patofizjologia podstawy nozologii ogólnej .

Fizjologia- zajmuje się czynnościami zdrowego organizmu

Fizjologia prawidłowa- nauka o czynnościach ustroju w stanie zdrowia.

Patofizjologia- badanie zmian i zaburzen w pracy komorek, pozadkow i ukladow organizmu bedacych wynikiem choroby.

Fizjologia patologiczna- badanie mechanizmow prowadzących do powstawania choroby, a także zmian wynikających z choroby.

Patofizjologia jest dyscyplina doswiadczalna integrujaca nauczanie przedliniczne z naukami klinicznymi.

Definicja WHO (1974)

ZDROWIE-„stan pelnego dobrostanu fizycznego, psychicznego i społecznego, a nic tylko nieobecnoscia choroby czy niedomagania”.

CHOROBA- zly stan zdrowia fizycznego i/lub psychicznego, któremu towarzyszy potrzeba pomocy lekarskiej lub społecznej.

CHOROBA-powinna być rozumiana jako kazde zaburzenie prawidłowej struktury czy funkcji organizmu objawiającego.

Def choroby według Bielewicza-Stankiewicz

„chorobę należy uwazac za zlozony lancuch wzajemnie ze sobą powiązanych zjawisk czynnościowych i morfologicznych, jako następstwo bezpośrednich uszkodzen organizmow przez czynniki chorobotwórcze, a także zjawisk odczynowych, obronnych i przystosowawczych oraz zaburzen regulacji”

Choroba powstaje wtedy gdy czynniki patogenne zaburzające rownowage homeostatyczna zaczynają przewazac nad mechanizmami wyrównawczymi-kompensacyjnnymi

Choroba jest odmiennie ujmowana w zaleznosci od punktu widzenia.

Patolog- obiektywinie stwierdzi w tkankach lub narządach odchylenia od normy

Lekarz klinistyczny- bierze pod uwagę objawy subiektywne oraz badania dodatkowe.

Pacjent- zespol subiektywnych objawow lub subiektywno-obiektywnych, charakteryzujący się ograniczeniem sprawności fizycznej lub umysłowej.

HOMEOSTAZA- to zdolność organizmu do utrzymania w dynamicznej równowadze stalosci środowiska wewnętrznego.

Srodowisko to tworzy plyn zewnątrzkomorkowwy, w którego skład wchodzą:

-plyn srodmiaszowy

-Osocze krwii

W warunkach prawidłowego funkcjonowania organizmu, parametry charakteryzujące środowisko wewnętrzne sa względnie stale

Stan taki nazywany jest rownowaga homeostatyczna.

Aby utrzymać rownowage homeostatyczna organizmow musi szybko wyrownac ewentualne oddychanie.

Mechanizmy które odpowiadają za utrzymanie równowagi podlegają kontroli

-uklad nerwowy

-uklad dokrewny,

-uklad immunologiczny

ADAPTACJA

Przy zadziałaniu czynnikow patogennych dfochodzi do zachowania równowagi i wtedy mechanizmy regulacyjne starają się przywrocic nowy stan równowagi. Jest to zjawisko adaptacji, czyli przystosowania się

Adaptacja jest zjawiskiem odracalnym i ustaje po zaprzestaniu działania czynnika patogennego, czyli przystosowania się.

Przykład adaptacji

Wzmożony wysiłek fizyczny- reakcja ukł. Oddechowego oraz ukl. Krazenia

Układ krazenia reaguje wzrostem objetosci wyrzutowej serca oraz wzrostem czestosci akcji serca

Układ oddechowy reaguje wzrostem czestosci i amplitudy oddechu.

Gdy obciążenie wysiłku trwa dluzej, to rozwijają się zmiany adaptacyjne marfologiczne np. przerost mięśnia sercowego i miesni szkieletowych.

Jeżeli czynnik zaburzający rownowage homeostatyczna jest zbyt silny lub trwa tak długo ze procesy regulacyjne zmierzające do wyrównania zaburzen okaza się niewystarzajace, to regulacja prawidlowa, a przechodzi w dysregulacje (reg. Patologiczna) i wówczas mowi o chorobie.

Etiologia – (gr. Aitia-przyczyna, logos-slowo nauka) jest nauka o przyczynach i uwarunkowaniach chorob.

Wyroznia się czynniki chorobotwórcze

-zewnetrzne( srodowiskowe)

-wewnetrzne (genetyczne)

Niektóre choroby maja jedna przyczyne, inne zas sa zależne od wielu przyczyn i wówczas okreslaja się je jako choroby wieloczynnikowe

Choroba samoistna lub idiopatyczna- wystepuje wtedy gdy nie sa znane jej przyczyny.

