Gr I

Pan skierował do mnie następujące słowo:

Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię,

nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię,

prorokiem dla narodów ustanowiłem cię.

I rzekłem: Ach, Panie Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!

Pan zaś odpowiedział mi: Nie mów: Jestem młodzieńcem, gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę.

Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić - wyrocznia Pana.

I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi: Oto kładę moje słowa w twoje usta. (Jr 1,4-9)

Kiedy Pan Bóg powołał Jeremiasza?

Jak zareagował Jeremiasz na wezwanie Boga?

Od kogo zależy powodzenie misji Jeremiasza?

Gr III

Powiedzcie małodusznym:

Odwagi! Nie bójcie się!

Oto wasz Bóg, oto - pomsta;

przychodzi Boża odpłata;

On sam przychodzi, by zbawić was.

Wtedy przejrzą oczy niewidomych

i uszy głuchych się otworzą.

Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń

i język niemych wesoło krzyknie.

Odkupieni przez Pana powrócą,

przybędą na Syjon z radosnym śpiewem,

ze szczęściem wiecznym na twarzach:

osiągną radość i szczęście,

ustąpi smutek i wzdychanie. (Iz 35,4-6.10)

O kim mówi prorok Izajasz?

Co zapowiada Izajasz?

Gr II

W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego:

Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów.

Cała ziemia pełna jest Jego chwały.

Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi,

a świątynia napełniła się dymem.

I powiedziałem:

Biada mi! Jestem zgubiony!

Wszak jestem mężem o nieczystych wargach

i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach,

a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów!

Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł:

Oto dotknęło to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech.

I usłyszałem głos Pana mówiącego:

Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?

Odpowiedziałem: Oto ja, poślij mnie! (Iz 6,1-8)

Kogo ujrzał Izajasz podczas modlitwy?

Co uzmysłowił sobie Izajasz?

Jak zareagował Izajasz na wezwanie Boga?

Gr I

Chrzest, bierzmowanie i Eucharystia są sakramentami wtajemniczenia

chrześcijańskiego. Na nich opiera się wspólne powołanie wszystkich uczniów Chrystusa, powołanie do świętości i do misji ewangelizacji świata. Udzielają one łask koniecznych do życia według Ducha podczas ziemskiej pielgrzymki prowadzącej do Ojczyzny. (KKK 1533)

Kto jest źródłem naszego powołania?

Do czego wezwani jesteśmy w swoim powołaniu?

Gr. II

Powołaniem ludzkości jest ukazywanie obrazu Boga i przekształcanie się na obraz Jedynego Syna Ojca. Powołanie to przyjmuje formę osobistą, ponieważ każdy jest wezwany do Boskiego szczęścia; dotyczy ono także całej wspólnoty ludzkiej. (KKK 1877)

Kto jest źródłem naszego powołania?

Do czego wezwani jesteśmy w swoim powołaniu?

Gr. III

Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ został on stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje przyciągać człowieka do siebie i tylko w Bogu człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których nieustannie szuka: (KKK 27)

Kto jest źródłem naszego powołania?

Do czego wezwani jesteśmy w swoim powołaniu?

Gr. IV

Stare Prawo stanowi pierwszy etap prawa objawionego. Jego przepisy moralne streszczają się w dziesięciu przykazaniach. Przykazania Dekalogu ustalają podstawy powołania człowieka, stworzonego na obraz Boży; zakazują tego, co sprzeciwia się miłości Boga i bliźniego, a nakazują to, co jest dla niej istotne. Dekalog jest światłem danym sumieniu każdego człowieka, by objawić mu powołanie i drogi Boże oraz chronić go przed złem: Bóg zapisał na tablicach Prawa to, czego ludzie w swych sercach nie odczytali. (KKK 1962)

Kto jest źródłem naszego powołania?

Do czego wezwani jesteśmy w swoim powołaniu?

---