Socjologia wychowania - dr Jadwiga Plewko
Socjologia wychowania - dział wychowania - szeroko pojęty dział zajmujący się wychowaniem, rozpatruje instytucje wychowawcze: rodzina, szkoła, grupa rówieśników, pozaszkolne instytucje kulturalne i oświatowe.
Zakres:
wpływ i czynności wychowawcze w środowiskach, grupach i instytucjach
przebieg procesu uspołeczniania
Znaniecki wyodrębnił wychowanie jako serię różnych zjawisk społecznych - i uznano socjologię jako dyscyplinę naukową (odrębną naukę)
Wychowanie - proces przygotowania jednostek do aktywnego uczestniczenia w życiu społecznym i kulturze.(przynależność do grup pierwotnych - rodzina, szkoła, kościół)
Czynność społęczna-wychowujące społeczeństwo - wychowanie wydziela się z różnych wpływów na zasadzie czynności społecznej czyli czynności wychowawczej.
Podmiotem czynności społecznej są ci, których zamiarem jest przygotowanie nowej jednostki do życia w kulturze, przedmiotem czynności społecznych zaś ci którzy są przygotowywani do życia w kulturze.
Podstawowa funkcja wychowania to funkcja społeczna przygotowująca do życia
- społeczne warunki wychowawcze
- społeczny przebieg wychowania
Środowisko wychowawcze - płaszczyzna wychowania.
Stosunek wychowawczy - wzajemne oddziaływanie wychowawca - wychowanek
Formy rozwojowe
- przedszkolna
- szkolna
- praca
- zakończenie aktywności zawodowej
I Stanisław Kowalski - Napisał „socjologia-wychowanie w zarysie”
WYCHOWANIE to działalność spontaniczna, bezplanowa, transmisja treści kulturowych z pokolenia na pokolenie-naśladownictwo pokoleniowe. Jest to działalność bezrefleksyjna, proces zgodny z podstawowymi regulatorami współżycia społecznego- z normami i wartościami.
System wartości jest podstawą do budowania norm, a wzory zachowań wypływają z tych norm ogólnie przyjętych. Istnieją normy moralne, społeczne, obyczajowe, prawne, religijne i kulturowe.
WYCHOWANIE CELOWE to działalność planowo zorganizowana, wychowanie zinstytucjonalizowane
Te dwa typy wychowania przenikają się, uzupełniają, wpływają na siebie. Procesy te zachodzą w mikrostrukturach i makrostrukturach.
ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE-uwarunkowanie wpływów środowiska mikro i makro na procesy wychowawcze
ROLA RODZINY:
- rodzina jako środowisko uspołeczniania dzieci-socjalizacji
- rodzina-środowisko wychowawcze, proces akulturacji
- rodzina wytwarza dojrzałość społeczną
II Jan Szczepański
WYCHOWANIE-proces społeczny przygotowujący do życia w społeczeństwie. Kierowanie procesem rozwojowym jednostki, po to, aby osiągnęła ona cechy uważane za pożądane do realizowania działań określonych grup społecznych.
WYCHOWANIE prowadzi do personalizacji wychowanka. Jest to aktywne i selektywne przejęcie przez jednostkę wzorów zachowań, orientacji, wartości, dóbr kulturowych, norm, ról społecznych
Jest to proces celowy-wychowawca stawia sobie cel- ideał wychowawczy
IDEAŁ WYCHOWAWCZY - OSOBOWOŚĆ SPOŁECZNA-kulturowy ideał osobowości + jaźń subiektywna + jaźń odzwierciedlona + role społeczne danej osoby
Wychowanie z zewnątrz + samowychowanie
Proces wychowania zawiera się w procesie socjalizacji
WYCHOWANIE MORALNE
- kształtowanie wartości humanistycznych
- hierarchizacja norm w społeczeństwie
- podejmowanie oddziaływań wychowawczych, które przygotują wychowanka do świadomego, krytycznego wyboru wartości kulturowych i wzorów postępowania pozwalających na rozwój własnej osoby
HOMO ELIGENS- jednostka dokonująca świadomych wyborów, zmieniająca rzeczywistość, stwarzająca warunki do wzrostu własnej osobowości.
ZJAWISKO PUSTKI- brak celu, zainteresowań, brak konkretnego kierunku rozwoju zainteresowań
* Proces socjalizacji
Socjalizacja- uspołecznienie, przygotowanie do życia w społeczeństwie, od niemowlęctwa do śmierci, proces zachodzący spontanicznie, na który mają wpływ wszyscy otaczający jednostkę poddawaną procesowi socjalizacji, proces wymiany informacji zwrotnych.
