Rozdział VI
ADMINISTRACJA A OBYWATEL
l. Wprowadzenie
Problematykę objętą tytułem rozdziału można rozdzielić na cztery dojścia badawcze dotyczące:
a) obywatela wobec przemian w podziale terytorialnym,
b) obywatela wobec przemian w organizacji struktur na poszczególnych i poziomach organizacji,
c) obywatela wobec przemian funkcjonalnych,
d) obywatela wobec dobrej administracji.
Ponieważ jednak nie ma przemian w strukturze bez przemian w zadaniach i kompetencjach, dwa ujęcia b) i c) da się sprowadzić do jednego, obrazującego pozycję obywatela wobec przemian funkcjonalnych,
Z kolei badanie tak wyodrębnionej problematyki z pozycji obywatela dotyczyłoby jego sytuacji jako: l) kreatora przemian organizacyjnych, 2) odbiorcy przemian organizacyjnych.
2. Pozycja obywatela jako kreatora przemian organizacyjnych
Pozycja obywatela jako kreatora przemian organizacyjnych może być rozpatrywana łącznie zarówno wobec przemian w podziale terytorialnym, jak i wobec przemian funkcjonalnych, jednak z zastrzeżeniem, które wyraża różnicę między wpływem na koncepcję i wpływem na szczegółowe rozstrzygnięcia prawa (przy założeniu, że idzie o przemiany ujawniające się ostatecznie w treści porządku prawnego). Zastrzeżenie to ma wyłącznie znaczenie w obszarze
250
kształtowania podziału terytorialnego, gdzie możemy wyróżnić utrwaloną prawnie koncepcję ogólną i możliwości szczegółowych zmian tego podziału.
Oczywiście, pozycji tej nie reguluje żadne prawo. Po pierwsze, dlatego że prawo, które określałoby warunki przemian organizacyjnych i ich treść nie istnieje a zważywszy wielorodzajowość przesłanek leżących u podstaw przemian, prawdopodobnie istnieć nie może. Po drugie, dlatego że nie ma prawa, które regulowałoby całościowo toki czynności podejmowanych dla potrzeb reformy. A istniejące dla takich celów cząstkowych pewne fragmenty porządku prawnego o jakby proceduralnym charakterze ustalają rolę obywatela jako podmiotu, którego opinia ma jakieś znaczenie dla podejmowania przemian i ich kształtowania jedynie w kontekście zmian w podziale terytorialnym.
Wobec których z możliwych przemian obywatel mógłby zostać wyposażony w prawo wyrażania opinii wiążącej podmioty prawodawcze? Można ogólnie powiedzieć, iż nie ma takiej materii w zakresie organizacji państwa, która musiałaby być wyłączona spod wpływu społecznego. Ale znaczenie merytoryczne wyników konsultacji czy referendum wobec poszczególnych rozwiązań systemowych czy prawnych nie jest i nie musi być równe, i oczywiście, nie musi być istotne.
Warto jednak pamiętać że możliwości konsultacyjnego wpływu na kształt podziału terytorialnego państwa nie dotyczą i nie przysługują pojedynczemu obywatelowi a jedynie wszystkim łącznie uprawnionym obywatelom danej jednostki podziału administracyjnego.
3. Sytuacja obywatela jako odbiorcy przemian organizacyjnych i funkcjonalnych
Podstawowym adresatem przemian organizacyjnych są, oczywiście, nowo kreowane struktury organizacyjne lub te jednostki organizacyjne starych struktur, którym zmieniono zadania i kompetencje. Wpływ takich przemian na sytuację obywateli może być badany wyłącznie w kontekście porównania z ich sytuacją dotychczasową.
Wpływ ten jest w miarę łatwy do uchwycenia, gdy idzie o bezpośrednie kształtowanie sytuacji prawnych obywateli, trudniejszy w zakresie kształtowania sytuacji prawnych pośrednich i trudny w obszarze takich skutków organizacyjnego działania nowej administracji, które dotykają obywateli w sferze zaspokajania ich odczuwalnych społecznie i życiowo interesów faktycznych.
Jednym ze sposobów badania, leżącym w zasięgu nauki badającej administrację publiczną, mogłoby być praktyczne weryfikowanie takich motywacji
251