KOLOR ŻÓŁTY
107,Kolor żółty (złoty) z rezedy. W 10 l gotującej wody rozpuścić gruntownie 20 g chromianu potasu. Kąpiel ostudzić dodając 25—30 l zimnej wody, włożyć do niej wilgotną wełnę, mocno ją ugnieść (nasączyć), powoli doprowadzić do wrzenia, gotować 60 minut i pozostawić w bejcy do wystudzenia. Po wyjęciu wełny z bejcy starannie ją wypłukać, w ostudzonym wywarze z 500 g rezedy powoli doprowadzić do wrzenia i gotować 30 minut. Następnie uprać ją w kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć. Przez dodanie do kąpieli barwiącej 30 g kredy wybarwienie będzie intensywniejsze.
108. Kolor żółty (zloty) z wrzosu. W 15 l gotującej wody rozpuścić 15 g śmietanki kamienia winnego i 15 g chromianu potasu. Kąpiel tę ostudzić 25 l zimnej wody, dokładnie wymieszać, założyć wilgotną wełnę na drążki i po zanurzeniu jej w kąpieli — podczas równomiernego przeciągania— powoli doprowadzić do wrzenia, po czym opuścić wełnę na dno kotła, mocno ugnieść, gotować 60 minut i pozostawić w bejcy do wy studzenia. Zabejcowaną włóczkę wyjąć, wypłukać w bieżącej wodzie i gotować 60—90 minut w przecedzonym wywarze z 2—3 kg wrzosu.
109. Kolor żółty (złoty) z żółtego drzewa. Wełnę bejcuje się gotując ją .45 minut w wodzie z zawartością 20—30 g chromianu potasu i zostawia do wystudzenia. Po wyjęciu wełny z bejcy należy ją dokładnie wypłukać i gotować 45 minut w ostudzonym wywarze z 200—300 g żółtego drewna. Zółtodrzew można zastąpić ekstraktem tego drewna. 6—8 części ekstraktu odpowiada mniej więcej 100 częściom żółtego drewna.
110. Kolor zielonożółty matowy. Bejcować i farbować jak w poprzedniej recepturze, tylko stosując 60—120 g żółtego drewna i 10—20 g niebieskiego drewna.
KOLOR CZERWONY
111. Kolor żywy jasnopurpurowy. Wełnę przed farbowaniem obgotować w czystej wodzie (15 minut) i dokładnie wysuszyć. W emaliowanym naczyniu namoczyć razem 300 g koszenili i 200 g śmietanki kamienia winnego. Mieszankę tę dodać do ocynowanego miedzianego kotła z zawartością 40 l wody i gotować 10 minut, po czym usunąć osadzoną na powierzchni kąpieli i ścianach kotła czarną substancję. Przygotować roztwór cyny z 15 g cyny, 100 ml kwasu azotowego i 300—400 ml wody, ostrożnie dodać do kąpieli i dobrze wymieszać. Całkowicie suchą wełnę zawieszoną na drążkach zanurzyć w roztworze i początkowo szybko, następnie wolniej przeciągając gotować 60 minut. Na koniec wyjąć wełnę, pozostawić do odsączenia, uprać w słabej kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć. Wełny potraktowanej zaprawą cynową nie wolno prać w naczyniach galwanizowanych, inaczej będzie wybarwiona nierówno (plackowata).
112. Kolor czerwony alarmowy z koszeniu I ekstraktu kwercytronu. Wełnę przed farbowaniem obgotować (15 minut) w czystej wodzie i dobrze wysuszyć. W ocynowanym kotle podgrzać 40 l wody, rozpuścić w niej gotując 60 g soli cynowej i 30 g śmietanki kamienia winnego i suchą założoną na drążki wełnę gotować 30 minut, równomiernie ją przeciągając. Po wyjęciu wełny dodać do kąpieli 20—30 g ekstraktu kwercytronu i 20—40 g koszenili, pogotować 10 minut, po czym znowu zanurzyć w tym roztworze zawieszoną na drążkach wełnę i podczas równomiernego przeciągania gotować 30 minut. Na koniec wyprać w słabej kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć.
113. Kolor brunatnoczerwony z marzanny. Wełnę bejcuje się gotując ją 60—90 minut w kąpieli z dodatkiem 30 g chromianu potasu i pozostawia w bejcy do wystudzenia. Kąpiel barwiącą przygotowuje się z 250—500 g marzanny i 40 l letniej wody. Dokładnie wypłukaną wełnę równomiernie przeciągając doprowadza się w niej do wrzenia, po czym wyjmuje drążki i luźno rozłożoną wełnę gotuje l—2 godziny.