Fazy procesu socjalizacji:
etap socjalizacji pierwotnej (dzieci)- „ZNACZĄCY INNI”- rodzice, nauczyciele
etap socjalizacji wtórnej (od okresu dojrzewania, do śmierci) - „UOGÓLNIONY INNY” (nie tylko osoby, ale i doświadczenia życiowe, wszystko co poza mną uczy i daje możliwość obiektywnego sprawdzania prawdy)
odmiany socjalizacji:
kontrsocjalizacja- wdrożenie do ról dewiacyjnych lub przestępczych (niezgodnie z ogólnie przyjętymi normami)
resocjalizacja- zmienianie dotychczasowych postaw
proces „zamrażania” i proces „odmrażania”
zachwianie osobowością człowieka,
przyjęcie alternatywnych opinii, postaw
zagwarantowanie poczucia bezpieczeństwa
wprowadzanie właściwych norm i postaw
warunkiem jest aprobata społeczna- umacnia ona resocjalizację
akulturacja- proces podobny do resocjalizacji, ale polega na dopasowaniu się do innej kultury, obyczajów i systemu wartości
socjalizacja antycypująca- przyswajanie wzorów grupy, do której się nie należy, a jedynie pragnie należeć (to pozytywna grupa odniesienia)- pozowanie na członka danej grupy
socjalizacja odwrotna- w warunkach szybkich zmian kulturowych- odwrócenie ról- młodsze pokolenie uczy starsze
socjalizacja poznawcza- nauka poznawania rzeczy i czynności- jak co robić,
socjalizacja emocjonalna- dojrzewanie emocjonalne
socjalizacja moralna- wartości, normy współżycia z ludźmi, właściwe reakcje
cechy instytucji socjalizujących ( szkoła itp.)
utrzymywanie bliskich związków emocjonalnych - czynnik integrujący w procesie wychowawczym
częste i trwałe, znaczące i nieprzypadkowe kontakty społeczne,
instytucje lub osoby znaczące- rola autorytetów
Cele socjalizacji
transmisja kultury między pokoleniami- transmisja treści kulturowych (kumulacja treści kulturowych i wiedzy)
przekaz zasad i ładu porządku publicznego
Strukturalny model warunków socjalizacji:
Płaszczyzny |
Komponenty-struktury |
- całe społeczeństwo
|
Struktura ekonomiczna, prawo, gospodarka |
- instytucje |
Wojsko, szkoła, praca rodziców, kościół, środki przekazu-media publiczne |
- interakcje i czynności |
Nauka w szkole, komunikacja z innymi, relacje |
- podmiot |
Nastawienie, postawa wobec procesu socjalizacji, struktura emocjonalna, potencjał intelektualny, nastawienia, przyjmowanie treści |
Naturalne fazy rozwoju człowieka w procesie socjalizacji (ontogeneza- rozwój jednostki postępujący z wiekiem)
Fazy |
wiek |
Przejście |
- niemowlęctwo |
0-1 |
------- |
- wczesne dzieciństwo |
2-4 |
rodzina, żłobek, przedszkole, niania |
- dzieciństwo |
5-12 |
szkoła |
- młodość |
13-?(35) |
podjęcie pracy, migracje zarobkowe, dalsza edukacja, założenie rodziny |
- wiek dojrzały |
?- 65 |
stabilizacja |
- starość |
65- ? |
wygaszenie aktywności |
funkcje szkoły:
funkcja stratyfikacyjna
funkcja wychowawcza
funkcja dydaktyczna
funkcja socjalizacyjna
* Fenomen pokolenia
Pokolenie- zbiorowość ludzi, którzy doświadczyli takich samych wydarzeń historycznych- o wspólnych przeżyciach (przełomowe wydarzenia typu wojny, wydarzenia polityczno-gospodarcze o zasięgu co najmniej ogólnokrajowym powodują wspólne przeżycia dla całej zbiorowości)
Pokolenie wyróżniamy na podstawie wspólnych cech - w Polsce:
pokolenie przedwojenne (II wojna światowa)
etos patriotyczny - klimat przywiązania do wartości patriotycznych
konserwatyzm
bieda i trudności bytowe
pokolenie października'56 - pokolenie „kolumbów”, ideowców
trauma po wprowadzeniu nowego ustroju, po okresie stalinizmu
okres entuzjazmu-możliwość zmian politycznych
pokolenie marca'68
ludzie wykształceni, intelektualiści, studenci, nastawieni na zmianę
buntowali się przeciw istniejącemu ustrojowi
okres rozczarowania zrywu poprzedników
pokolenie wielkiej transformacji - pokolenie „japis”
osoby wchodzące w dojrzałość po przełomie roku `89
pokolenie „pampersów”- synonim zmian w postawach konsumpcyjnych
nowa sytuacja społeczno-ekonomicznej - wchodzą na rynek nowe zawody, otwierają się nowe rynki pracy
