Kraking katalityczny
Kraking termiczny kraking katalityczny: typowe surowce, parametry procesu, produkty
NAZWA |
TYPOWE SUROWCE |
TEMPERATURA OC |
CIŚNIENIE MPa |
NAJWAŻNIEJSZE PRODUKTY |
Kraking termiczny |
Pozostałość atmosferyczna, destylaty próżniowe |
550 |
2-5 Niskociśnieniowy Poniżej 0,7 |
Benzyna, oleje napędowe, lekkie oleje opałowe |
Kraking katalityczny |
Lekki olej próżniowy Destylaty próżniowe |
470-525 |
0,7-1,4 |
BENZYNA, oleje napędowe, oleje opałowe, gazy C2= - C4= |
Mechanizm reakcji krakingu termicznego i krakingu katalitycznego, porównać skład produktów
W termicznych i termokatalitycznych procesach przemysłu rafineryjno-petrochemicznego zasadnicze znaczenie mają reakcje dysocjacji i tworzenia wiązań C-C i C-H. Mogą one przebiegać wg mechanizmu rodnikowego lub jonowego.
Mechanizm reakcji krakingu termicznego
Mechanizm rodnikowy reakcji wiązań C-C i C-H w cząsteczkach węglowodorów jest charakterystyczny dla reakcji, które przebiegają bez katalizatora. Mechanizm ten jest typowy dla reakcji termicznych, jak reakcje pirolizy, krakowania termicznego.
Mechanizm reakcji krakingu katalitycznego
W obecności katalizatorów zawierających centra kwasowo-zasadowe (jak np. katalizatory FCC) i w wyniku ich oddziaływania na cząsteczki węglowodorów następuje znaczne obniżenie energii aktywacji reakcji heteropolarnej dysocjacji wiązań. Umożliwia to przebieg reakcji wg mechanizmu jonowego. W katalitycznych procesach rozkładowych reakcje chemiczne związane z dysocjacją lub utworzeniem wiązań C-C przebiegają w zasadzie wg mechanizmu jonowego z utworzeniem (w obecności odpowiednich katalizatorów) dodatnich jonów karboniowych jako produktów przejściowych.
Porównanie składu produktów
Według mechanizmu wolnorodnikowego: główne produkty - wodór, metan, olefiny
Konwersja składników grupowych frakcji ropy naftowej w procesie krakingu
Alkany prostołańcuchowe → oderwanie jonu wodorkowego H- na katalizatorze zawierającym centra kwasowe Lewisa z utworzeniem karbokationu 2o → alken i nowy karbokation
Alkany o rozgałęzionym łańcuchu → krakują szybciej niż alkany prostołańcuchowe, do niżejcząsteczkowych parafin i olefin
Olefiny - dużo bardziej reaktywne, konwertują w niżejcząsteczkowe olefiny, podlegają transferowi wodoru z wytworzeniem węglowodoru parafinowego i bardziej nienasyconego związku olefinowego (może prowadzić do tworzenia koksu)
Pierścień aromatyczny - w zasadzie nie ulega decyklizacji w warunkach KK (duża wartość energii rezonansu go stabilizuje), reakcji ulegają alkiloaromaty, odszczepiając część łańcucha
Reakcje alkiloaromatów: izomeryzacja w obrębie grup alkilowych, dysproporcjonowanie, transalkilowanie
Nafteny - reaktywność zależy od stopnia podstawienia pierścienia grupami alkilowymi, popularne reakcje: odszczepienie grup alkilowych, izomeryzacja pierścienia 6-członowego do 5-członowego, izomeryzacja w grupach alkilowych, odwodornienie pierścieni 6-członowych do odpowiednich struktur aromatycznych
