07.03.2012 - Wykład 4
TEMAT: Organella komórkowe: siateczka endoplazmatyczna, rybosomy, mitochondrium, skład chemiczny, budowa i funkcje.
SIATECZKA ENDOPLAZMATYCZNA (ER - Endoplasmatic reticulum)
odkryta w latach 40-tych XX wieku przez Claude'a i Portera przy pomocy mikroskopu elektronowego. Zobaczyli oni złożony, trójwymiarowy system błon elementarnych tworzących kanaliki, cysterny i niewielkie wakuole.
zawiera więcej białek (enzymatycznych i strukturalnych) i fosfolipidów niż bł komórkowa, mniejsze ilości lipidów, sfingomieliny, niewielką ilość cholesterolu i jego estrów oraz głównie nienasycone kwasy tłuszczowe, brak również warstwy glikoprotein,
przyjmuje określoną formę morfologiczną w zależności od rodzaju komórek
- włókna mięśniowe - siat. gładka jest dobrze rozwinięta i tworzy charakt. ukł. wokół sarkomerów (tzw. system kanalików T)
- włókna nerwowe - ziarnista występ. w pobliżu jądra w postaci rozetowato ułożonych cystern tworząc tigroid,
wzajemny stosunek siateczki ziarnistej (RER) i gładkiej (SER) jest zmienny i zależny od rodzaju procesów metabolicznych zachodzących w komórce
rozbudowa RER jest obserwowana w komórkach syntetyzujących białko, przeznaczone do wydalenia przez komórkę i spożytkowania poza jej terenem
występuje we wszystkich komórkach eukariotycznych za wyjątkiem dojrzewających erytrocytów ssaków
w obrębie tej samej komórki ER występuje w różnych formach morfotycznych: pęcherzyki, cysterny, rureczki - średnica: 30-300 nm.
ich ściana ma 3 warstwy, SER ma wyższy poziom cholesterolu
na rybosomach ER są syntetyzowane białka je budujące
składniki lipidowe ER są tworzone w ścianach całej siateczki, niezależnie od jej podziału na RER i SER
na terenie ER zachodzą procesy oksydo-redukcyjne, także procesy detoksykacji z udziałem cytochromu P450
RER - cysterny tej siateczki pokryte są rybosomami od zewnątrz, główną rolą jest synteza i modyfikacja białek eksportowych, zbudowana jest z osmofilnych błon o grubości 5-6 nm, zawierających specyficzne białko - ryboforynę - odpow. za przyłączanie rybosomów; rybosomy łączą się z siateczką podj. większą, syntetyzowane przez nie białko jest magazynowane w kan, siat. - przęcherz. przenośnikowe - ap. Gogliego,
SER - tworzy połączenie z siateczką ziarnistą - różni się od niej budowa i funkcja
- Zaangażowana w syntezę kw. tłuszczowych i steroidów (cholesterolu),
- bierze udział w detoksykacji szkodliwych metabolitów i ksenobiotyków (cytochromy P450 - powodują hydroksylację, dealkilację lub utlenianie ksenobiotów)
- przypuszcza się, że uczestniczy w procesie glikogenolizy,
DYNAMIKA PRZEMIAN RER - w przebiegu mitozy RER ulega fragmentacji w stopniu zróżnicowanym w różnych typach komórek, w komórkach z dużym nasileniem fragmentacji RER rozpada się na pęcherzyki o zmiennej średnicy 0,3-1,0 μm. Hipoteza zakłada, że powstałe z fragmentacji pęcherzyki podejmują nowe funkcje w mitozie, służą także jako zbiornik Ca2+ niezbędnego w regulowaniu funkcji wrzeciona kariokinetycznego
RYBOSOMY
odkryte w 1953 przez Robinsona w komórkach fasoli, a później także w komórkach zwierzęcych
są to struktury nieobłonione
występują jako wolne rybosomy (biologicznie nieaktywne - 10%) oraz jako związane z ER lub polirybosomy (aktywne biologicznie - 90%) - polirybosomy są powiązane z mRNA; obie formy mogą być związane z siateczką śródplazmatyczną,
