Ostra niewydolność oddechowa

POSTĘPOWANIE Z CHORYM

Oddychanie

0. Dostarczenie tlenu zależy od

1. krążenia krwi,

2. stężenia tlenu wdychanego i

3. średniego ciśnienia panującego w drogach oddechowych

4. wentylacji pęcherzykowej

5. Usunięcie dwutlenku węgla zależy od

6. krążenia krwi

7. wentylacji pęcherzykowej czyli objętości gazów krążących w pęcherzyku

Prawidłowy oddech
cele i mechanika

0. WDECH

1. czynność aktywna

2. przepona i mięsnie rozciągają klatkę piersiową

3. powietrze zostaje wessane do płuc

4. WYDECH

5. czynność bierna

6. rozluźnienie mięśni uwalnia rozciągniętą klatkę piersiową

7. powietrze zostaje wypchnięte z płuc

Definicje

0. Niewydolność oddechowa to stan patologiczny, w którym dochodzi do upośledzenia wymiany gazowej w płucach.

1. Klasyczny podział to

2. postać obturacyjna - zwężenie dróg oddechowych

3. postać nieobturacyjna

4. restrykcyjna upośledzenie elastyczności klatki piersiowej lub płuc

5. hipodynamiczna - upośledzenie funkcji mięśni oddechowych lub OUN

Przyczyny niewydolności oddechowej

0. Choroby związanie z retencją CO2

1. hipowentylacja pochodzenia OUN

2. Uszkodzenie ośrodka oddechowego (udar, guz)

3. zatrucie lekami (narkotyki, uspokajające)

4. przedłużone działanie anestetyków.

5. Choroby upośledzające mechanikę klatki piersiowej

6. uszkodzenia mięśni i nerwów: Z. Guillain - Barre, SM, miastenia, zapalenie rogów tylnych, wyniszczenie, urazy rdzenia, zatrucie jadem kiełbasianym, niski K+, niski fosfor, leki zwiotczające.

7. Różne: niedoczynność tarczycy, znaczna otyłość, skrzywienie kręgosłupa, wysięk otrzewnowy, opłucnowy, złamania żeber.

8. Choroby związane z utrudnionym natlenianiem:

9. ARDS, zatorowość płucna, odma opłucnowa, niedodma, zapalenie płuc, astma oskrzelowa, przewlekły nieżyt oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli, zwłóknienie płuc.

OBJAWY OGRANICZENIA WYDOLNOŚCI UKŁADU ODDECHOWEGO

OBTURACYJNE CHOROBY PŁUC
podwyższony opór dróg oddechowych

CHOROBY RESTRYKCYJNE
Ograniczenie pojemności płuc

Co może nie działać….

Objawy kliniczne

0. Duszność –uczucie braku powietrza

1. Pozycja chorego (nigdy nie leży, zawsze siedzi lub się miota)

2. Uruchomienie dodatkowych mięśni oddechowych

3. Mięśnie m. żebrowe

4. Skrzydełka nosa

5. Odgięcie do tyłu

6. Przerywanie wypowiedzi dla nabrania oddechu

7. Strach w oczach gdy jest to sytuacja nowa

Obrzęk płuc przy zdekompensowanej CHF

Obrzęk płuc przy nadciśnieniu

Objawy kliniczne

0. Niedotlenienie: Załóż czujnik pulsoksymetrii

1. przyspieszenie i spłycenie oddechu,

2. sinica (5g% zredukowanej Hb, SaO2 85%, paO2 40-50 mmHg)

3. zaburzenia psychiczne - lęk

4. Hiperkarbia: Wykonaj gazometrię, załóż czujnik PeCO2

5. hiperwentylacja (likwiduje hiperkabię w I okresie niewydolności)

6. zaczerwienienie skóry, zwiększona potliwość,

7. wzrost tętna, ciśnienia (katecholinemia).

