PWI
Wykład
2013-03-21
Konwencja Paryska
Polka jest stroną od 10.11.1919
Obecnie obowiązujący tekst KP:
Akt sztokholmski z 14 lipca 1967
Wszedł w życie w stosunku do Polski 24 marca 1975
Do KP należą obecnie 174 państwa, w tym wszystkie państwa członkowskie UE
Zawiera 5 przepisów podstawowych:
Instytucja pierwszeństwa konwencyjnego
Obowiązek używania znaku towarowego
Ochrona znaków telle-quelle
Ochrona znaków notoryjnych
Art. 4 KP
Art. 5C - obowiązek używania
Art. 6 quinquies (czy jakoś tak, nie widac bo slajd ucięło)
Ochrona znaków telle-quelle
Każdy ZT prawidłowo zarejestrowany w państwie pochodzenia będzie mógł być zgłoszony i chroniony w takiej samej postaci jak w innych państwach będących członkami Związku.
Rejestracji można odmówi tylko jeśli
Mogą one naruszać prawa nabyte przez osoby trzecie w państwie
Są pozbawione znamion odróżniających
Porozumienie madryckie o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych z 14 kwietnia 1891.
Polska jest stroną od 1991
Odmianą porozumienia madryckiego ale jednocześnie samodzielnym porozumieniem jest protokół madrycki (Polska od 1997)
Do protokołu należy 87 państw.
Różnice między porozumieniem a protokołem:
W porozumieniu rejestracja międzynarodowa może być dokonana jedynie po uprzedniej rejestracji w kraju pochodzenia, natomiast na mocy protokołu podstawą ubiegania się o rejestrację międzynarodową jest zgłoszenie bądź rejestracja krajowa ZT.
W porozumieniu ochrona udzielana jest na 20 lat, a w protokole na 10.
W obu przypadkach jest możliwość wielokrotnego przedłużenia rejestracji na dalsze okresy ochronne.
Porozumienie nicejskie z 1957 dot. międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków.
Wprowadza międzynarodową klasyfikację towarów i usług, która
Obowiązuje przy rejestrowaniu ZT
Wiąże urzędy państw członkowskich
Zgłaszając ZT do rejestracji, należy wskazać odpowiednią klasę i a następnie wybrać z niej towary/usługi dla których ZT ma być zarejestrowany.
Porozumienie wiedeńskie z 1973 ustanawiająca międzynarodową klasyfikację elementów graficznych znaków.
Wprowadza wspólną, jednolitą klasyfikację dla elementów graficznych ZT.
Obejmuje obecnie 29 działów.
Obejmuje listę kategorii podzielonych na rozdziały i grupy w których klasyfikowane są przy pomocy symboli liczbowych elementy graficzne.
Traktat singapurski o prawie znaków towarowych z 2006
Wprowadza w życie ideę dalszej harmonizacji i uproszczenia procedur rejestracji ZT
Wprowadza możliwość dokonywania zgłoszeń i prowadzenia korespondencji drogą elektroniczną.
Rozszerza ochronę na wszelkie typy znaków.
Zmierza do harmonizacji różnorodnych kwestii formalnych
Traktat z Nairobi
Dotyczy ochrony symbolu olimpijskiego
Ochrona idei przekazywanych przez flagę olimpijską
Ściga nadużycia .
Umowy międzynarodowe nienależące do systemu WIPO, którymi Polska jest związana
TRIPS
TRIPS
W zakresie uregulowania TRIPS można podzielić na trzy grupy:
I - przepisy ogólne
Art. 2 regulujący stosunek między porozumieniem TRIPS a KP
i zobowiązujący strony tego porozumienia do zastosowania się do wymogów KP
Art. 3 statuujący zasadę traktowania narodowego tj. zasadę przyznania podmiotom innych państw członkowskich nie mniej korzystnego traktowania niż to, jakie przyznaje się własnym podmiotom.
II - przepisy szczególne
Źródła ochrony znaków towarowych
UE
Dyrektywy jakieś takie ;/
Trzy jednolite autonomiczne systemy praw własności przemysłowej o charakterze podmiotowej: (nie zdążyłem zapisać ;/ )
System wspólnotowego znaku towarowego:
Opiera się na kilku podstawowych zasadach:
Jednolitości - co do zasady obejmuje swoim zakresem całe terytorium UE)
Autonomii - wspólnotowe ZT
Koegzystencji.