Antybiotyki.
ZIARENKOWCE:
- dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrohoeae),
PAŁECZKI JELITOWE (SS):
- pałeczki Salmonella,
- pałeczki czerwonki (Shigella),
- pałeczki okrężnicy (Escherichia).
LASECZKI (Bacillus):
- laseczki wąglika,
- laseczki tężca (Clostridium tetani),
- laseczki jadu kiełbasianego (Clostridium botulinum).
KRĘTKI:
- krętek blady (Treponema pallidium).
ZIARNIKOWCE Gram(+),(-) :
1. Paciorkowce (Streptococcus) :
- paciorkowiec ropny (Streptococcus pyogenes),
- paciorkowiec zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae).
2. Gronkowce (Staphyllococcus) :
- gronkowiec złocisty (Staphyllococcus aureus).
Antybiotyki są to substancje wytwarzane przez organizmy żywe o działaniu przeciwdrobnoustrojowym. Mogą działać bakteriobójczo lub bakteriostatycznie (uniemożliwiają dalszy rozwój).
Mechaniczne działanie antybiotyków może polegać na:
hamowaniu syntezy ściany komórki bakterii,
uszkodzeniu struktury błony cytoplazmatycznej,
hamowaniu syntezy białek lub kwasów nukleinowych.
I. Terapia celowana i empiryczna.
1. Terapia celowana polega na doborze antybiotyku na podstawie badania mikrobiologicznego.
2. Przez terapię empiryczną rozumie się zastosowanie antybiotyku, o którym wiadomo na podstawie doświadczenia klinicznego, że jest skuteczny w danym schorzeniu. Antybiogram określa wrażliwość drobnoustrojów na środki chemioterapeutyczne.
II. Oporność - kontakt bakterii z antybiotykiem może doprowadzić do wytworzenia oporności na jego działanie. Coraz częściej spotyka się bakterie, które nie reagują na powszechnie stosowane antybiotyki i u chorych zakażonych takimi szczepami trzeba stosować antybiotyki drogie lub powodujące działania niepożądane.
Oporność jest zjawiskiem ograniczającym ich skuteczność i powstaje często z powodu nieuzasadnionego podawania leku, złego wyboru, złego dawkowania, przedwczesnego odstawienia leku. Niektóre drobnoustroje bronią się przed antybiotykiem wytwarzając enzymy, które rozkładają antybiotyk.
1. Podstawowe zasady leczenia antybiotykami:
a) antybiotyki należy dobierać w zależności od rodzaju drobnoustrojów i ich wrażliwości,
b) dawka antybiotyku musi być dostatecznie duża, a czas leczenia wystarczający do zlikwidowania zakażenia,
c) w zakażeniach mieszaną florą bakteryjną należy określić wrażliwość wszystkich szczepów odpowiedzialnych za zakażenie i dobrać antybiotyk działający na nie,
d) leczenie skojarzone powinno być prowadzone tylko w uzasadnionych przypadkach.
2. Oporność krzyżowa - mówi się, gdy brakowi wrażliwości na określony antybiotyk towarzyszy równocześnie utrata wrażliwości na inny lek z tej samej grupy lub z innych grup.
Antybiotyki są nieskuteczne w zakażeniach wirusowych!
III. A
Antybiotyki β-laktamowe.
1. Penicyliny.
2. Cefalosporyny.
3. Karbapenemy.
4. Monobaktamy.
Wszystkie działają bakteriobójczo.
Ad. 1.
Penicyliny dzielą się na:
a) naturalne,
b) półsyntetyczne:
o wąskim zakresie działania (przeciwgronkowcowe),
o szerokim zakresie działania.
Ad. a) Penicyliny naturalne - należą do nich:
Benzylpenicylina,
Fenoksymetylpenicylina (doustnie).
Benzylpenicylina jest stosowana w zależnościach wywołanych przez:
paciorkowiec β-hemolizujący grupy A (ropny),
laseczki Gram(+) (laseczki wąglika i tężca),
ziarenkowce (dwoinka rzeżączki, dwoinka zapalenia opon mózgowych).
Wyłącznie w postaci wstrzyknięć.
