ZUŻYCIE
W normalnych przypadkach w łożyskach nie można stwierdzić żadnego znaczącego zużycia. Może ono jednak powstać w wyniku przedostania się obcych cząsteczek do łożyska lub niedostatecznego smarowania. Również drgania, na jakie narażone jest nieruchome łożysko, powodują jego zużycie.
Zużycie spowodowane cząstkami ściernymi.
Małe cząstki ścierne, takie jak np. drobne wióry, które przedostały się jakimiś sposobem do łożyska, powodują zużycie bieżni elementów tocznych i koszyka. Powierzchnie staja się mniej lub bardziej matowe, zależnie od ziarnistości i rodzaju cząstek ściernych. Z czasem cząstki starte z mosiężnych koszów staja się zaśniedziałe i nadają jasno barwnemu smarowi odcień zielony.
Liczba cząstek ściernych wzrasta stopniowo w miarę ścierania materiału z powierzchni bieżnych i koszyka. Proces ten postępuje progresywnie i w wyniku końcowym powierzchnie są zużyte w takim stopniu, że łożysko staje się niezdolne do pracy. Jednak nie jest konieczna wymiana łożysk, jeśli są one tylko nieznacznie zużyte. Mogą być one ponownie użytkowane po ich oczyszczeniu.
Cząstki ścierne mogą przenikać do łożyska, jeśli układ uszczelnienia nie jest dostatecznie skuteczny dla odnośnych warunków pracy. Cząstki ścierne mogą również przedostać się do łożyska wraz z zanieczyszczonym smarem lub podczas montażu.
Wygląd
Małe wgniecenia na bieżniach pierścieni o na elementach tocznych. Matowe, zużyte powierzchnie.
Smar zielony.
Przyczyna
Brak czystości przed i podczas operacji montażowych.
Nieskuteczne uszczelnianie.
Smar zanieczyszczony przez starte cząstki pochodzące z mosiężnego koszyka.
Środki zaradcze
Łożysko należy wyjmować z opakowania dopiero bezpośrednio przed zabudową.
Miejsce pracy i narzędzia powinny być utrzymywane w czystości.
Należy sprawdzać uszczelnienie i w razie konieczności poprawić je.
Stosować zawsze śwież, czysty smar. Oczyścić kulkowy zaworek smarowy. Przefiltrować olej.
Zużycie spowodowane niedostatecznym smarowaniem.
Jeśli ilość środka smarowego nie jest dostateczna lub jeśli stracił on swe właściwości smarne, nie jest możliwe ukształtowanie dostatecznie nośnego filmu smarowego. Dochodzi wówczas do metalicznego styku między elementami tocznymi i bieżnymi. W fazie początkowej zużycie daje w przybliżeniu podobny efekt jak lapowanie. Wierzchołki mikroskopijnie małych chropowatości, wytworzonych w czasie procesu produkcyjnego, są ścinane, co pozwala na uzyskanie określonego efektu docierania, w wyniku którego powierzchnie wyglądają jak wykończone na połysk lustrzany. W tym stadium może dojść również do mikropęknięć na powierzchni.
Jeśli środek smarowy jest całkowicie zużyty, temperatura gwałtownie wzrasta. Zahartowana stal łożyska traci swą trwałość, a powierzchnie zabarwiają się na kolor niebieski do brązowego. Temperatura możę przy tym nawet tak dalece wzrosnąć, że może dojść do zakleszczenia łożyska.
Wygląd
Zużyte, często wypolerowane powierzchnie bieżne; a zaawansowanym stadium przebarwienia niebieskie do brązowych.
Przyczyna
Środek smarny stopniowo zużywa się i traci swe właściwości smarne.
Środki zaradcze
Sprawdź czy środek smarowy dociera do łożysk. Częściej dosmarowywać.
Zużycie spowodowane drganiami.
Gdy łożysko się nie obraca, nie ma filmu smarowego pomiędzy elementami tocznymi i bieżnymi. Dochodzi wówczas do metalicznego styku, a drgania powodują małe względne ruchy między elementami tocznymi i pierścieniami łożysk. W wyniku tych ruchów wyłamują się a małe cząstki z powierzchni, co prowadzi do powstania wgłębień na bieżniach. Uszkodzenie to jest zwane jako „fałszywe odciski Binella”, czasami również jako „sfalowanie powierzchni”. Kulki wytwarzają sferyczne wgłębienia, podczas gdy wałeczki powodują żłobki. W wielu przypadkach jest możliwe wystąpienie czerwonej rdzy w dolnej części wgłębień. Spowodowane to jest utlenianiem cząstek, które mają dużą powierzchnię w stosunku do ich objętości i są wystawiane na działanie powietrza. Nie ma przy tym nigdy widocznych uszkodzeń na elementach tocznych łożysk.
