EUROPEJSKI TRYBUNAŁ PRAW CZŁOWIEKA
Rada Europy
Strasburg, Francja
na podstawie Artykułu 34 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
oraz Artykułu 45-47 Regulaminu Trybunału
The Registrar
Europan Court of Human Rights
Council of Europe
F-67075 Strasbourg – Cedex
France
(Należy przedstawić informacje dotyczące skarżącego/skarżącej i ewentualnie
jego/jej reprezentanta/reprezentantki)
1. Nazwisko:
2. Imię (imiona):
Płeć: mężczyzna/kobieta (podkreślić)
3. Narodowość: Polska
4. Zawód: Architekt budowlnay
5. Data i miejsce urodzenia: 16.10.1968, Tomaszów Mazowiecki
6. Stały adres zamieszkania: Polna 2a, 97-200 Tomaszów Maz.
7. Telefon nr: +48(44)7232991 Fax nr: +48(44)7232991
8. Aktualny adres (jeśli inny niż podany w pkt.6) ..............................................
9. Imię i nazwisko reprezentanta/reprezentantki1 ........................................
10. Zawód reprezentanta/reprezentantki ......................................................
11. Adres reprezentanta/reprezentantki ........................................................
12. Telefon nr ............................... Fax nr ...............................
(Należy podać nazwę Państwa/Państw, przeciwko któremu/którym skierowana jest skarga)
13 Rzeczpospolita Polska
14. W dniu 18.01.1991 roku zawarłem umowę o wykonanie prac drogowych na terenie miasta Tomaszowa Mazowieckiego między Urzędem Miejskim Wydział Gospodarki w Tomaszowie Mazowieckim ul. POW 5. Przedmiotem umowy było wykonanie remontów nawierzchni oraz chodników w centrum miasta Tomaszowa Mazowieckiego oraz stały nadzór i odpowiedzialność za stan jezdni i chodnika. W styczniu tego roku firma budowlana „ArtBud” przystąpiła do realizacji umowy i ukończyła ją zgodnie z terminem jeszcze tego samego roku. Niestety zapłaty za wykonaną usługę firma nie dostała.
25.05.1994 roku złożyłem pozew do Sądu Wojewódzkiego w Łodzi, ponieważ strona umowy, Urząd Miasta Tomaszów Mazowiecki odmówiło zapłaty końcowej plus wyrównania. Zgodnie z umową, zawartą w 1991 roku, Urząd powinien zapłacić wyrównanie skutków inflacji za cały 1991 rok. Urząd Miasta miał możliwość uniknięcia zapłaty wyrównania gdyby całą kwotę za wykonane usługi zapłacił od razu po podpisaniu umowy. Urząd jednak nie chciał płacić od razu tylko po zakończonych robotach budowlanych. W umowie z dnia 18.01.1991 roku zastrzegłem sobie że jeśli wskaźnik inflacji będzie wyższy niż 50% to cena końcowa wzrośnie o 30% lecz tylko od tych miesięcy w których inflacje przekroczy ten próg(inflacja była na poziomie 152%). W umowie jest także adnotacja że każda ze stron jeśli nie wywiąże się w terminie czy to zapłaty czy to wykonania usługi to będzie płacić dodatkowe odsetki w wysokości 3% za każdy dzień zwłoki.
Pozew z dnia 25.05.1994 dotyczył spłaty wynagrodzenia przez pozwany Urząd a także odszkodowania za zwłokę w zapłacie a także zwolnienia z opłat sadowych. Pod koniec roku 1994 roku Sąd Wojewódzki zwolnił mnie z opłat sądowych. 10.10.1995 roku Sąd Wojewódzki w Łodzi stwierdził zasadność roszczenia o zapłatę dla firmy Pana Mateusza Fiuka a także orzekł nieważność postanowień umowy z dnia 18.01.1991 roku. Uznał on że pewne klauzule umowy są sprzeczne z treścią art. 662 par. 1 kodeku cywilnego.
Następnie w 1996 roku złożyłem apelację do Sądu Apelacyjnego w Łodzi która została uchylona i ponownie przesłana do rozpatrzenia przez Sąd Wojewódzki w Łodzi. 1.01.1997 roku Sąd Wojewódzki w Łodzi uznał że kwotę 1mln zł za wykonanie usługi trzeba zapłacić, jednak klauzule nakładające kary za naruszenie umowy uznał za nieważne. Kolejna apelacja nic nie pomogła gdyż Sąd Apelacyjny w Łodzi 24.08.1997 roku oddalił dalsze odwołania stron.
