KINEZYTERAPIA

*kinezy-ruch

*terapia-leczenie

-Dysfunkcje-zabuzenia wykonywania pewnych czynności

-badamy pajenta likwidując dysfunkcje, musimy zdjagnozowac problemy pacjenta

*Czy ruch wpływa na poprawe organow?

-Cw wpływają na poprawe układu oddechowego, krazenia, obwodowy i tkanke kostna

*NARZAD RUCHU

-kkg-najwazniejszy element

-kkd

-kregoslup

-stwy

-wiezadla

*PŁASZCZYZNY SFTR -metoda zapisu pomiaru ruchu

S-sogital-strzalkowa

F-frontal-czolowa

T-transfer-poprzeczna

R-kombinowana

*ZAKRESY RUCHU

KONCZYNA GORNA

-staw barkowy

+zginanie do 180

+odwodzenie do90

+rotacja zewnetrzna wewnetrzna

+przywodzenie

+odwodzenie-360

-staw łokciowy

+zginanie sprzężone z rotacja

+zginanie

+prostowanie

-staw nadgarstkowy

+zginanie grzbietowe

+zginanie dłoniowe

+odchylanie

=radializacja(kosc promieniowa)

=ulnaryzacja(kosc lokciowa)

-Staw srodrecznopalcowe

->MCP-MP-meta carpal

->PIP-proksymalne

->DIP-dystalne

KONCZYNA DOLNA

-staw biodrowy

+zginanie

+prostowanie

+odwodzenie

+przywodzenie

+rotacja zewnetrzna ,wewnetrzna

-staw kolanowy

+zginanie

+prostowanie

rotacja zewnetrzna, wewnetrzna -przy zgiętym kolanie

-staw skokowy

+zginanie podeszwowe

+zginanie grzbietowe

+supinacja , pronacja

KRĘGOSŁUP

-odc.szyjny

+zginanie

+prostowanie

+zginanie na boki

+obwodzenie

+rotacja

+wysowanie(protrakcja

+cofanie(retrakcja)

-odc piersiowy

+zginanie do przodu

+zginanie do tylu

-odc.ledzwiowy

+zginanie do przodu

+zginanie do tylu

+zginanie na boki

+rotacja

+ślizg boczny

*kręgosłup badamy miara cm

-punkt na wyrostku kolczastym kregu lędźwiowego

-punkt na 7 wyrostku kolczystym kregu lędźwiowego

-miarka mierze odległość w wyproscie

-nastepnie zginam do przodu i znow mierze

-oceniamy wartości liniowe wg tabelki

*SILA MIESNIOWA-ocena możliwości wykonania ruchu.Badamy za pomoca tensometru i dynamometru

*MASA MIESNIOWA- badanie obwodow konczyn

*BADANIE DŁUGOŚCI KONCZYN

-bezwzgledna( badanie dl kosci)-jeżeli sa rowne

-wzgledna( funkcjonalna jeżeli sa rozne)

CHOD

*ocena chodu

-rownowaga (balans)

-zmeczenie

*TESTY FUNKCJONALNE-oceniaja funkcje pacjenta-

ROM-zakres ruchow

EROM-

SOAP-subiektywna ocena pacjenta

ADL-czynnosci zycia codziennego

***SPECYFIKA DZIALANIA FIZJOTERAPEUTY

testowanie funkcjonalne- określa elastyczność grupy mięśniowej ,zakres ruchów mięśnia

testowanie kliniczne - test patologii, SESMENT grupa

testowanie Loveta- określa siłę mięśni

Test kliniczny- należy do S.O.A.P

SOAP-metoda postepowania fizjoterapeuty

S-subiektywan ocena pacjenta, pacjent ukazuje swoje wymagania zna swoje możliwości

O-obiektywna ocena pacjenta(test apla:a, zakresy ruchu w stawach)

A-Assesment-ocena analiza problemu(testy kliniczne)

P-planowanie terapi-dlugoterminowe, krotko terminowe, należy realnie podchodzic do urazu pacjenta, prowadzenie dokumentacji pacjenta

ICF-ocena funkcjonalna pacjenta-okresla w jaki sposób badamy-oceniamy pacjenta np.chod, klasyfikacja pomiarow

ADL- czynności zycia codziennego.

