Wykład z dnia 20.12.2007r.

ZGROMADZENIE WSPÓLNIKÓW

Charakterystyka zgromadzenia wspólników jako organu uchwałodawczego.

ZW jest charakterystyczne w spółkach kapitałowych i jak sama nazwa wskazuje jest to nic innego jak zgrupowanie wszystkich wspólników spółki. Wspólnik ma prawo a nie obowiązek uczestniczenia w zgromadzeniu wspólników.

ZW jest ważne bez względu na ilość obecnych wspólników (o ile wszyscy zostali powiadomieni). Ważność ZW o ile byłaby uzależniona od ewentualnej obecności jakiegoś procenta obecnych wspólników może tylko i wyłącznie wynikać z umowy.

Jeżeli umowa nic inaczej nie stanowi, to zgodnie z art. 241 ksh:

Jeżeli przepisy niniejszego działu lub umowa spółki nic nie stanowią inaczej, zgromadzenie wspólników jest ważne bez względu na liczbę reprezentowanych na nim udziałów.

- udziałów, czyli bez względu na liczbę wspólników, którzy na zgromadzenie przyszli.

ZW jest organem uchwałodawczym. Zgodnie z art. 227 ksh:

Uchwały wspólników są podejmowane na zgromadzeniu wspólników,

- czyli musi być zgromadzenie zwołane, przygotowane. W kodeksie jest bardzo wiele przepisów o charakterze formalnym. ZW nie jest to spotkanie towarzyskie, tylko to jest zgromadzenie wspólników a więc posiedzenie organu wobec czego musi być zwołane w sposób przyjęty w przepisach ewentualnie uzupełnione postanowieniami umownymi bądź regulaminami. Art. 227 §2 ksh stanowi, że:

Bez odbycia zgromadzenia wspólników mogą być powzięte uchwały, jeżeli wszyscy wspólnicy wyrażą na piśmie zgodę na postanowienie, które ma być powzięte, albo na głosowanie pisemne.

Z tego art. wynika, że może się odbyć metodą korespondencyjną takie posiedzenie, na którym uchwały, jeżeli zapadną będą oczywiście ważne. Jest to możliwe tylko i wyłącznie wtedy, jeżeli wszyscy wspólnicy wyrażą zgodę na piśmie na to postanowienie, które ma być powzięte albo na głosowanie pisemne.

Kompetencje zgromadzenia wspólników:

Prowadzenie spraw spółki jest w istocie rozdzielone między zarząd, który co do zasady prowadzi sprawy spółki. Jest też szczególna kategoria spraw wyliczonych w ksh z możliwością dodatkowo jeszcze poszerzenia tego katalogu na podstawie umowy, w których to sprawach, decyzja należy do zgromadzenia wspólników i są to art. 228, 229, 230 - przepisy, które wskazują na sprawy poddane wyłącznej kompetencji zgromadzenia wspólników.

Art. 228 ksh- Uchwały wspólników, poza innymi sprawami wymienionymi w niniejszym dziale lub umowa spółki , wymaga :

1. rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki, sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy oraz udzielenie absolutorium członkom organów spółki z wykonania przez nich obowiązków,

- chodzi tutaj o absolutorium dla członków wszystkich organów. Jeżeli jest w spółce ustanowiona rada nadzorcza albo komisja rewizyjna, albo oba te organy razem, to obowiązek kwitowania dotyczy właśnie tych organów kontrolnych.

2. postanowienie dotyczące roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przy zawiązaniu spółki lub sprawowaniu zarządu albo nadzoru,

3. zbycie i wydzierżawienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienie na nich ograniczonego prawa rzeczowego,

4. nabycie i zbycie nieruchomości , użytkowania wieczystego lub udziału w nieruchomości , jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej,

- z tym, że umowa spółki co do tej kwestii może stanowić inaczej ale musi być wobec tego pozytywne postanowienie w umowie spółki, że czynności wymienione w pkt 4 nie wymagają zgody zgromadzenia. Milczenie umowy na ten temat powoduje, że oczywiście również i te czynności, decyzje tych czynności mogą być podejmowane jedynie przed zgromadzeniem.

