KOMLEKSOWA OCENA GERIATRYCZNA (KOG)
składa się z oceny:

1. sprawności ruchowej ( fizycznej)

2. wydolności ogólnej

3. schorzeń współistniejących

4. stanu miejscowego

5. sprawności psychicznej

6. sytuacji socjalnej chorego

7. ryzyka wystąpienia odleżyn

8. stanu odżywienia

OCENA CHORÓB WSPÓŁISTNIEJĄCYCH:

Ocena schorzeń dodatkowych, które utrudniają proces rehabilitacji a określają wskazania i p/wskazania oraz stopień obciążenia wysiłkiem.

OCENA STANU MIEJSCOWEGO:

Ocena uszkodzenia tkanek i narządów powstałych na wskutek choroby lub urazu (np. w przyp. złamania - jaki czas od złamania, jakie złamanie, jakie zespolenie, czy jest zrost itp)

OCENA  SPRAWNOŚCI PSYCHICZNEJ:

Współpraca pacjenta w dużym stopniu decyduje o końcowym wyniku usprawniania.

Podejrzliwość, lęk, depresja lub otępienie mogą zmniejszać zdolność wykonywania poleceń fizjoterapeuty i czasem uniemożliwiają podjęcie czynnej rehabilitacji.

Dlatego ta ocena jest tak ważna.

STOSUJE SIĘ:

1. MMSE (Mini-Mental State Examination). Ocenia sprawność umysłową: orientację, zapamiętywanie, liczenie i koncentrację, pamięć świeżą oraz funkcje językowe.

Max. liczba pkt. to 30pkt.

Wynik poniżej 24 pkt. sugeruje zespół majaczeniowy, otępienny lub poważną depresję.

Czasem w przyp. niskiej punktacji brak zaburzeń poznawczych i emocjonalnych  zdarza się u osób o niskim wykształceniu lub chorujących i zażywających leki (cukrzyca)

2) Skrócony test sprawności umysłowej AMTS wg. HODGKINSONA  

3) Skala niedokrwienia wg HACHINSKIEGO różnicuje otępienia naczyniowe i ch. Alzheimera

4) Geriatryczna skala oceny depresji GDS wg YESAVAGE`A

 

OCENA SYTUACJI SOCJALNEJ CHOREGO:

• Ocena potrzeb osoby starszej w zakresie opieki aktualnej i długoterminowej z udziałem pracownika socjalnego, pielęgniarki środowiskowej i koniecznie rodziny pacjenta.

• Należy ocenić warunki domowe, mieszkalne, kontakty rodzinne do których wróci pacjent po zakończeniu usprawniania.

• !!! Trzeba ustalić kto może pomóc i czy jest w stanie to zrobić.

OCENA  RYZYKA POWSTANIA ODLEŻYN :

Odleżyny to częsty problem osób starszych zwł. leżących. Wydłużają hospitalizację, zwiększają koszty leczenia oraz zaangażowanie opiekunów.

Do oceny ryzyka powstania odleżyn stosuje się:

1. Skalę Nortona

2. Skalę Braden

Skale te oceniają ogólny stan zdrowia, percepcję bodźców czuciowych, aktywność fizyczną , ruchliwość oraz stan zwieraczy.

OCENA STANU ODŻYWIENIA:

• stosuje się skalę MNA (Mini Nutritional Assessment) : która ocenia parametry antropometryczne, sposób odżywiania, choroby współistniejące i samoocenę chorego.

• Ocenę MNA przeprowadza się gdyż u osób starszych często występuje niedożywienie białkowo- energetyczne. Wraz z wiekiem obniża się LBM (beztłuszczowa masa ciała) oraz podstawowa przemiana materii.