Temat: Duchowe oddychanie

Cel: Wypracowanie świadomości, że odpuszczenie grzechów otrzymuje się przez wiarę w Chrystusa i przyjęcie Go jako Zbawiciela, o ile z tym łączy się uznanie i wyznanie naszych grzechów.

Wstęp: (dzielenie)

1. Jakie było Twoje postanowienie i jak wyglądała jego realizacja w życiu.

2. Krótkie odpowiedzi na pytania (każdy odpowiada):

1. Czy wierzę, że dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa pokonany został także mój grzech?

2. Jakie jest moje doświadczenie sakramentu pojednania? W jaki sposób przygotowuję się do sakramentu pojednania? Co mi ułatwia, a co utrudnia przygotowanie i przeżywanie spowiedzi?

Odkrycie w Słowie Bożym (teksty do lektury i dzielenia się na spotkaniu):

1. Kto i na jakiej podstawie może otrzymać odpuszczenie grzechów? (Rz 3, 22-23; Hbr 9, 22b; 1J 1, 7b)

2. Czy możemy w jakiś sposób zasłużyć na odpuszczenie grzechów? (Rz 3, 23-24; 5, 6-8)

1. Co możemy zrobić, aby otrzymać odpuszczenie grzechów? (1J 1, 8-10; Ps 51(50), 5-6; Ps 32(31), 3-5)

2. Co to znaczy wyznawać grzechy? – dzielenie, animator moderuje (nie usprawiedliwiać się, nie zrzucać winy na okoliczności lub ludzi, nie detalizować, nie bagatelizować, wyznać szczerze prawdę o swojej winie i grzechu)

3. Co musi zawierać w sobie wyznanie grzechów? – dzielenie, animator moderuje (grzechy ciężkie – wyliczyć wszystkie i podać okoliczności, grzechy lekkie – zrobić pewną syntezę i opisać ogólnie, wady – czy pracuję nad nimi?)

4. Na czym polega praktyka żalu za grzechy czyli „duchowego oddychania”?

   1. Jak rozumiem pojęcie żalu za grzechy? (nie uczucia, ale uznanie prawdy o popełnionym złu i jego skutków)

   2. Animator wyjaśnia czym jest „duchowe oddychanie”. Jest praktyką rachunku sumienia połączoną z uznaniem żalu za swój grzech i równoczesnym przyjęciem Bożego miłosierdzia. Żal w tej praktyce ma być skierowany nie na zło grzechu, ale naprawdę o odrzuceniu Bożej miłości, którą zawiera każdy grzech. Odrzucenie miłości Boga jest ranieniem Bożego serca. To jest powód żalu.

5. Kiedy należy ją stosować? – zawsze gdy jest potrzeba, szczególnie gdy mamy poczucie popełnionego zła (grzech lekki lub ciężki) i chcemy wrócić do Boga.

6. W jakim stosunku pozostaje duchowe oddychanie do sakramentu pokuty? – Nie zastępuje sakramentu pojednania, choć prowadzi nas do pojednania z Bogiem i pozwala na ufną modlitwę i przyjecie Bożego daru przebaczenia.

Odkrycie w KKK (lektura i dzielenie się):

Żal za grzechy

1451 Wśród aktów penitenta żal za grzechy zajmuje pierwsze miejsce. Jest to "ból duszy i znienawidzenie popełnionego grzechu z postanowieniem 431 niegrzeszenia w przyszłości"Sobór Trydencki: DS 1676..

1452 Gdy żal wypływa z miłości do Boga miłowanego nade wszystko, jest nazywany "żalem doskonałym" lub "żalem z miłości" (contritio). Taki żal 1822 odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwePor. Sobór Trydencki: DS 1677..

1453 Także żal nazywany "niedoskonałym" (attritio) jest darem Bożym, poruszeniem Ducha Świętego. Rodzi się on z rozważania brzydoty grzechu lub lęku przed wiecznym potępieniem i innymi karami, które grożą grzesznikowi (żal ze strachu). Takie poruszenie sumienia może zapoczątkować wewnętrzną ewolucję, która pod działaniem łaski może zakończyć się rozgrzeszeniem sakramentalnym. Żal niedoskonały nie przynosi jednak przebaczenia grzechów ciężkich, ale przygotowuje do niego w sakramencie pokutyPor. Sobór Trydencki: DS 1678; 1705..

1454 Do przyjęcia sakramentu pokuty należy przygotować się przez rachunek sumienia, przeprowadzony w świetle słowa Bożego. Najbardziej nadają się do tego teksty, których należy szukać w katechezie moralnej Ewangelii i Listów Apostolskich: w Kazaniu na Górze i pouczeniach apostolskichPor. Rz 12-15; 1 Kor 12-13; Ga 5; Ef 4-6..

