Wiatr to postępowy ,strumieniowy ruch powietrza z przeważającą
składową poziomą.Wywołuje go siła poziomego gradientu
ciśnienia atmosferycznego (różnica ciśnienia).
Wpływ na wektor wiatru mają:
-siła Coriolisa-nie występuje na równiku,maksymalna na biegunach
-siła tarcia-występuje do ysokości 500-1500 m nad pow. gruntu
-siła odśrodkowa-rośnie proporcjonalnie do kwadratu prędkości
wiatru i wzrasta wraz ze zmniejszaniem się krzywizny toru
Siła Coriolisa,tarcia i odśrodkowa działają na powietrze
znajdujące się w ruchu.W wyniku działania wymienioncyh sił
wiatr nie wieje prostopadle do izobar,czyli wzdłuż linii największego
spadku ciśnienia,lecz skręca na półkuli północnej zgodnie z ruchem
wskazówek zegara,a na południowej -odwrotnie.
kierunek wiatru-pozioma skladowa wektora wiatru.Dzięki niej
wiemy skąd wieje wiatr.Główne kierunki to ,S,E,N i W.
prędkość wiatru-stosunek przyrostu drogi do czasu.Wyraża się
w m/s,km/h lub w węzłach.Węzeł to mila morska (1852,2m) na godzinę.
siła wiatru-proporcjonalna do drugiej potęgi prędkości wiatru,zależy
od kształtu przeszkody.porywistość wiatru-występuje przy prędkości
>4m/s ,gdy ruch zmienia się z laminarnego na turbulencyjny i powstają
lokalne różnice prędkości wiatru przekraczające 5m/s
W celu określenia dominujących kierunków wiatru wykonuje się
różę wiatru.Stanowi ona graficzną ilustrację częstości występowania
wiatru z p;oszczególnych kierunków (w %).Różę wiatru można łączyć
z informacją o prędkości wiatru ,wysokości opadu lub temp. powietrza.
Skala Beauforta-ocenia siłę wiatru na podst.zjawisk wywołanych na
pow. morza lub na lądzie.Skala składa się z 18 stopni
(0-17, do prędkości 61'2 m/s).
Wiatromierz Wilda-wskazuje kierunek wiatru oraz jego prędkość,
ale tylko w zakresie 1-20 m/s.Dolna część wiatromierza skłąda się z
nieruchomej róży kierunkowej ,nad którymi obraca sie klin,wskazujący
skąd wieje wiatr.Powyżej znajduje się płytka prędkościowa.
W zależności od jej wychylenia można ocenić siłę wiatru.
Anemometr indukcyjny-służy do pomiaru chwilowych prędkości
wiatru (m/s).Na zmiany prędkości reaguje wirnik czaszowy połączony
z małą prądnicą.Napięcie prądu zalęży od prędkości wiatru.
Anemometr Robinsona-do pomiarów średniej prędkości wiatru.
Czujnikiem jest poziomy wirnik czaszowy.Przyrząd pokazuje drogę prze-
bytą przez powietrze.Dzielimy tę drogę przez liczbę sek.okresu pomiaru.
Anemometr Rosenmullera-do pomiaru średniej prędkości wiatru z
okresu 100s z czujnikiem w postaci wirnika czaszowego.Po 100s
anemometr wyłącza się automatycznie.
Anemometry automatyczne-dokonują jednoczesnego pomiaru
kierunku i prędkości wiatru.Do pomiarów prekości wykorzystuje się
wirniki czaszowe lub łopatkowe.Kierunek określa ster kierunkowy.
Wiatromierz W-972-mierzący w sposób ciągły kierunek i prędkość
wiatru.Przetwornik prędkości wiatru wyposażony jest w wirnik czaszowy.
Zakres pomiaru prędkości wiatru:0,3-60 m/s ,dokladność:0,1 m/s.Posiada
ster kierunkowy o dojkładności pomiaru ok. 2,8'.
Wiatromierz ultradźwiekowy-mierzy czas przebycia przez ultradźwięki
drogi od jednego przetwornika do drugiego i z powrotem.Czas ten zależny
jest od prędkości wiatru wzdłuż drogi dźwięku.Pomiar kierunku wykony-
wany jest co 120'.Dokładność pomiaru:prędkosć- 0,1 m/s ,kierunek- 1'.
Zakres pomiaru prędkości:operacyjny:0-65 m/s ,testowany:0-129 m/s.