5. zwrot dopłat, ale również ustanowienie dopłat

6. zawarcie umowy, o której mowa w art. 7 (nie jest ta kwestia aż tak istotna)

Do wyłącznej kompetencji zgromadzenia wspólników pozostawione są również decyzje co do umowy:

Art. 229 ksh- Umowa o nabycie dla spółki nieruchomości albo udziału w nieruchomości lub środków trwałych za cenę przewyższającą jedna czwartą kapitału zakładowego, nie niższą jednak od 50 000 zł, zawarta przed upływem dwóch lat od dnia zarejestrowania spółki, wymaga uchwały wspólników, chyba że umowa ta była przewidziana w umowie spółki.

- Tę kompetencję umowa może wyłączyć, ale to wyłączenie musi być wyraźne.

Art. 230 ksh: Rozporządzenie prawem lub zaciągnięcie zobowiązania do świadczenia o wartości dwukrotnie przewyższającej wysokość kapitału zakładowego , wymaga uchwały wspólników , chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Przepis art. 17$1 nie stosuje się.

Jeżeli byśmy wyłączyli inna dyspozycję umowną, to w istocie wszystkie czynności prawne o charakterze rozporządzającym, obciążającym, dotyczącym przedsiębiorstwa, dotyczących nieruchomości należą do kompetencji zgromadzenia a nawet i rozporządzenie prawem lub zaciągnięci zobowiązania o wartości dwukrotnie przewyższającej wartość kapitału zakładowego.

Kodeks przekazuje zgromadzeniu bardzo szeroki zakres kompetencji. Chodzi tutaj o znaczenia a nie o ilość tych spraw. Poza wymienionymi, uchwały ZW wymagają takie sprawy jak np.:

1. podwyższenie kapitału

2. obniżenie kapitału

3. umorzenie kapitału

4. wypłata zysku

Rodzaje zgromadzeń wspólników:

Wyróżniamy dwa rodzaje:

1. zwyczajne

2. nadzwyczajne

zgromadzenie wspólników zwyczajne:

• kwestię tę reguluje art. 231 ksh

• jest to zwyczajne zgromadzenie, czyli doroczne zgromadzenie

• jest to zgromadzenie które musi się odbyć, obowiązkowe

• powinno się odbyć w terminie 6 m-cy po upływie każdego roku obrotowego

• nie zwołanie tego zgromadzenia w terminie powoduje sankcje taką, że sąd może zobowiązać, zarządzić odbycie takiego zgromadzenia, jeżeli takie nie zostało zwołane w wyznaczonym terminie

• przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia są 3 kwestie:

1). Rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy

2). Powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty, jeżeli zgodnie z art. 191§2 sprawy te nie zostały wyłączone spod kompetencji zgromadzenia wspólników

3). Udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez obowiązków.

Nadzwyczajne zgromadzenie wspólników:

- zwołuje się wtedy, kiedy jest ono niezbędne do powzięcia jakiejś uchwały, która musi być przez ZW podjęta jak np. podwyższenie kapitału, obniżenie kapitału, umorzenie kapitału, zmiana umowy spółki. Są to kwestie, które nie jesteśmy w żaden sposób przewidzieć, nie wiemy kiedy się ujawnią i wówczas w miarę potrzeb to nadzwyczajne zgromadzenie musi być zwołane. Kodeks wskazuje dodatkowo jeszcze na kilka jeszcze sytuacji w których to zgromadzenie musi być zwołane bezwzględnie np.:

1). Z mocy przepisu jest wskazana okoliczność, która rodzi konieczność powołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników. W tej sytuacji zarząd musi zwołać nadzwyczajne zgromadzenie wspólników.

Art. 233 § 1 ksh:

„Jeżeli bilans sporządzony przez zarząd wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki.”