KOLOR BŁĘKITNY
114. Kolor ciemnobłękitny z roztworu indygo. Wełnę bejcuje się gotując ją 60—90 minut w kąpieli z dodatkiem 200 g ałunu, pozostawia w bejcy do wystudzenia, dobrze wyżyma, gotuje 30 minut w reszcie kąpieli z koszenili karmazynowej, gruntuje na czerwono i suszy. Następnie w 30—40 l letniej wody należy rozpuścić 400 ml roztworu indygo. Zagruntowaną i zamoczoną (zwilżoną) w ciepłej wodzie wełnę założoną na drążki, zanurzyć w kąpieli barwiącej i doprowadzić w ciągu 30—45 minut do wrzenia, po czym usunąć drążki i luźno rozłożoną wełnę gotować 30 minut. Po tym zabiegu wełnę wyjąć, bez płukania wysuszyć, i przygotować świeżą kąpiel z następnych 400 ml indygo — ekstraktu. Wysuszoną wełnę zamoczyć, farbowanie powtórzyć w taki sam sposób i na koniec gotować 60 minut. Wyjąć wełnę z kąpieli i przed płukaniem wysuszyć. Dla uzyskania bardzo ciemnego wybarwienia, można farbować jeszcze po raz trzeci. Ciemne błękity wymagają odpowiednio silnych czerwonych gruntów, które można niekiedy wytwarzać przy sposobności, wykorzystując resztki kąpieli podczas farbowania na czerwono.
115. Kolor zielonobłękitny (turkusowy). Wełnę bejcuje się gotując ją 60 minut w kąpieli z dodatkiem 160 g ałunu. Następnie wyjmuje ją i połowę kąpieli bejcującej wylewa, po czym świeżą wodą kąpiel studzi i dodaje 300 ml roztworu indygo. Zabejcowaną wełnę zakłada się na drążki, zanurza w kąpieli, najpierw szybko, potem wolniej przeciąga, w ciągu 30—45 minut doprowadza do wrzenia, wyjmuje drążki i luźno rozłożoną (w kotle) wełnę gotuje 60 minut. Przed płukaniem należy wełnę wysuszyć.
116. Kolor jasnobłękitny (turkusowy). Bejcować i farbować jak w poprzedniej recepturze, tylko stosując 80—120 g ałunu i 30—60 ml roztworu indygo.
117. Zadymiony błękit z roztworu indygo. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 115, lecz z dodatkiem 160 g ałunu i 200—400 ml roztworu indygo. Po 30-minutowym gotowaniu dodać ok. 10 l zimnej wody i 60—120 g marzanny, dokładnie wymieszać, po czym włóczkę założyć na drążki i zanurzoną w kąpieli równomiernie przeciągając doprowadzić do wrzenia. Następnie drążki wyjąć i luźno rozłożoną wełnę gotować 30 minut. Dokładnie wypłukać i wysuszyć. Farbę tę można przyciemniać przez dodanie pod koniec gotowania 5—20 g siarczanu żelaza.
118. Stalowy błękit o odcieniu zielonkawym z drewna niebieskiego. Wełnę bejcuje się gotując ją 90 minut w wodzie z dodatkiem 30 g chromianu potasu i pozostawia w bejcy do wystudzenia. Kąpiel barwiącą przygotowuje się przez jednogodzinne wygotowanie 200 g niebieskiego drewna. Roztwór należy ostudzić i dodać do niego 30 g kredy, po czym włożyć do niego zabejcowaną, dobrze wypłukaną wełnę, powoli doprowadzić do wrzenia i gotować 30—60 minut. Na koniec uprać w kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć. Drewno niebieskie można zastąpić odpowiednią ilością ekstraktu tego drewna.
119. Stalowy błękit o odcieniu czerwonawym z drewna niebieskiego. Rozpuścić w 10 l wody 15 g śmietanki kamienia winnego i 15 g chromianu potasu. Kąpiel ostudzić dodając 30 l zimnej wody, włożyć do niej wilgotną wełnę, powoli doprowadzić do wrzenia, gotować 60 minut i pozostawić w bejcy do wystudzenia. Przygotować kąpiel barwiącą przez wygotowanie, 100 g niebieskiego drewna i gotować w niej 30—45 minut zabejcowaną i mocno wyciśniętą wełnę. Na koniec uprać ją w mydlanej kąpieli, wypłukać i wysuszyć.