**Procedury fizjoterapeutyczne

-postepowanie z pacjentem

-Cwiczenia rozne metody fizjoterapeutyczne

-poprawic ADL

-poprawic usprawnianie

TEST ROMBERGA- sprawdza uszkodzenie muzdzkoe(zamknij oczy dotknij nosa)

-Stoisz na jednej odze z otwartymi oczmi, zamknij oczy-jeżeli się przewracasz jest problem(zaburzenie propriocepcji-czucia ułożenia)

-Zamknij oczy i uloz kończynę opuszczona tak jak potrafisz-jeżeli nie ulozy ma zaburzenia propriocepcji- zaburzenia czucia głębokiego.

Test Applay'ea -test funkcjonalny

1-dotkniecie przeciwległego ramienia(przywiedzenie rotacja zewnetrzna)

2-siegniecie przeciwległego kata łopatki(przywiedzenie , wieksza pelna rotacja

3-siegniecie przeciwleglej łopatki za glowa (zginaie , pelna rotacja zewnetrzna)

4-rece nad glowe dloniie proste

Test Thomasa- test funkcjonalny

TEST THOMASA GÓRNY:

Pozycja: przy ścianie, sięgnięcia rękoma ściany; rozp. od wyciągnięcia w przód (ocena elastyczności m. piersiowego wiekszego).

Uszkodzenie rożka rotatorów -> k.g. w odwiedzeniu 90 stop., stabilizacje barku, opór, polecenie:nie pozwolenie opadania

Łokieć tenisisty -> naderwanie, zapale przyczepów prostowników (pocz. klykieć boczny)

*TEST OBAWY- pacjent ma problem ,nawykowe zwichnięcie barku, test sprawdzający podwichnięcia stawu barkowego.

*rotacja oporowa ze ściągnięciem łokcia w dół, (rozerwanie troczka m. dwugłowego)

*test. zamrożonego barku- w ruchu odwiedzenia ramienia łopatka unosi się już przy 30 st, normalnie 90st

*TEST OPADANIA- uszkodzony pierścień rotatorów.W odwiedzeniu kończyna górna ,pod wpływem oporu powinna opadać ,jednak gdy tak się stanie tzn ,że jest uszkodzony pierścień rotatorów.

* test stawu kolanowego (tez testy Aplaja)- pacjent leży na brzuchu, w stawie kolanowym zgięty do 90 st. 1- docisk: ból oznacza uszkodzenie łękotki ( na dół) 2- odciąganie powierzchni stawowych; ból- rozciągniecie ,uszkodzone więzadło.

*test szufladkowy

*test Applay'ea - pozwala sprawdzić uszkodzenie łękotki

*test Laseka

* test Valsalva

*test Huberta

*test Miligrama

*test Patricka -test funkcjonalny: badanie mm. przywodzicieli - test kliniczny

*test wyprzedzania

*test Tinela- po uderzeniu przechodzi prąd np. w łokieć

* test Falena- syndrom ciśnień nadgarstka ,mrowienie po wewnętrznej stronie palca środkowego

*SKALA VAS-skala bolu 1-10 jednana ze skal funkcjonalnych

**Kinezjotejping-tasma bawelniana z klejem akrylowym, rozciagliwa w100%-Metoda pilastrowania , wspomaga usprawnianie.

OCENA FUNKCJONALNA

Stawu ramiennego

-zakres ruchu, test Apleya

- ocena siły mięsni

- obwody

- długość kończyny

St.kolanowego:

- zakres ruchu (zginanie prostowanie)

-długość

-obwody

-ruchomość rzepki

-Fm

Pacjenta z SM nie wolno męczyć

OCENA FUNKCJONALNOŚCI MIESNIOWEJ(np. w %)

Skala Loveta (ocena możliwości wykonania ruchy,6stopniowa )

0=0%-brak śladu skurczu

1=10%siły mięśnia, ślad skurczu mięśni bez efektu ruchowego

2=25%siły mięśnia, ruch w pełnym zakresie ale w odciązeniu

3=50%siły mięśnia, ruch w pełnym zakresie z pokonaniem ciężaru ciała lub części ciała

4=75%ruch jak poprzednio z pokonaniem niewielkiego oporu

5=100% ruch jak poprzednio, opór jest maks.

