31. WYCHOWAWCY W SEMINARIUM

Jezus: Bóg działa zwykle przez przyczyny drugorzędne. Toteż seminaria, zakony i zgromadzenia mają szczególne zadanie zająć się swymi powołanymi. Jako narzędzia Boże i współpracownicy Pana, przygotowani są w planie ekonomii bożej do uzupełnienia formacji i rozwoju powołania, by prowadzić je do święceń kapłańskich (lub ślubów zakonnych).

Powiedziane już było, że nie wolno nikomu naruszać porządku i harmonii, ustanowionej przez Boga w naturze i łasce. Postępując inaczej byłoby to wyrazem buntu, pychy i zarozumiałości przeciwko Ojcu i wywołałoby karę. Stąd wielka odpowiedzialność dla wychowawców, wezwanych do największego zadania w Moim Kościele.

Wychowawcy muszą odznaczać się świętością i doskonałością życia: niezaprzeczalną prawowiernością, wiernością zupełną Ojcu Świętemu i bogactwem innych cnót chrześcijańskich.

Wychowawcy powinni być osobami wolnymi od wszelkich podejrzeń, szanowanymi dla prawości swego życia, jednym słowem mają być wzorem prawdziwego życia chrześcijańskiego.