Przebieg procesu przemysłowego. Wpływ rozwiązań aparaturowych reaktora na wydajność produktów procesu krakingu katalitycznego
Wprowadzenie do przemysłu rafineryjnego procesu krakingu katalitycznego w złożu fluidalnym katalizatora (FCC) umożliwiło zwiększenie wydajności frakcji benzynowej do 50% m/m wsadu, przy czym jej liczba oktanowa dochodziła do 100 jednostek
W obecnych instalacjach KK wykorzystuje się prawie wyłącznie proces prowadzony w złożu fluidalnym katalizatora FCC (katalizator fluidyzowany parami surowca, katalizator jest transportowany pneumatycznie w strumieniu par surowca (w złożu fluidalnym regeneracja katalizatora)
Cel główny: otrzymywanie paliw silnikowych z destylatów próżniowych, ok. 45% rocznej światowej puli benzyn (wzrasta zapotrzebowanie na benzynę)
Istota procesu krakingu katalitycznego
Procesy krakingu katalitycznego, zarówno destylatów olejowych (FCC) jak i pozostałości podestylacyjnych (RFCC) są ekonomicznymi metodami konwersji wysokowrzących frakcji olejowych i pozostałości do niżejcząsteczkowych, bardziej wartościowych i potrzebnych produktów
Surowcami w procesie FCC są destylaty próżniowe wrzące w zakresie 350-560oC, nieraz z dodatkiem destylatów próżniowych z procesów koksowania, visbreakingu, deasfaltyzacji i destylacji atmosferycznej, surowce charakteryzują się dużą zawartością policyklicznych węglowodorów aromatycznych, aromatyczno-naftenowych, żywic, asfaltenów (heteroatomy, metale)
Azot, nikiel, wanad i sód - dezaktywacja katalizatora
Siarka - odsiarczenie wsadu/produktów
Jakość surowca
Aromatyczność - liczba Conradsona (im większa, tym większa zawartość WA)
Gęstość ↑
WA ↑ ; Liczba Conradsona ↑
Zawartość metali (V + Ni)
Surowiec do FCC |
Ni + V do ok. 10ppm |
LC ok. 5 |
Proces FCC jest prowadzony w sposób ciągły, a surowiec kontaktuje się w ciągu kilku sekund ze sfluidyzowanym strumieniem świeżo zregenerowanego katalizatora
Surowiec musi być podgrzany (przegrzana para wodna), ok. 400oC
Reaktor na wejściu 400-450oC, powstają produkty ciekłe, siarka
Po reakcji katalizator oddziela się od par węglowodorów, a po przeparowaniu przechodzi on do regeneratora, gdzie następuje jego regeneracja poprzez wypalenie koksu, temperatura regeneracji katalizatora: 570-590oC, zregenerowany katalizator jest zawracany do procesu
Każda regeneracja → mniejsza aktywność katalizatora, dozowanie świeżego
Produkty reakcji wchodzą do głównej wieży/kolumny frakcjonującej, gdzie są rozdzielane na frakcje
- gaz suchy
- propylen/propan
- butylen/butan
- benzyna lekka
- benzyna ciężka
- olej napędowy
- olej sklarowany
- ciężki olej cyrkulacyjny
Koks powstaje w wyniku kondensacji węglowodorów aromatycznych i osadza się na katalizatorze.