Im większa jest energia drgań, tym bardziej poważne są uszkodzenia. Również czas trwania drgań i wielkość luzu mają wpływ na rozwój uszkodzeń, natomiast nie wydaje się, a by miała znaczący wpływ częstotliwość drgań.
Łożyska wałeczkowe są bardziej wrażliwe na drgania niż łożyska kulkowe, przy czym wśród łożysk wałeczkowych najbardziej podatne są łożyska walcowe. Wydaje się, że ma to związek z tym, że kulki mogą się obtaczać w każdym dowolnym kierunku. Natomiast wałeczki obtaczają się tylko w jednym kierunku, podczas gdy we wszystkich innych kierunkach ślizgają się.
Żłobkowanie wywołane drganiami jest nieco podobne do śladu uszkodzenia, spowodowanego przepływem prądu elektrycznego. Przy przepływie prądu elektrycznego podstawy wgłębień są jednak zabarwione na ciemno, a nie są błyszczące lub rdzawe. Dalsza cecha odróżniającą jest fakt, że przy przepływie prądu uszkodzone są elementy toczne i bieżnie, a przy drganiach tylko bieżnie.
Wygląd
Wgłębienia na bieżniach, które w łożyskach wałeczkowych maja kształt podłużny( prostokątny), a w łożyskach kulkowych okrągły ( kołowy). Wgłębienia te są na dnie albo świecące albo matowe i rdzawe.
Przyczyna
Łożyska w czasie bezruchu są poddane drganiom.
Środki zaradcze
Podczas transportu łożysko zabezpieczyć poprzez promieniowe napięcie wstępne.
Należy przewidzieć podłoże tłumiące drgania.
W miarę możliwości stosować łożyska kulkowe w miejsce łożysk wałeczkowych..
Jeśli możliwe, należy przewidzieć smarowanie w kąpieli olejowej.
WGNIECENIA
Wgniecenia spowodowane wadliwą zabudową lub przeciążeniem.
Odległość dwóch wgniecenie odpowiada rozstawowi elementów tocznych. Łożyska kulkowe są skłonne do wgnieceń, jeśli nacisk jest skierowany w taki sposób, że przechodzi przez kulki podczas operacji montażu lub demontażu. W takich okolicznościach szczególnie łożyska kulkowe wahliwe są podatne na uszkodzenia. W łożyskach baryłkowych uszkodzenie rozpoczyna się w postaci zatarcia i dopiero przy większych obciążeniach dochodzi do wgnieceń. To samo odnosi się do łożysk stożkowych, jeśli przy nastawianiu nie są obracane.
Również w łożyskach, które są zabudowane ze szczególnie ciasnym pasowaniem lub są zbyt daleko nasunięte na stożkową powierzchnię osadzenia na wale lub na tulei, powstają wbniecenia.
Wygląd
Wgniecenia na bieżniach obu pierścieni, umiejscowione w odległości odpowiadającej rozstawowi elementów tocznych.
Przyczyna
Siły przy zabudowie skierowane na niewłaściwy pierścień.
Zbyt silne nasunięcie łożyska na stożkową powierzchnię osadzenia.
Przeciążenie łożyska w stanie bezruchu.
Środki zaradcze
Siły przy zabudowie należy kierować na ten pierścień, który jest zabudowany z ciaśniejszym
Pasowaniem.
Przy zabudowie łożysk na stożkowe osadzenie należy przestrzegać wytycznych SKF.
Unikać przeciążenia lub stosować łożysko o większej nośności statycznej.
Wgniecenia spowodowane obcymi cząstkami.
Obce cząstki, takie jak opiłki i wióry, które wtargnęły do łożyska, powodują wgniecenia, gdy są przetaczane po bieżniach przez elementy toczne. Nie tylko twarde cząstki powodują wgniecenia, lecz również cząstki papieru lub nitki bawełny. Wgniecenia są najczęściej małe i występują na całej bieżni.
