RYTUAŁ

TEATR

Odgrywany dla fizycznie nieobecnych innych np. przodków Wytwór zbiorowy Innych stanowią fizycznie nieobecni np. duchy Ocena i krytyka zakazana Wpływa na życie, reorganizuje życie, kształtuje rzeczywistość, transformuje ją Jest czymś innym niż to, co pokazuje, czymś innym niż to, co widoczne Uczestnicy wierzą w świat przedstawiony Wykonawcy działają w imieniu widzów, dla siebie samych, dla dobra Wykonawca często nie w pełni jest świadomy swej funkcji- stan ekstazy, transu, nawiedzenia Widzowie – uczestniczą z zaangażowaniem Daje odpowiedzi na pytania, ma charakter afirmujący, zajmujący Posługuję się czasem mitycznym- rozmycie kategorii czasu, czas się powtarza Uczestnicy zainteresowani rezultatem, skutecznością Wykonawcy i oglądający mają ten sam cel – rezultat Wykonawcy i oglądający są wspólnotą jeszcze przed spełnieniem działań – wspólnota idei (religia), terytorium, pochodzenia lub wspólny atrybut Stąpienie i obecność transcendentnej siły Powtarzalność tematu i formy jako cecha dystynktywna.

Odgrywany dla tych tu i teraz Twórczość indywidualna i zbiorowa (aktor, reżyser) Innych stanowi publiczność Ocena i krytyka bardzo pożądana, instytucje oceny np. prasa Reprezentuje rzeczywistość, odzwierciedla życie, interpretuje, opisuje Jest tym, co pokazuje, co jest widoczne dla obserwatora Publiczność zawiera umowę czasową o niekwestionowanie prawdziwości świata przedstawionego Wykonawcy działają we własnym imieniu, aby zyskać podziw dla swych umiejętności, robią to dla widzów, liczy się indywidualność Wykonawca w pełni świadomy swej funkcji Widzowie – przyglądanie się Stawia pytania, ma charakter dwuznaczny, otwarty Czas teraźniejszy, tu i teraz Widzowie zainteresowani przebiegiem widowiska Wykonawcy i oglądający różne cele, uzyskanie podziwu- aktorzy, przyjemność estetyczna, poznawcza- widzowie Wykonawcy i oglądający mogą być ze sobą niezwiązani Brak zdecydowanego charakteru transcendentalno- spirytualistycznego Dowolność tematu i formy, ceniona jest oryginalność.