8. śpiączka, psychoza

9. bezdechy, zatrzymanie oddechu gdy już brak możliwości kompensacji oddechem

10. prężność CO2 najlepiej wskazuje na skuteczność wentylacji

Postępowanie w niewydolności oddechowej - Monitorowanie

0. monitorowanie częstości oddechu i jego jakości

1. szmery oddechowe, stridor

2. tory oddechowe Kussmaula, Cheyena-Stockesa, periodyczny, bezdechy

3. duszność wdechowa i wydechowa

4. zjawiska osłuchowe

5. uruchamianie dodatkowych mięśni

6. monitorowanie SaO2 - pulsoksymetria

7. monitorowanie CO2 - kapnografia

8. monitorowanie gazometryczne

9. gazometria tętnicza, żylna, włośniczkowa

10. kwasica oddechowa, metaboliczna

11. zasadowica oddechowa, metaboliczna

12. spirometria (można przy wentylacji sztucznej)

13. objętość oddechowa - wdechowa, wydechowa, minutowa

14. ciśnienie w drogach oddechowych - szczytowe, fazy plateau, końcowo-wydechowe i średnie MAP

15. podatność, oporność

16. monitorowanie RTG, fiberoskopowe, USG

Postępowanie w niewydolności oddechowej - diagnostyka

badanie przedmiotowe:

0. opukiwanie (niedodma, odma, płyn w opłucnej)

1. osłuchiwanie: obecność szmeru, stridor, spazm oskrzeli, trzeszczenia, wydzielina

2. częstość akcji serca, ciśnienie krwi,

3. badanie gazometryczne

4. badania spirometryczne:

5. częstość objętość oddechów, wentylacja minutowa, cechy spazmu

0. próba tlenowa

1. badanie radiologiczne płuc

2. USG płuc opłucnych

3. scyntygrafia płuc

4. angiografia płucna

5. biopsja płuc

6. bronchfiberoskopia

7. posiewy plwociny, BAL

8. Tomografia płuc

9. Morfologia, PCT

10. UKG

11. CO, OCŻ , PAWP

Postępowanie w niewydolności oddechowej – leczenie przyczynowe

0. OUN - odtrucie, leki zwiększające siłę mięśniową, wyrównanie K+ i fosforanów

1. gardło i zapadający się język - odtrucie, usunięcie ciała obcego

2. krtań i tchawica - nawilżenie gazów, leki zmniejszające obrzęk

3. oskrzela – antybiotyki, mukolityki, leki rozszerzające oskrzela, fizykoterapia, odessanie bezpośrednie

4. pęcherzyki płucne - antybiotyki, surfaktant

5. pefuzja płucna - NO, izuprel, leki p - zakrzepowe

6. odbarczenie odmy, denaż płynu

7. leki krążeniowe - poprawienie przepływu płucnego

Postępowanie w niewydolności oddechowej - leczenie objawowe

0. zapewnienie drożności dróg oddechowych

1. ułożenie, kaszel, fizykoterapia, rurka ustno gardłowa, intubacja, tracheotomia

2. nawilżenie gazów

3. inhalacje leków

4. tlenoterapia bierna - wąsy, maska

5. nCPAP

6. CPAP

7. wentylacja wspomagana

8. wentylacja zastępcza

9. przez maskę i ambu, przez maskę krtaniową

10. przez rurkę intubacyjną

11. HFO

12. Wentylacja płynowa

13. ECMO

Tlenoterapia

0. Bierna

1. namiot tlenowy (budka tlenowa) + obowiązkowo czujnik pomiarowy

2. cewnik z tlenem głęboko do nosa

3. 2-3 l/min = 25-30%, 5-6 /min 40%

4. wąsy donosowe

5. maska tlenowa

6. Czynna - podanie tlenu (FiO2) podczas wentylacji mechanicznej

7. Hiperbaryczna (zatrucie CO)

8. Uwaga na powikłania:

9. nie wolno bez nadzoru podawać długotrwale 100% O2 - niedodma, uszkodzenia płuc - bezpieczne do 60%.

10. u pacjentów hipowentylujących się hiperoksja pogarsza napęd oddechowy

11. wysuszenie śluzówek - podajemy nawilżony, odleżyny w nosie

12. zbyt niski przepływ tlenu w budce lub masce tlenowej powoduje zaleganie CO2 i hiperkabię

CPAP
stałe ciśnienie dodatnie w drogach oddechowych

0. Zasada stosowania

1. zachowany oddech własny pacjenta

2. wywołanie dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych podczas całego cyklu oddechowego.

