Retinopatia cukrzycowa-
stwierdzono, że występuje u 39% młodych pacjentów po 10 latach
trwania choroby
Nefropatia cukrzycowa- po 20
latach trwania choroby rozwija się u 20-30% pacjentów
Neuropatia cukrzycowa
Nefropatia
cukrzycowa
Najważniejszym czynnikiem
powodującym rozwój nefropatii cukrzycowej jest hiperglikemia
Wysokie wartości glukozy we
krwi powodują zaburzenie funkcji śródbłonka naczyń, nasilając
ich przepuszczalność, przyczyniają się do zwiększonego
tworzenia wolnych rodników oraz do zaburzeń krzepnięcia i
fibrynolizy
Czynniki sprzyjające
wystąpieniu nefropatii:
Czynniki genetyczne
Nadciśnienie tętnicze
Płeć męska
Palenie tytoniu
Hiperlipidemia
Dieta wysokobiłkowa
insulinooporność
Obraz
kliniczny nefropatii w cukrzycy typu I
Moment rozpoznania cukrzycy:
Powiększenie nerek w badaniu
USG
Hiperfiltracja kłębuszkowa
Wydalanie albumin z moczem
może być podwyższone i normalizuje się po 3-6 miesiącach od
poprawy wyrównania metabolicznego
2-5 lat trwania cukrzycy
Pogrubienie błony podstawnej
Powiększenie mezangium
kłębuszka
Filtracja kłębuszkowa jest
prawidłowa
Albuminuraia jest prawidłowa
Nefropatia
cukrzycowa
Nefropatia wczesna
Rozwija się po 5-10 (15)
latach trwania choroby
Zmniejszenie filtracji
kłębuszkowej do koło 130 ml/min
Dalsze pogrubienie błony
podstawnej
Dalsze powiększenie
mezangium kłębuszka
Stała, stopniowo
zwiększająca się mikroalbuminuria (30-300 mg/dobę)
Umiarkowanie podwyższone
ciśnienie tętnicze, znacznie wzrastające po wysiłku
Nefropatia
cukrzycowa
Nefropatia późna
Rozwija się po 10 (15)-25
latach cukrzycy
Dalsze zmniejszenie filtracji
kłębuszkowej do 70,30,10 ml/min
Stała, stopniowo
zwiększająca się makroalbuminuria >300 mg/dobę
U 80% chorych obserwuje się
nadciśnienie tętnicze
Nefropatia
cukrzycowa
Nefropatia schyłkowa
Po 15-25 latach cukrzycy
Zmniejszenie filtracji
kłębuszkowej poniżej 10 ml/min
Albuminuria może ulec
zmniejszeniu na skutek wyłączenia kłębuszków nerkowych
U 100% chorych występuje
nadciśnienie tętnicze
Rozpoznanie
nefropatii
Wydalanie albumin z moczem
powyżej 300mg/dobę przy nieobecności innych chorób nerek
Oznaczenie stężenia
albuminy w porannej porcji moczu
Ocena wskaźnika
albumina/kreatynina AER w jednorazowej porcji moczu
Badanie stężenia albuminy w
czasowej zbiórce moczu
Badanie
przesiewowe w kierunku albuminurii
U dzieci, które zachorowały
przed okresem pokwitania:
5 lat po wystąpieniu
cukrzycy
W wieku 11 lat
W okresie pokwitania (jeśli
wystąpi wcześniej)
U dzieci, które zachorowały
w okresie pokwitania:
2 lata po wystąpieniu
choroby