obecne nie tylko w cytoplazmie podstawowej, ale także w organellach cytoplazmatycznych i w jąderku,
każdy rybosom składa się z dwóch podjednostek
w zależności od lokalizacji rybosomy wytwarzają określone białka: wolne polirybosomy syntetyzują białka komórkowe, a polirybosomy związane z RER - białka sekrecyjne np. kolagen, immunoglobuliny, hormony,
Komórki o intensywnym procesie syntezy białka np. k. plazmatyczne, trzustki, wątroby zawierają 75% rybosomów w postaci polirybosomów związanych z siateczką
rybosomy eukariotyczne i prokariotyczne są podobne pod względem budowy i ich funkcji
w skład obu rodzajów wchodzi duża i mała podjednostka - tworzą one kompletny rybosom o masie kilku milionów daltonów,
mniejsza podjednostka jest spłaszczona i można ją porównać do czapeczki nałożonej na podjednostkę większa - dopasowuje ona cząsteczki tRNA do kodonów mRNA,
tylko duża podjednostka łączy się z błonami siateczki śródplazmatycznej - katalizuje ona powstawianie wiązań peptydowych,
spoistość podjednostek uwarunkowana jest obecnością jonów magnezowych (brak ich prowadzi do rozdziału podjednostek rybosomu)
pojedynczy rybosom w ciągu 1 sekundy w kom. eukariotycznej przyłącza 2 aminokwasy, a prokariotycznej ok. 20 aminokwasów,
podstawowym składnikiem rybosomów jest rybosomalny RNA (75-90%) - cząsteczki rRNA tworzą rdzeń rybosomów,
białka wchodzące w skład rybosomów są heterogenne, większość to białka kwaśne, część z nich jest zasadowa oraz obojętna - na ogół znajdują się na powierzchni rybosomu,
występują lipidy i węglowodany w ilościach śladowych
rysbosom zawiera także enzym RNA-zę w postaci nieaktywnej oraz kationy: Mg2+, Ca2+
w rRNA oprócz typowych dla RNA zasad jak adenina, guanina, uracyl i cytozyna występują również zasady mające zmetylowane grupy -OH lub -NH2
2000 rok - ustalenie pełnej struktury przestrzennej dużej i małej podjednostki, która potwierdziła, że rRNA a nie białka decydują o: całościowej strukturze rybosomów, zdolności umieszczania tRNA na mRNA, o funkcjach katalitycznych (tworzenie wiązań peptydowych),
u eukariontów podjednostki rybosomowe powstają w jądrze przez asocjację świeżo zsyntezowanego rRNA z białkami rybosomowymi (powstałymi w cytoplazmie i przetransportowanymi do jądra); następnie poszczególne podjednostki są eksportowane do cytoplazmy,
APARAT GOLGIEGO
odkrył go Golgi w 1898 roku w komórkach nerwowych
podstawowa jednostka to diktiosom - składa się z 5-8 spłaszczonych cystern, których ściany utworzone są z pojedynczej i gładkiej błony komórkowej, ułożone sa równolegle z zachowaniem odległości 20-30nm,
licznie nagromadzone pęcherzyki - 30-50nm,
ma kształt półksieżycowaty, po stronie wypukłej znajduje się powierzchnia formowania (cis) a po stronie wklęsłej powierzchnia dojrzewania (trans)
w pobliżu powierzchni trans obserwuje się wakuole zagęszczające o φ 500-3000 nm zawierające materiał strukturalny lub ziarnisty oraz mniejsze pęcherzyki okryte
w sąsiedztwie powierzchni cis są pęcherzyki φ 30-50 nm zwane pęcherzykami transportującymi
Pod względem struktury i składu chemicznego błona aparatu Golgiego stanowi element przejściowy między błona siateczki endoplazmatycznej ziarnistej a błoną komórkową,
