Koszty w przedsiębiorstwie turystycznym:

1. Koszty wtórne- jest to celowe zużycie czynników produkcji (materiałów, usług obcych, energii) wyrażone w formie pieniężnej, związane z normalną działalnością przedsiębiorstwa. Koszty zawsze będą wyrażane w formie pieniężnej.

2. Wydatki- to przeznaczanie kwoty pieniężnej na zakup czynników produkcji albo dóbr i usług konsumpcyjnych. Nie każdy wydatek jest kosztem, każdy koszt musi pociągać za sobą wydatek pieniężny lub jest efektem wcześniej poniesionego wydatku.

3. Nakłady- jest to zużycie się czynników produkcji w formie rzeczowej (są wyrażane nie w formie pieniężnej, ale w jednostkach naturalnych.

Koszty dzielimy na:

- koszty dla celów sprawozdawczych

- koszty dla celów decyzyjnych

- koszty dla celów naturalnych

Układy kosztów:

- układ kosztów rodzajowych, (jakie koszty poniesione)(usługi obce, amortyzacja, świadczenia na rzecz pracownika)

- układ funkcjonalny kosztów (podmiotowy - faza zakupu)

- układ zwany przedmiotowym, (na co zostały poniesione koszty)

* koszty bezpośrednie- to takie składniki kosztów całkowitych, które bezpośrednio odnoszą się do konkretnych wyrobów

* koszty pośrednie- to takie składniki kosztów całkowitych, których nie można odnieść do konkretnych wyrobów. Najczęstszym sposobem rozdziału kosztów pośrednich jest proporcjonalność do kosztów bezpośrednich. Jeśli koszty bezpośrednie rozdzielają się na dwa wyroby w skali 1:3 to analogicznie koszty pośrednie rozdzielimy w tej samej skali.

Zachowanie się kosztów ze względu na rozmiar działalności:

- koszty stałe- to takie składniki kosztów całkowitych, które przy danym okresie czasu i przy określonej działalności firmy nie zmieniają się.

- koszty zmienne- to takie składniki kosztów całkowitych, które zmieniają się wraz ze zmianą rozmiaru produkcji.

- koszty mieszane- to takie, które rosną w miarę wzrostu produkcji, lecz nieproporcjonalnie do jej zmian.

Oddziaływanie państwa na przedsiębiorstwo turystyczne w gospodarce rynkowej:

Polityka makroekonomiczna ma na celu pobudzanie pewnych gałęzi gospodarki, które według państwa powinny się rozwijać. W okresie transformacji gospodarki ma ona przyspieszać procesy adaptacyjne, czyli przekształceniowe. Najbardziej popularnym sposobem oddziaływania państwa na sektory gospodarki jest polityka procentowa państwa, co przekłada się na wysokość kosztu zaciągniętego kredytu bankowego. Innym sposobem jest wzrost eksportu, państwo wspiera eksporterów. Jest to jednak ograniczone, gdyż eksport jest uzależniony od kursu waluty. Osłabienie waluty krajowej sprzyja eksportowi, ale pogarsza import. Walka z inflacją w Polsce jest skuteczna jednak odbiła się skutecznie na bezrobociu. Deficyt budżetowy wynosi w Polsce około40 mld złotych. Walka z tym polega na reformie wydatków państwa, co z pewnością odbije się na sektorze turystyki. Walka z bezrobociem sprzyja turystyce, gdyż właśnie w tym sektorze szuka się nowych miejsc pracy dla bezrobotnych. Polska cierpi na niedorozwój materialny bazy turystycznej. By to zmienić można by obniżyć oprocentowanie kredytów, rząd zobowiązałby się do pokrycia części kosztów zaciągniętego kredytu. Osoba inwestująca mogłaby płacić niższe podatki. Gdyż w przyszłości tworzyłaby nowe miejsca pracy.

Wejście realne- rzeczywiste materialne i niematerialne zasoby wpływające, dochodzące do przedsiębiorstw z otoczenia (np. materiały, surowce, maszyny, urządzenia, siła robocza, prawa autorskie)

Wejście regulacyjne- bodźce dochodzące, wpływające do danego otoczenia przedsiębiorstwa z i mniej lub bardziej bezpośrednio oddziaływujące (regulujące) na jego działania (produkcję, usługi) (np. ceny, działalność konkurencji, system prawny, zamożność społeczeństwa, struktura demograficzna, trendy w modzie)

Wyjścia realne- wszelkie efekty działalności materialne i niematerialne działalności przedsiębiorstwa (np. produkty i usługi podstawowe, uboczne)