Jeżeli mamy uszkodzony CUN to mamy wzmożone napięcie mięścniowe(tzw.spastyczność)mięśnie są napięte ale siłą jest równa zero

*Neuropraksja-rodzaj uszkodzen nerwu.

*Reedukacja-przywrucenie sprawności, nauka od nowa

*Substytucja- zastapienie miesnia słabszego miesniem silniejszym.Zjawisko niekorzystne w reedukacji, świadczy o osłabieniu obwodowego układu.

*Inkoordynacja -zmeczenie centralnego układu nerwowego.

*Luk odruchowy -analizator kinezetyczny, pobudzenie poprzez bombardowanie roznymi receptorami.

SPASTYCZNOSC:

Skala Ashworth'a ocena spastyczności, 4 stopnie skali

NEUROPRAKSJA czasowe wyłączenie nerwu

AKSONORESIS- uszkodzenie nerwu

*Odruch kolanowy w spastyczności jest bardzo duży, w porażeniach wiotkich, brak go

*W spastyczności brak możliwości rozciągnięcia mieśnia

*Na ogół spastyczne są zginacze i przywodziciele

*ćwiczenia w celu rozciągnięcia w spastyczności od części proksymalnej do dystalnej, w wiotkości odwrotnie

PORAŻENIE(plegia) Fm=0, napięcie nie ważne

NIEDOWŁAD(pareze)Fm=1 lub 2-niedowłąd dużego stopnia wiotki lub spastyczny, 3 i 4- nie wielkiego stopnia

*Monoplegia- porażenie jednej kończyny

*Monoparaza- niedowład jednej kończyny

*Paraplegia - porażenie dwóch kończyn dolnych, jeżeli są uszkodzone dwa sploty ramienne to mogą to być kończyny górne

*Parapareze - niedowład dwóch kończyn

*Przerwanie RK - na początku wiotki potem spastyczny

*Trihareza - uszkodzenia CUN; DPM dziecięce porażenie mózgowe

*Tetraplegia - porażenie 4 kończynowe= Cp, po uszkodzeniu RK-rdzenia

*C1-C2 - porażenie przepony- automatyczna śmierć

*C6-C7 -uszkodzenie górne wiotkie(uszkodzenie splotu barkowego)

- uszkodzenie dolne spastyczne

*Hemiplegia- porażenie całego ciała - lewej lub prawej strony, zaburzenia mowy

*Hemipareza- niedowład połowy ciała- spastyczność na początku wiotka

;;;Im wcześniej będzie spastyczność tym lepsze rokowania, w kręgosłupie jest odwrotnie

;;;Zaburzenia mowy - powtarzanie jednego słowa, uszkodzenie Ośr. Wernickiego- mówienie bez sensu

*SM stwardnienie rozsiane postać móżczkowa(wiotki) zaburzenia równowagi, nie meczymy takiego pacjenta, ponieważ nie będzie efektu leczenia- może się pogorszyc , osłabiamy pacjenta nadmierna ilością ćwiczeń

TESTOWANIE KONCZYNY DOLNEJ:

*m. biodrowo-ledzwiowy(iliopsoas)-zgina w st. Biodrowym

pozycja:siedzaca

ruch: zginanie w st. Biodrowym 3 , 4-5 opor, 2- lezenie na boku testowanym, 1- wyczucie miesnia

