sprecyzować wskazując w jaki sposób chce by pozwany usunął negatywne skutki naruszenia. W szczególności może żądać:
- złożenia stosownego oświadczenia (przeprosiny, sprostowanie)
- zniszczenia bezprawnie wydanych publikacji
- ponownego opublikowania publikacji bez bezprawnie wprowadzonych zmian
- podania do publicznej wiadomości treści sentencji wyroku lub ugody sądowej (po słowie "orzeka")
3. Roszczenie o zapłatę odpowiedniej kwoty pieniężnej na wskazany cel społeczny lub o zapłatę zadośćuczynienia.
4. Roszczenie o odszkodowanie, o ile w związku z naruszeniem dobra osobistego powstała szkoda majątkowa a działanie naruszającego było zawinione.
2. Ustawa o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych
3. Ustawa Prawo Własności Przemysłowej
Utworem nie są wzory matematyczne, idee, pomiary istniejącej rzeczywistości. Nie oznacza że jest pozbawione ochrony bo się mieści w innych twórczościach.
Szkoda to każdy uszczerbek w dobrach prawnie chronionych poniesiony wbrew woli uprawnionego. Szkodę dzielimy na majątkową (odszkodowanie) i niemajątkową (zadośćuczynienie). Szkoda majątkowa jest wymierna w piniondzu i obejmuje stratę oraz utracone korzyści.
Szkoda niemajątkowa (krzywda) - ból fizyczny, cierpienia psychiczne, negatywne psychiczne, moralne doznania.
Szkody niemajątkowej nie da się przeliczyć na pieniądze. Kiedy ona wystąpi, można żądać zadośćuczynienia ale tylko w przypadkach gdy kodeks wyraźnie przewiduje takie roszczenie, np. gdy szkoda powoduje rozstrój zdrowia, uszkodzenie ciała, ...
Wykład 2
Prawo autorskie. Przedmiot prawa autorskiego.
Przedmiotem prawa autorskiego jest utwór czyli każdy przejaw działalności twórczej człowieka o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia czy sposobu wyrażenia.
Utwór musi łącznie spełniać 3 cechy:
1. jego twórcą może być tylko człowiek lub grupa ludzi
2. ma oryginalny charakter, czyli jest przejawem twórczej kreatywnej człowieka.
3. ma indywidualny charakter czyli odzwierciedla charakterystyczny dla twórcy styl, metodę, sposób tworzenia
Utrwalenie a ustalenie utworu:
Należy odróżnić utwór jako dzieło (dobro niematerialne) od materialnego nośnika na którym jest utrwalony (np. papier, płótno, płyta CD, wiadro z danymi). Utrwalenie utworu to jego ucieleśnienie w materialnym nośniku. Aby utwór był chroniony nie musi być utrwalony ale musi być ustalony. Ustalenie utworu to jego uzewnętrznienie w taki sposób by inne osoby niż twórca mogły go zapoznać się z jego treścią.
Utwór jest chroniony od chwili ustalenia chociażby miał postać nieukończoną, np. szkice, plany, projekty o ile spełniają cechy utworu. Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności, np. rejestracji dzieła.
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
- wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe)
- plastyczne, fotograficzne, muzyczne, sceniczne, architektoniczne, audiowizualne i te de i te pe
niezależnie od wartości, przeznaczenia, osoby twórcy, rozmiar dzieła, nakład pracy, trwałość.
Nie są objęte ochroną prawa autorskiego idee, procedury, metody i zasady działania, odkrycia oraz koncepcje matematyczne, a także nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:
1. akty normatywne lub ich urzędowe projekty
2. urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole
3. opublikowane opisy patentowe lub ochronne
4. proste informacje prasowe (informacje o faktach)
Przedmiotem prawa autorskiego oprócz utworów tzw. samoistnych (o których mowa wyżej) są tzw. utwory zależne, czyli opracowania cudzych utworów, np. tłumaczenie, przeróbka, ekranizacja, adaptacja.
Rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego, chyba że autorskie prawa majątkowe wygasły. Twórca utworu pierwotnego może cofnąć zezwolenie jeżeli w ciągu 5 lat od jego udzielenia opracowanie nie zostało rozpowszechnione, przy czym wypłacone mu wynagrodzenie nie podlega zwrotowi. Na egzemplarzach opracowania należy wymienić twórcę i tytuł utworu pierwotnego.
Przedmiotem prawa autorskiego są także zbiory, antologie, wybory, bazy danych, nawet jeżeli zawierają niechronione materiały o ile przyjęty w nich dobór, układ, zestawienie ma twórczy charakter.
Podmiot praw autorskich.
1. Twórca
Twórcą może być tylko osoba fizyczna czyli człowiek. Przyjmuje się że twórcą jest osoba której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny osób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Jeżeli twórca nie ujawnił swojego autorstwa (wydał utwór pod pseudonimem lub anonimowo) w wykonywaniu praw autorskich zastępuje go producent lub wydawca a w razie ich braku właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (do której należy).
2. Współtwórcy (kiedy co najmniej 2 ich jest)
Z utworem współautorskim mamy do czynienia gdy co najmniej 2 osoby łączą swe wysiłki twórcze (wnoszą wkłady twórcze) w celu stworzenia wspólnego utworu. Wyróżniamy współautorskie utwory rozłączne i nierozłączne. W utworach rozłącznych da się wyróżnić wkład twórczy każdego ze współautorów ponieważ stanowi on samodzielną całość. W takim przypadku każdy z nich może wykonywać prawa autorskie do swojej części utworu, mającej samodzielne znaczenie, jednakże bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców.
W utworach nierozłącznych nie da się wyróżnić wkładów twórczych poszczególnych współautorów ponieważ utwór tworzyli wspólnie od pomysłu po efekt końcowy. W tym przypadku nie mogą oni wykonywać praw autorskich do swojej części utworów ponieważ nie da się jej wyróżnić.
Do wykonywania praw autorskich do całości utworu współautorskiego potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców a w razie jej braku każdy z nich może żądać rozstrzygnięcia przez sąd który orzeka uwzględniając interesy wszystkich współtwórców. Każdy ze współtwórów może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia praw autorskich do całości utworu a uzyskane świadczenie przypada wszystkim współtwórcom stosownie do wielkości ich udziałów. Domniemywa się że wielkości udziałów są równe.
3. Pracodawca
Jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.
4. Producent lub wydawca utworu zbiorowego
5. Producent utworu audiowizualnego
6. Uczelnia wyższa
Tylko twórcom przysługują WSZYSTKIE prawa autorskie. Pozostali mają tylko prawa majątkowe.
Wykład 3
Rodzaje i cechy praw autorskich.
Wyróżniamy autorskie prawa osobiste i autorskie prawa majątkowe.
1. Autorskie prawa osobiste mogą przysługiwać tylko twórcy.
2. Natomiast autorskie prawa majątkowe mogą przysługiwać twórcom albo innym podmiotom.
Cechy autorskich praw osobistych:
1. Chronią nieograniczoną w czasie więź twórcy z utworem, czyli nigdy nie wygasają.
2. Nie można ich się zrzec.
3. Nie są przedmiotem obrotu, czyli nie można ich zbyć.
4. Nie są dziedziczne.
Autorskie prawa osobiste to w szczególności:
1. Prawo do autorstwa utworu.
2. Prawo do oznaczania utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem, albo udostępniania anonimowo.
3. Prawo do nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystaniu.
4. Prawo decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności.
5. Prawo nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.
Cechy autorskich praw majątkowych:
1. Są przedmiotem obrotu, czyli można je zbyć.
2. Są dziedziczne.
3. Są ograniczone w czasie, czyli wygasają po upływie 70 lat od śmierci twórcy.
Autorskie prawa to:
1. Prawo do korzystania z utworu.
2. Prawo do rozporządzania utworem.
3. Prawo do pobierania wynagrodzenia za korzystanie z utworu.
Autorskie prawa majątkowe gasną z upływem 70 lat:
1. Od śmierci twórcy, a do utworów współautorskich śmierci współtwórcy, który przeżył pozostałych.
2. W odniesieniu do utworu, do którego autorskie prawa majątkowe przysługują z mocy ustawy innej osobie niż twórca (pracodawca, producent, wydawca) – od daty rozpowszechnienia utworu, a gdy go nie rozpowszechniono to od jego ustalenia.
3. W odniesieniu do utworu audiowizualnego od śmierci najpóźniej zmarłej osobie z wymienionych osób:
- głównego reżysera
- autora dialogów
- autora scenariusza
- kompozytora muzyki
4. Jeżeli utwór rozpowszechniono w częściach, odcinkach, fragmentach bieg terminu liczy się oddzielnie, od daty rozpowszechnienia każdej z części.
Czas trwania autorskich praw majątkowych liczy się w latach pełnych następujących po roku, w którym nastąpiło jedno z w/w zdarzeń.
Co do zasady po wygaśnięciu autorskich praw majątkowych korzystanie z utworu jest swobodne przez inne osoby. Jednakże producenci lub wydawcy egzemplarzy utworów literackich, muzycznych, plastycznych, fotograficznych i kartograficznych, nie korzystających z ochrony autorskich praw majątkowych są zobowiązani do przekazania na rzecz Funduszu Promocji Twórczości wyznaczającej od 5% do 8% wpływów brutto ze sprzedaży egzemplarzy tych utworów (dotyczy to wydań publicznych na terytorium RP).
Obrót autorskimi prawami majątkowymi
Obrót autorskimi prawami majątkowymi ma dwie formy:
1. Umowa rozporządzają, czyli o przeniesienie autorskich praw majątkowych ze zbywcy (twórcy) na nabywcę.
2. Umowa licencyjna, w której twórca (licencjodawca) pozwala innej osobie (licencjobiorcy) na korzystanie z utworu w określonym zakresie.
Cechy umowy o przeniesienie praw majątkowych:
1. Jest to umowa, w której twórca (zbywca) przenosi (rozporządza, zbywa) swoje autorskie prawa majątkowe na inną osobę (nabywcę).
2. Wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.
3. Umowa jest nieważna, jeżeli przeniesienie autorskich praw majątkowych obejmuje wszystkie utwory danego twórcy, które mają postać w przyszłości lub wszystkie utwory określonego rodzaju tego twórcy stworzone w przyszłości.
4. Umowa musi wskazywać pola eksploatacji, na których będzie czyniony użytek z umowy,
5. Umowa może dotyczyć korzystania z utworu tylko na tych polach eksploatacji, które znane są w chwili jej zawarcia.
6. Zasadą jest odpłatne przeniesienie, autorskich praw majątkowych. Nieodpłatny charakter przeniesienia musi wyraźnie wynikać z umowy w przeciwnym razie twórcy należy się stosowne wynagrodzenie za każe odrębne pole eksploatacji.
7. Jeżeli umowa nie zawiera wyraźnego postanowienia o przeniesieniu autorskich praw majątkowych, uważa się że twórca udzielił jedynie licencji.
Odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności:
1. W zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzania określona techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzny, zapisy magnetycznego oraz technika cyfrową.
2. W zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalano – wprowadzono do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy.
3. W zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określony w pkt. 2 – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostepnienie, utworu w taki sposób aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
Wykład 4
Cechy licencji:
1. Twórca umowy (licencjodawca) upoważnia inną osobę (licencjobiorcę) do korzystania ze swego utworu w określonym w umowie zakresie, czasie i miejscu.
