Edukacja przyrodnicza

Kolokwium - 14 stycznia!

Alina Bubniak – Edukacja przyrodnicza dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym. Podręcznik dla studentów, wyd. Oficyna wydawnicza impuls, Kraków 2003

Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych ( załącznik 2). Podstawa z grudnia 2008r.

10 grudnia!!!

30 min.

1. Temat

2. Cele edukacyjne – wiedza, umiejętnosci, kompetencje społeczne

3. Metoda kształcenia

4. Metoda Wychowania- łobocki

5. Środki dydaktyczne- plakaty, liście

6. Przebieg w punktach

7. Bibliografia

Pierwszy etap edukacyjny obejmuje klasy 1-3. -> Edukacja wczesnoszkolna , która jest realizowana w formie kształcenia zintegrowanego.

Edukacja wczesnoszkolna ma stopniowo i możliwie łagodnie przeprowadzić dziecko z kształcenia zintegrowanego do nauczania przedmiotowego. Powodem wyodrębnienia klasy pierwszej szoły podstawowej jest podkreślenie ciągłości procesu edukacji rozpoczętego w przdszkolu i kontynuowanego w szkole podstawowej.

Edukacja wczesnoszkolna jest procesem rozłożonym na 3 lata, oznacza to, że wiadomości i umiejętności zdobywanego przez ucznia w klasie 1 będą powtarzane, pogłebiane i rozszerzane w klasie 2-3.

Celem edukacji wczesnoszkolnej jest wspomaganie dziecka w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym i społecznym, etycznym, fizycznym, estetycznym. Ważne jest takie wychowanie aby dziecko w miarę swoich możliwości byłop rzygotowywane do życia w zgodziez samym sobą, ludźmi i przyrodą. Należy zadbać o to aby dziecko odróźniało dobro od zła., było świadome przynależności społecznej oraz rozumiało konieczność dbania o przyrodę.

Edukacja przyrodnicza:

Uczeń kończący klase pierwszą musi wiedzieć

1. Rozumienie i poszanowanie świata roślin i zwierząt:

1. Rozpoznaje rośliny i zwierzęta żyjące w takich środowiskach przyrodniczych jak: park, las, pole uprawne, ogród.

2. Zna sposoby przystosowania się zwierząt do poszczegolnych pór roku: odloty i przyloty ptaków,zapadanie w sen zimowy

3. Wymienia warunki konieczne do rozwoju roślin i zwierząt w godpodarstwie domowym, szkolnych uprawach i hodowlach, prowadzi proste hodowle

4. Wie jaki pożytek przynosza zwierzeta w środowisku: niszczenie szkodników przez ptaki, zapylanie kwiatow przez owady, spulchnianie gleby przez dżdzownice

5. Zna zagrozenia dla środowiska przyrodniczego ze strony człowieka: wypalanie łak i ściernisk, zatruwanie powietrza i wód, pożary lasów, wyrzucanie odpadów i spalanie śmieci; chroni przyrodę; nie śmieci, szanuje rośliny, zachowuje cisze w parku i lesie, pomaga zwierzętom przetewać zime i upalne lato

6. Zna zagrożenia ze strony zwierząt (niebezpieczne i chore zwierzęta) i roślin (np. trujące owoce, liście, grzyby) wie jak zachować się w sytuacji zagrożenia,

7. Wie że należy oszczędzać wodę ; wie jakie znaczenie ma woda w życiu człowieka

8. Wie że należy ssegregować śmieci, rozumie sens stosowania opakowań ekologicznych

2. Zakres rozumienia warunków atmosferycznych:

1. Obserwuje pogode i prowadzi obrazkowy kalendarz pogody

2. Wie o czym mowi osoba zapowiadająca pogode w radiu i tv, stosuje się do podanych info o pogodzie

3. Nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczegolnych por roku, podejmuje rozsadne decyzje

4. Zna zagrożenia ze strony zjawisk przyrodniczych tj, burza, huragan, powódz i wie jak zachować się w sytuacji zagrozenia

3. Uczeń kończący klasę trzecią:

1. Obserwuje i prowadzi proste doświadczenia przyrodnicze, analizuje je i wiąze przyczynę ze skutkiem

2. Opisuje życie wybranych echostystemów w lesie, parku

3. Nazywa charakterystyczne elementy typowych krajobrazów polskich : nadmorskiego, nizinnego, górskiego

4. Nazywa niektóre zwierzeta egzotyczne

5. Wyjasnia zaleznopsc zjawisk przyrody od pór roku

6. Podejmuej działąnia na rzecz ochrony przyrody w swoim środowisku

7. Zna wpływ przyrody nieożywionej na zycie ludzi zwierzat i roslin: wpływ swiatła słonecznego na cykliczność zycia na ziemi, znaczenie powietrza i wody dla zycia, znaczenie wybranych skał i minerałow, nazywa czesci ciałą i organy

8. Zna podstawowe zasady odżywiania racjonalnego, rozumienie konieczność kontrolowania zdrowia stosuje się do zaleceń lekarza

9. Dba o zdrowie i bezpieczeństwo swoje i innych w miarę swoich możliwości, a także w zagrożeniach jak burza, huragan

15.10.2013

Zalecenia warunki i sposób realizacji w klasach 1-3.

