Masaż segmentarny jest to zespół rękoczynów (chwytów i technik), które sto­suje się w celu świadomego odruchowego oddziaływania na wszystkie tkanki i ich zmiany chorobowe. Głównym założeniem masażu segmentarnęgo jest opra­cowanie każdej odruchowej zmiany tkankowej przez zastosowanie najwłaściw­szych technik.W masażu segmentarnym obowiązują zasady i warunki stosowane w masażu klasycznym. W trakcie masażu segmentarnęgo należy uwzględnic takie zalecenia cenią.

1.Masaż segmentarny zawsze rozpoczynamy od opracowania kręgosłupa (korzonków)

2.Poszczególne części ciała masujemy następująco:

-kręgosłup - z dołu do góry,

-grzbiet - z dołu do góry oraz od linii pachowej środkowej do kręgosłupa,

-obręcz barkową i kark - korzystniejsze jest masowanie od stawu barkowe­go do potylicy,a nie odwrotnie,

-szyję - z dołu do góry,

-głowę - od linii środkowej twarzy do potylicy,

-klatkę piersiową - od mostka do linii pachowej środkowej oraz do kręgo­słupa,

-powłoki brzuszne - w prawą stronę, zgodnie ż ruchem wskazówek zegara

-miednicę i pośladki - od spojenia łonowego, wzdłuż pachwin i grzebieni biodrowych do kości krzyżowej oraz do szpary pośladkowej,

-kończyny dolne - udo, staw kolanowy, podudzie, staw skokowy, stopę -z dołu do góry,

-kończyny górne - ramię,staw łokciowy,przedramię,staw nadgarstkowy,rękę-z dołu do góry

3.Masaż nie powinien sprawiać choremu bólu i nie nalezy przekraczac granicy bólu. Siłę masażu musimy dostosować do liczby pobudzanych receptorów: im większa powierzchnia i liczba tkanek jest masowana, z tym większą siłą masujeniy.

4.Pierwsze masaże wykonujemy delikatnie, aby przygotować poszczególnej tkanki do masaży zasadniczych.

5.Terapię segmentarną stosujemy u pacjenta w pozycjach leżącej oraz sie dzącej.

6.Przed przystąpieniem do terapii segmentarnej w poszczególnych jednost- kach chorobowych musimy najpierw wyszukać wszystkie zmiany odru chowe w tkankach oraz „punkty maksymalne".

7.Przy pierwszycłi zabiegach należy przede wszystkim masować segmenty położone niżej i dopiero po zlikwidowaniu napięć w ich otoczeniu może­my masaż wykonać w segmentach położonych wyżej.

8.W pierwszej kolejności musimy usunąć napięcia powierzchownej a później napięcie tkanek położonych głębiej.

9.„Punkty maksymalne" masujemy od początku terapii i stopniowo je usu­wamy.

10.Czas trwania masażu jednej „części segmentowej" wynosi około 20-30 minut.

11.Liczbę zabiegów określa skuteczność leczenia; po usunięciu wszystkich zmian odruchowych kończymy terapię segmentarną. Jeżeli po zlikwidowa­ niu tych zmian będziemy dalej wykonywali masaże, to spowodujemy po­nowne pojawienie się zmian odruchowych i dolegliwości. Zabiegi przepro­wadzamy codziennie, co drugi dzień albo dwa razy w tygodniu. Po 20 msażach należy zrobić przerwę 10-14-dniową. Po przerwie można masować co drugi dzień lub dwa razy w tygodniu.

12.Podczas masażu segmentarnego niewskazane jest używanie jakichkolwiek I środków poślizgowych, ze względu na zaburzenia subtelnego wyczucia palpacyjnego.

PRZESUNIĘCIA ODRUCHOWE

Przesunięciami odruchowymi nazywamy zmiany choro­bowe powstałe na drodze odruchowej w tkankach uprzednio zdrowych wskutek niewłaściwie wykonanego masażu.Wyróżniamy 16 przesunięć odruchowych:

1.Przy opracowaniu tkanek około trzeciego i czwartego - kręgu lędźwiowego po stronie prawej (zabieg stosowany przy lewostronnej rwie kulszowej) mogą się pojawić w chorej koń­czynie bóle, kłucia w okolicy kostki wewnętrznej i na stronie podeszwowej stopy oraz mrowienie i drętwienie kończyny.

Przeciwdziałanie: masaż między krętarzem większym i gu­zem kulszowym.