Wygląd
Małe wgniecenia występujące na bieżniach obu pierścieni i na elementach tocznych.
Przyczyna
Wniknięcie obcych cząstek do łożyska.
Środki zaradcze
Przy zabudowie należy zachować czystość.
Stosować czysty środek smarowy.
Poprawić uszczelnienie.
ZATARCIE
Zatarcie na wałeczkach i bieżniach.
W określonych warunkach występuje zatarcie na powierzchniach wałeczków i bieżni łożysk baryłkowych i walcowych. Jest to spowodowane spowalnianiem obracania się wałeczków w nieobciążonej strefie, wskutek czego, prędkość obrotu wałeczków w strefie nieobciążonej jest mniejsza niż w strefie obciążonej. Wałeczki przy wchodzeniu w strefie obciążenia są silnie przyspieszane, tak, że ślizgają się na bieżniach, co powoduje zatarcie.
Wygląd
Zatarte i przebarwione powierzchnie na początku strefy obciążonej na bieżniach i na powierzchni wałeczków.
Przyczyna
Przyspieszanie wałeczków na wejściu do strefy obciążonej.
Środki zaradcze
Należy wybierać bardziej odpowiednie środki smarowe.
Zmniejszyć luz łożyska.
Zatarcie na bieżni w odstępach odpowiadających rozstawowi elementów tocznych.
Częstym błędem popełnianym przy zabudowie łożysk walcowych jest skośne wprowadzenie pierścienia z koszykiem i zestawem wałeczków względem drugiego pierścienia, przy jego nieobracaniu.. Wałeczki ślizgają się prze to po bieżni drugiego pierścienia i powodują poprzeczne pasmowate zatarcia. Również wałeczki mogą być uszkodzone . Tego rodzaju uszkodzenia można uniknąć, jeśli łożysko jest dobrze smarowane, a jeden z pierścieni jest obracany przy zabudowie. Przy seryjnej zabudowie jest korzystne zastosowanie tulei.
Pasmowate zatarcia na bieżniach łożysk baryłkowych o stożkowych są następstwami niefachowego obchodzenia się z nimi ( niefachowej obsługi) lub błędów zabudowy. Uderzenia skierowane na niewłaściwy pierścień, lub duże siły przyłożone do niewłaściwego pierścienia, przy nieobracaniu łożyskiem, mogą spowodować wąskie, przebiegające w poprzek zatarcia na bieżniach.
Wygląd
Pasmowate poprzeczne zatarcia, umiejscowione na bieżniach łożysk walcowych, w odstępach odpowiadających rozstawowi elementów tocznych.
Pasmowate poprzeczne zatarcia, umiejscowione na bieżniach łożysk baryłkowych i stożkowych, w odstępach odpowiadających rozstawowi elementów tocznych.
Przyczyna
Przy zabudowie pierścień z koszykiem i zestawem wałeczków został skośnie ustawiony względem drugiego pierścienia.
Uderzenia skierowane na niewłaściwy pierścień lub zbyt silne naprężenie łożyska bez jego jednoczesnego obracania.
Środki zaradcze
Przy zabudowie należy obracać pierścieniem wewnętrznym lub zewnętrznym. Powierzchnie dobrze smarować. Przy seryjnej zabudowie stosować tuleję prowadzącą.
Należy obracać łożyskiem podczas jego nastawiania ( regulacji) Przy zabudowie łożyska przykładać siłę do pierścienia o ciaśniejszym pasowaniu, nigdy nie przykładać siły bezpośrednio do elementów tocznych.
Zatarcie na powierzchniach zewnętrznych.
Zatarcia mogą również występować na powierzchniach zewnętrznych bardzo obciążonych łożysk. Są one spowodowane ruchem pierścienia łożyska względem wału lub oprawy. Zatarcie w otworze pierścienia wewnętrznego, na powierzchni zewnętrznej pierścienia zewnętrznego lub na powierzchniach czołowych, mogą być wyeliminowane tylko przez dobór dostatecznie ciasnego pasowania, zapobiegającego ruchom względnym pierścienia w stosunku do powierzchni osadzenia. Powiększenia napięcia osiowego nie przynosi żadnej poprawy.
Wygląd
Zatarcia i przebarwienia na powierzchni otworu pierścienia wewnętrznego, na powierzchni zewnętrznej pierścienia zewnętrznego lub na powierzchni czołowej.