Kolejne badania raz do roku
Rozpoznanie
nefropatii
Nieprawidłowy wynik badania
przesiewowego należy potwierdzić w ponownym badaniu, aby udowodnić
utrzymywanie się mikroalbuminurii
Badania towarzyszące:
Raz do roku pomiar ciśnienia
tętniczego
U pacjentów z przejściową
mikroalbuminurią co 6 miesięcy oceniamy poziom albumin w moczu i
ciśnienie tętnicze krwi
U pacjentów ze stałą
mikroalbuminurią co 6 miesięcy oceniamy poziom albumin w moczu AER
i ciśnienie tętnicze krwi
Leczenie
nefropatii cukrzycowej
Poprawa kontroli glikemii
Kategoryczny zakaz palenia
Zdrowy wysiłek fizyczny
Ograniczenie nadmiernego
spożycia białka
Leczenie nadciśnienia
tętniczego:
Ciśnienie tętnicze powinno
być mniejsze niż 95 centyl dla wieku i stopnia dojrzałości
pacjenta
Lekami z wyboru są blokery
konwertazy angiotensyny
Leczenie
nerkozastepcze
Leczenie nerkozastępcze
należy rozpoczynać wcześnie
Klirens kreatyniny wynosi
15-20 mg/dl
stężenie
kreatyniny w surowicy 3-5 mg/dl
W Polsce obserwuje się stały
wzrosty liczby chorych na cukrzycę leczonych nerkozastępczo w 2001
roku diabetycy stanowili 17,6% wszystkich pacjentów poddawanych
dializoterapii
Neuropatia
cukrzycowa
Wynika z różnego rodzaju
uszkodzenia części somatycznej lub autonomicznej układu nerwowego
Postępująca, odcinkowa
demielinizacja nerwów obwodowych z degeneracją aksonów
Toksyczny efekt hiperglikemii
Towarzyszące zaburzenia
metaboliczne
Zmiany w naczyniach
odżywiających nerwy
Neuropatia
cukrzycowa
Neuropatia obwodowa
symetryczna czuciowo-ruchowa
Jest najczęstszą postacią
neuropatii
Bardziej nasilone uszkodzenie
nerwów czuciowych niż ruchowych
Zmiany dotyczą głównie
kończyn dolnych
Bóle, pieczenie i mrowienie
stóp
Dolegliwości występują w
spoczynku, nasilają się w porze nocnej
Neuropatia
cukrzycowa
Neuropatia ogniskowa
Polega na uszkodzeniu
pojedynczego nerwu czuciowego lub ruchowego lub kilku nerwów
Głównym objawem są silne
bóle i niedowłady
Neuropatia
cukrzycowa
Neuropatia układu
autonomicznego
Daje różnorodne
dolegliwości z przewodu pokarmowego, układu krążenia, układu
moczowo-płciowego
zaburzenia potliwości
nieprawidłowa reakcję na
hipoglikemię
Neuropatia
cukrzycowa
Neuropatia może rozwinąć
się bardzo wcześnie nawet w pierwszym roku trwania cukrzycy
U dzieci problemem klinicznym
jest nieprawidłowa reakcja na hipoglikemię:
Wypadnięcie ostrzegawczych
objawów katecholaminowych w momencie obniżania się stężenia
glukozy we krwi co zagraża wystąpieniem neuroglikopenii
Neuropatia
układu krążenia
Może być przyczyną nagłego
zatrzymania akcji serca!!!
