Genom
jest to całkowity DNA komórki, obejmujący wszystkie geny oraz
sekwencje międzygenowe.
Wyróżnia
się dwie grupy genomów, tak jak dwie grupy organizmów żywych,
czyli prokariotyczne i
eukariotyczne.
Genomy
eukariotyczne
składają
się z genomu jądrowego i mitochondrialnego i dodatkowo u
organizmów fotosyntetyzujących z chloroplastowego.
Wielkość:
od 10 Mpz
(Mpz-milion
pz) do ponad
100 000
Mpz i na ogół
wielkość koreluje
z jego złożonością.
Liczba
chromosomów nie ma związku
z wielkością genomu
Większa
część DNA w jądrowym genomie
nie pełni funkcji kodującej.
Genom
jądrowy u wszystkich
Eucaryota
składa się z liniowych
cząsteczek DNA,
które znajdują się
w
chromosomach.
Genom człowieka
Jest
typowym genomem
eukariotycznym, i tak jak
u większości składa się
z jądrowego i
mtDNA,
i
również jak u większości - genom jądrowy zawiera znakomitą
większość genów.
Na
genom jądrowy u człowieka składają się 23 liniowe cząsteczki
DNA w komórce haplo-
i 46 cząsteczek w komórce diploidalnej.
Genom człowieka
W
każdej
cząstecteczce DNA jest od 55
do 250 Mpz.
Diploidalny
zestaw chromosomów składa się z ok. 5,6 x 109pz
lub ok. 6
000 Mpz.
Łączna
długość DNA wynosi
ok. 2 metrów.
W
latach 80-siątych ubiegłego stulecia
powstał pomysł zsekwencjonowania ludzkiego genomu
PROJEKT
POZNANIA GENOMU CZŁOWIEKA
(Human Genome Project)
HGP -
Co to znaczy
dla każdego z nas?
"Każdy
człowiek ma swój
indywidualny zapis genetyczny,
który zawarty jest w podwójnym
łańcuchu DNA jądra komórkowego.
Badania
te miały na celu ustalenie sekwencji nukleotydowej ludzkiego
genomu, czyli kolejności, w jakiej położone są nukleotydy w DNA.
Ustalenie sekwencji ludzkiego DNA
jest wstępem do zdobycia pełnej wiedzy na temat działania genów."
W
pięćdziesiątą rocznicę odkrycia przez J. Watsona i F. Cricka
molekularnej struktury DNA, zsekwencjonowano w całości ludzki
genom.
wstępny
opis genomu człowieka opublikowano już w roku 2000,
14
kwietnia 2003 roku opublikowano dokument stwierdzający zakończenie
sekwencjonowania genomu z trafnością 99,99%.
Zadania
PROJEKTU
POZNANIA GENOMU CZŁOWIEKA (Human
Genome Project):
1- zsekwencjonowanie
ludzkiego DNA
2- opracowanie
map chromosomów
człowieka
3- zsekwencjonowanie
genomów
organizmów modelowych
4- gromadzenie
i przechowywanie danych i udostępnienie ich
5- rozwój
i opracowanie ulepszonych technik biologii molekularnej w tym
sekwencjonowanie.
Dzięki
programowi poznania ludzkiego genomu cała sekwencja ułożenia
zasad w genomie człowieka została poznana.
Jest
to pierwszy krok w celu
identyfikacji poszczególnych genów
i białek przez nie
kodowanych.
Genom
człowieka
sekwencjonowaniu
poddano DNA
z haploidalnego zestawu i tylko
jedną nić liczącą 3 miliardy
nukleotydów (dlaczego?).
-Informacja
kodująca w genach
stanowi około
1,1%
całego DNA.
- Zawiera
tylko około 35 tys. genów.
Ludzki genom
Geny i
sekwencje związane z genami stanowią zaledwie 25% DNA,
pozostała
część DNA - 75% (900Mz) nazywa się pozagenowym i jego
funkcja nie jest jeszcze
dokładnie poznana.
W genach i sekwencjach z nimi
związanych sekwencje kodujące
stanowią 10%, pozostałe to
introny, oraz
sekwencje promotorowe, początkowe
i
końcowe genów oraz pseudogeny.