Przyczyna
Ruch pierścienia względem wału lub oprawy.
Środki zaradcze
Należy wybrać ciaśniejsze pasowania.
MIKROPĘKNIĘCIA POWIERZCHNIOWE.
Jeśli film smarowy między bieżniami i elementami tocznymi jest zbyt cienki, wierzchołki chropowatości powierzchni wchodzą chwilowo we wzajemny styk . Tworzą się przy tym na powierzchni małe pęknięcia, stanowiące zagrożenie powierzchni. Powstałe pęknięcia nie powinny być mylone z pęknięciami zmęczeniowymi, które powstają pod powierzchnią i prowadza do łuszczenia. Pęknięcia a powierzchni są początkowo mikroskopijnie małe, wzrastają jednak szybko do takich wymiarów, że powodują zakłócenie spokojnego biegu łożyska. Pęknięcia te mogą również przyspieszyć tworzenie się pęknięć zmęczeniowych pod powierzchnią i skrócić przez to trwałość łożyska.
W przypadku korzystnych warunków smarowania nie ma żadnego niebezpieczeństwa powstania mikropęknięć na powierzchni, to znaczy dopóki film smarowy nie zbyt cienki, co może wystąpić przy niedostatecznej ilości środka smarowego lub zmianie jego lepkości spowodowanej wzrostem temepratury lub w wyniku nadmiernego obciążenia.
Wygląd
Początkowo uszkodzenie nie jest widoczne gołym okiem. W bardziej zaawansowanym stadium można rozpoznac małe płaskie kratery z krystaliczną powierzchnią przełomu.
Przyczyna
Niedostateczne smarowanie lub niekorzystne warunki smarowania.
Środki zaradcze
Należy poprawić smarowanie.
KOROZJA
Korozja szczelinowa
Na czystych powierzchniach stalowych, które są narażone na działanie powietrza, tworzy się cienka tlenowa warstwa zaporowa. Warstwa ta jest jednak przenikalna. Jeśli tylko woda lub agresywne media wejdą w kontakt ze stalowymi powierzchniami, dochodzi do reakcji chemicznych i tworzy się korozja szczelinowa.
Korozja szczelinowa stanowi duże niebezpieczeństwo dla łożyska , ponieważ może zapoczątkować łuszczenie i pęknięcie. Kwasy szybko zżerają stal, podczas gdy roztwory alkaliczne są mniej niebezpieczne. Sole, znajdujące się w wodzie, tworzą wraz z nią elektrolit, który powoduje galwaniczną korozję, zwana również korozja wodną. Z tego powodu słona woda, jak np. woda morska, jest szczególnie niebezpieczna dla łożysk.
Wygląd
Szaro-czarne pasma w poprzek bieżni, najczęściej zgodne z rozstawem elementów tocznych. W późniejszym stadium pitting na bieżniach i innych powierzchniach łożyska.
Przyczyna
Obecność w łożysku przez dłuższy okres wody, wilgoci lub substancji powodujących korozję.
Środki zaradcze
Poprawić uszczelnienie.
Zastosować środek smarowy o lepszych własnościach przeciwkorozyjnych.
Korozja cierna
Jeśli cienka warstwa powłoki tlenkowej zostanie uszkodzona, utlenianie następuje w głąb materiału; przykładem tego procesu jest korozja, która występuje przy ruchu pierścienia łożyska względem wału lub oprawy na skutek zbyt luźnego pasowania. Ten rodzaj uszkodzenia jest zwany korozją cierną i w zaawansowanym stadium może miejscami wniknąć w głęboko w materiał łożyska. Wskutek ruchu względnego małe cząsteczki materiału mogą również oderwać się od powierzchni. Cząsteczki te utleniają się szybko na powietrzu.
W wyniku korozji ciernej pierścienie łożysk mogą być równomiernie podparte na powierzchniach osadzenia, a to oddziałuje niekorzystnie na rozkład obciążenia w łożysku. Miejsca zardzewiałe działają ponadto jak karby.
Wygląd
Rozległe powierzchnie rdzy na zewnętrznej powierzchni pierścienia zewnętrznego lub w otworze pierścienia wewnętrznego. W odpowiadających im miejscach na bieżni widać silnie zaznaczony ślad współpracy.