2).Sytuacja łączy się z żądaniem zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników. Takie żądanie mogą zgłosić wspólnicy, którzy reprezentują co najmniej 1/10 kapitału zakładowego.

Art. 236 ksh

§ 1 . „ Wspólnik lub wspólnicy reprezentujący co najmniej 1/10 kapitału zakładowego mogą żądać zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników , jak również umieszczenia określonych spraw w porządku obrad najbliższego zgromadzenia wspólników. Żądanie takie należy złożyć na piśmie zarządowi w terminie najpóźniej na miesiąc przed proponowanym terminem zgromadzenia wspólników.

§ 2 . „ Umowa spółki może przyznać uprawnienia , których mowa w $ 1 , wspólnikom reprezentującym mniej niż 1/10 kapitału zakładowego. „

3). Poza wskazanymi w art. 233 i 236 ksh nadzwyczajne zgromadzenie wspólników zwołuje się również na okoliczności, która akurat się pojawiła.

Kto zwołuje

Zgromadzenie zwołuje zarząd. To jest jeden z obowiązków zarządu i ma to zrobić (w zależności czy jest to zwyczajne czy nadzwyczajne zgromadzenie wspólników) we właściwym terminie.

• Zwyczajne - powinno się odbyć w terminie 6 m-cy po upływie każdego roku obrotowego

• Nadzwyczajne - w terminie 2 tyg. od żądania zwołania albo niezwłocznie w pozostałych sytuacjach, kiedy pojawi się taka potrzeba.

Niezależnie od tego, że na zarządzie ciąży powinność zwołania zgromadzenia, to uprawnienia do zwołania zgromadzenia przysługuje również radzie nadzorczej, komisji rewizyjnej, jeżeli zarząd nie zwoła go we właściwym terminie.

Umowa spółki może przyznać te uprawnienia także innym osobom.

Przebieg posiedzeń. Art. 241 ksh:

„ Jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej, zgromadzenia wspólników jest ważne bez względu na liczbę reprezentowanych na nim udziałów.”

ZW jest ważne bez względu na ilość obecnych wspólników (o ile wszyscy zostali powiadomieni). Ważność ZW o ile byłaby uzależniona od ewentualnej obecności jakiegoś procenta obecnych wspólników może tylko i wyłącznie wynikać z umowy.

ZW może podejmować uchwały ale tylko i wyłącznie w granicach porządku obrad - jest to zasada ZW zasada związania z porządkiem obrad.

Oznacza to, że nie może być podjęta uchwała o której wspólnicy nie zostali powiadomieni w porządku obrad przesłanym im do wiadomości wraz z terminem zwołania zgromadzenia.

Od tej zasady wiązania z porządkiem obrad jest wyjątek ustanowiony w art. 239 §1 ksh:

W sprawach nieobjętych porządkiem obrad nie można powziąć uchwały, chyba że cały kapitał zakładowy jest reprezentowany na zgromadzeniu, a nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu dotyczącego powzięcia uchwały.

Może być taka uchwała podjęta, pomimo że nie była umieszczona w porządku obrad.

Żeby taka uchwała była podjęta muszą być spełnione 2 przesłanki:

1. cały kapitał zakładowy jest reprezentowany na zgromadzeniu

2. nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu wobec podjęcia uchwały

Na zgromadzeniu wspólników glosują udziały a nie wspólnicy. Głosowanie co do zasady jest jawne. Tajne głosowanie jest przewidziane w sprawach wskazanych w art. 247 §2.

Obligatoryjne jest tajne głosowanie:

1. o odwołanie członków organów spółki lub likwidatorów

2. pociągnięcie ich do odpowiedzialności

3. w sprawach osobowych - dotyczących np. osobistych przywilejów dl wspólników. Te uprawnienia, które nie są związane z udziałem a są przypisane poszczególnym wspólnikom

4. jeżeli zażąda tajnego głosowania jeden ze wspólników obecnych lub reprezentowanych na zgromadzeniu wspólników.