3. Efekt działania

4. wzrost czynnościowej pojemności zalegającej (rozprężenie płuc), wzrost podatności płuc, ułatwienie wentylacji - obniżenie pracy oddechowej, obniżenie zapotrzebowania na tlen , zmniejszenie częstości bezdechów, zmniejszenie zużycia surfaktantu

5. Zastosowanie:

6. przez maskę CPAP, maskę nosową, rurkę intubacyjną

7. system do podaży tlenu lub respirator

8. zastawka wydechowa wywołująca PEEP +5 do +20

9. Wskazania:

10. wysiłek oddechowy, hipoksja w gazometrii, niedodma w RTG płuc

11. niedodma płuc, obrzęk płuc, IRDS, TT

CPAP i NIV

CPAP i NIV

nCPCP

Zespół bezdechu sennego

Żelazne płuca

Mechanika płuc

0. Przestrzeń martwa

1. Podatność płuc

2. Oporność płuc

3. Czas stały

4. Praca oddechowa

Wskazania do wentylacji zastępczej - objawy kliniczne

0. spocone czoło uniesione brwi

1. otwarte usta zwilżanie warg językiem

2. sinica wokół ust

3. uruchomienie mięśni oddechowych szyi

4. szybki nieregularny oddech, trudności w mówieniu

5. nieefektywny kaszel

6. pobudzenie, apatia, dezorientacja

7. ochłodzenie dystalnych cz. kończyn, tachykardia, arytmia

8. obniżenie ciśnienia krwi

Wskazania do wentylacji zastępczej - dorosły

0. CA i stany po CA, śpiączki ok. III i IV

1. częstość oddechów > 35 /min, <10/min

2. noworodki > 60 min + wysiłek

3. bezdechy

4. paO2 < 45 mmHg przy fiO2 40% ( N 60-100 mmHg)

5. paCO2 > 60 Hg ( 35-45 mmHg),

6. pH< 7,3

7. pojemność życiowa płuc <15 ml/kg (N 65-75 ml/kg)

8. różnica pęcherzykowo - włośniczkowa przy fiO2 100% > 350 mmHg (N 50-200 mmHg)

9. Vd/Vt > 0,6 (n = 0,3)

10. FEV1 < 10 ml/kg (N - zależy od wieku)

11. objawy hiperwentylacji prowadzące do ciężkiej alkalozy pH >7,6 z obniżoną prężnością CO2

12. próba CPAP nieskuteczna

Które elementy cyklu oddechowego usiłujemy zastąpić lub regulować ???

Rodzaje oddechu zastępczego

0. Ciśnieniowo - zmienny

1. Zasada - określamy ciśnienie wdechu według potrzeb rozprężenia płuc

2. Zalety - ciśnienie szczytowe jest osiągane w krótkim czasie - lepsza synchronizacja, mniejszy wysiłek oddechowy, dobra dystrybucja gazów w płucach

3. Wady - objętość oddechowa nie określona - ryzyko hypo lub hyperwentylacji

Rodzaje oddechu zastępczego

0. Objętościowo - zmienny

1. Zasada - określamy objętość gazów podawanych podczas każdego oddechu

2. Ciśnienie wdechowe zależy od podawanej objętosci podatności i oporności układu

3. Wady - przy złym określeniu objętości - hypowentylacja, przecieki wokół rurki intubacyjnej przy niskiej podatności i brak możliwosci uzyskania wysokich ciśnień

Rodzaje oddechu zastępczego

0. SIMV / IMV - to kombinacja oddechu spontanicznego oraz okresowego oddechu ciśnieniowo-zmiennego /IMV/ lub zsynchronizowanego objętościowo-zmiennego /SIMV/

