Karol Hubert Rostworowski, Wybór dramatów,

oprac. Jacek Popiel, BN I 281, Wrocław 1992.

Judasz z Kariothu. Dramat w pięciu aktach i sześciu odsłonach.

Pamięci Ciotki mojej, Marii z Moszyńskich Pusłowskiej, poświęcam.

Osoby:

Apostołowie: Judasz z Kariothu, Piotr, Jan, Jakub (syn Zebedeuszów), Tomasz, Andrzej, Filip, Szymon Kananejczyk, Bartłomiej, Mateusz Celnik, Tadeusz, Jakub Alpheuszów.

Pielgrzymi jerozolimscy: Eleazar, Abraham, Ezra.

Niewiasty: Rachel (żona Judasza), Maria z Magdali, Salome (matka Jana i Jakuba).

Saduceusze: Annasz, Kaiphasz, Izrael Ben Boethos, Szymon Ben Phiabi, Jozue Ben Kamithos, Joazar, Arystobul, Roboam, Jozjasz.

Faryzeusze: Rabban Ananel, Rabban Jozua Ben Perahia, Medukia, Szikmi, Nifki, Kizai, Szammai, Hillel.

Rzesz galilejska, rzesza jerozolimska, niewolnik, siepacze, uczniowie.

Akt 1. Kapharnaum.

Sc. 1. Rachel namawia Judasza do czynienia znaków, do podążania krwawą drogą Mojżesza. Judasz jest pyszny.

Sc. 2. Eleazar podsłuchiwał ich, dąży do Jeruzalem.

Sc. 3. Wchodzą Abraham i Ezra. Rachel idzie po jedzenie dla nich, komplementują ją.

Sc. 4. Przyszli do Judasza, wypytują go o Nauczyciela. Judasz jest tylko rybakiem, wszelkich wyjaśnień udzieli im Nauczyciel. Nie wierzy w siebie. Nazywają go Synem Nadziei, jest ich synem najmilejszym. Ma namówić Jezusa na pójście do Jeruzalem. Judasz o tym już myślał.

Sc. 5. Przychodzi Rachel. Milkną. Ona o Jezusie, Judasz: za to grozi śmierć. Jezus się krył.

Sc. 6. Wchodzi Jan. Jezus się krył, bo nie chciał cudów. Rozprawiają dalej: że Pismo niepotrzebne itp. Jan: źle im z oczu patrzy, są szpiegami z Tyberiady. Jan - Synem Gromu, żywe usposobienie. Prorok musi schylić głowę przed Zakonem. Judasz wciąż łagodzi. Pielgrzymi nie są faryzeuszami, wierzą w Chrystusa.

Sc. 7. Jan i Rachel. Jan pyta, czy nie gadał im za ostro. Rachel zamyślona. Jan: jeśli brakuje im pieniędzy, niech biorą ze wspólnej kasy apostołów.

Sc. 8. Judasz: trzeba w stolicy robić znaki. Rachel o cudach Jezusa. Judasz: Rachel jest natchniona, a on jakby miał zbrodnię na sumieniu, czuje się naznaczony, zaślubiony złu. Jan zaprzecza. Judasz nazywa się przeklętym. Wchodzą pielgrzymi, słuchają. Judasz żąda cudu, Jan: nie trzeba cudu, tylko wiary.

Sc. 9. Wchodzą Apostołowie. Uznają, że Rachel jest nawiedzona nieczystym duchem. Piotr powstrzymuje gorliwych, chcących uciszyć Rachelę. Idą do Jeruzalem. Jan przepędza pielgrzymów.

Akt 2. Bethphage.

Sc. 1. Apostołowie widzą Jeruzalem. Janowi nie spieszno do stolicy.

Sc. 2. Judasz o radosnym przywitaniu w Jeruzalem.

Sc. 3. Budzą rzeszę, ruszają ku miastu.

Sc. 4. Judasz i pielgrzymi, mało ducha w narodzie. Judasz: kiedyś miał sklepik, dziś w nędzy. Od dzisiaj jest Saduceuszem. Boi się ludu: dziś radosne przywitanie, jutro krzyż.

Sc. 5. Rachel słucha ich. Judasz znów o biedzie. Pieniądze nie dla niego, ale dla żony. Rachel jest z Nauczycielem, pieniądze nie są jej potrzebne.

Sc. 6. Judasz i Rachel - ona z Nauczycielem, choć wie, że to droga na krzyż. Namawia męża, by powrócił do Galilei. Ona nie traci nadziei.

Sc. 7. Wchodzą apostołowie.

Sc. 8. Apostołowie burzą się na Judasza, opowiada o zabawie Jezusa z glinianymi wróblami (apokryfy). Piotr próbuje ich uspokoić.