Zasadą jest, że uchwały zapadają bezwzględna większością głosów, a więc ta większość bezwzględna to jest 50 + 1 przy czym głosy wstrzymujące wliczane.

Inna większość może wynikać z:

1. ustawy

2. postanowień umownych

uchwały zapadają bezwzględną większością głosów, jeżeli przepisy niniejszego działu lub umowa spółki nie stanowią inaczej.

AD.1) większość wynikająca z ustawy:

I. Art. 246§1 wylicza uchwały, w których wymagana jest większość 2/3 głosów.

2/3głosów wymaga uchwała:

• zmiany umowy spółki

• rozwiązania spółki

• zbycia przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części

II. Większość ¾ wymaga uchwała istotnej zmiany przedmiotu działalności spółki

III. Zgodnie z art. 246§ 3 ksh uchwała wymaga zgody wszystkich wspólników, jeżeli uchwała dotyczy zmiany umowy spółki w zakresie:

• zwiększającym świadczenia wspólników

• uszczuplająca prawa udziałowe lub przyznane osobiście poszczególnym wspólnikom

AD.2) większość wynikająca z postanowień umownych:

W innych sprawach można ustanowić inna większość umowa spółki. Umowa spółki może również podwyższyć tą kwalifikowaną większość 2/3 bądź 3/4. Taka możliwość wynika z art. 246 §1:

Umowa spółki może ustanowić surowsze warunki powzięcia tych uchwał .

Uchwały które są wyraźnie powzięte wymagają zaprotokołowania. Uchwały takie podlegają zaskarżeniu. Zaskarżenie uchwał zgromadzenia wspólników może być dokonane poza wspólnikami również przez członków organów oraz przez te organy, a więc przez zarząd, radę nadzorczą, komisję rewizyjną oraz członków poszczególnych tych organów. Legitymacja tutaj jest bardzo szeroka.

Możemy wyróżnić dwie podstawy zaskarżania tych uchwał:

1. powództwo o uchylenie uchwały - art. 249 ksh

Powództwo to występuje gdy uchwała jest:

a).sprzeczna z umową spółki

b).lub jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i jednocześnie godzi w interesy spółki lub ma na celu pokrzywdzenie wspólnika

Uchwała ta jest zgodna z umową, ale sprzeczna z dobrymi obyczajami i jako sprzeczna z dobrymi obyczajami godzi w interesy spółki lub ma na celu pokrzywdzenie wspólnika.

2. powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały

Powództwo to może być wniesione tylko wtedy, gdy uchwała jest sprzeczna z ustawą.

Ad.1)

Wyrok , który uchyla uchwałę ma moc obowiązująca w stosunkach miedzy spółką a wspólnikami oraz w stosunkach między spółką a członkami organu spółki , w zależności od tego kto wystąpił z tym powództwem.

Uchylenie uchwały ma charakter konstytutywny tzn. skutek uchylenia powstaje od momentu uprawomocnienia się orzeczenia. Jeżeli ważność czynności dokonanej przez spółkę zależy od uchwały, która następnie została uchylona np. czynność sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymaga uchwały zgromadzenia wspólników. Uchwała została podjęta, czynność została dokonana a następnie zostało wniesione powództwo o uchylenie uchwały i została ona prawomocnie uchylona.

Powstaje pytanie jaki jest los czynności prawnej dokonanej w oparciu o uchwałę? Art. 254 §2 ksh- a więc to zależy od dobrej wiary osoby trzeciej. Dobra wiara tej osoby trzeciej decyduje o tym, czy zostanie utrzymana `'w mocy `' czynność prawna dokonana w oparciu o uchyloną uchwałę zgromadzenia.

Taka uchwała wiąże w stosunkach wewnętrznych spółki. W stosunkach zewnętrznych wiąże, jeżeli druga strona nie była w dobrej wierze.

Ad.2)

Wyrok, który stwierdza nieważność uchwały, to ten wyrok ma charakter deklaratoryjny, bo sąd w orzeczeniu stwierdza fakt nieważności uchwały, jako sprzeczna z prawem.