W dniu 25 lutego 1998 r. rewizję nadzwyczajną od wyroku Sądu Apelacyjnego wniósł Rzecznik Praw Obywatelskich. Sąd Najwyższy w dniu 7 października 1998 r. oddalił rewizję. Na wniosek jednak Skarżącej Sąd Najwyższy wznowił postępowanie rewizyjne oraz - poza częścią zasądzającą na rzecz skarżącej zapłatę wynagrodzenia - uchylił wyroki Sądu Wojewódzkiego w Łodzi oraz Sądu Apelacyjnego także w Łodzi przekazując sprawę do ponownego rozpoznania w pierwszej instancji.
W dniu 18 marca 1999 roku zmieniłem swoje powództwo, żądając zapłaty odszkodowania w kwocie 18 331 553 736 800 „starych” polskich złotych. Złożyłem także wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych. 3 czerwca 1999 roku Sąd zwolnił mnie z opłaty za wniesienie zmodyfikowanego powództwa. Sąd uznał że moja firma napotkała znaczne trudności w uzyskaniu należności od stron trzecich, a także straciła zdolność kredytową i była obciążona długami. Jednakże nie była uznana za zbankrutowaną i w związku z tym była zdolna do kontynuowania swojej działalności gospodarczej. W świetle tego Sąd uznał ze zwolnienie z opłat sadowych w przeszłości nie było uzasadnione i trzeba je uregulować.
W wyroku Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 20 lutego 2000 roku nakazano Urzędowi Miasta spłatę wynagrodzenia za wykonaną usługę lecz bez żadnych kar i odsetek.
Skarżyłem się na pewne braki w dokumentach na błędy biegłych sądowych. Powoływałem się na dane z GUS i ministerstw oraz ekspertów z ekonomii niestety nic nie pomagało. Sądy odrzucały moje pozwy o spłatę odsetek za inflację które rosły zgodnie z umową z dnia 18.01.1991 roku. Sąd Apelacyjny do którego złożyłem pozew zażądał opłat sądowych w wysokości 65 000zł powołując się na dziwne dane. Mówił że firma istnieje i działa więc nie zbankrutowała. Fakt by taki że aby przeżyć, opłacać pracowników i firmę a także spłacać zaległe pożyczki to musiałem wziąć kredyt w banku. Do tego doszła spłata 1mln złotych za wykonaną usługę od Urzędu Miasta Tomaszowa Maz. która ledwie starczyła na pokrycie zaległych pożyczek. Sąd sugerując się wpływami twierdził że firma funkcjonuje i powinna zapłaci za sprawy. Niestety cała należność wraz z odsetkami została bezprawnie przekazana na rzecz Komornika Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowiecki. Była to kwota 92 139,20zł. Zostałem narażony na dodatkową szkodę a ponadto moje długi ciągle rosły. Kolejnych pożyczek i kredytów już banki nie udzielały. Musiałem sprzedać dom żeby za coś żyć.
Do Sądu Apelacyjnego wniosłem
zażalenie, dowodząc, że osiągane przychody nie starczają na
pokrycie zobowiązań mojej firmy, która
w poprzednim roku
2000 oraz w każdym miesiącu 2001 r. poniosła straty. Wniosłem
także że moja sytuacja finansowa jest tragiczna i bardzo
ograniczona w stosunku do stanu wyjściowego czyli przed wykonaniem
usługi dla Urzędu Miasta w Tomaszowie Maz.
Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2002 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi orzekł o oddaleniu zażalenia, uznając za uzasadnione ustalenia Sądu Wojewódzkiego w Łodzi co do mojej sytuacji finansowej. Ponadto sąd zauważył, że zgodnie z art. 113 § 2 k. p. c. w stosunku do osób prawnych sąd ma możliwość, a nie obowiązek zwolnienia strony od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Sąd zważył też, iż potencjalna strona postępowania powinna wziąć pod uwagę konieczność poniesienia kosztów sądowych, zabezpieczając na ten cel część swoich przychodów.
W dniu 9 kwietnia 2002 r. wniosłem kolejny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, przytaczając dodatkowe okoliczności uniemożliwiające ponoszenie tych kosztów. Na skutek nieopłacenia apelacji przez ze mnie, została ona odrzucona, a zażalenie od postanowienia sądu w tym przedmiocie Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił w dniu 29 lipca 2002 r.
III. OŚWIADCZENIE O DOMNIEMANYCH NARUSZENIACH
KONWENCJI I/LUB PROTOKOŁÓW WRAZ Z
UZASADNIENIEM
15. Nadmierne opłaty sądowe wymagane do rozpatrzenia moich apelacji nie pozwalały mi udowodnić błędów biegłych sadowych jak i podważać niesprawiedliwe wyroki(ich ustalenia było oparte bardziej na hipotetycznej zdolności firmy niż na faktach). Co doprowadziło do ograniczenia mojego prawa do dostępu do wymiaru sprawiedliwości. A spłaty komornicze doprowadziły do upadku mojej firmy.