1.Dla zapewnienie ciągłości wychowania i kształcenia, nauczyciel powinien znać podstawę programową.

2.Należy zadbać o adaptacje dzieci do warunków szkolnych w tym o poczucie ich bezpieczeństwa, czas trwania okresu adaptacyjnego określa nauczyciel, biorąc pod uwagę potrzeby dzieci.

3. Sale lekcyjne powinny składać się z dwóch części: edukacyjnej i rekreacyjnej. Zalecane jest wyposażenie sal w pomoce dydaktyczne i przedmioty potrzebne do zajęć, np. liczmany, komputery.

4. Uczeń powinien mieć możliwość pozostawienia w szkole części swoich podręczników i przyborów szkolnych.

5. Wskazane jest aby edukacja w klasach 1-3 szkoły podstawowej, odbywała się w zespołach rówieśniczych, liczących nie więcej niż 26 osób.

6. Edukacja w klasach 1-3 szkoły podstawowej realizowana jest w formie kształcenia zintegrowanego. Ze względu na prawidłowości rozwoju umysłowego dzieci treści nauczania powinny narastać i rozszerzać się w układzie spiralnym, tzn. że w każdym następnym roku edukacji , wiadomości i umiejętności nabyte przez ucznia mają być powtarzane i pogłębiane, a potem rozszerzane.

7. W klasach 1-3 szkoły podstawowej edukacje dzieci powierza się jednemu nauczycielowi. Prowadzenie zajęć z zakresu edukacji muzycznej, plastycznej, wychowania fizycznego, zajęć komputerowych i języka obcego nowożytnego można powierzyć nauczycielom posiadającym odpowiednie kwalifikacje. Zajęcia z zakresu edukacji zdrowotnej mogą być realizowane z udziałem specjalisty z zakresu zdrowia publicznego, lub dietetyki, pielęgniarki.

10. Wiedza przyrodnicza nie może być kształtowana wyłącznie na podstawie pakietów edukacyjnych, informacji z Internetu oraz z z innych tego typu źródeł. Powinna być realizowana także w naturalnym środowisku.

22.10.13

Podstawa programowa:

Zakres wiadomości i umiejętności jakimi ma dysponować uczeń kończący klasę 3 szkoły podstawowej ustalono tak, aby nauczyciel mógł je zrealizować z uczniami o przeciętnych umiejętnościach. Jest to ważne założenie gdyż wiadomości i umiejętności ukształtowane w klasach 1-3 szkoły podstawowej stanowią bazę i punkt wyjścia do nauki w klasach 4-6 szkoły podstawowej. W sprzyjających warunkach edukacyjnych można kształcenie zorganizować tak, by uczniowie pierwszego etapu edukacyjnego nauczyli się znacznie więcej. Z drugiej strony niektórym uczniom trzeba udzielać pomocy psychologiczno-pedagogicznej żeby mogli sprostać wymaganiom określonym w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych w zakresie pierwszego etapu edukacyjnego. Zadaniem szkoły jest:

• Realizowanie programu nauczania skoncentrowanego na dziecku, na jego indywidualnym tempie rozwoju i możliwościach uczenia się

• Respektowanie trójpodmiotowości oddziaływań wychowawczych i kształcących: uczeń, szkoła, dom, rodzina

• Rozwijanie predyspozycji możliwości poznawczych dziecka

• Kształtowanie u dziecka pozytywnego stosunku do nauki i rozwijanie ciekawości w poznawaniu otaczającego świata

• Poszanowanie godności dziecka, zapewnienie dziecku przyjaznych, bezpiecznych, zdrowych warunków, działania indywidualnego i zespołowego, ekspresji muzycznej, ruchowej, aktywności badawczej, a także działalności twórczej

• Dbać o to aby dziecko mogło zdobywać wiedzę i umiejętności potrzebne do rozumienia siebie i świata

• Uczeń kończący klasę pierwszą musi umieć już odróżnić co jest dobre,a co złe w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi, powinien wiedzieć że warto być mądrym i pomagać potrzebującym, umiec współpracować z innymi, przestrzegać reguł występujących u dzieci i dorosłych, powinno wiedzieć co wynika z przynależności do rodziny, zna zagrożenia ze strony ludzi i zwierzat, wie do kogo się zwróci, wie gdzie można bezpiecznie organizować zabawy, a gdzie nie i dlaczego, potrafi wymienić status administracyjny swojej miejscowości, wie czym zajmuj się strażak, lekarz, policjant.