Uchwały są czynnością prawną. Można powiedzieć, że uchwała to jej nazwa zastrzeżona dla czynności prawnych spółki podjęta przez jej organ.

Do uchwał stosuje się przepisy o czynnościach prawnych w tym art. 58 kc. Jeżeli uchwała jako czynność prawna jest sprzeczna z ustawą jest bezwzględnie nieważna, a więc nieważna od samego początku, od momentu powzięcia tej uchwały.

Ad.1)

Powództwo o uchylenie uchwały może być wniesione w terminie miesiąca od otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie 6 m-cy od dnia powzięcia uchwały.

Termin miesięczny od otrzymania wiadomości

Termin półroczny od powzięcia uchwały

Ad.2)

Termin o stwierdzenie nieważności uchwały wynosi 6 m-cy od otrzymania wiadomości nie później niż 3 lata od powzięcia uchwały.

Jeżeli czynność jest bezwzględnie nieważna to każdy się może na nią powołać. Sąd bierze ją pod uwagę z urzędu, nie ma żadnego terminu przedawnienia.

A zatem jak te skutki nieważności pogodzić z tym terminem do wniesienia powództwa o stwierdzenie nieważności?

Pogodzenie tych skutków jest dokonane przez kodeks w art. 252§ 4 ksh, który stanowi, że:

Upływ terminów określonych w § 3 ( czyli 6 m-cy od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, jednakże nie później niż z upływem 3 lat od powzięcia uchwały) nie wyłącza możliwości podniesienia zarzutu nieważności uchwały.

Oznacza to, że uchwała jako taka podlega zaskarżeniu w terminach wskazanych. Upływ tych terminów powoduje wygaśnięcie prawa do wniesienia powództwa ale w innych sprawach ta nieważność tej uchwały może być podniesiona w trybie zarzutu. Nie są to terminy przedawnienia są to terminy procesowe do zaskarżania uchwały.

Merytoryczna treść tej uchwały jako część prawa traktowana jest tak jak każda czynność, czyli pomimo upływu terminu może być podniesiony zarzut nieważności tej uchwały.

RADA NADZORCZA

RN nie jest obligatoryjna w spółce z o.o., chyba że kapitał zakładowy jest większy niż 500 tyś zł., a wspólników więcej niż 25. W takiej sytuacji ustanowienie RN jest obligatoryjne.

Dzieje się tak ponieważ mamy prawo udziałowe wspólnika którym jest prawo do indywidualnej kontroli spółki i jest no na tyle silne, że może ono trwać pomimo ustanowienia RN obojętnie czy tej obowiązkowej czy fakultatywnej.

W skład RN mogą wchodzić zarówno wspólnicy jak i osoby z poza jego grona. Ta reguła jest wspólna również dla zarządu.

Art. 214 ksh wskazuje enumeratywnie osoby, które nie mogą być w składzie RN.

Członkiem RN nie mogą być: członek zarządu, likwidator, kierownik oddziału lub zakładu oraz zatrudniony w spółce główny księgowy, radca prawny lub adwokat.

Zatrudniony w spółce, chodzi tutaj o istnienie stosunki podrzędności wynikającego z stosunku pracowniczego. Jeżeli jest np. kancelaria adwokacka lub radcowska, która pełni obsługę prawna dla spółki ale w trybie zlecenia jej spraw to nie oznacza, że adwokat lub radca prawny tej kancelarii jest zatrudniony i w związku z tym zależny od spółki jako pracodawcy. On w takiej sytuacji członkiem RN może być. To samo dotyczy głównego księgowego, który może obsługiwać spółkę wykonując w istocie swój zawód w ramach oddzielonego ich podmiotu.

Te wyłączenia są oczywiste, gdyż RN musi być obiektywna a wiec w skład RN nie mogą wchodzić osoby, które prowadzą sprawy spółki. W ten sposób kontrolowaliby się ci sami, którzy prowadzą sprawy.

