zabieg
plastyczny okienkowy Dominika- usunięcie
blaszki kostnej wraz ze sluzówką
zabieg
okienkowy z odsłonięciem
całej korony aż do szyjki i usunięciem mieszka lub torbielizawiązkowej wraz z
podwichnięciem zęba bez zerwania pęczka nacz-nerw
Techniki zabiegu
ustalenie
położenia zęba konieczne do obrania odpowiedniego dostępu
chirurgicznego i cięcia
znieczulenie
miejscowe
korona
zęba wyczuwalna od przedsionka j.ustnej-cięcie Partscha poziome
lub kątowe
odwarstwienie
płata sluzówkowo-okostnowego
zniesienie
wiertłem kości pokrywającej ząb
wyważenie
i usunięcie (niekiedy przecięcie zęba)
łyżeczkowanie
mieszka zębowego
wygładzenie
brzegów kostnych
stabilizacja
szwami
Techniki zabiegu
ząb
zatrzymany ustawiony dopodniebiennie
cięcie
na podniebieniu w linii pośrodkowej wzdłuż szwu podniebiennego z
ominięciem brodawki przysiecznej i do tyłu 3mm od brzegu dziąsła
odwarstwienie
płata śluzówkowo-okostnowego
zniesienie
wiertłem kości pokrywającej
usunięcie
zęba dźwignią/kleszczami
Odsłonęcie zatrzymanego kła
Gingiwektomia:
stosowana przy wargowej lkalizacji kła, obejmująca wycięcie
sluzówki pokrywającej niewyrznięty ząb i odsłonięcie od ݣo
1/3 powierzchni korony
Radykalne
usunięcie zarówno kości jaki tkanek miękkich,
pokrywających koronę zęba zatrzymanego, co zapewnia tzw. „otwartą
erupcję”zęba;pozwala to odsłaniać zarówno niewyrznięte
wargowo jak i podniebiennie górne kły, a metoda
„okienkowa”uznawana jest jako metoda z wyboru przy odsłanianiu
niektórych podniebiennie zatrzymanych kłów
Odsłonęcie zatrzymanego kła
Technika
wierzchołkowego przesunięcia płata: stosowana w przypadku
wargowo niewyrzniętych kłów, obejmuje nacięcie i odwarstwienie
trapezowatego płata na grzbiecie wyrostka zębodołowego,
odciągnięciu płata ku sklepieniu przedsionka w celu odsłonięcia
korony zęba. Przesunięty płat jest przyszywany do okostnej
pozostawiając od ݣo
1/3 korony zęba. Zamek ortodontyczny zakłada się po około
tygodniu. W tej metodzie podkresla się oszczędne usuwnie tkanek
miękkich i kości wyrostka, jest ona obecnie jedną z najczęściej
stosowanych podczas wargowo niewyrzniętych kłów
Odsłonęcie zatrzymanego kła
Technika
zamkniętego wyrzynania: stosowt powraca na swoje pierwotne
miejsceana w przypadku położenia kła wysoko w sklepieniu
przedsionka w pobliżu kolca nosowego lub śródwyrostkowo-w
wymiarze przedsionkowo-podniebiennym; w technice tej wykorzystuje
się płat trapezowaty śluzówkowo-okostnowy odwarstwiony i
odciągnięty ku sklepieniu przedsionka lub podniebieniu, co pozwala
na uwidocznienie cześci korony zęba zatrzymanego. Po zdjęciu
blaszki kostnej pokrywającej koronę, umieszcza się na jej
powierzchni zamek ortodontyczny z ligaturą lub łańcuszkiem, a
płat powraca na swoje pierwotne miejsce, gdzie został przyszyty w
celu całkowitego zamknięcia rany.
Odsłonęcie zatrzymanego kła
Technika
zamkniętego wyrzynania: stosowt powraca na swoje pierwotne
miejsceana w przypadku położenia kła wysoko w sklepieniu
przedsionka w pobliżu kolca nosowego lub śródwyrostkowo-w
wymiarze przedsionkowo-podniebiennym; w technice tej wykorzystuje
się płat trapezowaty śluzówkowo-okostnowy odwarstwiony i
odciągnięty ku sklepieniu przedsionka lub podniebieniu, co pozwala
na uwidocznienie cześci korony zęba zatrzymanego. Po zdjęciu
blaszki kostnej pokrywającej koronę, umieszcza się na jej
powierzchni zamek ortodontyczny z ligaturą lub łańcuszkiem, a
płat powraca na swoje pierwotne miejsce, gdzie został przyszyty w
celu całkowitego zamknięcia rany.
