Elektrolecznictwo
prądami wielkiej częstotliwości

Podział prądów wielkiej częstotliwości

Prądy D’Arsonvala

0. Długość fali: 1000 – 600m

0. Częstotliwość: 300 – 500 kHz

0. Natężenia rzędu : miliamperów

0. Zostały wprowadzone do lecznictwa pod koniec XIX wieku przez francuskiego fizjologa D’Arsonvala

0. Zabiegi wykonywane metodą indukcyjną przy pomocy solenoidu.

Fale elektromagnetyczne stosowane w diatermii krótkofalowej

0. O częstotlliwości 13, 56 MHz i długości fali 22,12 m

0. O częstotliwości 27,12 MHz i długości fali 11,05 m

0. O częstotliwości 40,68MHz idługości fali 7, 38 m

Fale elektromagnetyczne stosowane w diatermii mikrofalowej

Fale decymetrowe

O częstotliwości 433,92 MHz i długości fali 69 cm

O częstotliwości 915 MHz i długości fali 32,8 cm

Fale centymetrowe

O częstotliwości 2375 MHz i długości fali 12,62 cm

O częstotliwości 2425MHz i długości fali 12,4 cm

0. Pod wpływem wielkich częstotliwości z powodu absorpcji w tkankach energia elektromagnetycza zostaje przetworzona w energię cieplną.

0. Ze względu na różne ukrwienie i unaczynienie tkanek różne jest ich przegrzanie.

0. Im lepiej tkanki są ukrwione tym lepsze rozproszenie ciepła

0. Tkanki pod względem elektrycznym dzielimy na:

- podobne do tkanki mięśniowej (dobrze uwodnione) skóra, wątroba ,śledziona, nerki

- podobne do tkanki kostnej( mała zdolność absorpcji fal krótkich i decymetrowych, dlatego krótkie fale i mikrofale ogrzewają ją w niewielkim stopniu

- podobne do tkanki tłuszczowej, ulegają znacznemu przegrzaniu

Mechanizm powstawania ciepła

0. Mechanizm wytwarzania ciepła polega na wywoływaniu przez prąd wielkiej częstotliwości oscylacji, czyli drgań jonów wokół ich średniego położenia; w wyniku zderzenia się jonów miedzy sobą i z sąsiadującymi cząsteczkami, wzrasta temperatura tkanek.

0. Polaryzacja elektronowa przesunięcie powłoki elektronowej w stosunku do jądra atomu lub powłoki elektronowej cząsteczki o symetryczym rozkładzie ładunków w stosunku do żródła symetrii ładunków dodatnich

0. Polaryzacja jonowa(jony dodatnie do katody, a ujemne do anody)

0. Polaryzacja orientacyjna(dąży do orientacji przestrzennej dipole cząsteczek ustawiają się plusami przy elektronie ujemnym, a ujemne przy dodatnim)

Absorpcja fal zależy od:

O wielkości natężenia pola decydują:

1.Kształt i wielkość, odległość i układ elektrod

2. Rodzaj dielektryka pomiędzy skórą a elektrodami

Zasada powstawania drgań wielkiej częstotliwości

0. Cewka i kondensator to 2 konieczne elementy, aby mógł zaistnieć obwód drgający

Diatermia krótkofalowa metoda kondensatorowa

0. Cześć ciała poddana zabiegowi, musi być umieszczona pomiedzy okładkami kondensatora (wraz ze zmianą odległości elektrod od ciała zmienia się głębokość, na której w tkankach powstaje ciepło)

0. Komponenta elektryczna

0. Przegrzewa raczej tkanki słabo uwodnione

0. Wykorzystywane elektrody

0. sztywne

1. miękkie

2. specjalne

Odległość elektrod kondensatorowych od skóry

0. Mała (1-2 cm) – tego rodzaju odległość stosuje się tylko przy występowaniu procesu chorobowego w tkance podskórnej, np.. czyraki, ropnie

0. Średnia (3-5 cm) – zapewnia możliwość głębszego nagrzania tkanek, procesy chorobowe toczące się w głębi tkanek

