REFREN - w wierszowanych utworach lirycznych powtórzenie dosłowne lub z niewielkimi zmianami części wersu (np. słowa, zwrotu), całego wersu lub strofy w tych samych samych, stałych miejscach ukł. stroficznego: w zakończeniu strof lub między nimi. Zazwyczaj następuje w utworach silnie rytmizowanych, zwł. o charakterze pieśniowym: stał komponent pieśni ludowych, a jego geneza wiąże się z powtarzalnością fraz muzycznych. Powtarzany element może służyć wyłącznie ekspresji, a może być istotnym czynnikiem kompozycji utworu i zawierać istotny punkt widzenia treści, motyw przewodni. (W przypadku występowania całej strofy refrenowej powtarza budowę rytmiczną strof sąsiadujących albo realizuje inny układ i schemat wierszowy)

RYM - powtórzenie jednakowych lub podobnych układów brzmieniowych w zakończeniach wyrazów zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu lub zdania. Powtarzające się w r. zespoły głoskowe - KOMPONENTY RYMOWE. ( Tu jest już w ujęciu historycznym, więc pominę - gdyby jednak ktoś poczuję potrzebę must have, proszę dać znać.)

RYM BANALNY (OKLEPANY) - utworzone z wyrazów często ze sobą zestawianych, jako rymy, ciągnących za sobą łańcuch wyeksploatowanych skojarzeń i pomysłów poetyckich. Banalizacja rymów i towarzyszące jej sztampy poetyckie mniej zagrażają najprostszym, ale wielokomponentowym r. gramatycznym (np. czasownikowym: pracują, chorują, wędrują) niż r. trudniejszym, z wyrazów wyrazistych i rzadkich, które wymagają poetyckiego konceptu. R. banalne, o najprostszej postaci, kojarzone z prymitywnością tekstu, amatorstwem nazywane są r. częstochowskimi.

RYM DLA OKA - literowa identyczność komponentów rymowych

RYM DLA UCHA - (są generalną zasadą w polskiej wersyfikacji) rymy oparte na współbrzmieniach, niezależne od pisowni.