120. Kolor Ula z drewna niebieskiego. Wełnę bejcuje się gotując ją 45 minut w wodzie z dodatkiem 30 g chromianu potasu. Następnie przygotowuje się kąpiel barwiącą z 20 g marzanny i 40 g niebieskiego drewna przez 30-minutowe wygotowanie, po czym gotuje w niej 30—60 minut zabejcowaną, starannie wypłukaną wełnę. Na koniec pierze się ją w kąpieli mydlanej, płucze i suszy.
KOLOR ZIELONY
121. Kolor błękitnozielony z indygo i rezedy. Wełnę zagruntować według receptury nr 115, jednakże stosując tylko 150—200 ml roztworu indygo. Przygotować żółtą kąpiel z 750 g rezedy przez 45-minutowe wygotowanie jej. Włożyć do niej lub zawiesić na drążkach zagruntowaną na niebiesko, mocno wyciśniętą wełnę, kąpiel powoli podgrzać do 80—90°C, przez 30—45 minut utrzymywać tę temperaturę i gotować 30 minut. Bardzo dobrze wypłukać i wysuszyć.
122. Kolor Jasnobłękitnozielony z indygo i rezedy. Bejcować i farbować jak w poprzedniej recepturze, tylko stosując 30—40 ml roztworu indygo i 200 g rezedy.
123. Kolor czysto zielony z indygo i rezedy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 121, tylko z 60—80 ml roztworu indygo i l kg rezedy.
124. Kolor czysto zielony z indygo i wrzosu. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 121, tylko z 100—150 ml roztworu indygo i 2—3 kg suszonego wrzosu.
125. Kolor błękitnozielony ciemny z indygo i wrzosu. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 121 z 300—400 ml roztworu indygo (zob. Sposób wykonania roztworu indygo) i 2—3 kg suszonego lub 6—9 kg świeżego wrzosu. Żółtą kąpiel przygotowuje się przez 3—4-godzinne wygotowanie. W żelaznym kotle można tą samą drogą uzyskać przyjemne szare złamane odcienie.
126. Kolor błękitnozielony cieńmy — z indygo i liści brzozy. Bejcować i farbować na błękitny kolor jak w recepturze 115, jednakże tylko z 150—200 ml roztworu indygo. Przygotować żółtą kąpiel z 2—3 kg suszonych liści brzozy przez l—2-godzinne wygotowanie i moczenie. Włożyć do niej zawieszoną na drążkach zagruntowaną na niebiesko, mocno wyciśniętą wełnę, równomiernie przeciągać, przy wolno wzrastającej temperaturze doprowadzić do wrzenia, usunąć drążki i luźno rozłożoną wełnę gotować 30—60 minut. Przy zastosowaniu świeżych liści zużywa się ich 6—9 kg. Reszta kąpieli farbuje zabejcowaną nie gruntowaną wełnę na kolor blado jasnozielony.
127. Kolor błękłtnozielony średni. Bejcować i farbować jak w poprzedniej recepturze, tylko z 80—100 ml roztworu indygo i l—2 kg liści brzozy.
128. Kolor błękitnozielony jasny. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 126, tylko z 30—60 ml roztworu indygo i l—1,5 kg liści brzozy
. 129. Kolor żółtozielony. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 126, tylko z 120—140 g ałunu, 10—20 ml roztworu indygo i 3—4 kg liści brzozy. 130. Kolor ciemnozielony z indygo i liści brzozy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 126, tylko z 200 g ałunu, 100—120 ml roztworu indygo i 4—6 kg liści brzozy.
131. Kolor czysto zielony średni — z indygo i liści brzozy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 126, tylko z 60—80 ml roztworu indygo i 4—6 kg liści brzozy.
132. Kolor czysto zielony jasny — z indygo i liści brzozy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 126, tylko z 30—50 ml roztworu indygo i 2,5—4 kg liści brzozy.