*m. pośladkowy wielki (gluteus maximus)

pozycja: lezenie na brzuchu,

ruch: wyprost,

*m. pośladkowy sredni(gluteus medius)-odwodziciel, stabilizuje st. Biodrowy,można zauważyć, gdy wystepuje chod kaczkowaty

pozycja: lezenie na boku nietestowanym

ruch: odwiedzenie

*miesnie przywodziciele(adductor magnus, brewis, longus, pectineus, gracilis)

pozycja: lezenie na boku testowanym

ruch: odwiedzenie konczyny

*m.krawiecki (sartorius)-odwodzenie w rotacji zewnętrznej

pozycja: siedzaca

ruch: zakladanie piety na noge

*m. pośladkowy maly(gluteus minimus)-rotator wewnętrzny

pozycja: lezaca

ruch: ruch pieta do wewnątrz

*m.gruszkowaty(piriformis)-rotator zewnętrzny

*m.naprezacz powiezi szerokiej( tensor fasciale late)

pozycja:siedzaca

*m. czworoglowy(qadricepc)-prostowanie st. Kolanowego

3-lezenie na plecach, konczyna zwisa

2-na boku testowanym, ruch prostowania podudzia

*m. zginacze st. Kolanowego(polsciegnisty, półbłoniasty, dwugłowy uda)

pozycja: lezenie na brzuchu

ruch: zginanie w st. Kolanowym

*m. plaszczkowaty, brzuchaty lydki

pozycja: stopa na podłożu

ruch: 3- chod, 4- na pietach, 5- podskok

*m. piszczelowy przedni-zginanie grzbietowe, supinacja

pozycja: lezenie na plecach

*m. piszczelowy tylny-zginanie podeszwowe stopy w supinacji

*m. strzałkowy dlugi i krotki- ruch zginania podeszwowego stopy, probacja

TESTOWANIE KOŃCZYNY GORNEJ

1. Staw ramienny

*. M.zębaty przedni

odpowiada za wysuwanie do przodu kończyny górnej; z oporem-> zgięcie stawu łokciowego, ćwiczenia na odstające łopatki (skrzydełka)-> ściągnięcie łopatek, włożenie dłoni pod łopatkę i polecenie wypchnięcia ( cz.górna)

*m. czworoboczny -> na 3 uniesienie ramienia w górę, na 4 opór na barki, na 5 maksymalny opór, na 2 leżenie na brzuchu i ruch wzruszania

* m. dźwigacz łopatki- j.w.

*m. czworoboczny grzbietu (cz. dolna)- pozycja: leżąca lub siedząca, ściąganie łopatek z uniesieniem kończyn górnych

*m. najszerszy grzbietu-> na 3 sięganie do tylnej kieszeni spodni; ruch rotacji i zgięcia do tyłu, w okolicy czynnej można wyczuć skurcz

* m. naramienny:

-część przednia: uniesienie ze zgiętym stawem łokciowym od 90 st na 2 z wyprostowanymi

- część środkowa: na 3 odwodzenie w stawie ramiennym , na 2 w leżeniu lub w zgięciu w stawie łokciowym, ślad skurczu spr. aa ścięgnach lub brzuścu .

część tylna: pozycja siedząca lub leżenie na brzuchu, zginanie w tył z odwiedzenia z wyprostowanym łokciem, z pozycji horyzontalnej opór w okolicy stawu łokciowego.

* m. piersiowy większy: pozycja: leżenie tyłem, siedzenie, stanie, przywiedzenie antagonisty m. naramiennego w pozycji horyzontalnej

2. Staw łokciowy

*m. dwugłowy ramienia-> funkcjonalnie bardzo potrzebny ,zginanie w pronacji w początkowej fazie jest supinatorem; zginaczem jest w pozycji zgięcia do 80 st.

