Aspekty organizacyjne transportu

Geografia transportu- jeden z działów geografii społeczno-ekonomicznej.

- Przedmiotem badań jest transportu osób i towarów w aspekcie przestrzennym, w powiązaniu ze środowiskiem geograficznym, przy uwzględnieniu czynników społeczno-ekonomicznych

Ogolnie problematykę geografii transportu można podzielić na dwie grupy zagadnień:

Dotycząca sieci transportowej, a więc dróg transportowych oraz całej infrastruktury z tym związanej;

Dotycząca działalności transportu- ruchu pojazdów oraz przewozu osób i ładunków

Geografia transportu posluguje się szeregiem pojęc takich jak :

Droga

Linia

Szlak

Korytarz transportowy

Punkty i węzły transportowe

Źródła i potoki transportowe określające ruch ładunków

Sieć transportowa

Droga transportowa – wydzielony pas terenu, po którym odbywa się ruch pojazdów, odpowiednio w tym celu urządzony i będący elementem infrastruktury technicznej, przykłady dróg lądowe; scieżki trakty szosy autostrady. Wodne zew- przybrzeżne, pełnomorskie. Wew- rzeki jeziora kanały. Powietrzne- krajowe regionalne miedzynardoowe.

Linie transportowe- sekwencja dróg transportowych łączących szereg punktów transportowych, pmiędzy którymi odbywa się ruch określonych środków transportu wykorzystujących te drogi wraz z ich odgałęzieniami.

Szlak transportowy- kilka lini transportowych łączących określone miejscowości

Punkt transportowy- jest miejscem, w którym rozpoczyna się lub kończy przewóz ładunków lub osób. Wyznaczają one zasięg dróg oraz przebieg i zasięg linii transportowych.

Węzeł transportowy- to taki punkt transportowy, w którym zbiegają się z różnych kierunków co najmniej 3 linie.

Są nimi najcześcieej miejscowości o odpowiednim znaczeniu gospodarczym

Z regułu są to

Porty morskie

Centra administracyjne i przemysłowe

Węzły zasadnicze – rozpoczynające lub kończące dany szlak.

Węzeł tranzytowy - pod względem pojazdów lub ładunków

Węzeł tranzytowy może być niekiedy węzłem zasadniczym.

O charakterze węzła decyduje to co dzieje się w nim z ładunkiem lub środkiem transportu.

Strumień ładunku – stały przepływ towarów, w którego obsłudze uczestniczy transport. Strumień jest zjawiskiem dynamicznym. Wielkość i struktura strumienia są zmienne w czasie.

Źródło transportu- miejsce w którym bierze początek potok ładunkowy.

Korytarz transportowy- pewna przestrzeń geograficzna, przez którą odbywa się ruch towarów różnymi środkami transportu, wraz z infrastrukturą techniczną znajdującą się w nim.

Wszystkie korytarze transportowe znajdujące się w obszarze Europy są czescią europejskiej sieci transportowej TEN-T

Celem powstania paneuropejskich korytarzy transportowych jest

- zwiększenie wymiany towarowej w relacji wschód-zachów

- stworzenie jednolitej europejskiej sieci transportowej.

- połączenie krajów i regionów europejskich.

- rosnąca kongestia.(Korki)

- duża liczba wypadków

- troska o środowisko naturalne.

Sieć transportowa

Linie, szlaki, węzły i punkty tworzą na danym obszarze sięc transportową

Rozwój sieci jest zbieżny z ogólnym rozwojem gospodarczym regionu.

Sieć formuje się wokół większych ośrodków miejskich, powstają szlaki łączące główne ośrodki, specjalizacja produkcji powoduje konieczność połączenia się z siecią transportową krajów sąsiednich

Rozróżniamy sięc transportową o układzie:

Monocentrycznym – występuje w krajach rozwijających się;( do 1 miejsca)

Policentrycznym – zwykle spolaryzowanym tj. ciążącym do duzych ośrodków – charakterystyczny dla krajów wysokorozwiniętych (kilka pkt które są ze sobą powiązane ściśle)

Główne czynniki kształtujące zagospodarowanie przestrzenne w skali kraju i regionu:

-Rozwój demograficzny

-Rozmieszczenie przemysłu i źródeł surowców

-Struktura osadnicza

W aspekcie zagospodarowania przestrzennego działalność ludzką można zakwalifikować do:

Funkcji umiejscowionych:

Praca, mieszkanie, rekreacja.

Funkcji przemysłowych:

Przemieszczenie materii(osoby ładunki), przesyłanie energii, przekazywanie informacji