W 70% DNA tzw.
pozagenowym są sekwencje powtórzone, z których większość
występuje w małej liczbie kopii lub jest wręcz unikatowa
pozostałe
30% składa się z wielokrotnych powtórzeń sekwencji, które mogą
być rozproszone po całym
genomie lub zgrupowane tandemowo
Sekwencje
powtórzone tandemowo nazywa się
DNA satelitarnym
(tworzy oddzielną
warstwę po odwirowaniu w gradiencie gęstości chlorku cezu w
czasie frakcjonowania DNA genomowego)
DNA satelitarny
zawiera
powtórzenia od 5 do 300pz zgrupowane tandemowo w jednostki liczące
od 100 do 5 000 kpz, a sekwencja zwana alu
skł. się z 300pz występuje
w 300 000
kopii.
Większość
satelitarnego jest skupiona w centromerach chromosomów (pełni tam
rolę strukturalną) ale też w innych miejscach chromosomów.
Mikrosatelitarny
składa
się z najkrótszych jednostek liczących od 2 do 6 pz
powtórzonych
10-12 razy.
Są
to tzw. proste powtórzenia tandemowe STR
(Simple Tandem Repeat),
lub SSRs (Simple
Sequence Repeats), lub STRP
(Short
Tandem-Repeat Polymorphism)
nazywane w uproszczeniu w lit. polskiej mikrosatelitami.
STR
Jest
ich bardzo dużo w genomie,
stanowią
kilka % całego genomu
są
wykorzystywane jako markery genetyczne oraz do ustalenia
pokrewieństwa w populacjach człowieka.
Liczba
powtórzeń sekwencji CA u człowieka jest cechą osobniczą.
Ta
duża
zmienność sekwencji
mikrosatelitarnych
jest prawdopodobnie
wynikiem „poślizgu”
polimerazy DNA
w czasie
replikacji tych sekwencji
prowadzącego do
wstawienia,
lub co się
dzieje rzadziej do delecji
jednej lub wielu
powtórzonych
jednostek.
Minisatelitarny
DNA
Zawiera polimorficzne
powtórzenia składające się
od 7 do 100pz,
o
całkowitej długości od 1kpz do 25kpz.
Zmienność
liczby powtórzeń sekwencji minisatelitarnego DNA w określonych
miejscach genomu nazywa się polimorfizmem liczby tandemowych
powtórzeń, a od
nazwy angielskiej w skrócie VNTR (Variable
Number
Tandem
Repeats).
W całym
genomie SNP (Single
Nucleotide Polymorphism)
–
są to różnice w sekwencji
1 nukl. w tej samej pozycji w cząsteczce DNA (w
sekwencjach homologicznych) występujące
wśród osobników tego samego gat.
1
allel – AAATTCC
2
allel - AAAGTCC
W genomie
człowieka jest około
2 mln miejsc SNP,
w
których ludzie różnią się między sobą (pochodzimy od
niewielkiej populacji żyjacej 3 tys. pokoleń temu)
W
naszych genomach taka różnica zdarza się co 1200 nukl. i
prawdopodobnie wystarcza do zapewnienia niepowtarzalności każdemu
z nas ale też jest źródłem chorób genetycznych
Do
sekwencji powtórzonych i rozproszonych w genomie zalicza się
transpozony.
Transpozony
DNA- ruchome
elementy genetyczne – są to krótkie sekwencje DNA, replikujące
się i wbudowujące się w różne miejsca genomu oraz zmieniające
miejsce lokalizacji w genomie.
Charakterystyczne
cechy sekwencji kodujących, które pozwalają na ich identyfikację
wyspy
CpG, są to krótkie sekwencje,
bogate
w zasady G + C (Procent par G+C w genomie człowieka 41)
nie
ulegają metylacji (dzięki czemu łatwo można je oddzielić od
reszty genomu poprzez trawienie enzymami restrykcyjnymi
rozpoznającymi specyficzne sekwencje wrażliwe na metylację).
Wyspy
CpG posiadają ponadto regiony wiązania czynników transkrypcyjnych
lub innych białek o charakterze regulatorowym.
Wyspy
CpG są markerami 56% ludzkich genów.
Geny nie są
rozłożone równomiernie.
Najwięcej
znajduje się ich w chromosomach 17, 19 i 22,
pary
4, 13 i 18 oraz chromosomy płciowe X i Y zawierają w porównaniu z
nimi bardzo mało genów.
W 1 mln nukleotydów chromosomu 19
zawarte są 23 geny, podczas gdy w tej samej długości chromosomu
13 jest ich tylko 5.