pokolenie końca lat 90tych
trudności na rynku pracy, większe wymagania - wyścig szczurów
pokolenie stawiające na doświadczenia, zdobywanie go,
nastawione na pracę kosztem życia rodzinnego
pokolenie JPII
cechą wspólną nie jest wiek, wykształcenie, tylko przyjmowanie tych samych wartości, norm, obyczajów i sposobu myślenia
osoby te przestawiły swoje myślenie zgodnie z wytycznymi papieża
Pokolenia w innych krajach Europy Zachodniej:
pokolenie przedwojenne
mniej drastyczne doświadczenia niż u polskiego pokolenia
konserwatyzm
wyższe zasoby finansowe nie naruszone przez wojnę
realizacja własnych zainteresowań
pokolenie powojennego wyżu demograficznego - lata `50, '60 - hippisi
rewolucja seksualna - życie w komunie
bunt przeciw strukturze społecznej
bez struktur, barier, nie respektowanie zakazów, brak ograniczeń
rozluźnienie norm moralnych
alternatywa struktury rodziny-związki gejów, konkubinat
pokolenie wielkiej szansy
to pokolenie wytworzyło się po wzroście gospodarczym
pragmatyzm
bezideowość
wartości ekonomiczne
aspołeczność
liczy się tylko własna kariera
pokolenie rozczarowanych
nie są w stanie odnaleźć się na rynku pracy
generacja dzisiejszych 20sto latków
stawiają na rozrywkę, a nie na karierę, pracę
* Wychowanie w rodzinie
Wychowanie - celowe, świadome działanie wychowawcze, konsekwencja działań, działanie zamierzone, wizja osobowości, do której wychowawca zmierza (socjalizacja- działanie spontaniczne, w którym biorą udział wszyscy)
Władza rodzicielska - unormowane przepisami prawo opieki nad dzieckiem, dbałość o rozwój intelektualny, fizyczny, psychiczny, duchowy i społeczny. Obowiązek szkolny zawiera się również w obowiązkach rodziców.
Gdy naruszone są prawa dziecka, zagrożone jego bezpieczeństwo, sąd może podjąć decyzję o zawieszeniu, ograniczeniu, bądź odebraniu praw rodzicielskich rodzicowi dziecka- dla dobra dziecka.
Sieroctwo społeczne- rodzice tych dzieci nie posiadają praw rodzicielskich
Sieroctwo naturalne- rodzice nie żyją
Placówki zastępczo-wychowawcze
Dom Małego Dziecka (dzieci 0-3lat, możliwość adopcji)
Dom Dziecka (3-18 lat, możliwość adopcji i rodziny zastępczej)
Rodzina zastępcza,
typy rodzin zastępczych:
1. rodzina spokrewniona
2. rodzina nie spokrewniona
3. wielodzietna- do 6ciorga „obcych” dzieci
4. rodzina zawodowa-większe wsparcie pieniężne, krótszy okres pobytu
5. rodziny specjalistyczne- dzieci dysfunkcyjne, ze schorzeniami.
6. rodziny adopcyjne- przyjmują dzieci małoletnie,
Pogotowie opiekuńcze- dzieci powyżej 3 roku życia w ciężkiej sytuacji trafiają tam na czas określony, krótki-do kilku miesięcy, później wracają do domu lub przekazane zostają odpowiedniej placówce wychowawczej
Domy rodzinne- wioski rodzinne
Style wychowania :
styl obojętny- nie stawia się dzieciom wymagań, brak kontroli ze strony rodziców, zapewnienie tylko poczucia bezpieczeństwa
styl naiwny- bez wymagań i kontroli, rodzice starają się na siłę wytworzyć kumplowska atmosferę, sytuacje partnerskie, dziecko wychowuje się bez autorytetów, brak autorytetu powoduje, że nie ma możliwości wpływu na dziecko
styl paradoksalny - gdy rodzice są wymagający, ale nie dają dzieciom uczuciowego wsparcia
styl dojrzały - gdy rodzice stawiają wymagania, ale tworzą też atmosferę dobrą do rozwiązywania problemów, atmosferę dialogu, porozumienia
Postawy rodzicielskie:
1) typologia Slatera
typologia oparta na przeciwstawnych sobie cechach:
pobłażliwość-surowość,
tolerancja-brak tolerancji,
ciepło-chłód,
uzależnienie od siebie dzieci- separowanie od siebie dzieci
typologia Marii Ziemskiej
postawy prawidłowe- postawy te budują autorytet
akceptacja
współdziałanie (ciągłe zainteresowanie sprawami dziecka)
rozumna swoboda
uznanie praw
postawy nieprawidłowe
odtrącenie
unikanie rozwiązywania wspólnego problemów dziecka,
nadmierne wymagania
nadmierna ochrona