Przyczyna
Zbyt luźne pasowanie.
Odchyłki kształtu osadzenia na wale lub w oprawie.
Środki zaradcze
Należy wybrać właściwe pasowanie i wyeliminować odchyłki kształtu.
Uszkodzenia spowodowane przepływem prądu elektrycznego.
Gdy prąd elektryczny przepływa przez łożysko, to znaczy od jednego pierścienia poprzez elementy toczne do drugiego pierścienia, dochodzi do uszkodzenia łożyska. Na powierzchniach styku ten proces jest podobny do spawania łukiem elektrycznym.
Przepływ prądu prowadzi często do tworzenia się żłobków (pofałdowań) na bieżniach. Również na wałeczkach można znaleźć żłobki, podczas gdy na kulkach występują tylko przebarwienia.
Zarówno prąd przemienny, jak również prąd stały, powodują uszkodzenia łożysk i to nawet przy niskim natężeniu prądu. Przy tym nie obracające się łożyska są znacznie bardziej odporne na uszkodzenia spowodowane przepływem prądu niż łożyska obracające się. Zakres uszkodzenia zależy od wielu czynników: natężenia prądu, czasu trwania, obciążenia łożyska, prędkości obrotowej i środka smarowego.
Wygląd
1.Ciemno - brązowe lub szaro - czarne żłobki lub kratery na powierzchniach bieżnych i na wałeczkach. Kulki mają tylko ciemne przebarwienia. Czasami zygzakowate przypalenia na powierzchniach bieżnych łożysk kulkowych.
Lokalne przypalenia na bieżniach i elementach tocznych.
Przyczyna
Przepływ prądu przez obracające się łożysko.
Przepływ prądu przez nieobracające się łożysko
Środki zaradcze
Zmiana drogi przepływu prądu z ominięciem łożyska. Zastosować łożysko izolowane od prądu.
Zmiana drogi przepływu prądu z ominięciem łożyska. Przy spawaniu w celu ochrony łożyska przed przepływem prądu zastosować uziemienie. Zastosować łożysko izolowane od prądu.
ŁUSZCZENIE
Łuszczenie powstaje jako wynik normalnego procesu zmęczenia, co oznacza, że łożysko wyczerpało swój normalny okres trwałości. Jednak nie jest to najczęstsza przyczyna awarii łożyska. Łuszczenie w łożyskach można zazwyczaj przyporządkować innym przyczynom. Gdy łuszczenie jest wykryte we wczesnym stadium i nie obejmuje zbyt dużej powierzchni, jest jeszcze często możliwe rozpoznanie przyczyny uszkodzenia i podjecie odpowiednich środków zabezpieczających, a poprzez to unikniecie powtórzenia podobnych przypadków.
Gdy łuszczenie osiąga określone stadium, to zwiększa się hałaśliwość i drgania. W wówczas łożysko należy koniecznie wymienić.
Przyczynami przedwcześnie występujące łuszczenia mogą być: obciążenie zewnętrzne większe niż przewidywane, napięcie wstępne spowodowane zbyt ciasnym pasowaniem lub zbyt silnym nasunięciem łożyska na stożkowa powierzchnię osadzenia.
Łuszczenie może być poza tym spowodowane przez inne uszkodzenia, jak np. wgniecenia, korozja szczelinowa, uszkodzenie spowodowane przepływem prądu lub zatarcie.
Wygląd
Silnie odciśnięty ślad współpracy na bieżniach obu pierścieni.
Łuszczenie w najbardziej obciążonej strefie
Przyczyna
Napięcie wstępne wskutek zbyt ciasnego pasowania.
Zbyt silne nasunięcie łożyska na stożkową powierzchnię osadzenie
Nastawienie jednorzędnych łożysk kulkowych skośnych lub łożysk stożkowych, powodujące nadmierne napięcie wstępne.
Różnica temperatur między pierścieniami wewnętrznymi i zewnętrznymi.
Środki zaradcze
Zmienić pasowanie lub dobrać łożyska o większym luzie promieniowym.
Nie nasuwać łożyska zbyt daleko na stożkową powierzchnię osadzenia. Przestrzegać wytycznych SKF.
Nastawić łożysko z niewielkim napięciem wstępnym.
Dobrać łożyska o większym luzie promieniowym
Łuszczenie spowodowane odkształceniem owalnym.
