S2O, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego


S2O, SO2, SeO2, SO3 - OTRZYMYWANIE, STRUKTURA, ZASTOSOWANIE

Tlenek disiarki S2O powstaje w skutek wyładowań elektrycznych w rozrzedzonej mieszaninie SO2 z parami siarki pod niskimi ciśnieniami w temp. 150-200oC. W niskich ciśnieniach związek jest trwały. Występuje tylko w fazie gazowej i jest bezbarwnym gazem. Pod ciśnieniem większym niż 40mm Hg rozkłada się na siarkę i dwutlenek siarki. Pod względem chemicznym jest bardzo aktywny, reaguje z metalami i KOH dając K2S, K2S2O4 i K2SO3.

Cząsteczka S2O ma budowę kątową. Pomiędzy wiązaniami występuje kąt 118O, który wskazuje na trygonalną hybrydyzację centralnego atomu S.

0x08 graphic
0x08 graphic
S

S O

Ditlenek siarki SO2

0x01 graphic

Kąt pomiędzy wiązaniami wskazuje na hybrydyzację trygonalną płaską. Struktura jest analogiczna do O3. Przyjmujemy obecność dwóch wiązań sigma pomiędzy atomami S i O i wiązania pi. Wiązanie S-O w dwutlenku siarki ma charakter pośredni między pojedynczym, a podwójnym.

Otrzymywanie

NaHSO3 + H2SO4 → SO2 +H2O + NaHSO4

Cu + 2H2SO4→CuSO4 + SO2 + 2H2O

S + O2→SO2

2FeS2 + ½ O2 → Fe2O3 + 4SO2

ZnS + 3/2 O2→ZnO + SO2

Tak uzyskany dwutlenek siarki jest wyjściowym substratem do produkcji kwasu siarkowego (VI).

2CaSO4 + C → 2CaO + 2SO2 + CO2

Dwutlenek siarki w warunkach normalnych jest bezbarwnym gazem o charakterystycznym drażniącym zapachu. Daje się skroplić do bezbarwnej cieczy o temp. wrzenia -10,02oC. Ciekły SO2 wykazuje duże ciepło parowania i dzięki temu znajduje zastosowanie w technice chłodniczej. Ponadto jest dobrym rozpuszczalnikiem wielu związków nieorganicznych i organicznych a sole związków nieorganicznych dobrze przewodzą prąd elektryczny. Czysty SO2 wykazuje nieznaczne przewodnictwo elektryczne. Chrakteryzuje się dość dużą stałą dielektryczną (13,8), co ułatwia dysocjację rozpuszczonych w nim elektrolitów. Moment dipolowy cząsteczki SO2 wynosi 1,60 D.

Proces neutralizacji SO2:

Ca(OH)2 + SO2 → CaSO3 + H2O

SO2 + Ca(OH)2 + ½ O2 + 2H2O→ CaSO4 *2H2O

Zastosowanie

 Stosowany jako konserwant (E220), szczególnie powszechnie do win, także markowych. Dwutlenek siarki wykorzystuje się również do produkcji siarczynów, do bielenia (w przemyśle tekstylnym i papierniczym), dezynfekcji (znany już w starożytności).

Dwutlenek selenu SeO2

Dwutlenek selenu jest białym ciałem stałym i to najtrwalszy tlenek selenu. W stanie stałym wykazuje budowę łańcuchową gdzie każdy atom tlenu znajdujący się nad selenem ma 3 wolne pary elektronowe a znajdujące się pod po 2 pary. Selen ma jedna wolną pare.

0x08 graphic
0x08 graphic
O O

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Se Se

O O O

Tritlenek siarki SO3

0x01 graphic

W stanie gazowym SO3 składa się z pojedynczych płaskich cząsteczek o hybrydyzacji sp2. Kat między wiązaniami to 120O, co świadczy o hybrydyzacji sp2 atomu S. Konfigurację elektronową zapisujemy:

LKKK (2s1)2(2s2)2(2s3)2(2py1)(2py2)2(2py3)(sigma2)2(sigma3)2(π)20a)20b)2

Tritlenek siarki wykazuje dużą aktywność chemiczną. Jego pary skraplają się w temp. 45oC. Krzepnie w 19 stopniach. W stanie stałym przypomina lód i zawiera pierścieniowe cząsteczki (SO3)3 (odmiana gamma) i wykazuje hybrydyzacje sp3. Już w temperaturze pokojowej wykazuje dużą lotność.

Występuje w trzech odmianach :

odmiany alfa i beta wykazują większe temperatury topnienia niż gamma.

Dwutlenek siarki egzotermicznie reaguje z wodą tworząc kwas siarkowy (VI). Jest higroskopijny.

SO3 + H2O → H2SO4

Otrzymywanie

2SO2 + O2 → 2SO3

H2SO4 + P2O5= 2HPO3 + SO3

K2S2O7 = K2SO4 + SO3

Zastosowanie



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
otrzymywanie tlenu i siarki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
11) Fosfan, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5.Związki węgla z fluorowcami1, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Boraks, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
BORKI otrzymywanie i klasyfikacja wg Kiesslinga, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowe
7. Tlenowe kwasy azotu (H2N2O2, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
cyjanamid wapnia (azotniak), charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5.Związki węgla z fluorowcami2, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
3. Hydroborany, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Spinele, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Węgliki i węglany berylowców, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
skalenie zeolity zw typu ultramaryny, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Aluminotermia i termity, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5. azydki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
10. Fosfor -odmiany alotropowe, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5. azydki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Metody oczyszczania boksytów, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
związki krzemu z fluorowcami, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
glin, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego

więcej podobnych podstron