Preparaty:
1. Penicillinum (natricum lub kalicum).
2. Penicillinum procaininum (sól prokainowa).
3. Debecylina (sól benzotynowa podawana co 7 lub 14 dni).
Testarpen - syntetyczny antygen penicylinowy służący do wykrywania osobniczej nadwrażliwości na penicyliny. Można go przechowywać po otwarciu w lodówce przez 7 dni.
Test (doza)
0,1 ml testarpenu = 10 j.m. preparatu
10 testów = 1ml
0,1 ml = 1 test
Działania niepożądane:
wstrząs uczuleniowy,
zespół Hoigne (dochodzi do mikrozatorów płucnych i mózgowych naczyń tętniczych: zaburzenia świadomości, wzrost ciśnienia tętniczego).
Ad. b) Penicyliny półsyntetyczne
Penicyliny przeciwgronkowcowe (o wąskim zakresie działania):
Kloksacylina - prep.: Syntarpen,
Orbenin,
Oksacylina,
Dikloksacylina.
Mogą być stosowane doustnie.
Wskazania: zakażenie gronkowcem złocistym, opornym na penicyliny naturalne.
Penicyliny o szerokim zakresie działania.
Wszystkie są wrażliwe na β-laktamazy.
Aminopenicyliny:
Ampicylina - aktywna wobec pałeczki okrężnicy, czerwonki, salmonelli.
Preparat: Ampicilin.
Wskazania: zakażenie układu moczowego i przewodu pokarmowego.
Amoksycylina - dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego; dobrze przenika do drzewa oskrzelowego.
Preparat: Amoksycylina.
Wskazania: zakażenia dróg oddechowych.
Amoksycylina + kwas klawulanowy (hamuje aktywność β-laktamaz)
Niszczy florę jelitową.
Preparat: Augmentin; Amoksiklav.
Wskazania: zakażenia dróg moczowych, oddechowych, O.U.N.
Ampicylina + Sulbaktam
Preparat: Unasyn, Unasyn oral.
Karboksypenicyliny.
Preparat: Carbenicillin.
Ad.2 Cefalosporyny.
Oporne na działanie β-laktamaz.
Cefalosporyny I generacji.
Działanie silne na bakterie Gram(+) - gronkowce.
Preparat: Cefazolina.
Wskazania: zakażenie dróg oddechowych, moczowych, skóry.
Cefalosporyny II generacji.
Działanie na bakterie Gram(-).
Preparat: Cefaklor; Cefuroksym.
Wskazania: zakażenie dróg oddechowych, moczowych, skóry i tkanek miękkich.
Cefalosporyny III generacji.
Wyłącznie poza jelitowo. Charakteryzują się szerokim zakresem działania przeciwbakteryjnego, głównie na bakterie Gram(-) - pałeczki jelitowe, dwoinka rzeżączki, pałeczki okrężnicy. Powinny być stosowane w ciężkich zakażeniach o różnym umiejscowieniu.
Preparat: Cefoperazon.
Cefalosporyny IV generacji.
Zbliżone do III generacji + nasilona aktywność wobec Gram(+).
Preparat: Cefepim.
B
Antybiotyki makrolidowe.
Działają bakteriostatycznie (hamowanie syntezy białek).
Przeparat: Erytromycyna.
Wskazania: zakażenia gronkowcem i paciorkowcem.
C
Linoksamidy.
Klindamycyna prep. Dalacin C.
Mechanizm działania: hamowanie syntezy białka w komórce bakteryjnej.
D
Antybiotyki aminoglikozydowe.
Mechanizm działania: jak β-laktamowe. Działają przede wszystkim na tlenowe pałeczki jelitowe.
Preparat: Streptomycinum (fiolka; uzupełnienie lek tuberkulostatyczny),
Neomycinum (aerosol, maść),
Gentamycyn,
Biodacyna.
E
Chloramfenikol.
Antybiotyki bakteriostatyczne; szeroki zakres działania; dużo działań ubocznych. Stosowane do leczenia zapalenia opon mózgowych.
F
Tetracykliny.
Działanie bakteriostatyczne.
Preparat: Doxycyclinum,
Vibramycin,
Oxycort,
Atecortin.