Katalizator
- uziarnienie 60-75 mikronów
- zeolit (krystaliczny glinokrzemian, Y i ZSM-5), matryca (amorficzny glinokrzemian Al2O3SiO2) oraz substancja wiążąca czyli tzw. lepiszcze (Al(OH)3)
- ponadto w katalizatorze stosuje się dodatki metali, np. Pt, która ułatwia utlenianie CO do CO2 (regeneracja katalizatora), czy też w postaci soli Sb i Bi, które mają za zadanie podnieść odporność na zatrucie niklem i wanadem; sole te neutralizują wpływ Ni na wzrost tworzenia koksu i gazu
Reakcje
a) rozerwanie wiązań C-C (parafiny→olefiny + parafiny o mniejszej masie)
b) odwodornienie naftenów, powstają węglowodory aromatyczne
c) rozerwanie pierścieni naftenów, co prowadzi do powstania węglowodorów nienasyconych (olefinowych i diolefinowych)
d) polimeryzacja olefin
Procesy wtórne
e) kondensacja, cyklizacja, izomeryzacja
Podawanie surowca
System musi zapewnić
Gwałtowne i całkowite odparowanie surowca (jak najmniejsze krople)
Sprawne i równomierne wymieszanie z katalizatorem
Rozwiązania
a) zastosowanie promieniście rozłożonych dysz
zmniejsza wydajność gazu suchego, LPG, koksu a zwiększa wydajność benzyny
b) ATOMAX-2TM, firma Mobil i KBR
atomizacja surowca jest osiągana na skutek wprowadzenia pary przez otwory prostopadłe do kierunku przemieszczania się surowca
c) podwójne szczeliny w dyszach, zwiększenie konwersji i wydajności benzyny
Reaktor
- rajzer - rozdzielenie katalizatora od produktu
- cyklony
a) bezwładnościowe (opadanie produktów)
b) w rajzerze - skrócenie czasu przebywania par węglowodorów w wysokiej temperaturze, 50% węglowodorów wracało do reaktora
c) połączenie końcówek rajzera z układem cyklonów zamkniętych - 3% węglowodorów wracało do reaktora
Zwiększenie wydajności benzyny i destylatów o ok. 2,5% mas., zmniejszenie ilości gazu suchego ok.1% (znaczne oszczędności na surowcach)
Olefiny
Wydajność propylenu uzyskanego z konwencjonalnej instalacji FCC - w zakresie 3-6% wag. (surowiec, parametry, katalizator) - dodatek ZSM-5 może spowodować zwiększenie wydajności propylenu do 8%
Zwiększenie temperatury na wyjściu rajzera
W przypadku reżimu paliwowego (max benzyny, ON), temperatura na wyjściu rajzera wynosi 510-530oC, zwiększenie jej powyżej tego zakresu powoduje wtórny kraking benzyny do węglowodorów olefinowych
Skrócenie czasu kontaktu między surowcem a katalizatorem
Krótki czas kontaktu zapobiega reakcjom polimeryzacji oraz ogranicza przebieg reakcji przeniesienia wodoru (sprzyja powstawaniu węglowodorów olefinowych), utrudnia konwersję ciężkich frakcji olejowych do lżejszej frakcji
Skład katalizatora
ZSM-5 ogranicza przebieg reakcji przeniesienia wodoru, zwiększenie liczby oktanowej benzyny i udziału lekkich węglowodorów olefinowych w produkcie końcowym
KK |
HK |
Węglowodory olefinowe, C3= - C4=, węglowodory aromatyczne |
Upłynnienie, uwodornienie, brak olefin, aromatów |
Reforming
Surowiec i jego przygotowanie do reformingu
Proces |
Typowe surowce |
Temperatura oC |
Ciśnienie MPa |
Najważniejsze produkty |
Reforming |
Frakcja benzynowa (z destylacji) |
455-535 |
2-5 |
Frakcja benzynowa (benzyna, aromaty) Gazy: suchy, płynny, wodorowy |
Katalizator: Pt, trzeba usunąć siarkę bo Pt-PtS
Na reforming składa się więc przygotowanie surowca i właściwy proces
Zmiana składu chemicznego → związki nasycone do aromatycznych → otrzymywanie benzyny wysokooktanowej (LO>90) z niskooktanowej (LO ok. 55)
Źródło wodoru np. do hydrokrakingu
Reakcje pożądane - tak powstają węglowodory aromatyczne
a) dehydrocyklizacja
b) odwodornienie
Reakcje niepożądane
a) dealkilacja węglowodorów aromatycznych (dotyczy np. toluenu)
b) kraking termiczny
Przebieg procesu przemysłowego. Instalacje z ciągłą cyrkulacją i regeneracją katalizatora, instalacje z cykliczną regeneracją katalizatora
Katalizator
- złoże stałe katalizatora
-` Pt 0,3 (0,6% mas.)
