„Spotkanie”

W nieformalnej sytuacji,

Może jakiejś, gdzieś kolacji,

Chciałbym spotkać z Tobą się,

Chciałbym bawić z Tobą się.

Tak, jak kiedyś, lecz we dwoje

Tańczyć, patrzyć w oczy Twoje,

Dostrzec, dotknąć uśmiech słów.

Wypatrzony z świata snów.

Na tym tylko się nie skończy,

Jeśli z sercem Twym mnie złączy,

Oddech, zapach kwiatu róż,

Wymarzona słodycz mórz.

Po firmament niech się niesie

Czas i miejsce co zwie się

Niebowschodem, serca domem

Niebostróżem, nam podwórzem.

Miejscem ściśle ustalonym

W własnym świecie wymyślonym.

Czasie danym jak ulotka

By powstała miłość słodka

By spotkały się marzenia

Jak przy uczcie odkupienia.

Jak na balu pewnych granic,

Które czasem mamy za nic.

Na tym tylko mi zależy,

Czy twe serce temu wierzy?

Na tym, by zobaczyć różę,

Która rośnie na tej górze.

Którą widzę, lecz nie czuję,

Wiem jaki smak ma, lecz nie próbuję

Bo ja nie wiem, jak Jej sprostać,

By na uczcie mogła zostać!

Poczuć siłę tej miłości

I odrzucić nieśmiałości!

Lecz gdy powiesz, podziękujesz

Za mą śmiałość i odpłyniesz

Tam gdzie słowa są w podróży

Ja Ci nie dam mojej róży!

W.J.

---