cele leczenia operacyjnegochoroba wrzodowa word, medyczne różne, Chirurgia


Problemy pielęgnacyjne u chorego z chorobą wrzodową żołądka

Cele leczenia operacyjnego

Celem operacji w przypadku wrzodu dwunastnicy jest zmniejszenie wydzielania, a tym samym zmniejszenie kwaśności soku żołądkowego wraz z usunięciem niszy wrzodowej.

W przypadku choroby wrzodowej żołądka operacja usuwa owrzodzenie oraz jego najbliższą okolicę zmienioną zapalnie, likwiduje najbardziej zmienioną część błony śluzowej żołądka

Typy zespoleń po częściowym wycięciu żołądka

Zespolenie żołądkowo-dwunastnicze wg Rydygiera (Billroth I)

Zespolenie żołądkowo-jelitowe(Billroth II)

Zespolenie żołądkowo-jelitowe Roux-Y

Zakresy wycięcia żołądka

Wycięcie części odźwiernikowej (ANTRECTOMIA)

Resekcja obwodowej połowy narządu (HEMIGASTRECTOMIA)

Prawie całkowite wycięcie żołądka (RESECTIO VENTRICULI SUBTOTALIS)

Całkowite wycięcie żołądka (GASTREKTOMIA)

Leczenie operacyjne - wrzód dwunastnicy

Przecięcie nerwów błędnych (vagotomia)

- całkowita -polega na przecięciu obu pni nerwu błędnego w okolicy wpustu żołądka

Wybiórcza -przecięcie nerwów błędnych dotyczących wyłącznie samego żołądka

Ściśle wybiórcza - odnerwienie tylko dna i trzonu

2. plastyka odźwiernika (pyloroplastica) - zabieg ułatwiający opróżnianie żołądka

3. Wycięcie części odźwiernikowej żołądka

Leczenie operacyjne wrzodu żołądka- wskazania

Zwężenie odźwiernika- następstwo obrzęku, zapalnego i postępującego procesu bliznowatego wrzodu zlokalizowanego w okolicy kanału odźwiernika

Objawy:

-powiększenie objętości żołądka, częste wymioty, osłabienie, zmniejszenie masy ciała, niedobiałczenie, zaburzenia wodno- elektrolitowe

Krwawienie z wrzodu-spowodowane nadtrawieniem naczynia krwionośnego błony śluzowej w obrębie wrzodu

Objawy:

smoliste stolce, osłabienie, niedokrwistość, wymioty treścią fusowatą, bezwiedne oddawanie luźnego, smolistego stolca, gwałtowne pogorszenie się stanu zdrowia, wstrząs krwotoczny.

Przedziurawienie wrzodu - kwaśna treść żołądkowa wylewa się do jamy brzusznej, powodując zapalenie otrzewnej

Objawy:

Nagły silny ból w nadbrzuszu, wzmożona obrona mięśniowa, zaostrzenie bólu przy nagłym oderwaniu ręki mocno uciskającej brzuch ( tzw. objaw Blumberga), zatrzymanie gazów i stolca

Zrakowacenie wrzodu

O rozpoznaniu decyduje histologiczna ocena wycinków pobranych w czasie gastroskopii. Przyczyną zezłośliwienia jest przewlekły proces zapalny w dnie lub obrzeżu owrzodzenia

Zaburzenia ogólnoustrojowe spowodowane powikłaniami choroby wrzodowej

Cel (wyrównanie niedoborów spowodowanych powikłaniami ch. Wrzodowej)

1.Zwężenie odźwiernika (wymioty, osłabienie, niedobiałczenie, zaburzenia wodno-elektrolitowe, zmniejszenie masy ciała))

Postępowanie: przetaczanie zleconych płynów, dostarczanie obojętnych płynów doustnie, kontrola zawartości białka w pokarmach, podawanie posiłków 4-6razy dziennie w mniejszych ilościach

2.Krwawienie z wrzodu

Postępowanie: kontrola stolca i wymiocin,

kontrola morfologii krwi, prowadzenie karty obserwacyjnej, przetaczanie zleconych płynów i krwi, przygotowanie do zabiegu w trybie nagłym-założenie sondy do żołądka, przygotowanie pola operacyjnego

3.Przedziurawienie wrzodu

Zgłoszenie lekarzowi wystąpienie pierwszego objawu przedziurawienia wrzodu jako silny ból w nadbrzuszu, obserwacja częstości oddawania stolca, gazów i wzdęć brzucha (następuje zatrzymanie stolca i w gazów), kontrola napięcia mięśni brzucha (występuje bolesność uciskowa i wzmożona obrona mięśniowa)