1. Assist ventilation - to wspomaganie oddechem mechanicznym każdego wysiłku oddechowego pacjenta

2. DLV - wentylacja każdego płuca osobno

3. BIPAP

4. PAV

Inne sposoby wentylacji

0. SAVI lub NAVA (neutralnie asystujący)

1. Wentylacja ujemnymi ciśnieniami - negative pressure ventilation /żelazne płuca/

2. Wentylacja wysokimi częstotliwościami - HFPPV, HFOV, HFJV

3. Wentylacja płynowa - Liquid ventilation

4. ECMO - utlenowanie krwi pozaustrojowe - wersja żylno/tętnicza i żylno/żylna

5. ECCO2 removal

6. Decap (hemodec)

HFO

Wstępne parametry wentylacji

0. NOWORODKI - oddech ciśnieniowo - zmienny

1. FiO2 - wg. potrzeb - jak najniżej

2. PIP - takie by uzyskać dobrą amplitudę ruchów klatki piersiowej - najniższe możliwe - 20-25 cm H2O

3. f - 40/min

4. Ti - 0,6s

5. PEEP - +5 cm H2O

6. DOROŚLI - oddech objętościowo - zmienny

7. FiO2 wg potrzeb aby uzyskać SaO2 > 90%

8. Tv -5 - 8 - 10 - 15 ml/kg/oddech aby były ruchy klatki piersiowej

9. MV 150 ml/kg/min

10. f - 8- 10-12/min

11. Ti - 25 %

12. PEEP +1-2 cm H2O

Parametry respiratora
czyli klucz do sukcesu

0. Ciśnienie szczytowe PIP

1. Ciśnienie końcowo-wydechowe PEEP

2. Częstość oddechu

3. Czas wdechu/plateau/wydechu

4. Tlen FiO2

5. Przepływ gazów

6. Trigger

Nowe zalecenia dla parametrów wentylacji mechanicznej

0. Wentylacja oszczędzająca płuca

1. Objętości oddechowe należy dobierać wg wagi ciała należnej a nie obecnej

2. Vt musi być stale modyfikowane 4-6 ml/kg tak aby ciśnienie plateau było < 30 cm H2O

3. Częstość należy tak dobierać oby pH utrzymywało się 7,35 – 7,45 (4-35/min)

4. fiO2 i PEEP dobierać tak aby saO2 był 88-95% a paO2 55-80 mmHg

Wentylacja oszczędzająca płuca

0. Ustalenie częstości oddechu

1. pH 7,3-7,45

2. Gdy pH 7, 15 – 7,3

3. Zwiększenie RR do uzyskania pH> 7,3

4. Gdy pH < 7,15

5. Zwiększenie RR do 35/min i podanie NaHCO3 do uzyskania pH> 7,15

6. Ustalenie FiO2 i PEEP

7. PEEP 5-20 cm H2O

8. Zwiększamy najpierw PEEP a potem fiO2

Patologia a mechanika płuc

0. RDS - niska podatność 1-3 doby, wysoka podatność od 3 doby

1. ARDS - niska podatność

2. Rozedma śródmiąższowa - niska podatność, wysoka oporność

3. MAS - wysoka oporność

4. BPD - wysoka oporność

5. COPD wysoka oporność

6. Bronchiolitis - wysoka oporność

7. PFC - mechanika wg. patologii przyczynowej

Inne leki w trakcie wentylacji mechanicznej

0. sedacja i analgezja -

1. diprivan

2. dormicum (+ morfina)

3. morfina i inne analgetyki

4. zwiotczenie

5. krótko działające we wlewie - tracrium

6. dłużej działające w bolusach - pavulon

7. nawilżenie gazów nebulizatory rozpylające, ultradzwiękowe, parowe

8. leki w inhalacjach

9. sterydy

10. salbutamol - inne

11. atrovent

12. Mukolityki

13. antybiotyki

14. Surfaktant naturalne i sztuczne

15. Tlenek azotu NO

16. Heliox (hel)

17. FIZYKOTERAPIA!!!

Przy dobrze dobranej wentylacji mogę się bawić…

Powikłania wentylacji mechanicznej

0. uraz ciśnieniowy płuc (barotrauma) z odmą opłucnową, śródpiersiową, śródmiąższową

1. zakażenia

2. niedodma oskrzela

3. niewydolność prawokomorowa (wzrost oporu naczyń płucnych), i lewokomorowa (upośledzenie powrotu żylnego)

4. ostra zasadowica oddechowa -

5. dyselektrolitemia utrata K+, arytmia

6. niedotlenienie tkanek (przesunięcie krzywej dysocjacji HbO2 w lewo)

7. retencja wody i sodu

8. obniżenie przepływu nerkowego

9. wzrost wydzielania ADH

0. Co szkodzi pęcherzykom:

1. LEKCEWAŻENIE

2. wysoki MAP

3. wysokie PIP

4. wydłużone Ti i T plateau

5. FiO2 powyżej 60%

0. Co chroni pęcherzyki:

1. MONITOROWANIE

2. MYŚLENIE

3. opór respiratora

4. opór rurki intubacyjnej

5. opór oskrzeli

6. mądrzy: lekarz i pielęgniarka

Jak (nie)spać spokojnie na dyżurze
czyli monitorowanie i alarmy

0. ZASADA PODSTAWOWA

1. ograniczone zaufanie do sprzętu technicznego

2. zawsze koreluj odczyt monitora z obrazem klinicznym

3. monitor bez włączonego alarmu to żaden monitor

0. ''When technology is master we shell reach disaster faster''

Alarmy czyli jak dyżurować spokojnie

0. Każdy system alarmów, niezależnie od tego jak bardzo jest wspaniały, skomplikowany, czy głupoto-odporny jest tylko tak dobry jak osoba z niego korzystająca