2. Wyróżniamy licencje wyłączną i niewyłączną:
- Licencja wyłączna oznacza, że licencjodawca udziela licencję wyłącznie jednej osobie w określony w licencji sposób. Wymaga ona formy pisemnej pod rygorem nieważności.
- Licencja niewyłączna polega na tym, że licencjodawca może udzielić licencję wielu osobom w tym samym zakresie. Jej forma może być dowolna.
3. Zasadą jest odpłatne udzielenie licencji. Jeżeli licencja ma być nieodpłatna, to musi to wynikać z treści umowy, w przeciwnym razie twórcy przysługuje wynagrodzenie za wykorzystanie na każdym polu eksploatacji.
4. W umowie należy wymienić pola eksploatacji, na których licencjobiorca może korzystać z utworu. Mogą to być tylko takie pola eksploatacji, które są znane w chwili jej zawarcia.
5. Licencja wygasa po upływie 5 lat, chyba że umowa stanowi inaczej.
6. Licencjobiorca nie może udzielić licencji innej osobie, tzw. sublicencji, chyba że uprawnienie takie wyraźnie wynika z treści umowy.
Formy czynności prawnych
ustna pisemna
zwykła kwalifikowana
(może być zastrzeżona (są zastrzeżone pod rygorem
pod rygorem nieważności) nieważności)
f. pisemna z datą pewną f. pisemna z podpisem
urzędowo poświadczonym
akt
ustawialny
1. Forma prawna pod rygorem nieważności.
2. Forma prawna zastrzeżona dla aktów materialnych.
3. Forma prawna zastrzeżona dla wywołania innych skutków prawnych.
Dozwolony użytek chronionych utworów
- Bez zezwolenia twórcy wolno nieodpłatnie korzystać z już rozpowszechnionego utworu w zakresie własnego użytku osobistego. Zakres własnego użytku osobistego obejmuje korzystanie z pojedynczych egzemplarzy utworów przez krąg osób pozostających w związku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego.
- Wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów lub drobne utwory w całości w zakresie uzasadnionym wyjaśnieniem, analizą krytyczna, nauczaniem lub prawami gatunku twórczości.
- Wolno w celach dydaktycznych lub naukowych zamieszczać drobne utwory lub fragmenty większych utworów w podręcznikach, wypisach, antologiach, ale w tym przypadku twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia.
- Wolno nieodpłatnie wykorzystać publicznie rozpowszechnione utwory podczas ceremonii religijnych, imprez pośrednio lub bezpośrednio korzyści majątkowych i artyści wykonawcy nie otrzymują wynagrodzenia.
- Wolno korzystać z utworów w związku z prezentacją lub naprawą sprzętów. Można korzystać z utworów w granicach dozwolonego użytku pod warunkiem wymienienia imienia i nazwiska twórcy oraz źródła.
Ochrona programów komputerowych
Nie ma ustawowej definicji programu komputerowego. Programy komputerowe są chronione jak utwory literackie, z pewnymi odrębnościami.
Wyróżnia się w programie dwie grupy elementów, tekstowe i pozatekstowe:
1. Tekstowe to konkrety instrukcji i te obejmuje się ochroną.
2. Natomiast pozatekstowe to algorytmy, struktura programu, języki programowania nie są objęte ochroną.
Co do zasady prawa autorskie do programu przysługują twórcy, jednakże autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy o ile umowa nie stanowi inaczej.
Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego:
1. Prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie.
2. Prawo do tłumaczenia, przystawiania, zmiany układu lub jakichkolwiek zmian w programie.
3. Prawo do rozpowszechnienia programu ,w tym użyczenia lub najmu programu lub jego kopii (utworem rozpowszechnionym jest utwór, który ze zezwoleniem twórcy został w jakikolwiek sposób udostępniony publiczni).