4.Zrakowacenie

Wyjaśnienie choremu celowości leczenia choroby wrzodowej

Niedożywienie

Badanie antropometryczne:

Wzrost i masa ciała oraz wskaźnik masy ciała (BMI)

Pomiar grubości fałdu skórnego nad mięśniem trójgłowym ( norma dla kobiet 16,5 mm oraz 12,5 dla mężczyzn)

Pomiar obwodu mięśni ramienia w połowie jego długości

Badania biochemiczne: stężenie albumin, białka całkowitego, morfologia, stężenie białek o krótkim okresie półtrwania: transferryna, prealbuminy, oznaczenie całkowitej liczby limfocytów.

Badanie fizykalne: wygląd ogólny- chory wychudzony

- skóra: sucha, wybroczyny, obrzęki, przetoki, grubość podściółki tłuszczowej

Włosy: wypadanie, odbarwienie,

Paznokcie: nadmierna łamliwość, brak połysku, poprzeczne prążki, nadmierna miękkość

Oczy: nadmierne rogowacenie nabłonka spojówki, wylewy krwawe do siatkówki, wysychanie spojówek

Jama ustna: owrzodzenia w kącikach ust, zapalenie dziąseł, języka, przyzębia, zaburzenia smaku, próchnica zębów, brak uzębienia,

Węzły chłonne: powiększenie węzłów chłonnych podskórnych

Płuca: wysięk w jamach opłucnej, przyspieszenie oddechu, trudności w oddychaniu.

Jama brzuszna: powiększenie wątroby, śledziony, poszerzone żyły podskórne,

Mięśnie: zaniki, wyniszczenie, bóle

Problem: chory odczuwa lęk przed zabiegiem operacyjnym

Zaplanowane działania: poinformowanie chorego o czynnościach, które będą wykonywane

Wyjaśnienie celu założenia sondy do żołądka (chory będzie współpracować przy zakładaniu sondy)

Uświadomienie, że sonda jest bardzo ważnym czynnikiem, potrzebnym do odpowiedniego gojenia się zespolenia (chory po zabiegu nie będzie sam usuwał sobie sondy ż.)

Problem: Możliwość wystąpienia wstrząsu krwotocznego po zabiegu operacyjnym

Zaplanowane działania: obserwacja wyglądu zabarwienia powłok skórnych (może być blada, zlana potem)

Obserwacja drenów wyprowadzonych przez skórę na zewnątrz i w zapisywanie ilości treści w karcie obserwacji (ilość wydzieliny w drenach może się wyraźnie zwiększać przy krwawieniu)

Sprawdzenie opatrunku na ranie operacyjnej (przy niedokładnym podwiązaniu n. krwionośnego opatrunek może być przekrwiony)

Kontrola RR, tętna i w oddechu( podczas krwawienia następuje spadek RR, przyśpieszenie tętna i oddechu)

Przetaczanie zleconych płynów infuzyjnych i w podawanie leków (wyrównanie niedoborów płynowych, które nastąpiły w trakcie zabiegu, zapewnienie prawidłowego gojenia się zespolenia)

Problem: chory czuje się zdezorientowany i osamotniony po wybudzeniu ze snu narkotycznego

Bycie z chorym lub częstsze zaglądanie do chorego

Wyjaśnienie choremu gdzie się znajduje

Pytanie o samopoczucie

Problem: utrudniona wentylacja płuc związana ze znieczuleniem ogólnym i z unieruchomieniem

Ułożenie w pozycji półwysokiej (ułatwia dotarcie powietrza do dolnych segmentów płuc)

Przypominanie o głębokim oddychaniu (dochodzi do rozprężenia pęcherzyków płucnych co ułatwia prawidłową wymianę gazową)

Prowadzenie gimnastyki oddechowej (do oddychania włączone zostają mięśnie klatki piersiowej-wiotkie po znieczuleniu)

Oklepywanie pleców (powoduje ewakuację zalegającej wydzieliny z drzewa oskrzelowego)

Pomoc choremu podczas kaszlu (zapobiega rozejściu się rany)

Częsta zmiana pozycji w łóżku ( przyczynia się do poprawy wentylacji płuc)

Problem: ból pooperacyjny

Ocena natężenia bólu ( skala VAS)

Podawanie środków przeciwbólowych

Ułożenie w pozycji półwysokiej (zmniejsza napięcie mięśniowe, zmniejsza ból)

Odsysanie wydzieliny przez zgłębnik ( nagromadzenie wydzieliny w żołądku powoduje napięcie w miejscu zespolenia)

Asekuracja rany podczas kaszlu ( ucisk brzegów rany zmniejsza ból rany)

Skutkiem bólu pooperacyjnego może być:

^ RR;

^ tętna;

ˇ oddychania /płytki, powierzchowny oddech/;

ˇ pO2;

^ pCO2;

Poty;

Nudności, wymioty, Złe gojenie się ran.