2.Przy opracowywaniu mięśni nadgrzebieniowego i pod-grzebieniowego, zwłaszcza w okolicy wyrostka barkowego, mogą wystąpić mrowienia i drętwienia ręki. Przeciwdziałanie: masaż dołu pachowego.

3.Opracowanie lewego dołu pachowego może wywołać bóle i uczucie gniecenia w okolicy serca.

Przeciwdziałanie: masaż lewego brzegu klatki piersiowej.

4.Masaż karku powoduje czasem bóle i zawroty głowy oraz uczucie senności.

Przeciwdziałanie: masaż skroni, okolicy czoła i głaskanie powiek

5.Przy opracowywaniu grzbietu mogą się pojawić napię­cia tkanek w obrębie szyi i klatki piersiowej.

Przeciwdziałanie: masaż przedniej ściany klatki piersiowej.

6.U osób ze zmianami chorobowymi w sercu, niezależnie od leczonego innego narządu, przy masowaniu miejsca mię­dzy przyśrodkowymi brzegiem lewej łopatki a kręgosłupem w segmencie Th2-Th3 może wystąpić napad dusznicy bolesnej.

Przeciwdziałanie: masaż lewej połowy klatki piersiowej, oko­licy mostka oraz dolnego lewego brzegu klatki piersiowej.

7.W czasie opracowywania dolnych segmentów piersio­wych i segmentów lędźwiowych, a więc w obrębie grzbietu i miednicy, mogą się pojawić tępe bóle w okolicy pęcherza mo­czowego.

Przeciwdziałanie: masaż podbrzusza.

8.Masaż tkanek w okolicy mostka, zwłaszcza przy zasto­sowaniu rozcierania, powoduje czasem uczucie pragnienia i dławienia.

Przeciwdziałanie: głaskanie głębszych warstw tkanek w obrę­bie siódmego kręgu szyjnego.

9.Jeżeli, masując w chorobach żołądka, przystąpimy doopracowania punktu maksymalnego poniżej grzebienia łopat­ki na wysokości barku, przed uprzednim rozluźnieniem napięć nad dolną połową łopatki, to ponownie wystąpią bóle żołąd­ka.

Przeciwdziałanie: masaż dolnego brzegu klatki piersiowej po stronie lewej i masaż dolnej części klatki piersiowej aż do mo­stka.

10.Przy energicznym masowaniu strefy obrzęku w odcin­ku Thl0-Thl2 po 30 do 120 minutach po zabiegu mogą wy­stąpić bóle pęcherza moczowego, uczucie parcia na pęcherz, a także, jeśli pacjent cierpi na zaparcia, mogą wystąpić krwa­wienia jelitowe.

Przeciwdziałanie: łagodny masaż podbrzusza.

11.Po wykonaniu więcej niż pięciu masaży, licząc od mo­mentu ustąpienia wszystkich objawów odruchowych, mogą się pojawić nowe zmiany odruchowe.

Przeciwdziałanie: po dziesięciodniowej przerwie stosować leczenie od nowa.

12.Jeżeli w leczeniu chorób serca przystąpimy do opraco­wania punktu maksymalnego, znajdującego się między przy-środkowym brzegiem lewej łopatki a kręgosłupem, przed usu­nięciem napięć w dolnych segmentach piersiowych i na prze­dniej połowie klatki piersiowej może wystąpić napad duszni­cy bolesnej.

Przeciwdziałanie: masaż lewej połowy klatki piersiowej, przy mostku oraz masaż lewego dolnego brzegu klatki piersiowej.

13.W czasie opracowywania zgrubień w 6. do 9. między-źebrza mogą wystąpić dolegliwości sercowe.

Przeciwdziałanie: masaż dolnego lewego brzegu klatki pier­siowej.

14.Jeżeli w chorobach wątroby przystąpimy do opracowa­nia punktu maksymalnego, znajdującego się w strefie łączno-tkankowej między kręgosłupem a przyśrodkowym brzegiem prawej łopatki w segmentach Th2-Th3, przed uprzednim roz­luźnieniem napięć i usunięciem zmian odruchowych w obrę­bie prawej łopatki może wystąpić atak kolki wątrobowej.

Przeciwdziałanie: głaskanie i łagodne rozcieranie prawej po­łowy klatki piersiowej oraz opracowanie dolnego brzegu klatki piersiowej po stronie prawej

15.W chorobach układu moczowego masaż tkanek nad gu­zem kulszowym może wywołać bóle postrzałowe.

Przeciwdziałanie: masaż segmentów lędźwiowych.

16.W przypadku lumbago masaż punktu maksymalnego, znajdującego się w mięśniu czworobocznym lędźwi, może wywołać bóle podbrzusza i pęcherza moczowego.