w obrębie ap. Golgiego zachodzi synteza glikoprotein pokrywających powierzchnie komórek zwierzęcych, a w komórkach roślinnych zachodzi synteza pektyn i hemicelulozy
bierze udział w wydalaniu produktów komórek wydzielniczych, (wydzielina zostaje zagęszczona i opakowana w błonę)
Skład enzymatyczny błon cystern układu Golgiego jest zróżnicowany, na jego powierzchni cis występują enzymy charakterystyczne dla ER (oksydoreduktazy, NADH, NADPH, zależne glukozo-6-fosforany) oraz na powierzchni trans występują enzymy typowe dla błony komórkowej (ATP-azy, Mg2+-zależna, 5-nukleotydaza i inne)
Budowa chemiczna aparatu Golgiego
we frakcjach aparatu Golgiego stwierdzono 60% białek i 40% lipidów, wykazano: dużą zawartość fosfolipidów, sfingomieliny, cholesterolu i jego estrów, triglicerydy; enzymy jak: pirofosfataza tiaminowa i glikozylotransferazy, fosfatazę kwaśne i inne enzymy lizosomalne,
Rola aparatu Golgiego:
zachodzi synteza glikoprotein i glikolipoprotein,
uczestniczy w wydzielaniu białek i lipoprotein
powstają lizosomy pierwotne
uczestniczy w wewnątrzkomórkowej regulacji wodnej
zagęszczenie substancji (proteoglikany)
Zmiany morfologiczne i czynnościowe:
zmniejszenie liczby diktiosomów - (temp. powyżej 30C jak i poniżej 0C)
rozproszenie ap. Golgiego w komórce (kolchicyna i winkrystyna)
hamowanie aktywności glikozylotransferazy (puromycyna i cyklofosfamid)
powiększenie ap. Golgiego (hormony np. noradrenalina)
GERL (Golgi Endoplasmatic reticulolizosom complex)
Novikoff wysunął hipotezę, że jest to sąsiadujący z aparatem Golgiego fragment SER uczestniczący w produkcji lizosomów
stanowi gładkościenny cysternę zlokalizowaną po stronie wewnętrznej ap.Golgiego i przedłuża się w system kanałów o szczególnym poligonalnym układzie
kryterium odróżniającym ap.Golgiego od GERL ma być reakcja na fosfatazy kwaśne przy braku reakcji na ATP-azę
GERL może stanowić zmodyfikowaną cysternę ap. Golgiego
MITOCHONDRIUM
odkrył je Kolliker ok. 1888 w mięśniach skrzydeł owadów
mają zdolność do samopowielania
koliste lub podłużne
opisane po raz pierwszy przez Fleminga w 1890, nazwano je dopiero w 1897 roku
ich ilość jest zmienna i zależy od rodzaju komórki i jej stanu czynnościowego
rozmieszczone są w całej cytoplazmie lub zgrupowane w strefach zwiększonej czynności komórki
otoczone są dwiema błonami, z których każda jest typową błoną. błona wewnętrzna ulega charakterystycznym sfałdowaniom wytwarzając grzebienie (cristae):
blaszkowate - w komórkach zwierząt
rurkowate (tuberkularne) - głównie u pierwotniaków, u kręgowców tylko w nadnerczach lub komórkach śródmiąższowych jąder
liczba grzebieni nie jest stała i może się zwiększać w przypadkach zwiększonej aktywności komórki
wnętrze komórki wypełnia bezpostaciowa macierz (matrix) - znajdują się w niej enzymy katalizujące reakcje przemian kwasów tłuszczowych i kwasu pirogronowego, wytwarzanie acetylokoenzymu A i utlenianie go do kwasu cytrynowego.
ponadto w macierzy znajdują się wolne rybosomy i niewiele mitochondrialnego DNA oraz elektrono-gęste ziarna tzw. ciałka mitochondrialne, w których gromadzą się różne jony
oddychanie czyli transport elektronów odbywa się w błonie wewnętrznej
na błonie wewnętrznej są koliste cząsteczki oksydazy,które stanowią miejsce fosforylacji oksydacyjnej
4