Problem: zaleganie krwi i soku żołądkowego w żołądku

Odsysanie treści w regularnych odstępach czasu

Odnotowywanie ilości odciąganej treści

Nie przemieszczać sondy

Obserwować barwę odciągniętej treści( wydzielina krwista w ilości przekraczającej 25ml na h może świadczyć o krwawieniu)

Pomiar RR, tętna

Podjęcie czynności związanych z przetoczeniem krwi)

Problem: możliwość powstania powikłań ze strony układu krążenia na obwodzie
( zakrzepy, zatory)

Bandażowanie k. dolnych u chorych z żylakami przed zabiegiem operacyjnym (zapobiega to zaleganiu krwi w naczyniach obwodowych po zabiegu)

Nakłanianie chorego do wczesnej aktywności ruchowej (pobudza się w ten sposób krążenie)

Profilaktyczna farmakoterapia

Pomiar temperatury ciała (występowanie temperatury może sugerować zmiany zapalne w kończynach dolnych)

Problem: dyskomfort związany z dolegliwościami występującymi po spożyciu posiłku

Wczesny zespół poresekcyjny (uczucie sytości i w pełności po jedzeniu, uczucie ciężaru i w ucisku na serce, skłonność do zasłabnięcia po posiłku- jest to zespół objawów wegetytywnych i w naczynioruchowych)

Zespół przeciążeniowy (uczucie niepokoju, oblewające fale gorąca, osłabienie , nudności, wymioty, przyspieszona akcja serca, bóle w nadbrzuszu)

Odnośnie wczesnego zespołu poresekcyjnego(dumping syndrom)

Prowadzenie tzw. treningu żołądka-stopniowe zwiększanie obciążenia żołądka przez stopniowe zwiększanie objętości pokarmów

Podawanie pokarmów łatwostrawnych, dzielone na małe porcje

Zespół przeciążeniowy

Dieta bogato białkowa, łatwostrawna z ograniczeniem węglowodanów i w błonnika

Podawanie posiłków w małych porcjach

Podanie płynów do picia przed jedzeniem

Problem: możliwość powstania zakażenia rany pooperacyjnej lub miejsca założenia drenów z powodu niedostatecznego stanu odżywiania, obniżonej odporności oraz dyskomfort chorego z powodu obecności drenów

Obserwacja opatrunku i rany pooperacyjnej

Obserwacja i dokumentacja ilości i w zabarwienia wydzieliny z rany pooperacyjnej

Przestrzeganie zasad aseptyki podczas zmiany opatrunku

Kontrola drożności drenów przez zabezpieczenie ich przed zagięciem, wypadnięciem, sprawdzenie szczelności połączeń

Pielęgnacja skóry w miejscu wyprowadzonego drenu

Problem: możliwość wystąpienia powikłania pooperacyjnego polegającego na rozejściu się zespolenia z powodu działania enzymów trawiennych lub nadmiernego napięcia zespolonych tkanek

Zastosowanie żywienia pozajelitowego lub (i) dojelitowego przez około 5-7 dni po zabiegu

Obserwacja ilości i jakości wydzieliny odprowadzanej z rany pooperacyjnej

Wykonanie próby szczelności zespolenia przed wprowadzeniem diety doustnej

Przygotowanie i podanie choremu do wypicia 20ml 1%sol.Methyleum Coreuleum

Obserwacja wydalania barwnika (niebieskie zabarwienie), który prawidłowo powinien zostać wydalony z moczem, obecność płynu w drenach świadczy o powikłaniu.

Obserwacja chorego w kierunku objawów wskazujących na nieszczelność zespolenia (objawy zapalenia otrzewnej, wyciek z rany pooperacyjnej)

W przypadku pojawienia się objawów powikłania przygotowanie do zabiegu operacyjnego

Ryzyko wystąpienia niedożywienia po całkowitej resekcji żołądka lub po częściowej

Cele: zapobieganie niedożywieniu i jego powikłaniom;

Działania: 1.Ocena stanu odżywienia i metabolizmu organizmu chorego w bezpośrednim okresie pooperacyjnym (analiza badań laboratoryjnych).

