wykład z dnia 12.12.2007r.
Zgoda innego organu niż zarząd jako przesłanka ważności czynności zawartej przez zarząd:
Te przepisy są zawarte w art. 15 i 17 ksh i mają one nieco inny zakres:
Art.15 wymienia przykładowo umowy, których zawarcie z członkami organów spółki wymaga zgody zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia:
Zawarcie przez spółkę kapitałową umowy kredytu, pożyczki, poręczenia lub innej podobnej umowy z członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, prokurentem, likwidatorem albo na rzecz którejkolwiek z tych osób wymaga zgody zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Mamy tu oznaczony katalog podmiotów, chodzi tu o członków organów zarządczych, kontrolnych jak również o prokurenta i likwidatora oraz mamy wskazanie umów, gdzie zwłaszcza chodzi o kredyt, pożyczkę, poręczenie lub o inną podobną umowę.
Co pod tym pojęciem rozumiemy- każdą inna umowę ustanawiającą zabezpieczenie ewentualnie umowę nienazwaną, w której znajdzie się element właściwy dla tych umów wskazanych. Umowy te dla swej ważności wymagają uchwały zgromadzenia wspólników w spółce z o.o. albo walnego zgromadzenia w spółce akcyjnej.
Inaczej do tej kwestii podchodzi art.17 ksh, bo on dotyczy skutków braku uchwały wspólników albo walnego zgromadzenia bądź rady nadzorczej w sytuacji, gdy taka uchwała jest wymagana albo przez ustawę albo gdy jest wymagana przez umowę lub statut. W zależności od tego, co jest źródłem tej koniecznej uchwały są inne skutki niezachowania tego wymogu.
Art. 17 §1 ksh- Jeżeli do dokonania czynności przez spółkę ustawa wymaga uchwały wspólników albo walnego zgromadzenia bądź rady nadzorczej, czynność prawna dokonana bez wymaganej uchwały jest nieważna.
§2- Zgoda może być wyrażona przed złożeniem oświadczenia przez spółkę albo po jego złożeniu, nie później jednak niż w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia oświadczenia przez spółkę. Potwierdzenie wyrażone po złożeniu oświadczenia ma moc wsteczną od chwili dokonania czynności prawnej.
W spółkach kapitałowych, choć wspólnicy nie prowadzą spraw spółki, to są pewne czynności, których dokonanie przez zarząd zależy od podjęcie uchwały organów uchwałodawczych ewentualnie rady nadzorczej. W rezultacie mamy w spółkach kapitałowych pewne kompetencje z zakresu prowadzenia spraw spółki oddany wspólnikom.
Reprezentuje spółkę zarząd, ale czynność dokonana w ramach reprezentacji przez zarząd jest uzależniona co do ważności czy decyzje w tej sprawie podejmie uchwała wspólników bądź walnego zgromadzenia. Ustawodawca mówi, że jeżeli ustawa wymaga aby uchwała walnego zgromadzenia lub uchwała zgromadzenia wspólników lub rady nadzorczej dotyczyła jakiejś czynności prawnej, która może następnie wykonać zarząd, to w tej sytuacji brak tej uchwała rodzi skutek w postaci nieważności czynności prawnej, a więc uchwała jest elementem czynności i jeżeli jej nie ma to czynność jest nieważna. Na tym tle pojawiają się wątpliwości w związku z §2art.17 ksh, bo tutaj mówi się, że:
Zgoda może być wyrażona przed złożeniem oświadczenia przez spółkę albo po jego złożeniu , nie później jednak niż w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia oświadczenia przez spółkę. Potwierdzenie wyrażone po złożeniu oświadczenia ma moc wsteczną od chwili dokonania czynności prawnej.
Chodzi tutaj o sytuacje, gdy była z mocy ustawy zastrzeżona uchwała do dokonania czynności prawnej, uchwała taka nie została podjęta a pomimo to zarząd dokonał tej czynności prawnej. Wedle §1 czynność taka jest nieważna, ale jednak z mocy §2 ustawodawca wprowadził- nazwijmy to bramą bezpieczeństwa- ale używa dwóch sformułowań, które w siatce pojęć cywilistycznych mają zupełnie inną treść, bo zdanie pierwsze mówi, że zgoda czyli tak jak gdyby spółka mogła stanowić, konwalidować tą nieważną czynność poprzez wyrażenie zgody.
