Jedna z najstarszych metod odlewania. Polega na wykonaniu modelu z substancji łatwotopliwej, którą pokrywa się warstwą ceramiczną. Następnie model wytapia się, skorupę wypala się i zalewa ciekłym metalem.
Zastosowanie do produkcji seryjnej i wielkoseryjnej bardzo drobnych i drobnych odlewów o najwyższej dokładności wymiarowej i gładkości powierzchni (przemysł precyzyjny, zbrojeniowy, narzędziowy, motoryzacyjny, maszynowy, artystyczny, jubilerski itp.)
Masa modelowa:
- mieszanina parafiny, stearyny, cerezyny, kalafoni, wosku pszczelego itp.
Modele odlewu i układu wlewowego wykonuje się najczęściej w matrycach metalowych, rzadziej gumowych, cementowych lub gipsowych.
Masa ceramiczna:
- sproszkowana mączka kwarcowa lub cyrkonowa, szamotowa, mulit, sylimanit itp..
- spoiwa – roztwory na bazie krzemianu etylu lub zolu kwasu krzemowego, a przy mniejszych wymaganiach szkło wodne.
-rozpuszczalniki i inne materiały: spirytus etylowy, aceton, hydrazyt, kwas solny, woda destylowana.
Operacje procesu odlewania metodą modeli wytapianych:
- wykonanie modeli odlewów i układu wlewowego,
- montaż modeli na wlewie głównym,
- tworzenie powłoki ceramicznej poprzez kilkakrotne zanurzanie zestawu modelowego w płynnej masie ogniotrwałej i obsypywanie piaskiem kwarcowym,
- tworzenie powłoki samonośnej, lub umieszczanie w skrzynkach formierskich,
- wytapianie modeli (może odbywać się w urządzeniach wannowych, bębnowych lub komorowych z wykorzystaniem gorącego powietrza lub pary wodnej,
- w razie potrzeby dodatkowe wypalanie formy w piecach komorowych w temperaturze 850 – 9000C,
- zalewanie ciekłym metalem,
- wybijanie odlewów z formy,
- odcinanie odlewów od wlewu głównego,
- czyszczenie i wykańczanie odlewów.
Zalety procesu:
- uzyskiwanie największych dokładności wymiarowych i gładkości powierzchni,
- zastępowanie drogich odkuwek i obróbki skrawaniem poprzez wykonanie odlewów precyzyjnych,
- możliwość uzyskania odlewów o bardzo złożonych kształtach, niemożliwych do wykonania innymi metodami,
- możliwość wykonania odlewu z dowolnego stopu (w produkcji seryjnej i wielkoseryjnej stosowana najczęściej do staliw , zwłaszcza stopowych, rzadziej żeliw i stopów miedzi, a wyjątkowo do stopów aluminium),
- można uzyskiwać odlewy cienkościenne.
Wady procesu:
- proces trudny do mechanizacji i automatyzacji,
- ograniczona masa odlewu, zasadniczo do 1 – 2 kg, wyjątkowo do 10 kg.