0. Przy każdorazowym przygotowaniu respiratora czy monitora do pracy należy okreslić i ustawić alarmy.

Alarmy respiratora

0. Zagrożenia barotraumą (high inspiratory pressure)

1. rozłączenia układu (low inspiratory pressure)

2. utraty PEEP (low PEEP)

3. minimalnej objętości oddechowej/minutowej (low exhaled tidal volume) (low exhaled minute volume)

4. zbyt wysokiej częstości oddechowej (high respiratory rate)

Ostatni Ratunek

Lądujemy czyli uwalnianie z respiratora

0. zmniejszenie poziomu sedacji i zanik objawów zwiotczenia

1. stabilizacja układu krążenia

2. prawidłowa funkcja płuc, zachowany oddech własny

3. prawidłowy bilans płynowy

4. hematokryt w szerokich granicach normy (35-45%)

5. kontrola nad infekcjami

6. prawidłowa równowaga kwasowo-zasadowa

7. prawidłowe odżywienie

Drogi uwalniania

0. SIMV

1. PAV

2. PSV, Assist

3. IPPV

4. nIMV, nIPPV

5. CPAP

6. nCPAP

7. tlenoterapia bierna

8. Co redukujemy

9. tlen

10. objętość oddechowa

11. ciśnienia szczytowe

12. PEEP

13. częstość oddechu

14. Wykorzystujemy coraz więcej oddechu własnego

Najprostszy sposób

Jeśli się nie uda uwolnić…

0. Wentylacja domowa

Przyczyny

0. utrudniona dyfuzja -

1. brak gradientu A-a - bezdech, hipowentylacja

2. suma ciśnień parcjalnych tlenu i CO2 w pecherzyku jest stała i jak CO2 rośnie to O2 maleje.

3. bariera pęcherzykowa nieprawidłowa - zwłóknienie płuc, IRDS, ARDS,

4. zaburzenie V/Q -

5. stosunek wentylacji do perfuzji (V/Q = 0,8 czyli 4 l wentylacji do 5 l krążenia)

6. przeciek krwi nieutlenowanej przez płuca Qs/Qt- niedodma, obrzęk, odma, zapalenie,

7. N= 2-6% 10% wymaga fiO2 30%, 20% - 57%, 30% - 97%, powyżej 30% - PIP

8. niewentylowane pęcherzki - astma, roztrzeń;

9. nieperfundowane obszary - zatorowość płucna, wstrząs

Podstawy mechaniki wentylacji
podatność

0. Jest miarą elastyczności układu

1. Opisuje zależność między zmianą objętości układu a ciśnieniem wymaganym do wywołania tej zmiany

różnica objętości

0. C = różnica ciśnień /plateau-PEEP/

1. Normy

2. noworodek - 5 ml/cm H2O dorosły - 100 ml/cm H2O

3. Zmniejszona podatność

4. przy obniżonej objętości płuc, niedoborze surfaktanu, przy rozdęciu płuc, przy ucisku klatki piersiowej z zewnątrz

5. Zwiększona podatność

6. po lekach zwiotczających, po podaży surfaktantu, w RDS faza późna

Podstawy mechaniki wentylacji
oporność

0. To wynik tarcia o siebie dwóch elementów - gazu wprowadzającego i układu rur

1. Opisuje zależność między różnicą ciśnienia wymaganego do wywołania przepływu gazów

różnica ciśnień /PIP-plateau/

0. R = przepływ gazów

1. determinantami oporności są lepkość gazu i długość drogi podzielone przez czwartą potęgę promienia drogi

2. Zwiększona oporność występuje przy:

3. zwężeniu dróg oddechowych

4. ucisku z zewnątrz

5. zwiększeniu napięcia mięśniówki oskrzeli

6. dodatkowej drodze oddechowej

7. Norma u noworodka 30 cm H2O / L/ s, dorosły 3 cm H2O/L/s

0. To przestrzeń, która nie bierze udziału w procesie wentylacji

1. ale do niej doprowadza

2. a czasami przeszkadza

3. Oskrzeliki, oskrzela, tchawica, rurka intubacyjna, czujnik PE CO2 , rury respiratora

4. Im dłuższa i większa tym większa oporność dróg oddechowych – tym trudniej oddychać…..

5. To 1/3 przestrzeni wentylowanej bezużyteczniej = 2 ml/kg

Podstawy mechaniki wentylacji
czas stały (T constans)