Supinator testujemy do zgięcia 90 st

Na 2 odwiedzenie i zgięcie w stawie łokciowym, na 4 i 5 oporujemy i sprawdzamy czy pokonuje pracę ekscentryczną

3. zginacze nadgarstka promieniowy i łokciowy -> ułożenie w supinacji, polecenie r. Pronacji, zginanie nadgarstka

* m. Glistowate -> zginanie dłoniowe. (3) przybliżanie do siebie palców, (2) położenie dłoni na foli, jej zmarszczenie przy skurczu. (4i5) dłoniowo stykają sie ręce, wykonujemy oporowanie

* m. międzykostne grzbietowe -> odpowiedzialne za ruch odwiedzenia(3), opór po stronie łokciowej i promieniowej

* m . międzykostne dłoniowe -> przywodzą do palca środkowego, (2)ruch po stole

Mięśnie:

- posturalne, - fazowe

TESTOWANIE MIĘŚNI TUŁOWIA

*m. czworoboczny lędźwi - często jednostronnie przykurcza się u dzieci

2- p.leżąca, przyciąganie do żeber

3- p.stojąca,przyciąganie do żeber

4,5- przyciąganie do żeber z oporowaniem

*m. mostkowo-sutkowo-obojczykowy - przykurcze u dzieci (tendencje do skrecania glowy w jedna strone)

leżenie na plecach głowa spoczywa na podłożu

3- uniesienie głowy, skłon w przód

4,5- tak samo jak na 3, opór na czoło

2-leżenie na boku na boku, głowa odciążona, ruch skłonu głowy w przód

1-leżenie tyłem, bada się napięcie w okolicy przyczepów m.

*m.prosty brzucha, działa 2 etapowo

cz. Górna:

3- siad z rozciągniętymi k.G

4 ,5 siad z rękoma na karku

1- skłon głowy do przodu

cz. Dolna:na plecach,

3- unoszenie w górę k.Górnych

2- ugięcie kolan i podciągnięcie w leżeniu tyłem

*m. skośny brzucha- obustronnie przy skłonie tułowia w bok

m. grzbietu - bez odginania głowy w tył

TRZY STOPNIOWA SKALA BADANIA TWARZY:

2- ruch z oporem

1- może wykonać ruch

0- ślad skurczu

ĆW. BIERNE WŁAŚCIWE

Stosujemy przy Fm=0/1 , porażeniach, skurczu izometrycznym

Pacjent nie bierze udziału w ćw.,

Cel: zachowanie długości, elastyczności mięśni, zwiększenie zakresu ruchu , zapobieganie zaburzeniom troficznym mięśni, zapobieganie zakrzepicy żylnej, odleżyny; pobudzenie cz. Dystalnej np. Po zawale, zapobieganie wtórnym zmianom,

Zasady:

- prowadzone w odpowiednich płaszczyznach i osiach,

- prawidłowy chwyt,

- stabilizacja

- prawie zawsze od cz, dystalnych do proksymalnych( w spastyczności odwrotnie)

- pacjent wygodnie położony i rozluźniony

- nie mogą wywoływać bólu

- wykonywane po 30-50 w serii

- kontakt wzrokowy z pacjentem

Wskazania:

-porażenia wiotkie i spstyczne

-niedowłady mięśni

-wstepne ćw. Po długim unieruchomieniu stawu

-zła trofika tkanek miekkich

Przeciwwskazania

-ostry stan zapalny stawu

-cięzki ogólny stan chorego

-urazy skóry, mięśni

ĆW. BIERNE REDRESYJNE

Pacjent nie bierze udziału

Cel: zwiększenie zakresu ruchu, zapobieganie przykurczom, ćw z uzyciem siły zewnętrznej, stwarzają dolegliwości bólowe

Zasady:

- k rótki, dźwignia (chwyt)

- przygotowanie, rozgrzanie tkanek

- ruch szybki, krótki, sprzężony

Nie wolno redresować stawu łokciowego (3 pow. Stawowe, u dzieci chrząstka stawowa może być uszkodzona, silnie unaczyniona), wolno stan kolanowy dla sprawności rzepki

