Cechy dramatu romantycznego

Cechy dramatu romantycznego.


Przykładem dramatu jest "Kordian" J. Słowackiego. W "Przygotowaniu" duchy kreują postaci przywódców powstania listopadowego i polityków (Józef Chłopicki, Jan Skrzynecki, Joachim Lelewel, Jan Krukowiecki). Osoba Pierwsza "Prologu" uważa, iż po klęsce powstania, naród powinien biernie oczekiwać na sprawiedliwość Bożą i poety-proroka - Polska Mesjaszem narodów. Druga Osoba jest zwolennikiem poezji tyrtejskiej. Trzecia - poezji dostarczającej mit narodowej potęgi.

W akcie I jawi się postać 15-letniego Kordiana. Cechuje go wrażliwość, marzycielstwo, znu-dzenie światem. Sługa Grzegorz pragnął wyrwać chłopca z nostalgii - przedstawił bajkę "O Janku, co psom szył buty", epizody z wojen Napoleona i dzieje Polaków w wyprawie na Moskwę. Kordian utożsamił swe życie z walką o kraj. Zakochał się nieszczęśliwie w starszej od siebie Laurze. Próbował popełnić samobójstwo.

W akcie II bohater odbywa podróż po Europie - szuka celu życia. Przekonuje się, że ludzie dążą do wartości materialnych, istnieje przepaść między poezją, a rzeczywistością. We Włoszech, obcując z Wiolettą - przestał wierzyć w romantyczną miłość. Podczas audiencji u Grzegorza VI dowiaduje się o krytyce wystąpień Polaków przeciw carowi. Kordian przeniósł się w Alpy. Tam na szczycie Mont Blanc odnajduje sens życia w poświęceniu się dla ojczyzny wzorem Winkelrieda.

W akcie III odbyła się narada spiskowców - głosowano przeciw zabiciu cara. Kordian postanowił sam dokonać zamachu. Tocząca się walka wewnętrzna, między Strachem, a Imaginacją sprawiła, iż zemdlony padł przed sypialnią cara. W szpitalu dla obłąkanych dostrzega naiwność, iż śmierć cara przyniesie Polsce wolność. Nie miał programu, który pozwalałby na przewodzenie narodowi. Kordian został ułaskawiony przez Wielkiego Księcia. Słowacki krytykuje mesjańskie poglądy Mickiewicza.

Dramat romantyczny cechuje brak jedności miejsca, czasu i akcji (niejednolita, wielowątkowa, w różnych miejscach). Kompozycja jest luźna, fragmentaryczna, istnieją duchy dopowiadające. Sceny są zbiorowe, drastyczne. Złamana jest zasada decorum - język potoczny, synkretyzm rodzajowy, elementy patetyczne wraz z komizmem; satyrą, świat realny łączy się z fantastycznym. Występują elementy wierzeń ludowych. Tematyka zaczerpnięta jest ze współczesności. Celem dramatu jest wzbudzanie uczuć patriotycznych. Bohater romantyczny istnieje na tle bohatera zbiorowego - narodu. Jest samotny, indywidualista, skłócony z otoczeniem, nieszczęśliwie zakochany, walczy o dobro ludzkości.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Cechy dramatu romantycznego
Cechy dramatu romantycznego, Szkoła, Język polski, Wypracowania
cechy dramatu romantycznego A2ELKV3CAMEESM5RWSBEVUVOJPTABX25LH3E3OQ
Cechy dramatu romantycznego
cechy dramaty romantycznego
Cechy dramatu romantycznego
cechy dramatu romantycznego2 DOC
Cechy III części DZIADÓW jako dramatu romantycznego, Szkoła, Język polski, Wypracowania
do matki polki , Cechy III części "Dziadów" jako dramatu romantycznego
Dramat romantyczny, Oświecenie i Romantyzm
Zestaw i wskaż różnice pomiędzy dramatem romantycznym a antycznym, SZKOŁA, język polski, ogólno tema
Cechy dramatu Szekspira Odprawa posłów greckich przyczyny rozwoju renesansu stoicyzm Luteranizm wz
Cechy dramatu awangardowego na przykładzie Szewców
Część III Dziadów dramatem romantycznym
bohaterowie dramatów romantycznych R47MIUE7CNH37IMU2N5O56TV3M5XXEBJKRWAS4I
jezyk polski, Oda do młodości - cechy klasyczne i romantyczne, "Oda do młodości" - cechy k