0. Bardzo duża (6-10 cm) – do głębokiego przegrzania tkanek

Metoda indukcyjna

0. Wykorzystuje cewkę indukcyjną

0. Przegrzewa tkanki dobrze uwodnione

0. Komponenta magnetyczna

0. Wykorzystywane elektrody

0. Kablowa

0. Indukcyjne (minody, monody, diplody, circuplody)

Działanie biologiczne
diatermii to typowy zabieg ciepłoleczniczy

0. Poprawia ukrwienie

0. Rozszerza naczynia krwionośne

0. Poprawia trofikę tkanek

0. Działa uspokajająco na O.U.N.

0. Zmniejsza przewodnictwo w nerwach

0. Działa przeciwbólowo

0. Wywołuje przekrwienie mięśni i powoduje ich rozluźnienie

0. Zmniejsza reobazę i skraca chronaksję

0. Przyspiesza przemianę materii

Dawkowanie

0. Subiektywne – pacjent ma odczuwać ciepło

0. Wyróżnia się następujące cztery dawki:

0. I atermiczna – nie wywołująca wrażeń cieplnych (podprogowa)

0. II oligotermiczna – minimalne wrażenie ciepła (progowa)

0. III termiczna – wyraźne, przyjemne wrażenie ciepła (nadprogowa)

0. IV hipertermiczna – bardzo silne wrażenie ciepła, ale nie wywołujące jeszcze bólu (maksymalnie nadprogowa)

0. Czas zabiegu 3 – 15 minut

0. Nie należy stosować więcej zabiegów niż 12-15 w serii

0. Między seriami 1-2 tygodni przerwy

Przykładowe zabiegi z użyciem diatermii krótkofalowej

0. Stan zapalny gruczołu piersiowego z zahamowaniem laktacji w trzeciej dobie po porodzie – dawka oligo lub termiczna, elektrody miękkie układamy poprzecznie a następnie podłużnie czas10 min

0. Przewlekłe nawracające zapalenie krtani – elektrody sztywne po obu stronach szyi, dawka oligo lub termiczna

0. Rzs stawu kolanowego – elektrody sztywne , dawka oligo lub termiczna czas 15 min

Przykładowe zabiegi c.d

0. Zapalenie przydatków – elektrody miękkie,dawka termiczna, czas 15 min

0. Przewlekłe zapalenie ucha środkowego – elektrody sztywne , dawka oligotermiczna , czas 10 min

Terapuls

0. Diatermia krótkofalowa generująca falę impulsową 27,12 MHz

0. Parametry aparatu Terapuls GS 200

1. Czas trwania impulsu - 60µs lub 100 µs

2. Częstotliwość powtarzania impulsów (f) – 80, 160, 300, 400, 500, 600 Hz

3. Szczytowa moc impulsu – 300, 500, 700, 850, 1000 W

0. Średnią moc impulsów oblicza się ze wzoru:

P_śr = P_imp x t_imp x f

Z tego wynika, że najwyższa dawka to 60W a najniższa jaką można ustawić to 1,44W

Przykładowe zabiegi z użyciem terapulsu

0. Stan po zabiegu operacyjnym brzucha

1. Penetracja 3 lub 4 parametry impulsu 300, czas impulsu 60mikrosek

2. Czas zab.15 min

0. Stan po zwichnięciu stawu skokowego

1. Penetracja 3 parametry impulsu 400, czas impulsu 60 mikrosek.,

2. Czas 15 min

0. Ostroga piętowa

1. Penertacja 2 parametry impulsu 60 mikrosek,

2. Czas zab.15 min

Wskazania

0. Przewlekłe postacie reumatoidalnego zapalenia stawów

0. Artrozy bez zaostrzeń

0. Przykurcze mięśni

0. Tendopatie

0. Periartropatie

0. Przewlekłe choroby jamy ustnej, gardła, nosa

0. Choroby kobiece

Przeciwwskazania

0. Wszystkie ostre choroby

0. Obecność w tkankach metalowych ciał, rozrusznik serca, aparat słuchowy

0. Zaburzenia czucia

0. Po leczeniu promieniami jonizującymi

0. Okolice nasad kości u dzieci i młodzieży w okresie wzrostowym

0. INNE (podręcznik)

Mikrofale

Mikrofale

0. Mogą ulegać odbiciu, rozproszeniu, załamaniu i dyfrakcji na granicach warstw tkankowych o różnych właściwościach fizycznych. Mikrofale powodują silne przegrzanie warstw powierzchownych ciała i małe ogrzanie warstw głębszych.