133. Czarna zieleń z żółtego i niebieskiego drewna. Bejcować jak w recepturze nr 119. Przygotować kąpiel barwiącą przez jednoczesne (wspólne) moczenie i 2-godzinne wygotowanie 300 g żółtego drewna i 150 g niebieskiego drewna. W tak przygotowanej kąpieli należy zabejcowaną i mocno wyciśniętą wełnę gotować 1,5—2 godzin. Żółte drewno można zastąpić 6 kg świeżego lub 3 kg zasuszonego wrzosu. W tym przypadku zaleca się niebieskie drewno wygotować oddzielnie w małej ilości wody i dodać do żółtej kąpieli. Dla uzyskania różnych drobnych niuansów, poszczególne stosunki można tutaj odpowiednio zmieniać.
KOLOR POMARAŃCZOWY
134. Kolor pomarańczowy z rezedy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 3, jednakże w ocynowanym kotle i z l kg rezedy. Po 45-minutowym farbowaniu wyjąć wenie z kąpieli, dodać do niej 10—30 g soli cynowej, dobrze wymieszać, znowu włożyć wełnę i gotować 15 minut. Po tym zabiegu wyjąć wełnę z kąpieli i w oddzielnej kąpieli składającej się z 40—80 g marzanny farbować 30—45 minut w jednakowej temperaturze 70—80 °C. Na koniec uprać w słabej kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć.
135. Kolor pomarańczowy z marzanny. Wełnę obgotowywać 15 minut w czystej wodzie i wysuszyć. Przygotować roztwór cyny z 25 g cyny, 1,75 l kwasu azotowego i 600 ml wody. Następnie rozpuścić w ocynowanym kotle i potrzebnej ilości wody do farbowania 250 g śmietanki kamienia winnego. Do tej kąpieli dodać 100—150 g marzanny i gotować 5—10 minut. Z płynem tym zmieszać roztwór cyny, zanurzyć zawieszoną na drążkach suchą wełnę w gotującej się kąpieli i podczas równomiernego przeciągania jej gotować 45—75 minut.
KOLOR FIOLETOWY
136. Kolor błękitnofioletowy ciemny — z indygo i koszeni!!. Zafarbować wełnę na kolor błękitny jak w recepturze nr 115, jednakże z 200 g ałunu i 200 ml roztworu indygo. Przygotować kąpiel barwiącą z 80 g koszenili i 30—40 l wody i gotować 15 minut. Zagruntowaną na błękitno, suchą wełnę założyć na drążki i zanurzyć ją w gotującej się kąpieli; równomiernie ją przeciągając gotować 30—60 minut. Dla uzyskania z fioletu brunatnych odmian można większe lub mniejsze ilości marzanny moczyć i wygotować razem z koszenilą. Farby te jednak uzyskiwane tą drogą wypadają nieco przytępione i matowe. Aby tego uniknąć, należy wygotować (10 minut) namoczoną koszenilę, odszumować ją i ostudzić dodając 25 l zimnej wody. Dodać namoczoną marzannę i kąpiel starannie wymieszać. Suchą, na błękitno zagruntowaną wełnę zwilżyć ciepłą wodą, po czym założoną na drążki przeciągać równomiernie w kąpieli barwiącej. Kąpiel tę powoli doprowadzić do 80—90 °C i utrzymywać tę temperaturę 60 minut.
137. Kolor blękitnofloletowy średni — z indygo i koszeniu. Bejcować i farbować jak w poprzedniej recepturze, tylko z 100 ml roztworu indygo i 50 g koszenili.
138. Kolor błękitnofioletowy jasny — z indygo i koszeniu. Wełnę bejcuje się gotując ją 30—60 minut z dodatkiem 120—140 g ałunu i pozostawia do wystudzenia, po czym mocno wyciska i w reszcie kąpieli z receptury nr 136 lub 137 gotuje 30 minut.
139. Kolor czerwonofioletowy ciemny — z indygo i koszenili. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 136, tylko z 150 ml roztworu indygo i 150 g koszenili.
140. Kolor czerwonofioletowy średni — z indygo i koszenili. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 136, tylko z 70—80 ml roztworu indygo i 100—120 g koszenili.
141. Kolor czerwonofioletowy jasny — z indygo i koszenili. Wełnę bejcuje się gotując ją 60 minut z dodatkiem 120—140 g ałunu, mocno wyciska i w reszcie kąpieli z receptury nr 139 gotuje 30 minut.
142. Kolor jasnofioletowy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 136, tylko z 30—50 ml roztworu indygo i 30—40 g koszenili.