Pamiętajmy, że zgoda w art.63 kc to jest zgoda osoby trzeciej. Trudno uznać spółkę za osobę trzecią w stosunku do czynności dokonanej przez zarząd bez uchwały zgromadzenia wspólników czy walnego zgromadzenia. W tej sytuacji bezpieczniejsze jest przyjęcie stanowiska, że chodzi jedynie o możliwość potwierdzenia. Na takie rozumienie wskazuje zdanie 2 §2art.17 ksh :
Potwierdzenie wyrażone po złożeniu oświadczenia ma moc wsteczną od chwili dokonania czynności prawnej.
Tutaj należy przyjąć, że uchwała jest wymagana przez ustawę, ta czynność dokonana bez tej uchwały jest czynnością nieważną, ale względnie bo można ją konwalidowć przez jej potwierdzenie. Potwierdzenie może być przez spółkę złożone lub nawet po złożeniu oświadczenia woli przez zarząd, więc może być jeszcze wyrażone przed złożeniem oświadczenia lub po złożeniu oświadczenia przez zarząd nie później jednak niż w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia oświadczenia przez spółkę. W ten sposób wzmaga się bezpieczeństwo obrotu.
Rzecz ma się inaczej, gdy uchwała jest wymagana ale nie przez ustawę a przez umowę spółki albo statut spółki akcyjnej.
Tutaj też mamy do czynienia z sytuacją przekazania części kompetencji w zakresie prowadzenia spraw do organu uchwałodawczego spółki ewentualnie do organu nadzorczego, ale ustawodawca widzi różnicę konstrukcyjną w takim uzależnieniu uznając, że w takiej sytuacji działa to tylko w stosunkach wewnętrznych a zatem zgodnie z §3art.17:
Czynność prawna dokonana bez zgody właściwego organu spółki, wymaganej wyłącznie przez umowę albo statut, jest ważna. Jednakże nie wyklucza to odpowiedzialności członków zarządu wobec spółki z tytułu naruszenia umowy spółki lub statutu.
Tam gdzie wchodzą relacje zewnętrzne, czyli pierwszy przypadek, tam mamy nieważność ale z możliwością potwierdzenia czynności przez spółkę. Natomiast tam gdzie uchwała wymagana jest tylko przez umowę albo statut, czynność jest ważna w stosunku do osób trzecich i w stosunku do spółki, wiąże spółkę z osobą trzecią natomiast członkowie zarządu mogą ponosić odpowiedzialność względem spółki za to, że nie uszanowali treści umowy czy treści statutu.
W art.15 i art.17 mamy do czynienia z przekazaniem do kompetencji organów uchwałodawczych bądź nadzorczych zgody na dokonanie pewnej czynności. Natomiast o skutkach mówi art.17, który rozróżnia skutki w zależności od tego co było źródłem obowiązku podjęcia uchwały przez organy uchwałodawcze lub nadzorcze.
Art. 20 ksh – zasada równości wspólników i akcjonariuszy:
Wspólnicy albo akcjonariusze spółki kapitałowej powinni być traktowani jednakowo w takich samych okolicznościach.
Ograniczenie tej równość w traktowaniu do okoliczności takich samych oznacza, że wspólnicy zarówno w spółce z o.o. jak i akcyjnej mogą mieć różną pozycje prawną, nie denarową względem siebie natomiast w stosunkach, które łączą się z identycznymi okolicznościami mają być traktowani równo, czyli że mają zapewnione równe traktowanie w zakresie uprawnień udziałowych. Nie wolno tej zasady równego traktowania rozumieć jako bezwzględną równość praw i obowiązków w spółce, to są tylko jednakowe odniesienia w jednakowej sytuacji. Ta zasada skierowana jest to spółki, de facto do organów spółki. To właśnie te organy przy podejmowaniu uchwał maja się kierować zasadą równego traktowania wspólników w takich samych okolicznościach. Okoliczności te wynikają z pozycji udziałowej, z uprawnień udziałowych wspólników. Od tej zasady są wyjątki, które wynikają z ustawy.
SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ:
Utworzenie spółki:
Zgodnie z art. 151§1 ksh:
Spółka z o.o. może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Z przepisu tego możemy wysnuć kilka wniosków:
1 wniosek: spółka z o.o., jako forma organizacyjno-prawna może być utworzona w każdym celu prawnie dozwolonym, a więc spółka z o.o., nie musi być przedsiębiorcą. Spółka ta może być utworzona w celu niegospodarczym, czyli niezarobkowym albo utworzona w celu charytatywnym, społecznie użytecznym albo utworzona w celu przedsiębiorstwa zarobkowego.
Spółka z o.o. jest wyłączona, przez inne ustawy niż ksh, możliwość wykorzystania jej w trzech dziedzinach tzw. wyłączenie ustawowe:
1) banki: działalność bankowa może być prowadzona wyłącznie w formie spółki akcyjnej albo jako bank państwowy albo jako bank spółdzielczy. Spółka z o.o. jest wyłączona przez przepisy prawa bankowego do wykorzystania jej do prowadzenia tej działalności.
2) zakłady ubezpieczeniowe: z mocy ustawy o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych mogą być prowadzone również tylko jako spółki akcyjne bądź jako towarzystwa ubezpieczeniowe. Wyłączenie spółki z o.o. odnośnie banków i zakładów ubezpieczeniowych podyktowane jest względami bezpieczeństwa.
3) wolne zawody (nie wszystkie): można wskazać na takie ustawy dotyczące wolnych zawodów, które enumeratywnie wskazują w jakich formach organizacyjnych może być ten zawód wykonywany jako wolny np. prawnik,
2 wniosek: spółka z o.o. może powstać pierwotnie jako spółka osobowa albo jako spółka wieloosobowa; wszystkie współczesne systemy prawne dopuszczają utworzenie spółki kapitałowej jednoosobowej jak również możliwość przekształcenia się spółki wieloosobowej w spółkę jednoosobową, ale również odwrotnie przekształcenie spółki jednoosobowej w spółkę wieloosobową co wiąże się z możliwością zbywania udziałów a zatem poszerzania kręgu podmiotu bez zmiany kapitału.
Wspólnikami tych spółek co do zasady może być każdy podmiot prawny. Jeśli chodzi o jednoosobową spółkę z o.o., to §2 art. 151 ksh wyłącza jedną kategorię podmiotów z możliwości bycia założycielem takiej spółki jednoosobowej:
Spółka z o.o. nie może być zawiązana wyłącznie przez inną jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
- spółka jednoosobowa z o.o. nie może być założycielem innej jednoosobowej spółki z o.o.
Jeśli chodzi o sposób utworzenia spółki to nie ma znaczenia czy jest jednoosobowa czy wieloosobowa. Spółka z o.o. tworzona jest w systemie normatywno rejestracyjnym, zatem muszą być spełnione przesłanki wymagane przez ustawę i musi być złożony wniosek do sądu rejestrowego, aby z momentem wpisu spółka powstała jako osoba prawna. Te przesłanki normatywne powstania spółki są wyliczone w art.163 ksh:
Do powstania spółki z o.o. wymaga się :
1. zawarcia umowy spółki,
- w wypadku spółki jednoosobowej wymaga się statutu tej spółki. Treść statutu ma być taka jak treść umowy spółki, czyli normatywnie wskazane minimum treści wskazane dla spółki z o.o., wiąże również statut spółki jednoosobowej z o.o.
2. wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki,
- wynika, że normatywną przesłanką jest zgromadzenie w całości całego kapitału zakładowego
3. powołanie zarządu
4. powołanie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli wymaga tego ustawa lub umowa spółki,
- a więc powołanie zarządu, który musi być zawsze oraz rady lub komisji rewizyjnej, jeżeli wymaga tego umowa lub ustawa,
Rada nadzorcza w spółce z o.o. jest obligatoryjna wtedy, gdy kapitał zakładowy jest wyższy niż 500 tyś.zł, a wspólników jest więcej niż 25. Jeśli nie ma tych dwóch przesłanek spełnionych, to wtedy rada nadzorcza może być powołana, jeżeli umowa spółki lub statut spółki tak stanowi.