- dimetaliczne Pt, Re (0,3; 0,3% mas.), Sn, Ge, Pb, Ir
- nadaktywność - niewielki dodatek prekursora S, np. siarczek etylu - wydziela H2S i częściowo blokuje, ale nieraz to pożądane
- dodatek organicznych związków chloru do surowca - charakter kwasowy katalizatora - jakby brak to kwasowość Lewisa bo wolna para)
- PtO2/Al2O3 traktujemy H2 → Pto/Al2O3, nanosimy Pt na nośnik (dobrze zdyspergowana)
- T↑ większe cząsteczki, T↓ mniejsze cząsteczki
Regeneracja katalizatora (20% koksu)
1) Wypalanie koksu
2) Utlenianie platyny
3) Chlorowanie
4) Suszenie
5) Redukcja platyny
Procesy technologiczne
Podział ze względu na sposób przeprowadzania regeneracji katalizatora
1. Semiregeneratywne
2. Cykliczne
3. Z ciągłą regeneracją katalizatora
4. Z ruchomym złożem
Semiregeneratywna regeneracja katalizatora
- katalizator platynowy, regeneracja co 6-24 miesiące
- trzy reaktory
a) odwodornienie naftenów
b) dehydrocyklizacja parafin
c) izomeryzacja, hydrokraking
- warunki: T = 470-500oC, p = 0,7-3(3,5) MPa, H2:CH = 8-10:1
- reformat LO < 100, do stabilizacji
Cykliczna regeneracja katalizatora
- dodajemy 1 reaktor, co pewien czas (120-600h) 1 reaktor jest wyłączony (swing reaktor)
- obieg surowca i gazu do 3 reaktorów
- katalizatory dimetaliczne
- warunki: T = 550oC, p = 0,7-1,5 MPa, H2:CH = 5-3:1
- cykl 600 regeneracji katalizatora
- reformat LO > 100
Instalacje z ruchomym złożem katalizatora
- katalizator w formie sferycznej, jest transportowany w sposób ciągły od 1 do ostatniego reaktora, po czym trafia do regeneratora, regeneracja odbywa się w sposób ciągły
- ze względu na sposób transportu katalizatora można wyróżnić dwa typy procesów
a) reaktory są umieszczone na jednym poziomie i katalizator jest transportowany pneumatycznie pomiędzy nimi
b) reaktory stoją jeden nad drugim i katalizator jest transportowany grawitacyjnie z góry na dół
- katalizator w formie sferycznej, bo jeśli byłby pastylkowy to ścieranie
- każdy reaktor kończy się pojemnikiem na katalizator
- po cyklu reaktorów - katalizator trafia nad/obok 1 reaktora (zużyty)
- konieczność sprzężenia tej instalacji z instalacją regeneracji katalizatora (przedmuchiwanie azotem, bo na katalizatorze trochę cieczy, potem powietrze; gdyby brak azotu nastąpiłoby koksowanie związków organicznych, więcej CO2 w gazie wylotowym)
Recontacting (IFP, UOP)
- część reformatu, która jest unoszona z gazem wodorowym ma być odzyskana
- ponowne zetknięcie gazu z produktem ciekłym
- węglowodory w gazie rozpuszczają się w cieczy
- gaz jest oczyszczany
Wodorowy do procesu
Resztkowy (odzyskiwany z węzłów absorpcji)
- kolumna debutaniczna - usuwanie C3-C4 (które można dać do izomeryzacji)
Rozdział produktów ciekłych
Ciekłe produkty węglowodorowe (reformat) z separatora tłoczone są do tzw. systemu rekontraktingu; poprzez przepływ węglowodorów ciekłych do strumienia gazu wodorowego następuje wymywanie węglowodorów cięższych z gazu wodorowego. Następnie reformat trafia do debutanizatora.
Kolumna debutanizatora - wydzielanie lekkich węglowodorów (butanów, pentanów i lżejszych), zróżnicowane warunki T i p na szczycie i dole kolumny. Ciekłe węglowodory (reformat) z dołu debutanizatora kierowane są do wymiennika a ochłodzony strumień reformatu odprowadzany do zbiorników komponowania benzyn.