Co jeszcze wiemy o
ludzkim genomie
Wszyscy
jesteśmy do siebie podobni w 99,99%
90%
genów mamy wspólnych z szympansem
Ponad
300 genów identycznych z bakteriami
1
gen może kodować 3 różne białka
Prawdopodobnie
kluczową różnicą pomiędzy naszym a szympansim DNA są subtelne
zmiany w działaniu
niektórych genów związanych z
rozwojem osobniczym,
i
to na skutek tych zmian nasz mózg jest dwu-trzykrotnie większy, co
pozwala nam komponować symfonie, pisać wiersze i zdobywać
kosmos...
Korzyści z
poznania ludzkiego genomu
Poznanie
podłoża wszystkich chorób
Możliwość
syntezy nowych leków (farmakogenomika)
Indywidualna
terapia
Stosowanie
terapii genowej
Poznanie
predyspozycji do chorób nowotworowych
Poznanie
ryzyka uzależnień
Interpretacje
ludzkiego genomu będą trwać dziesiątki lat
tylko
niektóre choroby wywoływane są mutacjami w jednym genie
częściej
choroba jest skutkiem skomplikowanych i nie poznanych jeszcze
interakcji między genami i środowiskiem
istnieje
wiele „odmian” genu jako wynik polimorfizmu wewnątrzgatunkowego
co też wydłuży czas poznania
GENOMIKA.
Zsekwencjonowanie
DNA różnych organizmów zaowocowało m.in.
rozwojem nauki zwanej genomiką a obejmującą badania genomu czyli
całej informacji genetycznej niezbędnej do życia i rozmnażania.
Poznanie
całkowitej sekwencji DNA to jednak dopiero pierwszy krok w
zrozumieniu funkcjonowania organizmów.
Kolejny
etap to odkrycie funkcji nieznanych dotąd genów.
Temu
celowi służą nowo powstałe dziedziny biologii molekularnej takie
jak:
genomika
funkcjonalna, genomika porównawcza,
transkryptomika
(analiza mRNA),
proteomika
(analiza całkowitej zawartości białek)
i
metabolomika (analiza całkowitej zawartości metabolitów).
ANALIZA
DANYCH SEKWENCYJNYCH. Bazy
danych: GenBank, i EMBL.
Zawierają
zbiory sekwencji genów wirusów,
bakterii, roślin,
zwierząt i człowieka uzyskane w wyniku sekwencjonowania z
laboratoriów z całego świata.
Poznanie
sekwencji DNA dostarcza ogromnej ilości danych:
1.miejsca
sekwencji rozpoznawane przez enzymy restrykcyjne
2.dotyczące
budowy genów (sekwencje promotorowe, identyfikujące kodony start i
stop, połączenie intron-ekson).
3.Pozwalają
na porównanie wybranej sekwencji z innymi sekwencjami z bazy danych
w celu:
określenia
podobieństw wskazujących na pokrewieństwo genów i konstrukcję
dendrogramów ilustrujących
związki
ewolucyjne
między organizmami.
Filogenetyka
molekularna
Porównując
ze sobą genomy można
określić związki
ewolucyjne między nimi
i jest to zadanie filogenetyki
molekularnej.
Ponieważ
genom ewoluuje gromadząc mutacje, liczba różnic między
sekwencjami nukleotydów w DNA genomowym dwóch gatunków powinna
wskazać, jak dawno temu istniał wspólny przodek tych genomów.
Można
założyć, że dwa genomy, które oddzieliły się w niedalekiej
przeszłości będą się różnić w stopniu mniejszym niż para
genomów, których ostatni wspólny przodek istniał dawno.
BOHATEROWIE
GENOMlKI
Liczba
organizmów, których genomy udało się poznaćprzekroczyła
kilkadziesiąt.
Zaczęło
się od wirusów-jednym z pierwszych zbadanych pod tym kątem
wirusów był HIV wywołujący AIDS.
Pierwszym
zsekwencjonowanym organizmem wolno żyjącym była pałeczka
grypowa- Haemophilus
influenzae,
Dokonano
tego w sierpniu 1995 r.
Okazało
się, że jej genom składa się z 1743 genów.
Escherichia
coli (pałeczka
okrężnicy) – 4,72 Mpz, 4,3 tys. genów
Helicobacter pylori
- przyczyniającasię
do choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy
Pierwszym
organizmem wielokomórkowym,
którego genom
poznano były drożdże piekarskie (Saccharomyces
cerevisiae).