0. To stała wynikająca z podatności i oporności.

1. Wyraża jak szybko przy stałej podatności i oporności płuca mogą być w pełni rozprężone lub opróżnione z gazu

2. 1 x T constans to 63%

3. 3 xT constans to 95%

4. 5 x T constans to 99% pełnego rozprężenia lub opróżnienia płuc z gazów

5. Skrócenie poniżej T constans

6. wdechu - hypowentylacja

7. wydechu - retencja CO2, rozdęcie płuc

8. Wydłużenie powyżej T constans

9. wdechu - rozdęcie płuc i wytworzenie wewnętrznego PEEP

Podstawy mechaniki wentylacji
sprężystość / praca oddechowa

0. zbiór sił warunkujący bierny wydech

1. zależy wprost proporcjonalnie od elastyczności ścian klatki piersiowej i odwrotnie proporcjonalny do napięcia powierzchniowego fazy powietrze/płyn w pęcherzyku

2. u noworodków spotykamy wysoką elastyczność klatki z powodu braku uwapnienia szkieletu

3. przy niedoborze surfaktantu sprężystosć jest niska

4. to miara wywołania zmiany ciśnienia i przemieszczenia objętości gazu w czasie jednego cyklu oddechowego

5. WOB /g/cm/ = 0,6 x zmiana ciśnienia /PIP-PEEP/ x objętość minutowa

Parametry respiratora czyli klucz do sukcesu

0. Ciśnienie szczytowe wdechu

1. PIP warunkuje objętość oddechową

2. musi być dostosowane do wagi dziecka i patologii płucnej

3. powinno być utrzymywane na najniższym możliwym poziomie

4. klinicznym jego odbiciem jest amplituda ruchów klatki piersiowej

5. Częstotliwość oddechu /f/

6. determinuje wentylację pęcherzykową

7. częstotliwość powinna być dostosowana patologii i potrzeb

8. niska częstotliwość z wydłużonym czasem wdechu poprawia podatność płuc

9. hyperwentylacja zmniejsza przeciek prawo-lewy i obniża opór naczyń płucnych

Ciśnienie końcowo-wydechowe

0. PEEP to ciśnienie pozostające w klatce piersiowej po zakończonym wydechu

1. zapewnia rozprężenie pęcherzyków, zwiększa objętość płuc, poprawia wentylację pęcherzykową i utlenowanie krwi

2. zbyt wysokie powoduje obniżenie podatnosci płuc, pogorszenie wentylacji, obniżenie objętości wyrzutowej serca - efekt PEEP

3. PEEP wewnętrzny - autoPEEP lub iPEEP wytwarza brak pełnego opróżnienia płuc z gazów oddechowych

Parametry respiratora czyli klucz do sukcesu

0. Czas wdechu/ plateau/ wydechu

1. Cel wdechu Ti /plateau- utlenowenie krwi

2. Cel wydechu Te - eliminacja CO2

3. Cel fazy plateau T plateau - dystrybucja gazów w płucach

4. Faza plateau wliczana w czas wdechu to czas od zakończenia wdechu - przepływu gazów - do rozpoczęcia wydechu

5. Fizjologicznie: wdech to 33% cyklu oddechowego, wydech to 66% cyklu oddechowego, czyli I:E = 1:2

Parametry respiratora czyli klucz do sukcesu

0. FIO2

1. podnosi utlenowanie krwi

2. w wysokich stężeniach powoduje uszkodzenia płuc

3. Przepływ gazów

4. minimalny to dwukrotna wartość wentylacji minutowej

5. niezbędny dla właściwego PIP, I:E i częstości oddechu

6. warunkuje krzywą wzrostu ciśnienia w płucach

7. zbyt niski powoduje hypowentylację

Jak osiągnąć zamierzony cel w wentylacji sztucznej

0. Poprawa utlenowania

1. podwyższenie FiO2

2. podwyższenie MAP

3. podwyższenie PIP

4. podniesienie P plateau

5. podniesienie PEEP

6. podniesienie przepływu

7. wydłużenie Ti

8. Eliminacja CO2

9. poprawa wentylacji pęcherzykowej

10. podniesienie częstości oddechu

11. podniesienie objętości minutowej

12. zwiększenie różnicy PIP-PEEP

13. zwiększenie przepływu

14. wydłużenie Te

15. zmniejszenie przestrzeni martwej

Nastaw alarmy

0. high inspiratory pressure – 40 (!!!)

1. low inspiratory pressure - 3

2. low PEEP - 0

3. low exhaled tidal volume – wg pacjenta

4. low exhaled minute volume – 5 dla dorosłego

5. high respiratory rate - 35