--RN składa się co najmniej z 3 członków ale umowa może przewidzieć liczbę większą. Członkowie RN są powoływani i odwoływani uchwałą zgromadzenia wspólników. Umowa spółki może przewidzieć inny sposób powoływania, odwoływania członków RN. Chodzi tutaj o osobiste przywileje przyznane wspólnikom m.in. prawo do powołania, odwoływania członków RN.

-- członkowie RN są kwitowani z wykonania swoich obowiązków przez zwyczajne zgromadzenie wspólników.

Kompetencje

Co do zasady kompetencją rady jest nadzór - nadzór stały nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności.

RN może być uprawniona z mocy umowy spółki w pewnym sensie do współdecydowania o bieżących sprawach spółki, taka kompetencja wkraczająca trochę w sferę prowadzenia spraw.

Art. 220 ksh- „ Umowa spółki może rozszerzyć uprawnienia rady nadzorczej , a w szczególności stanowić że zarząd jest obowiązany uzyskać zgodę rady nadzorczej przed dokonaniem oznaczonych w umowie spółki czynności , oraz przekazać radzie nadzorczej prawo zawieszenia w czynnościach , z ważnych powodów , poszczególnych lub wszystkich członków zarządu. „

Część ogólna kodeksu spółek handlowych przewiduje skutki braku takiej uchwały RN czy ZW czy też braku takiej zgody w tym trybie i jeżeli ta zgoda RN wynika tylko z umowy a nie z kodeksu w takiej sytuacji nie wystąpienie o zgodę czy dokonanie czynności wbrew nie zgodzie jest ważne na zewnątrz, skutkuje tylko odpowiedzialnością w stosunkach wewnętrznych.

ROZWIĄZANIE I LIKWIDACJA SPÓŁKI

(przeczytać artykuły są to podobno zagadnienia proste)

Istotna jest tutaj zasada, że w przypadku spółki z o.o. jest obligatoryjne przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego, a likwidacja spółki następuje wówczas gdy ziszczą się przyczyny rozwiązania spółki.

Przyczyny rozwiązania spółki to jest to skrót myślowy bo tak naprawdę chodzi o rozwiązanie umowy spółki. Likwidacja to jest konsekwencja rozwiązania umowy spółki, czyli odpadnięcia podstawy dla bytu spółki i konieczności przeprowadzenia wobec czego likwidacji jej majątku.

Art. 270 wskazuje na 4 przyczyny rozwiązania umowy spółki:

1). przyczyny przewidziane w umowie - tutaj mogą wchodzić w rachubę czas na jaki spółka została zawiązana , osiągniecie celu dla którego została zawiązana albo nieosiągnięci niemożliwość osiągnięcia celu dla którego została zawiązana

2). Uchwała wspólników o rozwiązaniu spółki albo o przeniesieniu siedziby spółki za granicę, stwierdzona protokołem sporządzonym przez notariusza,

3). Ogłoszenie upadłości spółki,

4). Inne przyczyny przewidziane prawem np. w spółka w organizacji, która w ciągu 6 m-cy nie została zgłoszona do rejestru ulega rozwiązaniu wymaga postępowania likwidacyjnego.

Poza przyczynami wskazanymi w art. 270 może być też rozwiązanie spółki przez sąd, sąd może orzec rozwiązanie spółki:

1) na żądanie wspólnika lub członka organu spółki, jeżeli osiągnięcie celu spółki stało się niemożliwe albo jeżeli zaszły inne ważne przyczyny wywołane stosunkami spółki,

2) na żądnie oznaczonego w odrębnej ustawie organu państwowego, jeżeli działalność spółki naruszająca prawo zagraża interesowi publicznemu.

Ten art.271 jest niezależny od art. 270 ksh

Rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNOPRAWNA

W przypadku spółki z o.o. mamy specjalny rozdział . Jest to przede wszystkim odpowiedzialność członków zarządu albo osób biorących udział w tworzeniu spółki, osoby te ponoszą odpowiedzialność albo wobec wierzycieli spółki albo wobec spółki.