Diagnostyka wad rozwojowych
Dokładny
wywiad i szczegółowe badanie fizykalne
Badania
dodatkowe
-telerentgenogramy (analiza kranio- i gnatometryczna)
-odlewy gipsowe łuków zębowych
-TK i MR (wady czaszkowo-twarzowe)
obraz twarzy 3D
Inne
badania (USG)
Zasady leczenia wad rozwojowych
leczenie
interdyscyplinarne
przed
zabiegiem wyrównanie stanu ogólnego
w
okresie pozabiegowym rehabilitacja
rozpoczęcie
jak najwcześniej, zakończenie najczęściej w wieku dojrzałym
w
wadach upośledzających funkcje życiowe leczenie ze wskazań
życiowych
skala
trudności zależy od stopnia zaburzeń wywołanych przez te wady
Szczeliny twarzy i wady złożone
rekonstrukcja
tkanek miękkich przez warstwowe zespolenie
leczenie
zniekształceń podłoża kostnego w późniejszym okresie
pacjent
pod stałą kontrolą
leczenie
zniekształceń kości (rozległe osteotomie korekcyjne kości
twarzoczaszki, prawidłowe ustawienie i zespolenie)
Rozszczep podniebienia pierwotnego
bezwzględne
wskazanie do leczenia operacyjnego
wstępne
leczenie ortopedyczne poprawiające następstwa wady w zakresie
wyrostka zębodołowego
czasem
konieczność ortopedycznego cofnięcia kości przysiecznej
(doprzednie przemieszczenie)
jednoczasowo,
gdy zmiany morfologiczne rozszczepu na to pozwalają
dwuczasowo:
najpierw po jednej stronie, po 2-3 m-cach po stronie przeciwnej
Rozszczep podniebienia wtórnego
zabiegi
płatowe
po
ukończeniu 2 roku życia
wydłużenie
podniebienia dla uzyskania prawidłowego zwarcia
podniebienno-gardłowego (fonacja)
warstwowe,
bez napięcia zamknięcie rozszczepu poprzez zszycie śluzówki nosa
i podniebienia w zakresie podniebienia twardego i zszycie
trójwarstwowe śluzówki nosa, mięśni i śluzówki podniebienia
miękkiego
wskazaniem
do faryngoplastyki jest pierwotne znaczne skrócenie
podniebienia i utrzymujące się nosowanie
Rozszczep podniebienia wtórnego
Operacja
rozszczepu podśluzówkowego- pełne zespolenie mięśni
podniebienia z jego wydłużeniem i zespoleniu rozdwojonego języczka
Osteotomia
korekcyjna- stosowana w leczeniu zniekształceń
pooperacyjnych spowodowanych zaburzonym rozwojem szczęk
(zwężenie-compressio maxillarum) z następowym zaburzeniem
zgryzu,zwarcia (pseudoprogenia)i estetyki
Chirurgia ortognatyczna- pozwala na
rozpoznawanie i leczenie wrodzonych wad zgryzu wynikających z
dysproporcji rozwojowych kości twarzoczaszki.Celem leczenia jest
poprawa funkcji układu stomatognatycznego poprzez poprawę warunków
zgryzowych oraz rysów twarzy
Zasady chirurgii ortognatycznej
osteotomia
zniekształconych kości,nastawienie ich w prawidłowym położeniu
i zespolenie celem wzrostu
zasada
odtworzenia najpierw zniekształceń kości, a następnie tkanek
miękkich
wada
rozwojowa kości szczęk (wysunięcie żuchwy,zwężenie i
niedorozwój szczęk) powodująca zaburzenie warunków
zwarciowo-zgryzowych;wada szkieletowa klasy III
leczenie
wyłącznie operacyjne
leczenie
jednoczasowe lub etapowe przy dodatkowych zniekształceniach lub
nieprawidłowościach (zbyt wydatny nos,zwężenie
szczęk,niedorozwój szczęk,macroglossia)
zabieg
kortykotomii polegający na nacięciach korowej części kości
szczękowych w miejscach największych zniekształceń z następowym
zastosowaniem aparatu stałego
uzyskanie
właściwych proporcji górnego i dolnego łuku zębowego
Zabiegi operacyjne progenia
osteotomia
szczęk typu Le Fort I lub Le Fort II z wysunięciem ich ku
przodowi
osteotomia
szczęk i żuchwy z wysunięciem szczęk i cofnięciem żuchwy
osteotomia
żuchwy z cofnięciem jej do zaplanowanego położenia
Zabiegi operacyjne progenia
przecięcie
kości żuchwy w zakresie trzonów,kłykci lub gałęzi z dostępu
zewnąrz- lub wewnątrzustnego
osteotomia
strzałkowa żuchwy-wewnątrzustnie z zespoleniem
przemieszczonych po rozszczepieniu odłamów żuchwy śrubami
śrubami bikortykalnymi)
Torbiele
podlegają wyłuszczeniu, a przetoki wycięciu wraz z całą
długością kanału (wcześniejsza diagnostyka oraz fistulografia)
Inne wady rozwojowe
leczenie
chirurgiczne w przypadku Drobnych wad rozwojowych:
labium duplex
macroglossia
- nieprawidłowe przyczepy wędzidełek warg i języka
brak lub
niedorozwój przedsionka jamy ustnej -przemieszczenie do wargi
dolnej gruczołów ślinowych
nieprawidłowo położone zęby