Wygląd
Silnie odciśnięty ślad współpracy na dwóch diametralnie przeciwległych odcinkach bieżni obu pie®ścieni łożyska. Łuszczenie występuje w tych obszarach.
Przyczyna
Zowalizowane osadzenie łożyska na wale w oprawie. Zowalizowanie otworów pod łożyska stanowi powszechną wadę dzielonych opraw i korpusów maszyn
Otwór w oprawie łożyskowej stojącej, zabudowanej na nierównej płycie fundamentowej, odkształca się owalnie przy dociąganiu śrub mocujących.
Środki zaradcze
Zwykle konieczne jest wykonanie nowego wału lub nowej oprawy. Czasami wystarcza naniesienie metalu na odpowiednią część składową i przeszlifowanie osadzenia. W przypadku zamocowania łoży6ska ba tulei, na zowalizowanym osadzeniu wału poprzez ponowne przeszlifowanie.
Należy obrobić płytę fundamentową do posadowienia oprawy odpowiednio do wymagań.
Łuszczenie spowodowane napięciem osiowym.
Wygląd
Łożyska kulkowe zwykłe: silnie odciśnięte ślady współpracy, przesunięte osiowo na jedna stronę na obu pierścieniach.
Łożyska kulkowe wahliwe i łożyska baryłkowe : silnie odciśnięte ślady współpracy na bieżni jednego rzędu elementów tocznych. Łuszczenie w tych obszarach.
Łożyska kulkowe skośne jednorzędowe i łożyska stożkowe: podobny wygląd jak przy uszkodzeniu wskutek napięcia wstępnego.
Przyczyna
Nieprawidłowa zabudowa, powodująca wystąpienie dodatkowych obciążeń osiowych np. nadmierne napięcuie wstępne łożysk kulkowych skośnych i łożysk stożkowych.
Zakleszczenie łożyska swobodnego.
Możliwe przesunięcie osiowe nie jest wystarczające do wyrównania rozszerzenia termicznego.
Środki zaradcze
Należy sprawdzić nastawienie łożyska przy zabudowie.
Należy sprawdzić pasowanie i lekko nasmarować powierzchnie.
Jeśli różnica temperatur między wałem i oprawa nie być zmniejszona, należy przewidzieć mozliwość większego swobodnego przesunięcia osiowego łożyska.
Łuszczenie spowodowane niwspółosiowością pierścieni.
Wygląd
Łożyska kulkowe zwykłe: skośne ślady współpracy, odciśnięte wyraźnie na dwóch diametralnie przeciwległych obszarach bieżni.
Łożyska walcowe: łuszczenie na krawędziach bieżni.
Przyczyna
Osadzenia łożysk nie są współosiowe.
Łożyska zabudowane skośne
Środki zaradcze
Należy wyosiować osadzenia łożysk.
Przy zabudowie należy stosować tuleje o równoległych powierzchniach czołowych.
Łuszczenie spowodowane wgnieceniami.
Wygląd
Łuszczenie w połączeniu z wgnieceniami umiejscowionymi w odstępach odpowiadających rozstawowi elementów tocznych.
Łuszczenie w połączeniu z małymi wgnieceniami.
Przyczyna
Wgniecenia wynikające z odchyłek zabudowy lub przeciążenia nieobracającego się łożyska.
Wgniecenia spowodowane obecnością obcych cząstek.
PĘKNIĘCIA
Pęknięcia występujące na pierścieniach łożysk powstają z różnych przyczyn. Jedna z najczęstszych przyczyn jest niefachowe postępowanie z łożyskiem przy montażu i demontażu. Uderzenia młotkiem, skierowane bezpośrednio lub poprzez zahartowany pobijak na pierścień łożyska, mogą spowodować drobne pęknięcia, w wyniku których w czasie eksploatacji odłamują się drobne cząstki materiału z pierścienia łożyska.
Dalszą przyczyną pęknięć pierścienia jest zbyt silne nasunięcie pierścienia na stożkową powierzchnię osadzenia lub tuleję. Wywołane przez to duże naprężenie rozciągające, prowadzi w czasie eksploatacji łożyska do powstania pęknięć. Ten sam wynik otrzymuje się, gdy rozgrzane łożysko zabudowuje się na wale, o źle dobranych tolerancjach.