Przeciwdziałanie: masaż powyżej przedniego odcinka grze­bienia biodrowego, nad spojeniem łonowym oraz całe pod­brzusze.

OGOLNE WSKAZANIA:

-czynnościowe i przewlekłe choroby narządów wewnę­trznych

-zaburzenia krążenia

-czynnościowe, zwyrodnieniowe i przewlekłe gośćcowe cho­roby kręgosłupa, stawów i tkanek miękkich

-stany pourazowe (skręcenia, zwichnięcia, złamania)

-zaburzenia wegetatywnego układu nerwowego

-zaburzenia w funkcjonowaniu gruczołów wewnątrzwydziel-niczych

UKLAD KRAZENIA:

-stany obniżonego ciśnienia krwi

-choroby obwodowych naczyń krwionośnych

-niewydolność krążenia, celem ułatwienia odpływu krwi żylnej i chłonki

-stwardnienie tętnic obwodowych

-stany po przebytych zapaleniach żył

-choroba Raynauda

-choroba Buergera

-przewlekłe stany zapalne mięśnia sercowego

-czynnościowe zaburzenia pracy serca

-stwardnienie tętnic w cukrzycy

-początkowo faza sklerotyzacji naczyń wieńcowych

-samorodna sinica kończyn

-kurczowe zwężenie żył odprowadzających

-żylaki (powyżej miejsc występowania)

CHOROBY UKLADU NERWOWEGO:

-nerwoból

-stany po urazach i zapaleniach nerwowa, obwodowych

-zespół wypadnięcia krążka międzykręgowego

-zaburzenia układu autonomicznego

-bóle głowy pochodzenia neurogennego

CHOROBY NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH:

-czynnościowe zaburzenia narządów wew.,

-przewlekłe choroby narządów wew.

-zaburzenia napięcia ścian narządów wew.,

-stany po bakteryjnych zapaleniach narządów wew. nie wymagających interwencji chirurgicznej

-zaburzenia czynności wydzielniczej narządów wew.

OGOLNE PRZECIWWSKAZANIA:

-brak zmian odruchowych

-wszystkie ostre bakteryjne zapalenia tkanek narządów wymagające interwencji chirurgicznej

-wszystkie zakażenia ogólne przebiegające z wysoką temperaturą

-ostre stany zapalne

-choroby nowotworowe

-krwawienia i krwotoki oraz groźba ich wystąpienia

UKŁAD ODDECHOWY:

-gruźlica

-stany zapalne ostre (zapalenia płuc, oskrzeU)

-choroby zakaźne

-zmiany nowotworowe

-dychawica oskrzelowa w czasie napadów

UKŁAD POKARMOWY:

-pęknięcia wrzodów żołądka i dwunastnicy

-zapalenie trzustki

-wirusowy zapalenie wątroby

-zapalenie pęcherzyka żółciowego

-stany zapalne dróg żółciowych

-zapalenie wyrostka robaczkowego

-zapalenie otrzewnej

-schorzenia o podłożu pasożytniczymzmiany nowotworowe

-zmiany grożące przerwan ciągłości jelit

UKLAD KRAZENIA

-stan po przebytym zawale serca ( 2 tyg)

-zaawansowana miażdżyca naczyń wieńcowych

-świeże stany zapalne zastawek i serca

-niezrównane wady serca

-dusznica bolesna w czasie napadu

-nadciśnienie (110 rozkurczowe)

-choroby naczyń obwodowych

-skaza naczyniowa

-zaawansowana miażdżyca naczyń obwodowych

-żylaki ze zmianami skórnymi

-żylaki w miejscu występowania

-zakrzepowe zapalenie żył (xtoiuniesiecy po stanie zapalnym)

-choroba Burgera 111° i IV0

-choroba Reunalda 111° i IV*

UKŁAD WYDALNICZY:

-gruźlica nerek

-nerczyca

-zmiany nowotworowe

-ostre stany zapalne pęcherza moczowego

-ostre zapalenie moczowodów

-odmiedniczkowe zapalenie nerek

-kamica nerkowa (duży kamień)

UKŁAD MIĘŚNIOWY, KOSTNY I STAWOWY

-gruźlica kości

-świeży zrost

-zaawansowana osteoporoza

-ostre stany zapalne (RZS, ZZSK, w okresie zaostrzeń)

UKŁAD NERWOWY:

-zapalenie opon mózgowych

-krwiaki, tętniaki, naczyniaki

-jamistość rdzenia

-zapalenie szpiku kostnego