143. Kolor brunatnofioletowy cieńmy — z indygo, marzanny i koszenili. Zafarbować wełnę ma kolor błękitny jak w recepturze nr 115, tylko z 200 g ałunu i 200 ml roztworu indygo. Wełnę bez płukania wysuszyć. Kąpiel barwiącą przygotować z 125 g koszenili i 150 g marzanny w następujący sposób: zarówno koszenilę, jak i marzannę namoczyć oddzielnie w małej ilości wody na noc. Koszenilę gotować 10—15 minut w 10—t5 I wody, po czym kąpiel odszumować, ostudzić dodając 20—25 l zimnej wody i dodać namoczoną marzannę. W tym barwiącym płynie zagruntowaną na błękitno wełnę farbować jak podano w uzupełnieniu do receptury nr 136.
144. Kolor brunatnofioletowy średni — z indygo, koszenili i marzanny. Bejcować i farbować jak w poprzedniej recepturze, tylko z 80 ml roztworu indygo, 50 g koszenili i 60 g marzanny.
145. Kolor brunatnofioletowy Jasny z indygo, koszenili i marzanny. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 143, tylko z 40 ml roztworu indygo, 25 g koszenili i 30 g marzanny.
146. Kolor szarolila z indygo, koszenili i marzanny. Bejcować i farbować na kolor błękitny jak w recepturze nr 115, tylko z 200 g ałunu i 30 ml roztworu indygo. Suchą, na błękitny kolor zagruntowaną wełnę zamoczyć na krótko w ciepłej wodzie i mocno wyciśniętą gotować 30 minut w reszcie kąpieli z farby brunatnofioletowej ciemnej
KOLOR BRĄZOWY
Katechu jest zagęszczonym wyciągiem wodnym z drewna drzew garbnikowych, głównie indyjskiej akacji katechu i niektórych marzannowatych. Garbniki te zawierała barwniki katecłnnę, niemal w postaci czystej, posiadający zdolność tworzenia związków chemicznych z innymi ciałami. Toteż po chromowaniu dwuchromianem daje piękny, bardzo trwały brunat. Na jedwabiu daje najdroższą czerń. Bawełnę, len, jedwab oraz wełnę — na zaprawach żelazowych, chromowych i miedzianych — na brunaty szarawe i czerwone oraz czernie brunatne, dając wybarwienia trwałe na światło, pranie, chlorowanie i kwasy. W handlu występują jako ekstrakt w formie brązowych, placków lub w blokach. Jak wszystkie ekstrakty —rozpuszcza się przez gotowanie. Gotując wełnę w roztworze barwnika uzyskuje się brunat bladoczerwony, przez zastosowanie kąpieli rozwijającej za pomocą siarczanu żelaza — brunat szarawy lub szary brunat, a za pomocą siarczanu miedzi lub węglanu chromianu — silny brunat.
147. Głęboki brunat. Rozpuścić w miedzianym kotle i potrzebnej do farbowania ilości wody 200 g katechu. Do tej kąpieli włożyć suchą, nie bejcowaną wełnę, dobrze ugnieść (nasączyć) i gotować 60 minut. Oddzielnie w 10—20 l wody rozpuścić gotując 30—40 g siarczanu miedzi. Tę rozwijającą kąpiel ostudzić dodając ^0—30 l zimnej wody i w niej zafarbowaną na brunatno wełnę gotować 30 minut. Na koniec uprać ją w kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć.
148. Kolor szarobrązowy Jasny. W żelaznym kotle gotując rozpuścić 100 g katechu i ostudzić tę kąpiel zimną wodą. Włożyć do niej wilgotną nie bejcowaną wełnę i gotować 45 minut po czym wełnę wyjąć, dodać do kąpieli 5 g siarczanu żelaza, z powrotem włożyć wełnę i gotować 15 minut. Na koniec uprać ją w kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć.
149. Kolor beżowy z liści orzecha włoskiego. Wełnę bejcuje się gotując ją 45 minut w wodzie z dodatkiem 30 g węglanu potasu (bichromianu) i zostawia w bejcy do wystudzenia. Następnie przygotowuje się kąpiel barwiącą z l-kg świeżych liści orzecha włoskiego przez godzinne wygotowanie i przecedzenie roztworu. Zabejcowaną i starannie wypłukaną wełnę gotuje się w nim 45 minut, po czym pierze w kąpieli mydlanej, płucze i suszy.