Badanie
chorego w celu wykrycia neuropatii cukrzycowej
Badanie przedmiotowe z
uwzględnieniem pełnego badania neurologicznego
Ilościowa ocena czucia-próg
czucia, czucie temperatury, bólu i wibracji
Ocena przewodzenia nerwowego,
w nerwach czuciowych i ruchowych, pomiar latencji, szybkości
przewodzenia, amplitudy potencjałów oraz badanie
elektromiograficzne
Ocena zaburzeń funkcji
układu autonomicznego:
Układ przywspółczulny-
ocena częstości rytmu serca w odpowiedzi na próbę Valsalvy
Układ współczulny-
kontrola ciśnienia tętniczego po pionizacji
Testy sudometryczne- pomiary
wydzielania potu stymulowanego nagrzewaniem bądź chemicznie
pilokarpiną lub acetylocholiną
Leczenie
Leczenie cukrzycy tak aby
uzyskać najlepsze wyniki glikemii
Leki antyoksydacyjne-
witamina E, kwas gamma-linolenowy, duże dawki witamin z grupy B
Częstość retinopatii
zależy bardzo wyraźnie od czasu trwania cukrzycy
Po 15-20 latach trwania
choroby zmiany występują u około 90% pacjentów
W grupie dzieci ważny jest
wiek, w którym ujawniła się cukrzyca
Protekcyjny wpływ
zachorowania przed okresem pokwitania na zmiany oczne
Niekorzystny wpływ na rozwój
retinopatii mają:
Nadciśnienie tętnicze
Palenie tytoniu
Zaburzenia lipidowe
Retinopatia
cukrzycowa
Do zmian w naczyniach
włosowatych zachodzi na skutek hipoksji będącej wtórnym
zaburzeniem w przewlekle źle wyrównanej cukrzycy
Upośledzony transport tlenu
do komórek
Siatkówka jako narząd o
najwyższym poziomie przemiany tlenowej reaguje na niedotlenienie
wzrostem przepływu naczyniowego, wtórnie dochodzi do uszkodzenia
śródbłonka
Zwiększa się przesiąkanie
składników krwi poza łożysko naczyniowe, tworzą się
mikrozakrzepy, narastająca hipoksja pobudza nowotworzenie naczyń
Retinopatia
cukrzycowa
Retinopatia prosta –
naczynia żylne ulegają poszerzeniu, w późniejszym okresie z
odcinkowymi przewężeniami tworzącymi obraz paciorków, zwiększa
się ich przepuszczalność, powstają mikrotętniaki, wybroczyny,
wysięki twarde i mniej swoiste wysięki miękkie
Retinopatia
cukrzycowa
Retinopatia proliferacyjna
Do zmian jak w retinopatii
prostej dolącza się nowotworzenie naczyń
Newowaskularyzacji towrzyszy
rozrost tkanki włóknistej i zanik elementów nerwowych siatkówki
(niebezpieczeństwo odwarstwienia siatkówki)
Kruche naczynia łatwo
ulegają uszkodzeniu powodując wylewy krwawe do ciała szklistego i
siatkówki
Może prowadzić do ślepoty
Jest predyktorem wczesnego
zgonu!!!
Retinopatia
cukrzycowa
Makulopatia cukrzycowa
Zmiany w siatkówce
ograniczone do plamki żółtej i jej najbliższego otoczenia
Twarde wysięki, obrzęk
plamki i jej okolicy lub zanik naczyń
Makulopatia może towarzyszyć
retinopatii prostej i proliferacyjnej
Rzadko występuje u dzieci
Rozpoznanie
retinopatii
Badanie dna oka
U każdego pacjenta po
rozpoznaniu cukrzycy należy przeprowadzić badanie kliniczne oczu i
oftalmoskopię w celu wykluczenia zaćmy i innych chorób oczu
Badania przesiewowe
U dzieci, które zachorowały
przed okresem pokwitania 5 lat po wystąpieniu cukrzycy lub w 11
roku życia, albo w okresie pokwitania (jeśli wystąpi wcześniej)-
badanie przeprowadzamy raz do roku
U dzieci, które zachorowały
w okresie pokwitania 2 lata po wystąpieniu choroby- badanie
przeprowadzamy raz do roku
Leczenie
retinopatii
Objawowo podaje się
preparaty uszczelniające naczynia
Fotokoagulacja laserowa
skutecznie zapobiega utracie wzroku w retinopatii proliferacyjnej
Ogniskowa koagulacja laserowa
jest korzysna w przypadku obrzęku plamki żółtej
Chorzy z retinopatią
proliferacyjną nie mogą wykonywać dużych wysiłków, gdyż
naczynia siatkówki są kruche i łatwo mogą ulec uszkodzeniu
powodując wylew do ciałka szklistego z utratą wzroku lub
krwawienie przedsiatkówkowe
Inne
choroby narządu wzroku w cukrzycy
Zaburzenia refrakcji
Występują z powodu
znacznych wahań glikemii
Zwykle są krótkotrwałe
Zaćma
Wynika z przedłużającej
się złej kontroli metabolicznej choroby