W
grudniu 1998 r. pierwszym poznanym zwierzęcym genomem został genom
nicienia Caenorhabditis
elegans.
Okazało
się, że genom tego robaka liczy nieco ponad 19 tys. genów.
W
roku 2000 udało się poznać
geny muszki
owocowej Drosophila
melanogaster.
Liczba genów
muszki ok. 13 600.
Pierwszą
zsekwencjonowaną rośliną jest
(w
2000 r.) bliski krewniak kapusty - rzodkiewnik (Arabidopsis
thaliana).
14
kwietnia 2003 r. do grona
organizmów o
poznanej
budowie DNA
dołączył
Homo sapiens.
2006r
zsekwencjonowano genom kury domowej
genom
kury - około 1 mld par zasad, zawiera około 20-23 tys. genów.
Jak
dotąd, jest to jedyny poznany genom kręgowca, który w toku
ewolucji utracił więcej genów niż zyskał.
Analiza
genomu kury pomoże w lepszym zrozumieniu, jak przebiegała ewolucja
ludzi, ssaków i ptaków. (Ssaki i ptaki oddzieliły się od
wspólnego przodka około 310 mln lat temu.)
Człowiek
ma prawie 60 proc. genów wspólnych z kurą i w wielu przypadkach
zajmują one tę samą pozycję na chromosomach, dzięki czemu genom
ludzki łatwiej porównywać z genomem kury niż myszy.
Na
podstawie analizy genów będzie możliwe określenie
*predyspozycji
do wielu chorób,
np. nowotworowych i zawału serca,
*ocenę
ryzyka zapadalności na choroby uwarunkowane genetycznie
*dopasowanie
terapii aby była
skuteczniejsza,
*ludziom
zdrowym może dać szansę na podjęcie decyzji co robić aby
zachować dobre zdrowie.
Np.
odpowiedzieć na pytanie
czy mogę pić alkohol czy też szybko się uzależnię.
Dylematy
* poufność inf. genetycznych,
*decyzje
co do wykonywania testów genetycznych przed ujawnieniem się
objawów choroby
*jak
określić warunki, które pozwalają stwierdzić, że wykonanie
testu genetycznego leży w najlepiej pojętym interesie badanego
*czy
informacja ta da korzyść czy też może stać się źródłem
dyskryminacji
Ale
kto zatrudni pracownika, u którego testy genetyczne wykażą
podatność na raka?
Dlatego
tylko b. ostrożna i rozważna ocena możliwych korzyści i
potencjalnych zagrożeń może pomóc z perspektywy społecznej w
podejmowaniu racjonalnych i wyważonych decyzji.
2007r. Od momentu,
kiedy James D. Watson i Francis Crick zaproponowali swój doceniony
przyznaniem Nagrody Nobla dwuniciowy model strukturalny DNA, minęły
54 lata. Tyle czasu Watson musiał czekać, by zobaczyć swój
zsekwencjonowany genom. Crick nie dożył tego momentu, zmarł w 2004
roku.
Projekt
kosztował 1 mln dol. Jego realizacją zajęły się dwie placówki:
Houston's Baylor College of Medicine i należące do firmy
farmaceutycznej Roche
Life Sciences
Richard
Gibbs, dyrektor centrum sekwencjonowania genomu z Baylor,
poinformował, że u Watsona odnaleziono kilka mutacji, m.in.
predysponującą do zachorowania na nowotwór. W wieku dwudziestu
kilku lat sławny zoolog rzeczywiście stoczył walkę z rakiem
skóry.
James D. Watson
Zgodził
się on na udostępnienie danych na temat swojego genomu w
Internecie.
Miałoby
to służyć 2 celom:
1)
dalszemu rozwojowi badań oraz
2)
przekonaniu opinii społecznej,
że
nie należy się obawiać udostępniania
takich
informacji.
Noblista
uważa, że lęki dotyczące dyskryminacji na tle genetycznym są
nadmierne rozpowszechniane. Nie powiększą na pewno nietolerancji,
która jest już obecna w naszym życiu
codziennym.
Siedemdziesięciodziewięcioletni
Watson jednak nie chciał wiedzieć, czy może zapaść na chorobę
Alzheimera.
Wyjaśnił,
że skoro nie ma na nią lekarstwa, wielu ludziom, w tym jemu
samemu, taka świadomość nic nie da...