Zarzucam Polsce naruszenie
art. 6 § 1 Konwencji O Ochronie Praw Człowieka., która mówi że
„każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego
sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd
ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach
o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia
w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej.”
IV. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE ART. 35 PAR. 1
KONWENCJI
16. Ostateczne orzeczenie (data; nazwa sądu lub organu, który wydał orzeczenie; rodzaj orzeczenia)
4.01.2002 roku, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi
17. Inne orzeczenia (proszę je wymienić w porządku chronologicznym podając dla każdego z nich datę, nazwę sądu lub organu, który je wydał, oraz rodzaj orzeczenia)
10.10.1995 roku Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi
16.04.1996 roku, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
1.01.1997 roku, wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi
24.08.1997 roku wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
25.02.1998 roku, rewizja Rzecznika Praw Obywatelskich
7.10.1998 roku, wyrok Sądu Najwyższego w Warszawie
20.02.2000 roku, wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi
5.06.2001 wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
4.01.2002 roku, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi
18. Czy istnieją lub istniały inne możliwości odwołania się lub skuteczne środki prawne, które nie zostały wykorzystane? Jeśli tak, proszę wyjaśnić, dlaczego nie zostały wykorzystane.
Nie istniały żadne inne możliwości.
V. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE TEGO, CZEGO DOMAGA
SIĘ SKARŻĄCY
Według mnie sądy w Polsce przeciągały sprawę gdyż żaden z wyrokow w pełni nie zakończył sprawy. Najczęściej wyroki odsyłały mnie do sądów innej instancji lub nakazywały sądom niższej instancji dokładniejsze zbadanie sprawy. Opierały także swoje postanowienie na spekulatywnej i niekompletnej ocenie sytuacji mojej firmy. Sądy nie pozwalały przyjąć moich dowodów ukazujących że firma nie może zapłacić za wpis sądowy gdyż nie mam już żadnych środków finansowych. Blokując tym samym moją możliwość do sprawiedliwych wyroków a także uzyskania moich należności. Stwierdzam że odmowa zwolnienia mnie z wpisu do apelacji stanowiła naruszenie artykułu 6 § 1 Konwencji i godziła w istotę moje prawa dostępu do sądu.
VI. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE POSTĘPOWANIA
PRZED INNYMI ORGANAMI MIĘDZYNARODOWYMI
20. Czy przedstawiał Pan/ przedstawiała Pani powyższe zarzuty innym organom międzynarodowym w celu zbadania lub rozstrzygnięcia? Jeśli tak, należy przedstawić wszystkie szczegóły dotyczące takiego postępowania.
Nie przedstawiałem mojej sprawy innym organom międzynarodowym.
18.01.1991 roku, umowa
25.05.1994 roku, pozew do SW w Łodzi
10.10.1995 roku Wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi
10.01.1996 roku, apelacja do SA w Łodzi
16.04.1996 roku, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
1.01.1997 roku, wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi
15.05.1997, odwołanie do SA w Łodzi
24.08.1997 roku wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
25.02.1998 roku, rewizja Rzecznika Praw Obywatelskich
7.10.1998 roku, wyrok Sądu Najwyższego w Warszawie
18.03.1999 roku, nowy pozew do SW w Łodzi
3.08.1999 roku, postanowienie SW w Łodzi
20.02.2000 roku, wyrok Sądu Wojewódzkiego w Łodzi
13.12.2000 roku, odwołanie do SA w Łodzi
5.06.2001roku, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi
15.11.2001 roku, zażalenie do SA w Łodzi
4.01.2002 roku, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi
5.05.2002 roku, wniosek do SA w Łodzi
29.07.2002 oddalenie wniosku przez SA w Łodzi
Zestawienie danych z GUS w Warszawie
Wyjaśnienie Ministerstwa Finansów w sprawie inflacji
Dokumenty potwierdzające kredyty i pożyczki
Bilans firmy „ArtBud”
Niniejszym oświadczam, że informacje podane w niniejszym formularzu skargi, zgodnie z moją wiedza i przekonaniem, są prawdziwe
Miejsce: Tomaszów Mazowiecki Data: 10.12.2003 r.
(podpis skarżącego/skarżącej lub reprezentanta/reprezentantki)
1 Jeśli skarżący/skarżąca ustanowił(a) adwokata lub inną osobę do reprezentowania go/jej, należy załączyć podpisany formularz pełnomocnictwa