4. Prawo do rozporządzania programem.
5. Prawo do pobierania wynagrodzenia za korzystanie z programu.
Ograniczenie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego:
1. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, legalny dysponent programu (nabywca kopii programu komputerowego lub licencjobiorca) może bez zgody twórcy:
- zwielokrotnić trwale lub czasowo program w całości lub części, jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie
- tłumaczyć, przystosowywać i zmienić go
W zakresie w jakim jest to niezbędne do korzystania z programu zgodnie z jego przeznaczeniem.
Do działań tego rodzaju należy np:
-poprawianie błędów programu
- sprawdzanie go pod względem zakażenia wirusami i ich usuwanie
- dostosowywanie programu do nowych wersji sprzętu komputerowego
- dostosowanie do nowych standardów, przepisów
- integrowanie z innymi programami
2. Nie wymaga zezwolenia uprawnionego i nie podlega ograniczeniom umownym:
- uprawnienie do sporządzania kopii zapasowych, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programem (uważa się, że sporządzenie kopii jest zbędne, gdy producent wiarygodnie zobowiązał się w razie uszkodzenia niezwłocznie dostarczyć nową kopię oraz gdy ze względy na sposób utrwalania programu nie jest możliwe uszkodzenie jego egzemplarza. Kopia nie może być używana równolegle z programem, chyba że umowa stanowi inaczej)
- uprawnienie do analizowania programu w celi poznania jego idei i zasad, pod warunkiem, że czynności te wykonane będą w trakcie: wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania programu
- usprawnienie do dekompilacji programu (zwielokrotnienie kodu źródłowego programu na podstawie jego kody wynikowego, dokonywane w celu osiągnięcia współdziałania z innym niezależnie stworzonym programem)
Wykład 5
Dekompilacja może być legalnie dokonywana gdy spełnione są łącznie przesłanki:
1. Wykonywana jest przez osobę uprawnioną do korzystania z programu czyli nabywcę lub licencjobiorcę.
2. Nie jest łatwo dostępne inne źródło odpowiedniej informacji.
3. Przedmiotem dekompilacji są wyłącznie te fragmenty programu, które są niezbędne do uzyskania współdziałania niezależnie stworzonego programu.
Odpowiedzialność karna za naruszenie praw autorskich
Plagiat – przywłaszczenie sobie praw autorskich lub wprowadzenie w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu.
Plagiat może być:
1. Jawny (podanie się za autora cudzego utworu).
2. Ukryty (wplatanie we własny utwór fragmentów cudzego utworu bez podania autora i źródła).
Kto dopuszcza się plagiatu podlega karze grzywnę, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 3.
Prawo wyłączne | Przedmiot ochrony | Okres, na który udzielane jest prawo wyłączne | Zakres uzyskanych uprawnień | Wymogi formalne |
---|---|---|---|---|
Patent | Wynalazek | 20 lat | Prawo wyłącznego korzystania w sposób zawodowy na obszarze RP | - nowy - posiada poziom wydawcy - nadaje się do przemysłowego stosowania |
Prawo ochronne | Wzór użytkowy – rozwiązanie dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotów o trwałej postaci | 10 lat | - || - | - rozwiązanie nowe - użyteczne - o charakterze technicznym |
Prawo z rejestracji | Wzór przemysłowy – postać wytworu lub jego części nadana mu przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację | 25 lat | - || - | - postać wytworu nowa - posiadająca indywidualny charakter |
Prawo z rejestracji | Topografia układu scalonego – rozwiązanie polegające na rozpakowaniu elementów oraz połączeń układu scalonego | 10 lat | - || - | Polega na przestrzennym, wyrażonym w dowolny sposób rozplanowaniu elementów, z których co najmniej jeden jest elementem aktywnym oraz wszystkich lub części połączeń układu scalonego |
Prawo ochronne | Znak towarowy - oznaczenie przedstawione w sposób graficzny lub takie, które da się w sposób graficzny wyrazić | 10 lat, możliwość odnowienia ochrony na kolejne okresy 10-letnie | - || - | Nadaje się do odróżnienia w obrocie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od tego samego rodzaju towarów lub usług innych przedsiębiorstw |
Prawo z rejestracji | Oznaczenie geograficzne - oznaczenie słowne | Nieograniczone w czasie, trwa od dokonania spisu rejestrze oznaczeni geograficznych | - || - | Odnowi się bezpośrednio lub pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub terenu, identyfikuje towar jako pochodzący z tego terenu, a określana jakoś, dobra opinia lub inne cechy towaru są przypisywane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu tego towaru |
Wykład 6
Pierwszeństwo do uzyskania prawa wyłącznego ustala się według:
1. daty złożenia zgłoszenia w urzędzie patentowym
2. Według daty przesłania zgłoszenia faxem, o ile w ciągu 30 dni zostanie dostarczony oryginał zgłoszenia oraz fax był czytelny a dostarczony oryginał jest tożsamy z faxem. Jeżeli oryginał dostarczono po 30 dniach od nadania faxu albo fax był nieczytelny lub dostarczony oryginał nie jest tożsamy z faxem za datę zgłoszenia uważa się dzień gdy wpłynął oryginał.