Czynniki chorobotwórcze zewnętrzne

Do Czynnikow chorobotwórczych zewnętrznych zalicza się czynniki

-biologiczne (wirusy, priony, bakterie, pasożyty, grzyby, antygeny i toksyny biologiczne)

-fizyczne ( promieniowanie, prad elektryczny, temeratura, urazy mechaniczne, fale akustyczne i wibracje)

-chemiczne (kwasy, gazy, zanieczyszczenia wody, powietrza i gleby, leki, etanol, dym papierosowy)

-spoleczne (stres, niedozwolenie, niedobory witaminowe, brak higieny osobistej)

Czynnikiem patologicznym może także okazywać się działaniem personelu medycznego, wówczas mamy do czynienia z choroba Jatrogenna. Czynniki zewnętrzne, które sprzyjają powstaniu określonych chorob nazywane sa czynnikami ryzyka.

Do czynnikow chorobotwórczych wewnętrznych zalicza się:

-uwarunkowanie genetyczne

-predyspozycje do występowania pewnych chorob

-czynniki związane z plocia i wiekiem

Zetkniecie z czynnikami zew. Nie zawsze oznacza powstanie i rozwój choroby

Większe znaczenie maja czynniki wew. Zarówno dziedziczne jak i nabyte.

Czynniki psychiczne i nastawienie emocjonalne wywierają silny wpływ na przebieg choroby.

Nozdologia- to nauka o chorobie, o podziale chorob i ich klasyfikacji

Przez określenie neologia rozumie się nauke o zespołach objawow charakterystycznych dla określonych jednostek chorobowych.

Choroba organiczna to taka choroba w której podlozem zmiany czynnościowych sa zmiany strukturalne. Takie zmiany niełatwo się cofaja lub nie cofaja się wcale. Narządy posiadaja duza rezerwę czynnosciowa, dzięki której nastaje proces chorobowy może nie ujawniać się przez dluzszy czas.

Gdy narasta proces patologiczny przekroczy granice krytyczna, postep choroby na ogol znaczne przyspiesza

Choroba czynnosciowa jest choroba w której nie ma uchwytnych zmian organicznych. Zmiany patologiczne sa wyłącznie natury czynnościowej, a wiec w przypadku ustąpienia choroby nie ma posostalosci natury monologicznej.

Organopatia- to wszelka patologia określanego narządu stwierdzona podczas badania klinicznego, w tym odstępstwa normy w badaniu fizykalnym, w badaniach biochemicznych lub obrazowych oraz związane z tym dolegliwości subiektywene.

Pozpoznanie kliniczne – buduje się na podstawie znajomości: techniki badania, sympatologii i nozologii, a także umiejetnosci logicznego wnioskowania.

Symtomologia- czyli semiologia to nauka o przedmiotowych i podmoiotowych objawach choroby.

Objawy podmiotowe to objawy, które odczowa chory

Stwierda się je glownie

-ogladaniem

-opukaniem

-osluchaniem

Wszystkie te objawy sa dostępne zmysla badającego dlatego nazywane sa objawami fizycznymi.

W zaleznosci od wartości diagnostycznej objawow podmotowych i przedmiotowych, a także wynikow badan dodatkowych wyroznia się trzy grupy objawow:

1 objaw patognomniczne- zwane także patognostycznymi zdarzają się rzadko. Do objawow tych się zalicza się wymioty pozne zawierające niestrawione pokarmy, spożyte przed kilkoma godzinami (zwężenie od zwiernika i żołądka) należy pamietac ze objawy te nie…. (nie skonczylem)

2. objawy wiodące- sa to objawy charakterystyczne lub podstawoe. Obecnie sa w niewielkiej liczbie chorob i stanowią podstawe wyjsciowa do ustalenia rozpoznania. Do oznak tych zalicza się zmienne dla zapalenia pęcherza moczowe bole w dole brzucha, które nasilają się pod koniec oddawania moczu.

3. objawy wieloznaczne- to objawy niecharakterystyczne, przygodne dodatkowe lub uboczne. Maja mniejsza wartość diagnostyczne ponieważ wystepuje w wielu chorobach.

Do objawow tych nalerza: osłabienie, brak łaknienia, bole brzucha , wymioty, goraczka.

Objawy wieloznacze wystepujace często wystepujace razem z patognaminicznymi wiodącymi określone sa mianem objawow towarzyszących.