Hipermetabolizm, zaburzenia metaboliczne i niedożywienie, wynikające z rozwoju choroby nowotworowej, pogłębiają się z powodu

urazu operacyjnego, nasila katabolizm, prowadzi do zużycia własnych zasobów energetycznych. Ocena żywieniowa pozwala na ustalenie zapotrzebowania na składniki odżywcze i energetyczne w celu zastosowania leczenia żywieniowego.

2.Zastosowanie żywienia pozajelitowego lub dojelitowego przez założenie mikrojejunostomię. Dostarczenie białka, energii, elektrolitów, witamin, wody po operacji umożliwia szybsze przejście z fazy katabolizmu do fazy anabolizmu.

3. Opieka nad chorym żywionym pozajelitowo lub dojelitowo:

A) ocena stanu metabolicznego(analiza badań laboratoryjnych)

B)pielęgnacja dostępu naczyniowego ( pielęgnacja linii żywieniowej pozwala na przeciwdziałanie powikłaniom septycznym i mechanicznym.

C) monitorowanie stanu chorego podczas żywienia

4. Wprowadzenie diety doustnej po zabiegu chirurgicznym. ( stopniowe rozszerzenie diety po resekcji żołądka pozwala na zapobieganie objawom nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego.

A) Dieta płynna z umiarkowaną częstością( ok. V doby)

B)Dieta kleikowa (VI doba),

C) stopniowe rozszerzenie diety lekkostrawnej w postaci pokarmów miksowanych(VII doba), następnie zmielonych (VIII doba) z częstością 6 razy dziennie

D) obserwacja chorego w kierunku objawów nietolerancji rozszerzonej diety

5. Wprowadzenie zasad odżywiania dietetycznego w późniejszym okresie pooperacyjnym po leczeniu szpitalnym:

A)Stosowanie diety bogatobiałkowe-110-130g/dobę( zwiększenie ilości mleka, kefiru, jogurtów, twarogu, jaj, chudego mięsa i wędlin, ryb)

B)ograniczenie podaży tłuszczu do 50-70 g/dobę

C) spożywanie potraw lekkostrawnych, całkowite wykluczenie pokarmów ciężkostrawnych oraz wzdymających

D) wyeliminowanie picia alkoholu, ograniczenie napojów; kawy, kakao, czekolady,

C) podaż pokarmów gotowanych

D) posiłki 5-6 razy dziennie

6. Okresowa kontrola masy ciała, wykonywanie badań laboratoryjnych( morfologia, stężenie żelaza, wit. B12, albuminy elektrolity oraz uzupełnianie niedoborów. Zaburzenia metaboliczne mogą występować w różnych okresie po zabiegu. Około 60% chorych przyjmuje pokarmy ubogoenergetyczne, więc mogą być niedobory. Często dochodzi do niedoboru żelaza i niedokrwistości.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Cele leczenia operacyjnego choroba wrzodowa
Cele leczenia operacyjnego choroba wrzodowa
KAMICA ZOLCIOWA I PRZEWODOWA, medyczne różne, Chirurgia
ZAPALENIE OTRZEWNEJ I OSTRE SCHORZENIA JAMY BRZUSZNEJ, medyczne różne, Chirurgia
Kliniczne podstawy ostrego zapalenia trzustki, medyczne różne, Chirurgia
ostre zapalenie wyrostka robaczkowego u ciezarnych, medyczne różne, Chirurgia
CHOROBY GRUCZOúU TARCZOWEGO LECZONE CHIRURGICZNIE, medyczne różne, Chirurgia
Choroba tętnic kończyn dolnych – rozpoznawanie i leczenie, MEDYCYNA, RATOWNICTWO MEDYCZNE, BTLS+chir
Leczenie zachowawcze powikłanego zapalenia wyrostka robaczkowego, MEDYCYNA, RATOWNICTWO MEDYCZNE, BT
chirurgia wykł, - PIERWSZA POMOC - ZDROWIE, - Ratownictwo Medyczne, Różne Rat. Med
chirurgiczne leczenie choroby wrzodowej, Chirurgia ogólna
Patogeneza i leczenie choroby wrzodowe1, ###Chirurgia materiały
Tętniak aorty brzusznej -leczenie klasyczne czy wewnątrznaczyniowe, MEDYCYNA, RATOWNICTWO MEDYCZNE,
CHIRURGICZNE LECZENIE CHOROBY WRZODOWEJ ŻOŁĄDKA I DWUNASTNICY 5
Chirurgiczne leczenie choroby wrzodowej

więcej podobnych podstron