przestrzeń moczowa uchodzi
do cewki proksymalnej w biegunie
nerkowym
filtracja
zachodzi przez barierę filtracyjną:
śródbłonek okienkowy
błona podstawna (GBM)
wypustki stopowate podocytów
bariera rozmiaru + bariera
ładunku
powstaje mocz
(przesącz) pierwotny =
„odbiałczone osocze”
180l
moczu pierwotnego na dobę!!!
filtracja jest zależna od
„nierównowagi” sił Starlinga
różnica ciśnień
hydrostatycznych (∆P)
różnica ciśnień
osmotycznych (∆π1)
różnica ciśnień
onkotycznych (∆π2)
siłą napędową filtracji
jest różnica ciśnień hydrostatycznych między światłem kapilar
a przestrzenią moczową. Ciśnienie hydrostatyczne w przestrzeni
moczowej jest w warunkach prawidłowych utrzymane na stałym, niskim
poziomie, więc tak naprawdę to ciśnienie tętnicze w kapilarach
(i jego zmiany) determinują nasilenie filtracji!
ciśnienie hydrostatyczne
w kapilarach (a
tym samym nasilenie filtracji) zależy od stosunku napięcia
tętniczek doprowadzającej i odprowadzającej
CEWKA PROKSYMALNA
gruby nabłonek o
pofałdowanej powierzchni
błona szczytowa – od
strony światła cewki
błona
podstawno-boczna – od strony śródmiąższu
liczne mitochondria
(wrażliwość
na niedotlenienie!)
miejsce intensywnej,
mało selektywnej resorpcji
resorpcja przede wszystkim w
mechanizmie spolaryzowanego
transportu sodu
ważna rola w regulacji
gospodarki kwasowo-zasadowej poprzez resorpcję HCO3-
PĘTLA HENLEGO
ramię zstępujące + ramię
wstępujące
część cienka + część
gruba
struktura zanurzona w
hiperosmotycznym śródmiąższu rdzenia
ramię zstępujące:
przepuszczalne
dla wody, nieprzepuszczalne dla jonów – intensywna osmoza ramię
wstępujące:
nieprzepuszczalne
dla wody, przepuszczalne dla jonów – resorpcja Na+,
Cl-,
K+
mocz ulega zagęszczeniu, a
następnie „rozcieńczeniu”
CEWKA DYSTALNA
nabłonek gruby, pofałdowany,
liczne mitochondria
resorpcja NaCl i wody
w dalszych częściach
izolowana resorpcja
Na+
jest sprzężona z sekrecją K+(zjawisko
wzmacniane przez hormon nadnerczowy aldosteron)
istotna rola
w regulacji gospodarki kwasowo-zasadowej:
resorpcja i synteza de
novo HCO3-
oraz sekrecja H+
(zakwaszanie moczu)
CEWKA ZBIORCZA
biegnie w hiperosmotycznym
śródmiąższu ku brodawce nerkowej
miejsce zagęszczania
moczu
ściany nieprzepuszczalne dla
wody!
pod wpływem wazopresyny
(AVP, ADH) w ścianach otwierają się kanały wodne – akwaporyny
w ten sposób regulowana jest
ostateczna objętość moczu
wazopresyna
(AVP, in. hormon
antydiuretyczny, ADH) –
hormon przysadkowy
wydzielana wskutek pobudzenia
osmoreceptorów przez wzrost osmotyczności osocza (odwodnienie!)
efekt presyjny na naczynia
tętnicze
stymulacja resorpcji wody w
cewce zbiorczej – efekt antydiuretyczny
wzrost ciśnienia tętniczego
APARAT PRZYKŁĘBUSZKOWY
plamka gęsta
– zmodyfikowane komórki cewki dystalnej w miejscu, gdzie przylega
ona do „swojego” ciałka nerkowego, monitorują przepływ i
osmolarność moczu
komórki ziarniste –
zmodyfikowane komórki mięśniówki tętniczki doprowadzającej,
zawierają ziarnistości wypełnione reniną
mezangium zewnętrzne
działanie w skali
globalnej
wydzielanie reniny w
odpowiedzi na:
spadek przepływu krwi przez
nerki
spadek zawartości NaCl w
moczu
pobudzenie współczulne
renina aktywuje
angiotensynogen do angiotensyny I
angiotensyna I przekształcana
jest w angiotensynę II przez enzym konwertujący (ACE)
angiotensyna II:
stymuluje wydzielanie
aldosteronu przez nadnercza
działa presyjnie na
naczynia tętnicze
wzmaga resorpcję wody i
sodu w nerce
działanie w skali
lokalnej
odruch cewkowokłębuszkowy
dopowiada za utrzymanie stałej filtracji w każdym nefronie
w kłębuszku nerkowym
wysokie ciśnienie hydrostatyczne – zapewnia prawidłową
filtrację
w naczyniach okołocewkowych
niskie ciśnienie tętnicze oraz wysokie ciśnienie onkotyczne
ułatwiają resorpcję z cewek
GFR (glomerular
filtration rate)
– ilość osocza
przefiltrowanego przez nerki w jednostce czasu
(in.
ilość moczu pierwotnego powstającego w jednostce czasu)
wykładnik funkcji nerek
norma: 120-130ml/min
klirens nerkowy
(od ang. clearance)
– ilość osocza oczyszczona z danej substancji w jednostce czasu
(np. klirens kreatyniny)
dla substancji, które są
bez przeszkód filtrowane przez kłębuszki, a następnie nie
ulegają resorpcji ani sekrecji, klirens jest równy GFR (np.
inulina)
próg nerkowy –
osoczowe stężenie danej substancji, powyżej którego nie jest ona
w pełni resorbowana przez cewki (np. próg nerkowy glukozy to 150 –
180mg%)
FUNKCJE NEREK
wydalanie zbędnych
produktów przemiany
materii, tok syn, leków
retencja substancji
niezbędnych (składniki
odżywcze, woda, elektrolity)