ĆW. CZYNNO-BIERNE

Pacjent współdziała, prowadzi fizjoterapeuta, pacjent rozluźnia się czynnie w swastyce nie możemy ich wykonywać, nie powoduja one zwiększenia Fm

metodyka:

ruch prowadzi się w niepełnym zakresie do wystąpienia bólu

- liczba powtórzeń powtórzeń serii 10-15

-ćw. Prowadzi się bardzo wolno

-przy wspomaganiu ich środkami fizykoterapii

Wskazania:

- stany po chirurgicznych zabiegach rekonstrukcyjnych w n.ruchu

- choroby reumatoidalne

-stany atrofii tkankowej

-demineralizacja kosci

Przeciwwskazania:

-czynne procesy zapalne w obrebie stawow

-swieze blizny pooperacyjne lub inne rany

stant wymagające bezwzględnego unieruchomienia

**TRAKCJA I ELONGACJA techniki pobudzania czucia głębokiego- propriceptywnego

Trakcja-odciaganie powierzchni stawowej

Elongacja-wydluzanie miesnia

*Propriocepcja-czucie głębokie

*Agonista-miesien odpowiadający za ruch -wyzwalajacy

*Praca ekscentryczna-hamujaca

*Praca statyczna-utrzymywanie

SYSTEMATYKA ĆWICZEŃ : *cwiczenia czynne

-w odciążeniu

-w odciążeniu z oporem

-z oporem

*cwiczenia bierne

- pacjent nie bierze w

nich zadnego udzialu

Cwiczenia izokinetyczne - aparat oporu dostosowany do zakresu ruchu pacjenta

Praca: - koncentryczna ; -ekscentryczna; - statyczna

SILA MIESNIOWA

cw.czynne w odciążeniu (osiowe, pozaosiowe) polegaja na samodzielnym wykonywaniu ruchu przez pacjenta przy kontrolowaniu

sila miesniowa 2 - pacjent nie może wykonac ruchu

I rodzaj odciążenia:

- reka fizjoterapeuty

-UGUL- uniwersalny gabinet usprawniania leczniczego

*Zwiększają sile miesniowa, odciągają powierzchnie stawowe, zwiększają zakres ruchow.

Cw. czynne w odciążeniu z oporem polegaja na samodzielnym wykonywaniu ruchu przez pacjenta przy kontrolowaniu i daniu oporu

Sila miesniowa 4-5 - w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawow

rodzaj odciążenia:

- reka fizjoterapeuty

-UGUL- uniwersalny gabinet usprawniania leczniczego

*odciążamy powierzchnie stawowa, zwiekszamy sile miesniowa.

Cwiczenia czynne z oporem - od sily mięśniowej 3,5 - zwiększają sile miesniowa

Rodzaje oporow:

- reka fizjoterapeuty

-sprezyny

-hantle

-tasma terapeuty

-ciezarek

Opor musi być przyłożony prostopadle w calym zakresie ruchu.

TRENING OPOROWY:

(tabelki. Strzałka znaczy,że obok)

Skurcz izometryczny:

1) zwykłe napinanie mięśni -> 5-6 s,2 razy dla danego ustawienia -> stały, max -> 10 sek -> codziennie

2) Krótkie ćwiczenia izometryczne -> 1-3 sety po 10 skurczów, 5-6 razy -> stały, 90% CM₁ -> 5-20 sek. I kilka min po secie -> 5 razy w tygodniu

3) Długie ćwiczenia izometryczne -> 30s. -> stały, 33-66% CM₁, -> -- -> codziennie.

CM₁-max opór dla 1-krotnego dżwignięcia

CM₁₀- max opór dla 10-krotnego dzwignięcia

Skurcz izotonicznt:

1) Wg De Lorme'a -> 3 sety po 10 skurczów -> progresywnie rosnący, 50-70-100% CMm₁₀ -> 2min. po każdym secie -> 4 razy w tygodniu

2) Wg Mc Queena -> 4 sety po 10 skurczów -> stały, 100% Cmm₁₀ ->

2min. po kazdym secie

-> 3 razy w tygodniu

3) Tzw. Oksfordzki?-> kilka setów po 10 skurczów -> 1 set 100% CMm₁₀, w nastepnym malejący o 1,2 kg -> kilka min po każdym secie -> 5 razy w tyg.