Sc. 9. Piotr pyta, czy Judasz zadawał kłam. Judasz nie uważa, że ożywienie glinianych ptaków jest ujmą dla Jezusa. Piotr uznaje Judasza za zmarłego.

Sc. 10. Judasz pyta, czy Rachel i Jan są z nim.

Sc. 11. Pielgrzymi dają Judaszowi płaszcz, który ma rzucić Jezusowi. Ten daje go Janowi: o niego będą miotać losy, odchodzi. Rachel do Judasza: „Jakiś ty krwawy…”.

Akt 3.

Odsłona pierwsza. Portyk Salomona.

Sc. 1. Krzyki, Rachel przerażona, sąd nad Judą, Bóg daleko.

Sc. 2. Wpada Judasz, krzycząc: „Zdrada”. Rzuca się ku przepaści, powstrzymują go Rachel i Jan. Rachel broni go przed rzeszą. Rzesza o represjach wymierzonych przeciw ludowi uczestniczącemu w tryumfalnym wjeździe Chrystusa do Jerozolimy.

Sc. 3. Apostołowie. Piotr pyta rzeszę, czy Jezus wyrządził im krzywdę. Kłótnia z Faryzeuszami.

Sc. 4. Judasz znów o biedzie i bogactwie. Magdalena i Salome wyprowadzają Rachel.

Sc. 5. Za późno na życie dla Jezusa. Pielgrzymi grożą Judaszowi.

Sc. 6. Ezra i Eleazar - Judasz jest już ich człowiekiem.

Odsłona druga. Betania. Dom Szymona Trędowatego.

Sc. 1. Magdalena i Salome wprowadzają Rachel. Judasz tchórzy, nie błądzi, żądny urzędów.

Sc. 2. Judasz pobłądził, ale Rachel jest wciąż z nim („jeden ślub”). Judasz zapowiada swą śmierć. Magdalena daje mu rzemyk, wychodzi, za nią Salome.

Sc. 3. Judasz wspomina czasy, gdy mieli sklepik. Został zmuszony przez nią do nędzy. Ona nim gardzi, może być oszustem, byleby nie był tchórzem.

Sc. 4. Wchodzą Jan i Piotr. Mówią, że jutro przyjdą straże. Piotr: wielu szpiegów, nie człowieka bez słabości, wszystko można naprawić, nawołuje Judasza do opamiętania się.

Sc. 5. Jan wrócił do Judasza: nie są jego sędziami, ale dzielą razem los; nawołuje, by nie stchórzył. Rachel zostaje z Judaszem, Jan odchodzi.

Sc. 6. Eleazar i Abraham przychodzą po Judasza. Rachel przerażona.

Akt 4. Perystyl w pałacu Annasza.

Sc. 1. Annasz o Jezusie, Apostołowie prostakami, Judasz spośród nich najgłupszy. Ich nauka szerzy się nawet wśród żołnierzy, celników, Samarytan, jawnogrzeszników. Muszą zgnieść Nazarejczyka, zanim się rozhardzą. Muszą zjednać Piłata do swoich pomysłów.

Sc. 2. Wchodzą Faryzeusze. Chrystus może obalić Synagogę. Kłótnia Faryzeuszy i Saduceuszy.

Sc. 3. Przyprowadzili Judę. Faryzeusze i Medyceusze nie mogą dojść do porozumienia.

Sc. 4. Wprowadzają Judasza, niepewny, nie rozumie, co się dzieje, dookoła niego. Straszą, grożą śmiercią. Zdradza, mówi, gdzie przebywa nocą, z kim, co robi. Dają mu 30 srebrników.

Sc. 5. Rachel dobija się do drzwi. Dają pieniądze Judaszowi. Rachel: to nie Nauczyciel, to ich wina, on chciał w skrytości ducha, to oni, wyznawcy, wynieśli jego naukę na światło dzienne.

Akt 5. Wieczernica.

Sc. 1. Jezus zasnął, żal im Racheli. Jezus - „Bóg człowieczy”. Wchodzi Juda.

Sc. 2. Judasz udaje się do Jezusa. Rachel nie żyje. Dziś w nocy wydadzą Jezusa. Apostołowie dopytują się, kto. Judasz wyznaje, że on: złamał go, zabił Rachelę, Judasz nie wierzy. Piotr: jeśli jest szczery, przebaczają mu. Piotr mówi mu, gdzie Jezus będzie wieczorem. Judasz wychodzi.

Sc. 3. Apostołowie tracą wiarę. Jan jasnowidzi.

Sc. 4. Wraca Judasz. Stało się. Pokazuje się Chrystus.

2

---