Wyjścia regulacyjne- wszelkie informacje wychodzące przedsiębiorstwa (zamierzone i niezamierzone). A oddziaływujące - mogące oddziaływać na zachowania otoczenia (jego elementów)

Ranga ekonomiczna turystyki:

a) strona podażowa

- sektory branży turystycznej

- zatrudnienie

- inwestycje

- rozwój technologiczny

- dochody podmiotów turystycznych

- eksport

b) strona popytowa

- na wydatki gospodarstw domowych

- wydatki państwa

- wydatki przedsiębiorstw

- import

c) sektor rządowy i samorządowy

- wytworzony PKB

- wpływy podatkowe bezpośrednie

- wpływy podatkowe pośrednie

- efekt mnożnikowy

Wartości przemysłu turystycznego wpływające na PKB (1999rok):

1. USA 488,520mld$

2. Japonia 141,910

3.Francja 84,300

4. Wielka Brytania 69,330

5. Włochy 67,460

6. Niemcy 65,420

7. Hiszpania 52,350

8. Kanada 29,520

9. Chiny 24,760

10. Australia 18,200

Państwa w których najwięcej jest osób zatrudnionych w przemyśle turystycznym (1999rok)

1. Chiny 13,934 mln

2. Indie 8,760

3. USA 8,000

4. ZSRR 4,436

5. Japonia 2,350

6. Indonezja 2,074

7. Wielka Brytania 1,420

8. Francja 1,340

9. Tajlandia 1,340

10. Hiszpania 1,240

Ile pieniędzy zainwestowano w przemyśle turystycznym:

1. USA 167,580mln$

2. Japonia 78,900

3. Niemcy 55,450

4. Francja 45,580

5. Włochy 40,860

6. Hiszpania 36,370

7. Chiny 33,…

8. Wielka Brytania …..

9. Kanada …..

10. ZSRR …..

Cechy (atrybuty) odróżniające przedsiębiorstwo od innych jednostek:

1. Jest powoływana dożycia nie dla realizacji jakiegoś nowego przedsięwzięcia, lecz dla prowadzenia działalności gospodarczej w sposób trwały (przez dłuższy czas)

2. Zaspokaja swoimi wyrobami lub/i usługami potrzeby innych przedsiębiorstw i innych instytucji oraz osób fizycznych będących jego klientami. Można powiedzieć, że przedsiębiorstwo służy otoczeniu, co obecnie podkreśla się mocniej niż w przeszłości.

3. Wymienia produkty lub usługi z innymi jednostkami organizacyjnymi lub osobami fizycznymi na zasadzie kupna - sprzedaży, co dotyczy tak sfery zaopatrzenia przedsiębiorstwa jak i sfery sprzedaży swoich produktów i usług

4. Posiada od właściciela określone zasoby kapitałowe w postaci dóbr materialnych oraz wartości niematerialnych prawnych.

5. Posiada samodzielność decyzyjną co do charakteru swojej działalności

6. Swoje koszty i obciążające go podatki pokrywa uzyskanymi przychodami

7. Jest instytucją zarobkującą, tzn. dąży do uzyskania ze swojej działalności określonych korzyści, w tym najczęściej do maksymalizacji dochodowości zaangażowanego kapitału. To odróżnia przedsiębiorstwo od tych organizacji gospodarczych, których działalność nie jest nastawiona na zysk (non-profit organizations)

8. Prowadzi działalność na swoje ryzyko, tzn. liczy się z możliwością poniesienia strat, a nawet utraty swego kapitału.

Podstawowe zasady działania przedsiębiorstwa w swojej działalności:

1. Zasada gospodarczości- jest to zasada racjonalnego postępowania w warunkach kwalifikacji celów i środków działania. Stwierdza ona że racjonalny stopień realizacji celu osiąga się postępując w ten sposób, żeby w danym nakładzie środków otrzymać maksymalny stopień realizacji celów.

2. Zasada przedsiębiorczości- skłonność do podejmowania zadań, do wszczynania czegoś

3. Zasada rentowności (to cecha psychiczna)-przestrzeganie tej zasady sprawia, że przedsiębiorstwa otrzymuje z nadwyżek zwrot swoich nakładów na produkcję po jej sprzedaży. Skutkami tego przedsiębiorstwa jest wyposażenie w odpowiednie środki. Staje się samowystarczalne finansowo.

4. Zasada rachunku ekonomicznego- przedsiębiorstwo może określić jako zorganizowany przedsiębiorczy zespół pracy i środków materialnych związany z innymi takimi zespołami popytem i kosztami działający dla zaspokojenia cudzych potrzeb z uwzględnieniem dobrowolnego ryzyka. Charakteryzuje się ono wyodrębnieniem ekonomicznym, prawnym i organizacyjnym.