Zatarcie ( opisane wcześniej) może również powodować pęknięcia, które przebiegają prostopadle do kierunku poślizgu. Pęknięcia te prowadzą do złamania.
Łuszczenie powstałe z tej lub innej przyczyny, działa jak karb i może doprowadzić do pęknięcia pierścienia łożyska. To samo odnosi się do korozji ciernej.
Pęknięcia spowodowane niefachowym postępowaniem.
Wygląd
Pęknięcia lub wyłamane cząstki z reguły po jednej stronie pierścienia łożyska.
Przyczyna
Uderzenia młotkiem lub hartowanym pobijakiem w pierścień łożyska przy zabudowie.
Środki zaradcze
Należy zawsze korzystać z miękkiego pobijaka lub tulei montażowej. Nigdy nie uderzać młotkiem bezpośrednio w łożysko.
Pęknięcia spowodowane zbyt silnym nasunięciem łożyska na stożkowe osadzenie.
Wygląd
Pierścień wewnętrzny łożyska jest przełamany poprzecznie i przez to jest luźno obsadzony na wale.
Przyczyna
Zbyt silnie nasunięte łożysko na stożkową powierzchnię osadzenia lub tuleję.
Środki zaradcze
Należy dokładnie przestrzegać instrukcji montażowej SKF dotyczącej zabudowy łożysk na stożkowym osadzeniu.
Zmienić pasowanie.
Pęknięcia spowodowane zatarciem
Wygląd
Pęknięcie lub pęknięcia w połączeniu z zatarciem na pierścieniach bieżnych. Pierścień może być przełamany. Pęknięcie spowodowane zatarciem przebiegają na ogół poprzecznie do zatarć.
Pęknięcia spowodowane korozją cierną.
Wygląd
Pęknięcia w połączeniu z korozją cierną, umiejscowione poprzecznie ( do kierunku obwodowego) na pierścieniach wewnętrznych i na ogół podłużne ( w kierunku obwodowym) na pierścieniach zewnętrznych.
USZKODZENIA KOSZYKA
Jeśli przy badaniu niesprawnego łożyska stwierdza się uszkodzenie koszyka, często jest trudno jednoznacznie ustalić przyczyny awarii, ponieważ wówczas z reguły zostają uszkodzone również inne elementy łożyska.
Uszkodzenie koszyka spowodowane drganiami.
Gdy łożysko jest narażone na drgania siły bezwładności mogą być tak duże, że po pewnym czasie powstają pęknięcia zmęczeniowe w materiale koszyka. Wcześniej czy później prowadzą one do złamania koszyka.
Uszkodzenia koszyka spowodowane nadmierną prędkością obrotową.
Jeżeli łożysko pracuje przy większej prędkości obrotowej niż jest to zalecane dla koszyka, jest on poddany tak dużym siłom bezwładności, że mogą one spowodować złamania koszyka. Często gdy występują duże prędkości, konieczne jest zastosowanie łożyska z koszykiem o specjalnym wykonaniu.
Uszkodzenie koszyka spowodowane zużyciem.
Zużycie koszyka może być spowodowane niedostatecznym smarowanie lub występowaniem cząstek ściernych. Głównym celem stosowania łożysk tocznych jest wyeliminowanie tarcia ślizgowego. Jednak, jeśli chodzi o koszyki nie daje się wyeliminować poślizgu między koszykiem i pozostałymi elementami łożyska. Wyjaśnia to dlaczego koszyk jest najbardziej narażonym elementem, gdy smarowanie jest niedostateczne. Koszyk jest zwykle wykonany z materiału bardziej miękkiego niż pozostałe elementy łożyska i wskutek tego zużywa się stosunkowo szybciej. W miarę jak powiększają się gniazda w koszyku wskutek zużycia, elementy toczne są coraz gorzej prowadzone przez koszyk; podobnie jest w przypadkach, gdy koszyk jest prowadzony na elementach tocznych. Występujące wówczas siły mogą doprowadzić w krótkim czasie do uszkodzenia koszyka.
Uszkodzenia koszyka spowodowane zakleszczeniem.
Cząstki wyłamanego materiału lub inne twarde cząstki mogą się zakleszczyć (zaklinować) między koszykiem i elementami tocznymi, uniemożliwiając tym elementom obrót wokół ich własnych osi. Prowadzi to do uszkodzenia koszyka
.
.