X. Przy wykorzystywaniu danych w postępowaniu ochronie podlega sfera prywatności i nietykalność osobista zgodnie z postanowieniami rozporządzenia 45/2001 r. o ochronie osób fizycznych przy przetwarzaniu danych i (art. 21), a w postępowaniu o udzielenie informacji funkcjonariusz dopilnowuje dostarczenia żądanej informacji zgodnie z regulacją art. 22 Kodeksu. Z kolei
w dostępie do dokumentów publicznych kodeks odwołuje się do regulacji rozporządzenia 1049/2001.
D. Wniosek
Wartość dla polskiego porządku prawnego i polskiego obywatela zarówno artykułu 41 Karty Podstawowych Praw Unii Europejskiej, jak i całego Europejskiego kodeksu dobrej administracji jawi się o tyle, o ile organy polskie będą musiały traktować obydwie te regulacje jako obowiązujące prawo, i to prawo wyższe od regulacji ustaw wewnętrznych.
W końcu podkreślmy za A. Błasiem, iż w państwie prawa, w świętle nieprzebrzmiałej przecież, ciągle bowiem aktualnej i obowiązującej zasady demokratycznego państwa prawa, fundamentalnym prawem obywatela prawo do administracji niosącej pewność i stabilność sytuacji prawi jednostki. Jest to prawo do administracji, która nie ogranicza zakręt korzystania przez obywateli z ich praw konstytucyjnie określonych i chronionych. Podkreślmy, że dobra administracja publiczna wykonuje zadani publiczne w sposób nieprzerwany, powszechny, uwzględniając zasadę równego dostępu wszystkich obywateli do efektów jej aktywności. W państwie prawa, administracja publiczna nie może eksperymentował zadaniami publicznymi oraz metodami ich wykonania. Administracji H państwie prawa obca jest wszelka improwizacja i ryzyko na przykład nieudanych reform, które zwężają lub w inny sposób ograniczają konstytucyjnie określony zakres korzystania przez obywateli z ich publiczna praw podmiotowych.
Rozdział VII
KADRY
l. Obrazy z historii
Żeby powstrzymać czytelnika przed myślą, iż dopiero później wymyślono wszystko, przytoczmy za E. Kleinem obraz stanu urzędniczego z czasów cesarstwa rzymskiego z lat 27 przed Chr. do 476 po Chr. z odniesieniem do dawnych czasów republiki, w których wyróżniany był już urzędnik i jego urząd, całość zaś stanu urzędniczego składała się z urzędników wyższych
1 niższych oraz zwyczajnych i nadzwyczajnych.
Cechami charakterystycznymi wszystkich urzędników zwyczajnych były:
1. wybieralność urzędników wyższych przez zgromadzenie centurialne a niższych przez trybusowe,
2. kadencyjność, która z wyjątkiem cenzora trwała rok,
3. kolegialność, oznaczająca iż na każdy urząd wybierano co najmniej
2 osoby,
4. bezpłatność sprawowania funkcji,
5. brak podziału kompetencji,
6. zakaz dalszego przenoszenia służących urzędnikowi uprawnień,
7. odpowiedzialność każdego przed zgromadzeniem ludowym (z wyjątkiem cenzora).
Pisze dalej E. Klein charakteryzując już czasy cesarstwa, iż znaczenie dawnych urzędników republikańskich znacznie podupadło, a ich kompetencje zostały w znacznej mierze ograniczone na rzecz nowych urzędników cesarskich.
Konsulowie pozbawieni zostali imperium maius i zdegradowani do roli przewodniczących senatu. Powierzono im także pewne sprawy z sądownictwa cywilnego, jak adopcji, alimentów, wyzwolenia.
Pretorzy utracili znaczną część swego sądownictwa, zwłaszcza karnego na rzecz nowych urzędników cesarskich.
261