3. Pierwszeństwo z wystawy: ustala się według daty wystawienia rozwiązania na wystawie międzynarodowej w kraju lub za granicą jeżeli zgłoszenie w urzędzie patentowym zostanie dokonane w ciągu 6 miesięcy od tej daty.
4. Pierwszeństwo z konwencji (z umowy międzynarodowej) ustala się według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia rozwiązania w państwie które podpisało z Polską umowę międzynarodową dotyczącą wzajemnego uznawania zgłoszeń, jeżeli zgłoszenie w UP zostanie dokonane w okresie 12m (w odniesieniu do wynalazków i wzorów użytkowych) oraz 6m (w odniesieniu do wzorów przemysłowych).
Wynalazek jest nowy tzn:
* nie należy do stanu techniki. Przez stan techniki rozumie się wszystko to co przed datą wg której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu zostało udostępnione do wiadomości publicznej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w jakikolwiek inny sposób a także informacje zawarte w zgłoszeniach korzystających z wcześniejszego pierwszeństwa.
Wynalazek ma poziom wynalazczy tzn nie wynika w sposób oczywisty ze stanu techniki (jest absolutnym zaskoczeniem dla znawcy z danej dziedziny).
Wynalazek nadaje się do przemysłowego zastosowania jeżeli wg wynalazku może być wykorzystany sposób lub uzyskany wytwór w jakiejkolwiek działalności przemysłowej nie wyłączając rulnictwa (ORAJ POLE NA TRAKTORE HEJ HOP SIABA DABA).
Zgłoszenie wynalazku do ochrony obejmuje:
* Podanie
* Opis wynalazku, zawierający co najmniej tytuł odpowiadający przedmiotowi zgłoszenia, dziedzinę techniki z której pochodzi, znany zgłaszającemu stan techniki, szczegółowy opis rozwiązania z objaśnieniem figur rysunków (jeżeli zgłoszenie je zawiera) oraz przykłady przemysłowego zastosowania wynalazku.
* Zastrzeżenie/a patentowe: składające się z części nieznamiennej, obejmującej podanie zwięźle cech technicznych rozwiązania znanych dotychczas; oraz z części znamiennej rozpoczynającej się od słów "znamienny tymże" wskazującej zastrzegany wynalazek.
* Skrót opisu
* Rysunki, o ile są potrzebne do zrozumienia wynalazku
* Pełnomocnictwo, jeżeli korzysta z pomocy rzecznika patentowego
* Dowód pierwszeństwa, jeśli twórca chce skorzystać z pierwszeństwa z wystawy lub pierwszeństwa z konwencji.
Licencje w prawie własności przemysłowej.