5. wpis do rejestru,
- a więc złożenie wniosku o wpis spółki do rejestru. Obowiązek złożenia wniosku do KRS ciąży na zarządzie spółki i wniosek ten składany jest in corpore tzn., że składają pod nim podpisy wszyscy członkowie zarządu bez względu na to jak jest przewidziany umowny sposób reprezentowania. Do wniosku o wpis spółki zarząd ma obowiązek załączyć oświadczenie o zgromadzeniu kapitału w całości tzn., że wszystkie wkłady pieniężne i niepieniężne zostały do spółki wniesione.
Zarząd zgłasza zawiązanie spółki do sądu rejestrowego właściwego ze względu na siedzibę spółki w celu wpisania spółki do rejestru. Wniosek o wpis spółki do rejestru podpisują wszyscy członkowie zarządu.
Wszystkie te przesłanki są już realizowane w ramach spółki z o.o. w organizacji, która powstaje z momentem umowy spółki z o.o. a z momentem wpisu spółki do rejestru powstaje osoba prawna .
UMOWA SPÓŁKI Z O.O.
Umowa spółki z o.o. określona jest w art.157 ksh. Jest to pewnie minimum, to jest treść bezwzględnie konieczna z punktu widzenia spółki jako przesłanki powstania spółki, bo z punktu widzenia wspólników ona nie jest wystarczająca.
Umowa spółki z o.o. powinna określać:
1. firmę i siedzibę spółki
2. przedmiot działalności
3. wysokość kapitału zakładowego (min. 50 tyś zł. ale wspólnicy mogą oznaczyć o wiele wyżej)
4. czy wspólnik może mieć więcej niż jeden udział
5. liczbę i wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników
6. czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony.
§ 2. Umowa spółki powinna być zawarta w formie aktu notarialnego
Charakterystyczne dla umowy spółki z o.o. ma być zamieszczenie odpowiedzi na pytanie czy wspólnik może mieć więcej niż jeden udział?
Takie postanowienie jest obligatoryjne w każdej umowie spółki i wspólnicy muszą o tym zdecydować czy wspólnik może mieć więcej niż jeden udział. Jest to konieczne, gdyż łączy się z dopuszczalnością podzielenia kapitału na nierówne udziały, czyli na udziały o nierównych wartościach.
Art.154ksh- par.1- Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 500tyś.zł.
Par.2- Wartość nominalna udziału nie może być niższa niż 50 złotych.
Jeżeli może, mieć więcej niż jeden udział, to wówczas kapitał jest dzielony na udziały o równej wartości nominalnej- minimum wartości nominalnej udziału wynosi 50 zł.
Art.153ksh- Kapitał zakładowy spółki dzieli się na udziały o równej albo nierównej wartości nominalnej.
Jeśli nie wolno mieć więcej niż jeden udział, to w takiej sytuacji kapitał może być podzielony na udziały o nierównej wartości nominalnej, a o tym jaka będzie wartość poszczególnych udziałów zdecydują wkłady wniesione przez poszczególnych wspólników. Mówiąc krótko wartość wniesionego przez wspólnika wkładu na pokrycie tego jednego udziału będzie co do zasady wyznaczała jego wartość nominalną:
Art.153 ksh- Umowa spółki stanowi, czy wspólnik może mieć tylko jeden, czy więcej udziałów.
Jeżeli wspólnik może mieć więcej niż jeden udział, wówczas wszystkie udziały w kapitale zakładowym powinny być równe i są niepodzielne.
Jeżeli nie może być więcej niż jednego udziału- w takiej sytuacji można podzielić kapitał na udziały po nie równej wartości.
W umowie trzeba wskazać liczbę i wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników a więc taką listę zawiera się w umowie, który wspólnik wniósł i objął jaką liczbę udziałów w zamian za wkład o takiej i takiej wartości. Tę treść minimalną z art. 157 uzupełnia jeszcze wymóg z art.158 ksh, który dotyczy wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Jeżeli wkładem do spółki w celu pokrycia udziału ma być w całości albo w części wkład niepieniężny (aport), wówczas umowa spółki powinna szczegółowo określać przedmiot tego wkładu oraz osobę wspólnika wnoszącego aport, jak również liczbę i wartość nominalną objętych w zamian udziałów.