REEDUKCJA

*ćwiczenia reedukacji- poburzenie ćwiczeniami prioprioreceptorów, które pobudzają CUN, doprowadzenie do odtworzenia pamięci ruchowej; fraksja, elongacja

*prioprioreceptory - receptory czucia głębokiego, znajdują się we wrzecionie mięśni

*analiza kinestytyczna tj odnowienie luku odruchowego poprzez pobudzanie receptorów priopioreceptywnych, pobudzone receptory znajdują się w torebkach stawowych, wiązadłach ścięgien

*reedukacja prosta - dotyczy jednego mięśnia

*reedukacja złożona - dotyczy parti mięsni

*zjawisko substytucji - zastąpienie mięśnia słabszego, mięśniem mocniejszym, jest zjawiskiem niekorzystnym w reedukacji

*inkordynacja - zmęczenie CUN

*synergia względna - grupa mięśni współdziałających

*synergia bezwzględna - grupa mięśni przeciwstawnych

SKIEROWANIE PACJENTA Z BOLEM STAWU BIODROWEGO:

1 SOAP - subiektywna ocena pacjenta

2.ADEL-sprawdzenie czynności zycia codziennego

3.ROM-zakres ruchow, sprawdzanie ruchow czynnych

4.ocena: - zginanie w st.biodrowym

- wyprost

- odwodzenie

- rotacja wewn.

- sila miesni (m.biodrowo-lezdzwiowego, m.posladkowego średniego, stabilizuje staw biodrowy

5. ocena bolu: skala VAS (subiektywna, 10-stopniowa skala bolu)

6.ocena długości konczyn wzgledna, bezwzgledna

7.ocena obwodow konczyn

8.ocena innych stawow(st.skokowego, ocena kręgosłupa)

9.proba zwiekszania zakresu ruchow, sily miesni

NIE SPRAWDZAMY : ruchu przywodzenia poza pozycje posrednia i ruchu rotacyjnego zewnętrznego

NIE MOŻNA WYPROSTOWAC ST. ŁOKCIOWEGO PO ZLAMANIU KOSCI PROMIENIOWEJ UNIERUCHOMIONEJ W GIPSIE

1.ocena bolu

2.ocena miesni, czy nie ma przykurczen

3.ocena ruchomości w stawie , czy nie ma ograniczen

4.ocena testem APLAYA

5.ocena obwodow i długości konczyn

Choroba Bechterewa - RZZSK reumatoidalne zesztywniające zapalenie stawow kręgosłupa

cw. bierne- pacjent nie bierze w nich zadnego udzialu, stosowane u pacjenta po zawale miesnia sercowego, gdy pacjent jest w śpiączce

cw.bierne redresyjne

PACJENT Z HEMIPAREZĄ (NIEDOWŁAD POŁOWICZY)

1.ocena stanu napiecia mięśniowego (skala ASWERTA)

2.ocena samodzielnego wykonania ruchu

3.czy istnieja odruchy ścięgniste

4.ocena czucia(zaburzenia)głębokiego

5.sterognioza-ocena czucia głębokiego

OCENA PACJENTA PO UDARZE MOZGU

*sprawdzić, która strona jest niedowładna (prawa-brak porozumienia, lewa- pacjent kontaktowy

*ocena napięcia mięśniowego (skala Ashworth)

*ocena możliwości życia codziennego

*ocena chodu (samodzielności)

* sprawdzić czy występuje odczucie połowy ciała - niedowidzenie połowicze, zaburzenia czucia głębokiego

*rozluźnienie mięśni (ćw. Bierne od st, proksymalnych do st, dystalnych)

OCENA FUNKCJONALNA PO AMPUTACJI PIERSI

*sprawdzenie zakresu ruchu

*czy blizna jest bolesna- poprzez zwiększenie ruchomości blizny

* ocena obwodów(tendencja do obrzęków)

SKALA VAS(1-10)- skala bólu

---