Różnica między przemysłem a gospodarką turystyczną.

Gospodarka turystyczna ma bardzo szerokie znaczenie wyznaczone przez szeroko rozumiany popyt turystyczny obejmujący nie tylko dobra i usługi służące bezpośredniej konsumpcji turystycznej, ale także takie rodzaje aktywności gospodarczej, które są ściśle bądź częściowo uzależnione od ruchu podróżnych i których rozwój nie byłby możliwy (lub byłby znacznie ograniczony), gdyby nie turystyka. Natomiast przemysł turystyczny obejmuje tylko produkcję dóbr i usług ściśle turystycznych, związanych z zakwaterowaniem, wyżywieniem, usługami rekreacyjnymi, transportem.

Toruń

Struktura demograficzna:

- wiek przedprodukcyjny 48 406 osób

- wiek produkcyjny 131 861 osób

- wiek poprodukcyjny 25 891 osób

Bezrobocie

- liczba bezrobotnych 8 086 osób

- stopa bezrobocia 7,9%

Pracujący

Ogółem 75 096 osób

- w sektorze publicznym 33 164 osoby

- w sektorze prywatnym 41 932 osoby

- kobiety 36 340

- mężczyźni 38 756

Według stanu na 31 lipca 2005 w Toruniu jest 29 obiektów noclegowych o łącznej liczbie 2 122 miejsc noclegowych, noclegowych tym:

- 1 312 miejsc całorocznych

- 810 miejsc sezonowych

Najwięcej jest miejsc w hotelach o wysokim i średnim standardzie- 702 miejsc noclegowych. Pozostałe hotele dysponują 436 miejscami noclegowymi.

W Toruniu udzielono 217,7 tys. Noclegów, Noclegów tym 53,5 tys. Gościom zagranicznym. W tym czasie z noclegów w mieście skorzystało 116 262 osoby, w tym 29 157 osób stanowili turyści zagraniczni.

Roczna wielkość ruchu turystycznego wynosi ok. 1 180tys. Osób. Średnio w ciągu roku jest to 3,3 tys. Osób dziennie. W maju, czerwcu i wrześniu jest największe nasilenie ruchu turystycznego- 7-8 tys osób dziennie.

Wizytówki Torunia:

- 65% kojarzy z Kopernikiem -46% z piernikami -9,4% Starówka -9.4 UMK -8,5% zabytki 8,1% gotyk -4,2% osobiste -3,4% historia

Przyjeżdżający do Torunia:

- turyści polscy stanowią 72%

- turyści zagraniczni 28%

Otoczenie międzynarodowe przedsiębiorstwa:

a) otoczenie zewnętrzne

- historyczne, geograficzne, prawne, ekonomiczne, kulturowe, polityczne

b) otoczenie konkurencyjne

- szybkość starzenia się i zmiany produktu, optimum wielkości produkcji, koszty transportu towarów

c) środki

- operacyjne

* eksport, import, transport, licencje, kontakty menadżerskie, dostawy pod klucz, inwestycje portfelowe, alianse strategiczne

-funkcjonalne

* badanie i rozwój, produkcja, marketing, rachunkowość, finanse, zasoby ludzkie

d) cele

- rozwój sprzedaży, przystosowanie zasobów, dywersyfikacja (zróżnicowanie)

Cele wyjazdów:

- 50% wypoczynek -30% odwiedziny u krewnych (pobyty krótkookresowe) -54% odwiedziny u krewnych (pobyt długookresowy)

Zapotrzebowanie na nocleg:

a) wyjazdy długookresowe

- 46% u krewnych i znajomych, 7% hotele, 6% pensjonaty, 7% schroniska

b) wyjazdy krótkookresowe

- 40% u rodziny, 18% hotele, pensjonaty, 2% ośrodki wczasowe

Miejsca docelowe:

a) pobyty długookresowe

- 23% morze, 21% góry, 16% jeziora, 21% miasta

b) pobyty krótkookresowe

- 18% góry, 9% morze, 12% jeziora, 36% miasta

Motywy:

- 52% rekreacja, wypoczynek, wakacje

- 24% zdrowie, religia, inne

- 16% wyjazdy w celach służbowych

- 8% inne

Transport:

- 45% lądowy

- 43% powietrzny

- 7% wodny

- 4% kolejowy

Dochody z turystyki:

- USA 17%, Francja 6,4%, Polska 2%

---