Wyznanie grzechów

1455 Wyznanie grzechów (spowiedź), nawet tylko z ludzkiego punktu widzenia, wyzwala nas i ułatwia nasze pojednanie z innymi. Przez spowiedź człowiek 1424 patrzy w prawdzie na popełnione grzechy, bierze za nie 1734 odpowiedzialność, a przez to na nowo otwiera się na Boga i na komunię Kościoła, by umożliwić nową przyszłość.

1456 Wyznanie grzechów wobec kapłana stanowi istotną część sakramentu 1855 pokuty: "Na spowiedzi penitenci powinni wyznać wszystkie grzechy śmiertelne, których są świadomi po dokładnym zbadaniu siebie, chociaż byłyby najbardziej skryte i popełnione tylko przeciw dwu ostatnim przykazaniom DekaloguPor. Wj 20, 17; Mt 5, 28., ponieważ niekiedy ciężej ranią one duszę i są bardziej niebezpieczne niż popełnione jawnie"Sobór Trydencki: DS 1680.:

Gdy wierni Chrystusa starają się wyznać wszystkie grzechy, które sobie 1505 przypominają, niewątpliwie przedstawiają je wszystkie Bożemu miłosierdziu. Ci, którzy postępują inaczej i świadomie ukrywają niektóre grzechy, nie przedkładają dobroci Bożej tego, co mogłaby ona odpuścić za pośrednictwem kapłana. "Jeśli bowiem chory wstydzi się odkryć ranę lekarzowi, sztuka lekarska tego nie uleczy, czego nie rozpozna"Św. Hieronim, Commentarii in Ecclesiastem, 10, 11: PL 23, 1096. Sobór Trydencki: DS 1680..

1457 Zgodnie z przykazaniem kościelnym: "Każdy wierny, po osiągnięciu wieku 2042 rozeznania, obowiązany jest przynajmniej raz w roku wyznać wiernie wszystkie swoje 1385 grzechy ciężkie"KPK, kan. 989; por. Sobór Trydencki: DS 1683; 1708.. Ten, kto ma świadomość popełnienia grzechu śmiertelnego, nie powinien przyjmować Komunii świętej, nawet jeśli przeżywa wielką skruchę, bez uzyskania wcześniej rozgrzeszenia sakramentalnegoPor. Sobór Trydencki: DS 1647; 1661., chyba że ma ważny motyw przyjęcia Komunii, a nie ma możliwości przystąpienia do spowiedziPor. KPK, kan. 916; KKKW, kan. 711.. Dzieci powinny przystąpić do sakramentu pokuty przed przyjęciem po raz pierwszy Komunii świętejPor. KPK, kan. 914..

1458 Wyznawanie codziennych win (grzechów powszednich) nie jest ściśle konieczne, niemniej jest przez Kościół gorąco zalecanePor. Sobór Trydencki: DS 1680; KPK, kan. 988, § 2.. Istotnie, regularne 1783 spowiadanie się z grzechów powszednich pomaga nam kształtować sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami, poddawać się leczącej mocy Chrystusa i postępować w życiu Ducha. Częściej otrzymując przez sakrament pokuty dar miłosierdzia Ojca, jesteśmy przynaglani, by być – jak On – miłosierni.Por. Łk 6, 36.

Modlitwa końcowa

1. Modlitwa równoczesna do Ducha Świętego o przemianę serc i umocnienie (wstawiennicza za chętnych). Może być śpiew połączony z modlitwą.

2. Modlitwa za wspólnotę. Tajemnica różańca oraz wspólne odczytanie „modlitwy wspólnoty”.

Zastosowanie w życiu (teksty dla uczestników)

1. Naucz się na pamięć: - Jest to sprawiedliwość Boga osiągana przez wiarę w Jezusa Chrystusa, ofiarowana bez różnicy wszystkim wierzącym. Wszyscy przecież zgrzeszyli i zostali pozbawieni chwały Boga, a usprawiedliwienia dostępują darmo, dzięki Jego łasce, przez odkupienie w Jezusie Chrystusie. (Rz 3, 22-24)

2. Inne teksty: J20, 22-23; Dz 2, 38; Rz 8, 1; 2Kor 5, 19; Ef 1, 7; Kol 1, 13-14

3. Zachęta do codziennego rachunku sumienia (np. według sporządzonych zaktualizowanych katalogów) z praktyką duchowego oddychania.