Licencje zwykłe:
* organiczona / pełna
* wyłączna / niewyłączna
Licencje szczególne:
1. Otwarta
2. Dorozumiana
3. Przymusowa
Przedmiotem licencji zwykłej może być:
1. Rozwiązanie na które uzyskano prawo wyłączne.
2. Rozwiązanie które zgłoszono do UP ale nie uzyskano jeszcze ochrony.
3. Rozwiązanie które stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa, którego nie zgłoszono do ochrony.
Umowa licencyjna wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Licencja pełna oznacza że licencjobiorca ma prawo korzystać z rozwiązania w takim samym zakresie jak licencjodawca, a przy licencji ograniczonej w węższym zakresie.
Licencja wyłączna tylko na rzecz jednego podmiotu a niewyłączna na rzecz wielu.
Licencjobiorca może udzielić licencji innej osobie (tzw sublicencji) tylko za zgodą licencjodawcy ale tylko jednej sublicencji.
Czas trwania licencji nie może być dłuższy niż czas trwania praw wyłącznych.
Licencje szczególne:
Licencja otwarta polega na tym że uprawniony z patentu składa w UP oświadczenie o gotowości udzielenia licencji każdemu zainteresowanemu. Oświadczenia tego nie można cofnąć ani zmienić. W razie jego złożenia uprawniony z patentu ponosi opłaty okresowe za ochronę o połowę niższe, jednakże opłata licencyjna na jego rzecz nie może być wyższa niż 10% korzyści uzyskanych przez licencjobiorcę w każdym roku korzystania z wynalazku po potrąceniu nakładów.
Licencje otwartą uzyskuje się przez zawarcie umowy licencyjnej albo przez przystąpienie do korzystania z wynalazku ale w tym przypadku należy w ciągu miesiąca zawiadomić o tym na piśmie licencjodawcę.
Licencja dorozumiana: jeżeli umowa o wykonanie prac badawczych lub inna podobna nie stanowi inaczej domniemuje się (dorozumiewa) że wykonawca tych prac udzielił zamawiającemu licencji na wynalazek (który powstał przy okazji tych prac czego strony nie przewidziały zawierając umowę) zawarty w przekazanych wynikach prac.
Licencja przymusowa to jedyna licencja której udziela urząd patentowy na podstawie decyzji administracyjnej (a nie przez zawarcie umowy):
* patent jest nadużywany, np. nie chce nikomu udzielić licencji a wynalazek jest potrzebny na rynku krajowym
* zależność patentowa
* klęski żywiołowe, obronność itp itd
UP w decyzji o udzieleniu licencji przymusowej określa czas i zakres licencji, szczegółowe warunki jej wykonywania oraz wysokość i terminy uiszczania opłaty licencyjnej. Nie wcześniej niż po upływie 2 lat od wydania licencji o udzieleniu licencji przymusowej zainteresowany może złożyć wniosek o jej zmianę.
Zaliczenie
Zaliczenie ja pierdolę kurwa mać. I tak nie zdasz z analizy/obwodów/metrologii.
Co to jest utwór?
Ustalenie a utrwalenie?
???
Kiedy pracodawcy przysługują prawa do utwory pracowniczego?
Cechy autorskich praw osobistych
Wymień autorskie prawa osobiste.
Cechy autorskich praw majątkowych
Wymień autorskie prawa majątkowe.
Cechy umowy rozporządzającej i licencyjnej
Jakie uprawnienia ma legalny dysponent programu kąputerowego?
Z tabelki trzeba wiedzieć: Jakie prawo wyłączne na ile lat na jakie rozwiązanie przysługuje?
Jak ustala się pierwszeństwo do uzyskania prawa wyłącznego?
Cechy wynalazku.
Licencje szczególne.
Wymienić dokumenty potrzebne do zgłoszenia wynalazku do ochrony.
Jak liczymy czas wygaśnięcia autorskich praw majątkowych? ("Twórca urodził się ..., umarł ..., kiedy wygasają prawa?")
Będzie 5 pytań niestety kurwa mać otwartych.
90% pomyłek wynika z tego że mylimy cechy praw i prawa.