Ciągła regeneracja katalizatora
1. Surowiec -> zewnętrzna sekcja + katalizator (współprądowo)
2. Produkt -> środkowa sekcja
Oczyszczanie gazu wodorowego - PSA - wykorzystuje proces adsorpcji przy zmiennym ciśnieniu
Jednostka PSA składa się ze zbiornika gazu resztkowego oraz z 10 równolegle połączonych zbiorników (adsorberów) wypełnionych złożem adsorbentów (węgiel aktywny, bezpostaciowy dwutlenek krzemu, aktywowany tlenek glinu). W adsorberach następuje oczyszczanie strumienia gazu wodorowego dopływającego z węzła recontactingu od węglowodorów oraz rozdzielenie na gaz resztkowy i gaz wodorowy o zawartości wodoru 99,7% obj. I zawartości CO/CO2 < 20ppm obj.
Układ PSA pracuje pod p = 3400 kPa
Regeneracja katalizatora
1. Wypalanie koksu, gaz regeneracyjny o niskim stężeniu tlenu (0,8-1,3% mol.) to że regulacja stężenie tlenu - zachowanie właściwości katalizatora
2. Utlenianie składników aktywnych katalizatora i regulowanie zawartości chloru w katalizatorze, regulacja zawartości chlorków przez dodanie perchloroetylenu (czterochloroetylenu)
3. Usunięcie nadmiernej wilgoci, strefa suszenia, podgrzanym powietrzem
4. Redukcja formy tlenkowej metali do formy metalicznej, w górnej strefie redukcja niskotemperaturowa, w dolnej strefie redukcja wysokotemperaturowa
Porównanie - parametry procesu
|
Semiregeneratywny |
Cykliczny |
Ciągły |
H2:CH |
8-10:1 |
5-3:1 |
2:1 |
Ciśnienie MPa |
0,7-3,5 |
0,7-1,5 |
0,35 (ciągły dopływ świeżego katalizatora) |
Temperatura 0C |
470-500 |
550 |
500-530 |
Czas pracy katalizatora |
0,5-1,5 roku |
Dni/tygodnie |
Dni/tygodnie |
|
Wydajność reformatu (C5 +) |
Większa ok 2% obj. |
|
|
Wydajność wodoru |
Większa |
|
|
Koszty inwestycyjne |
Kilka % większe |
Rozwiązania technologiczne dla produkcji komponenta benzyn o małej zawartości benzenu
Obniżenie ciśnienia
Zwiększa się szybkość zakoksowania katalizatora; skrócenie czasu pracy katalizatora między operacjami regeneracji katalizatora
Zwiększa się szybkość reakcji odwodornienia, zwiększenie stężenia wodoru w gazie wodorowym
Zmniejsza szybkość reakcji hydrokrakowania, zwiększenie selektywności katalizatora do produktów ciekłych (reformatu) i gazu wodorowego
Norma: <1% benzenu!; dealkilacja toluenu → benzen; benzen+H2→cykloheksan, izomeryzacja → metylocyklopentan i mamy reformat o obniżonej zawartości benzenu
Ekstrakcja węglowodorów aromatycznych
Pozyskiwanie surowców (BTEX)
Powiązanie z procesem reformingu - reformat aromatyczny (RA) → instalacja ekstrakcji aromatów
Zmniejszenie zawartości benzenu w reformacie paliwowym (EN-PN 218: 2009 1% V/V)
Wydzielenie frakcji lekkiego reformatu (Twrz do 100oC) i kierowanie jej do procesu ekstrakcji aromatów
Najczęściej prowadzona za pomocą poliglikoli (ekstrahent np. 93-95% wodny r-r DEG - glikol dietylenowy), wprowadza się od góry, bo jego gęstość jest większa niż reformatu
Obie ciecze poruszają się w przeciwprądzie
Ekstrakt poddaje się dalszej przeróbce - oddziela się benzen i toluen (destylacyjnie) i półprodukt zwany surowym ksylenem, który rozdziela się dalej metodami rektyfikacji i krystalizacji
6