Teologia - u Platona w „Państwie” interpretuje się ją, jako dzieło poetów powołanych do tworzenia opowiadań mitologicznych.

Ewolucja pojęcia - interpretacja teologii, jako nauki o Bogu.

W zależności od definicji przyjmujemy, że oczywistość uzyskuje się w naukach ścisłych. W przypadku nauk humanistycznych na drodze wynikania. Teologia, jako nierzeczywistość wynikania stosuje Pismo Święte i Tradycję. Stosowana odpowiednia metoda, czyli planowanie i systematyczne wnioskowanie, aby rozumem oświeconym wiara przyswoić objawienie, nazywa się w teologii metodą pozytywno - spekulatywną, dlatego że:

• Człowiek jest skierowany do Boga, jako swego celu

• Człowiek potrzebuje objawienia na poziomie życia dla interpretacji fałszywych propozycji dotyczących realizacji celu codziennej egzystencji.

Teologia, jako naukę interpretujemy w sensie szerokim, kiedy odnosimy się do wiedzy Bogu w kategoriach przedmiotowych i podmiotowych. W sensie ścisłym natomiast jest nauką o Bogu, do której człowiek dochodzi na podstawie objawienia. Objawienie w naszej kulturze oznacza:

• Nagle odkrycie czegoś, co było zakryte

• Odkrycia przez Boga jego spraw

• Odkrycie rzeczy ostatecznych

• Odsłanianie pewnych zamiarów i tajemnic z tego względu, że Bóg jest nieskończonym misterium.

Rodzaje objawienia:

• Naturalne - kiedy w sposób naturalny człowiek poznaje Boga z otaczającego świata. Objawienie naturalne posiada 3 formy:

• Cuda - np. przejście przez Morze Czerwone

• Kiedy Bóg objawia się przez swoje słowa. Pełnią objawienia jest Jezus Chrystus

• Teofanie - ukazywanie się boga pod postacią znaków np. krzew płonący, otrzymanie tablic przez Mojżesza

• Objawienie eschatyczne dotyczące rzeczywistości paruzji (powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa i czasów ostatecznych).

Objawienie jest wyrazem objawienia miłości Boga do człowieka. Jest odpowiedzią na potrzeby (dążenie do prawdy, poszukiwanie dobra, realizacja orędzia miłości).

Człowiekowi zostało dane objawienie przy pomocy słów, znaków, faktów religijnych. Zadaniem teologii, więc jest:

• Hermeneutyka - interpretacja objawienia poprzez wydobycie sensu, treści i przedstawienia go przy pomocy właściwych jej pojęć

• Skonstruowanie z danych nauki i objawienia jednolitego systemu, który na płaszczyźnie rozumu dostarczy odpowiednich argumentacji, ażeby w praktyce wiara przekształciła się na odpowiedni styl życia.

Przymioty objawienia:

• Nadprzyrodzoność - objawienie jest łaską

• Historyczność - dokonało się w odpowiednim czasie i przestrzeni, ale ma charakter powszechny

• Transcendentalność - autorem jest transcendentalny Bóg

• Doktrynalność - jest komunikowaniem prawdy w sposób teoretyczny rzutujący na praktykę życia

• Ma charakter personalistyczny - Bóg objawia się, jako osoba człowiekowi, który jest osobą

• Niezmienność - jest redagowane w kategoriach dogmatycznych, czyli dogmatów

• Eschatyzność- zmierza do ostatecznej sytuacji, jaką jest paruzja Chrystusa i spotkanie człowieka z Bogiem „twarzą w twarz”

Wstęp do teologii

2

---