Ta treść z punktu widzenia wspólników jest za mała, gdyż kodeks spółek handlowych reguluje kilka kwestii związanych z prawami i obowiązkami wspólnika, których powstanie tych praw czy obowiązków uzależnia od tego czy będą one przewidziane w umowie spółki i wyłącznie tylko wtedy gdy umowa spółki tak stanowi to można o takim prawie bądź o takim obowiązku wspólnika mówić. Inaczej mówiąc, jest pewna wiązka praw i obowiązków wspólników, których źródłem może być tylko umowa spółki, bo źródłem ich nie jest ksh. Z tego punktu widzenia niezbędne wydaje się uzupełnienie tej treści umowy spółki o przynajmniej sześć kwestii:
1. tzw dopłaty:
Dopłaty są drugim poza wniesieniem wkładu obowiązkiem majątkowym wspólnika, który to obowiązek może być nałożony na wspólnika tylko wtedy, gdy umowa spółki ich do tego zobowiązuje.
Art.177 ksh- Umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału.
2. umorzenie udziału: art. 199 ksh
Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi, a zatem brak postanowień umownych odnośnie umorzenia udziału wyłącza możliwość podjęcia uchwały w tej sprawie już w trakcie trwania spółki.
3. ograniczenie zbycia udziału:
Oznacza to nic innego jak uzależnienie zbycia udziału od zgody spółki albo od zgody wspólników albo inny sposób ograniczenia.
Z art. 182 wynika, że: Zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału oraz zastawienie udziału umowa spółki może uzależnić od zgody spółki albo w inny sposób ograniczyć.
4. ograniczenie wstąpienie spadkobiercy w miejsce zmarłego wspólnika: art. 183 ksh:
Umowa spółki może ograniczyć lub wyłączyć wstąpienie do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika. W tym przypadku umowa spółki powinna określać warunki spłaty spadkobierców nie wstępujących do spółki, pod rygorem bezskuteczności ograniczenia lub wyłączenia.
5. podwyższenie kapitału zakładowego nie stanowiące zmiany umowy spółki: art. 257 ksh
Podwyższenie kapitału nie zawsze musi być jednocześnie zmianą umowy. Zmiana umowy to są wydatki, czas, notariusz. Można ustrzec się przed tymi formalizmami i zastrzec w umowie tzw. zgodę blankietową na podwyższenie kapitału zakładowego nie stanowiącego zmiany umowy spółki.
6. przywileje i obowiązki albo wspólnika albo udziału:
Uprzywilejowanie ewentualnie obciążenie może mieć dwojaką naturę:
- albo osobistą i wtedy jest to uprzywilejowanie bądź obciążenie konkretnego wspólnika
- albo to uprzywilejowanie bądź obciążenie dotyczy udziału a nie osoby.
Ma to znaczenie w sytuacji obrotu udziałami bo jeżeli obciążenie bądź przywilej dotyczą udziału to w takiej sytuacji obrót udziałem powoduje przeniesienie tego uprzywilejowania lub obciążenia na nabywcę. Natomiast to uprzywilejowanie bądź obciążenie ma charakter osobisty, czyli jest złączony z osobą wspólnika, to oczywiście on nie przechodzi na nabywcę udziału.
Te prawa i obowiązki, których źródłem może być tylko i wyłącznie umowa spółki, jeżeli w umowie spółki nie zostałyby przewidziane to ich nie ma. Jeżeli wspólnicy chcieliby wprowadzić wszystkie z nich czy niektóre z nich to byliby zmuszeni do zmiany umowy, co wymaga formy aktu notarialnego, umowa wymaga uchwały walnego zgromadzenia z większością ¾ głosów.
Zmiana umowy wywiera skutek dopiero od momentu je wpisu do KRS.