Jeżeli chodzi o odpowiedzialność względem wierzycieli to mamy dwie podstawy :

1). Art. 291 ksh - stanowi odpowiedzialność członków zarządu w sytuacji, gdy umyślnie lub przez niedbalstwo podali fałszywe dane (chodzi tutaj o dane dotyczące zgromadzenia kapitału pierwotnego albo dane dotyczącego zgromadzenia kapitału podwyższonego)- odpowiadają wobec wierzycieli spółki solidarnie ze spółką przez trzy lata od dnia zarejestrowania spółki lub zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego.

2). Art. 299 ksh - rozwiązanie charakterystyczne tylko dla spółki z o.o. i tylko dla prawa polskiego. Przepis ten miał poprzednika w kh i był to art. 298, możemy być dumni z tego artykułu.

Jest to odpowiedzialność w wypadku, gdy egzekucja wierzyciela przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Jeżeli wierzyciel wykaże bezskuteczność egzekucji prowadzonej z majątku spółki to wówczas członkowie zarządu odpowiadają solidarnie względem tego wierzyciela za jej zobowiązania. Jest to odpowiedzialność o charakterze gwarancyjnym, czyli członkowie zarządu za spółkę odpowiadają swoimi majątkami osobistymi na wypadek gdyby bezskuteczna okazała się egzekucja.

Pojęcie bezskuteczności na gruncie art. 38 ksh może być ujmowana tak samo jak ta bezskuteczność egzekucji, o którym mowa w art.299 ksh jako przesłanka odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązani spółki względem wierzyciela dla którego ta bezskuteczna egzekucja spółki dotknęła. Tu nie chodzi aby koniecznie przeprowadzić egzekucję i dopiero na końcu ustalić ze nic ona nie dała. Tutaj to podejście jest liberalne. (przypomnieć sobie ).

Odpowiedzialność gwarancyjna członków zarządu ale §2 art.299 ksh przewiduje okoliczności egzoneracyjne.

Członek zarządu może się uwolnić od tej odpowiedzialności, jeżeli wykaże, że:

• We właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe

• Niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy

• Że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

Odpowiedzialność względem spółki . Tutaj mamy art. 292 ksh, który stanowi że:

Kto, biorąc udział tworzeniu spółki, wbrew przepisom prawa z winy swojej wyrządził spółce szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

A zatem za zawinione wyrządzenie szkody spółce w czasie jej tworzenie.

Art. 293 ksh- członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponosi winy.

SPÓŁKA AKCYJNA

Nie jest ona najstarsza, jej początki sięgają XVIw. ale taki rozwój przypada na XVIII/XIX w.

Spółka akcyjna jest w doktrynie definiowana jako prywatno prawna organizacja o strukturze korporacyjnym powołana przez założycieli (którzy w cale nie muszą być akcjonariuszami).

Jest powoływana w każdym celu prawnie dozwolonym. Ma osobowość prawną oraz utworzony z wkładów akcjonariuszy kapitał podzielony na akcje o równej wartości nominalnej i której ta organizacja odpowiada wyłącznie za własne zobowiązania całym majątkiem.

Kwalifikacja akcjonariuszy:

Akcjonariuszem może być każdy podmiot prawa z tym, że zgodnie z art. 301:

spółka akcyjna nie może być zawiązana wyłącznie przez jednoosobową spółkę z o.o.

Szczególnym rodzajem spółki akcyjnej jest spółka publiczna w rozumieniu ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Art. 4 ksh §1 pkt 6 wyraźnie wskazuje, że przez spółkę publiczną rozumie się spółkę, o której mowa w przepisach o publicznym obrocie papierami wartościowymi.

Spółka jest publiczna wtedy, jeżeli jej akcje choćby tylko w jednej emisji zostały dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi. Szczególną publiczna spółką jest spółka giełdowa, a taką spółką jest ta, której akcje są notowane na giełdzie.

9

---