0. Wykonuje się ją promiennikami podłużnymi lub okrągłymi w odległości od ciała ok..8-10 cm

0. Przy naświetlaniu należy chronić oczy ze względu na możliwość spowodowania zaćmy

Aplikatory

0. Okrągły, przeznaczony do zabiegów na małych ograniczonych polach

0. Podłużny, mogący objąć energią np.. Część kończyny lub kręgosłup

0. Wydrążony (tzw. aplikator muldowy, pyrodor) ten aplikator przystawia się bezpośrednio do ciała

Mikrofale
2450 MHz = 12,5 cm

0. Długość tej fali w tkankach to 3-4 cm. Cechuje się właściwościami fizycznymi, zbliżonymi do fal świetlnych

0. Działa dość powierzchownie

0. Wskazane głównie przy chorobach skóry i laryngologicznych

Wskazania (mikrofale)

0. Choroby jamy ustnej

1. Choroby laryngologiczne

2. Choroby ginekologiczne

3. Wybrane choroby skóry

Fale decymetrowe
433 MHz = 69 cm

0. Długość tej fali w tkankach wynosi około 20cm – inaczej nazywane prądami wielkiej częstotliwości (UHF – ultra high frequency)

0. Próg odczuwania tego zabiegu jest zdecydowanie wyższy (powoduje mniejsze odczucie niż DKF, czy mikrofale)

0. Zabieg niestosowany w USA

Dawkowanie pola magnetycznego

0. Procesy ostre dawki poniżej 3mT

1. Procesy podostre do 5mT

2. Procesy przewlekłe powyżej 5mT

0. Dobór częstotliwości

1. 1-5Hz stany ostre

2. 5-20Hz stany podostre

3. Przewlekłe 20-50Hz

0. Czas zabiegu wynosi przeciętnie 20-30 min.max.do 60 min.

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

1 – osłona metalowa

2 – płytka kwarcowa

3 – styk (biegun napięcia)

4 – dolna część nadajnika

5 – górna część nadajnika

6 – uchwyt głowicy

7 – przewód

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

Najczęściej stosowane

substancje sprzęgające to:

0. ciekła parafina

1. wazelina

2. specjalne żele

- woda

PODSTAWY SONOTERAPII

Zabiegi falą ultradźwiękową można przeprowadzać:

STACJONARNIE – głowica umieszczona jest nieruchomo w miejscu terapii. W tej metodzie stosuje się dawki stanowiące ¼ dawek stosowanych w metodzie dynamicznej, ponieważ obszar poddany działaniu fali ultradźwiękowej jest niewielki.

DYNAMICZNIE – głowica jest ruchoma i przesuwa się nią wolnym ruchem okrężno – postępującym tak, aby ruch okrężny trwał ok. 2 –3 s. Jednocześnie stosuje się niewielki ucisk głowicy na miejsce poddawane terapii. Od szybkości i zasięgu ruchów zależy przekazywanie tkankom energii fali ultradźwiękowej. Obszerniejsze i szybsze ruchy powodują, że energia jest przekazywana na większej powierzchni, czyli ilość energii przypadająca na jednostkę powierzchni jest mniejsza.

SEMISTACJONARNIE – zabieg polega na wykonywaniu ruchów
o ograniczonym zasięgu.

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

0. Zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa

1. Bóle pleców i krzyża

2. Rwa kulszowa

3. Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego, stawu kolanowego, stawów rąk i stóp

4. Zespół bolesnego barku

5. Zespół bolesnego łokcia

6. Ostroga kości piętowej

7. Bóle poamputacyjne

8. Szczękościsk

9. Owrzodzenie goleni

10. Przykurcze i blizny

11. Złamania

12. Uszkodzenie przeciążeniowe

13. Krwiaki

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

PODSTAWY SONOTERAPII

NIE WOLNO PRZEPROWADZAĆ TERAPII FALĄ

ULTRADŹWIĘKOWĄ OKOLIC:

- SERCA

0. PŁUC

1. MÓZGU

2. JĄDER

3. OCZU

4. KOŚCI

5. NARZĄDÓW MIĄŻSZOWYCH JAMY BRZUSZNEJ

6. SZYJNEGO ODCINKA KRĘGOSŁUPA POWYŻEJ

TRZECIEGO KRĘGU SZYJNEGO

PODSTAWY SONOTERAPII