Poza tymi postanowieniami umowa może zawierać inne postanowienia, które mogą dotyczyć przede wszystkim dyspozytywnych przepisów ksh, czyli tam gdzie kodeks daje wybór wspólnikom co do jakiegoś rozwiązania to w tym zakresie wspólnicy nie chcą się poddać kodeksowej regule, mogą umówić się inaczej np. poszerzenie kompetencji organów, składu organów, może dotyczyć praw czy obowiązków wspólników jak np., gdy chodzi o obowiązki dodatkowe nakładane na wspólnika.
KAPITAŁ
Kapitał – z jednej strony wyrażona w złotych polskich wartość, czyli suma pieniężna która jest umieszczana w bilansie spółki po stronie pasywów. Odpowiadającą tej pasywnej stronie bilansu są wkłady, które stanowią aktyw i są wnoszone na pokrycie kapitału zakładowego.
W zamian za wkłady wspólnicy obejmują udziały, czyli wyrażone w złotych polskich wartości pieniężne cząstki na które dzieli się kapitał zakładowy. W zamian za wkłady obejmuje się w kapitale udziały, czyli cząsteczki na które się ten kapitał dzieli, a więc kapitał jest to suma udziałów umieszczana zawsze po stronie pasywnej w bilansie.
Kapitał dzieli się na udziały i udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Nie można, bo gdyby do tego dopuścić to nie doszłoby do pokrycia całego kapitału.
Powstałej pytanie czy mogą być udziały obejmowane po cenie wyższej niż wartość nominalna?
Do ksh w sp. z o.o. nie była taka operacja możliwa, była tylko dopuszczalna w spółkach akcyjnych. Począwszy od ksh mamy w tej chwili możliwość obejmowania udziałów po cenie wyższej od wartości nominalnej.
Ta różnica między wartością nominalną, a tą wartością za którą się obejmuje udział nazywa się agio. W tej sytuacji tą nadwyżkę, czyli agio spółka przelewa do kapitału zapasowego. Agio nie wzbogaca kapitału zakładowego. Tutaj ta zasada zrównania między stroną pasywną a aktywną w bilansie jest bezwzględna.
Udziały objęte przez wspólników, obojętnie czy za wartość nominalną czy za wartość nominalną + agio to ich suma równa się kapitałowi zakładowemu.
Funkcje kapitału:
1) Prawna – wyraża się w niczym innym jak w tym, że zgromadzenie kapitału w całości przed wpisem do KRS stanowi normatywna przesłankę powstania spółki.
2) Gospodarcza – trzeba mieć świadomość, że kapitał zgromadzony w spółce z o.o. to nie jest lokata, to nie jest martwy pieniądz, kapitał służy uruchomieniu działalności gospodarczej, kapitał jest w obrocie. To z kapitału przede wszystkim finansowane są wszystkie pierwsze potrzeby spółki.
3) Gwarancyjna – ma polegać na tym, że kapitał ma zapewnić wierzycielom pewne minimum bezpieczeństwa polegające na tym, że ma być zgromadzony. Zatem jest to ta wartość na której wierzyciel na pewno może się zaspokoić. Okazuje się, że nie.
Gdyż kapitał jest w obrocie i wierzyciel wobec czego nie może się na nim zaspokoić bo go nie ma, w tym znaczeniu ze jest płynny, że jest w obrocie. Po drugie nie jest to taka wielka wysokość aby zapewniała poczucie bezpieczeństwa. Po trzecie wierzyciele zaspakajają się na całym majątku spółki i to o wiele bardziej skutecznie niż na tej wartości wyrażonej w bilansie.
Jedynie jeden aspekt funkcji gwarancyjnej zasługuje na uwagę, że kapitał jest zawsze umieszczony w pasywach, a więc można powiedzieć, że jest niedostępny da wspólników.
Kiedy wspólnicy mogą sobie wypłacić dywidendę? Jak mają zysk, a kiedy mają zysk?
Jak aktywa przewyższają pasywa a pasywa są obciążone wartością kapitału zakładowego. Dopóki nie będzie czegoś więcej niż chociażby kapitał zakładowy, to wspólnicy nie mogą sobie wypłacić zysku. W tym sensie kapitał pełni funkcję gwarancyjna, bo nie pozwala wspólnikom wyciągnąć kapitału obojętnie pod jaką postacią.