W procesie dydaktyczno wychowawczym w klasach 1-3 ważne jest przybliżanie dzieciom ważnych wartości etycznych na podstawie baśni, bajek, opowiadań.

• Uczeń który kończy klasę 1, powinien przestrzegać reguły obowiązujące w społeczności dziecięcej, np..współpracuje w zabawach.

• Uczeń wie, że nie można dążyć do zaspokojenie swoich pragnień kosztem innych, nie niszczy otoczenia.

• Niesie pomoc osobom potrzebującym.

Podstawa programowa edukacji wczesnoszkolnej została tak opracowana aby było wiadomo jakimi wiadomościami i umiejętnościami dysponuje uczeń kończący klasę 1, a potem 3. Ustalając wiek kierowano się realizmem pedagogicznym, czyli zakresem treści kształcenia które nauczyciel może zrealizować w danym czasie edukacyjnym. Brano też pod uwagę różnice indywidualne w rozwoju umysłowym uczniów. Uznano że podstawa programowa powinna zawierać to, co uczeń o przeciętnych możliwościach umysłowych potrafi opanować. W sprzyjających warunkach edukacyjnych można i trzeba zrealizować tak proces nauczania i uczenia się, aby uczniowie wiedzieli i umieli o wiele więcej niż tego wymaga podstawa. Rozszerzenie zakresu treści kształcenia musi być jednak dokładnie określone w autorskich programach według których nauczyciele będą planować i realizować edukacje w kolejnych latach.

W celach ogólnych edukacji wczesnoszkolnej podkreśla się znaczenie i konieczność zadbania o dobre wychowanie uczniów. O to żeby odróżniali dobro od zła i wybierali dobro. W procesie wychowania fizycznego, edukacji przyrodnicznej i społecznej zaleca się kształtowanie u uczniów nawyków dbania o zdrowie swoje i innych, dotyczy to także bezpieczeństwa na miarę możliwości sprawczych uczniów klasy 1-3.

Edukacja szkolna jest wielkim dobrodziejstwem, pod warunkiem że dzieci potrafią sprostać stawianym im wymaganiom i korzystać z nauki organizowanej według szkolnych metod pracy. Jeżeli nie są gotowe do podjęcia nauki szkolnej i źle im się wiedzie od 1 dnia pobytu w szkole, a więc problem w tym, że w każdej grupie pierwszoklasistów występują znaczne różnice indywidualne w rozwoju umysłowym. Dla uczniów zbyt dziecinnych wszystko jest za trudne i dzieje się za szybko. Natomiast dla dzieci o znakomitych możliwościach umysłowych nauka szkolna jest mało interesująca. Musza bowiem uczyć się tego co już dawno potrafią.

Metody kształcenia:

• Słowne- pogadanka, dialog, burza mózgów, pogadanka sokratejska (maieutyka- dzieci przekonane ze wiedza najlepiej, eklektyka- dziecko może samo dojsc, wyjaśnić) praca z tekstem, czytanie statuaryczne- np. czytamy tekst i zatrzymujemy się na danym fragmencie, żeby dokonać analizy danego fragmentu, praca z tekstem

03.12.2013

Metody wychowania- z jezyka greckiego „methodos” – droga dochodzenia, sposób. Systematycznie stosowany sposób pracy wychowawcy z wychowankami, którego celem jest kształtowanie osobowości wychowanka, wywołanie pozytywnych zmian w jego osobowości, ma związek z daną sytuacją wychowawczą. Są różnorodne klasyfikacje metod wychowania.

1. Metoda wpływu osobistego wychowawcy – wychowawca wychowuje poprzez własną osobowość, poprzez to kim jest jako człowiek, ma on przyciągać a nie odpychać. Osbowośc wychowawcy jest warsztatem jego pracy.

2. Metoda kreowania właściwego klimatu wychowawczego –

3. Metoda wychowania poprzez style wychowania- np. demokratyczny (najlepszy) nauczyciel nie narzuca swojej woli, liberalny( robcie co chcecie, ale mnie to nic nie obchodzi) – dobry do pracy z ludzmi dorosłymi, autokratyczny- zły styl, nauczyciel wie wszystko lepiej ,sam narzuca wole, twierdzi ze dzieci sa niedojrzałe, jednak w niwkeotrzych sytuacjach jest por zadany, kiedy –inne style zawiodły.