150. Kolor jasnobrunatny z żółtego i niebieskiego drewna oraz marzanny. Zabejcować wełnę jak, w poprzedniej recepturze. Następnie przygotować kąpiel barwiącą przez wspólne moczenie i gotowanie 30 minut 100 g żółtego drewna, 5 g niebieskiego drewna i 30 g marzanny. Woreczek z barwnikami wyjąć i rozpuścić w tej kąpieli 20 g śmietanki kamienia winnego. Ostudzić kąpiel zimną wodą, dokładnie wymieszać i włożyć do niej zabejcowaną mocno wyciśniętą wełnę i gotować 45 minut, po czym wyjąć ją lub pozostawić w kąpieli do wystudzenia. Na koniec uprać w kąpieli mydlanej, bardzo starannie wypłukać i wysuszyć.
151. Kolor beżowy (płowy, butany). Bejcować i farbować jak w poprzedniej recepturze, tylko z 50 g żółtego drewna, 10 g niebieskiego drewna i 60 g marzanny i bez dodatku śmietanki kamienia winnego.
152. Mocny brąz-czerwonawy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 150, tylko z 120 g żółtego drewna, 10—20 g niebieskiego drewna i 200 g marzanny.
153. Zielonkawy brunat cieńmy. Bejcować i farbować jak w recepturze nr 150, tylko z 40 g żółtego drewna, 75 g niebieskiego drewna i 150 g marzanny. Wełnę — po 45-minutowym gotowaniu w barwiącym płynie — wyjąć, dodać do tej kąpieli 40—80 g siarczanu żelaza, dokładnie wymieszać, ostudzić, założyć wełnę na drążki, wprowadzić ją do kąpieli i podczas równomiernego przeciągania gotować 15—30 minut. Uprać w kąpieli mydlanej, wypłukać i wysuszyć.
KOLORY SZARY I CZARNY
154. Kolor brunatnoszary jasny z katechu. W żelaznym kotle gotując rozpuścić 100 g katechu i tyle samo surowego, czerwonego kamienia winnego. Kąpiel ostudzić zimną wodą, włożyć do niej wilgotną, nie bejcowaną wełnę i gotować 30—60 minut. Na koniec uprać w mydlanej kąpieli, wypłukać i wysuszyć.
155. Kolor ciemnoszary z katechu. Farbować jak w poprzedniej recepturze, następnie dodać do tej kąpieli 60—80 g siarczanu żelaza i jeszcze raz gotować wełnę 15 minut. Na koniec uprać ją w mydlanej kąpieli, wypłukać i wysuszyć.
156. Kolor zielonkawoczarny z niebieskiego i żółtego drewna oraz marzanny. Wenie bejcuje się gotując ją 90 minut w wodzie z zawartością 30—40 g węglanu potasu (bichromianu) i pozostawia w bejcy do wystudzenia. Następnie przygotowuje się kąpiel barwiącą przez wspólne moczenie i godzinne wygotowanie 140 g niebieskiego, 120 g żółtego drewna i 60 g marzanny, po czym gotuje w niej 60 minut zabejcowaną i starannie wypłukaną wełnę. Po tych operacjach wyjmuje się włóczkę z kąpieli, dodaje do niej 60 g siarczanu żelaza, dobrze miesza, zakłada na drążki i po zanurzeniu jej w kąpieli równomiernie przeciągając gotuje 15 minut. Na koniec pierze się ją w kąpieli mydlanej, płucze i suszy.
157. Kolor czarny głęboki z niebieskiego i żółtego drewna. Gotując w miedzianym kotle rozpuścić w ok. 10 l wody 20 g węglanu potasu (bichromianu) i 240 g soli kuchennej. Tę kąpiel bejcującą ostudzić dodając 30 l zimnej wody, włożyć do niej lub zawiesić na drążkach wilgotną wełnę, gotować 60—90 minut i pozostawić do wystudzenia. Przygotować kąpiel barwiącą przez wspólne moczenie i 2-godzinne wygotowanie 500—800 g niebieskiego drewna i 50—75 g żółtego drewna. Po lekkim ostudzeniu kąpieli wyjąć woreczek z barwnikami, włożyć do niej zabejcowaną, dobrze wypłukaną wełnę, powoli doprowadzić do wrzenia, gotować 90 minut i pozostawić w kąpieli do wystudzenia. Na koniec wyjąć wełnę z kąpieli, wysuszyć po czym uprać ją w kąpieli mydlanej i wysuszyć.