ROLE ZAWODOWE PRACOWNIKA SOCJALNEGO:

CELE PRAKTYKI SOCJALNEJ	WIĄZKI RÓL ZAWODOWYCH
Ułatwienie komunikacji i powiązań	Mediator Doradca Pośrednik
Rehabilitacja i rozwój	Pomagający terapeuta Mobilizator (umożliwiającym innym zdobycie czegoś)
Wsparcie	Opiekun zaspokajający potrzeby
Udzielanie instrukcji	Nauczyciel Przewodnik Ekspert
Dostrzeganie ujawnienia problemów	Inicjator Poszukiwacz
Konfrontacja i akcja społeczna	Adwokat Adwersarz (przeciwnik w dyskusji) Aktywista Organizator
Badanie i propagowanie informacji	BRAK SPECYFIKACJI

Administrator - Jest to rodzaj działalności, który jest niezbędny przy planowaniu
i wprowadzaniu świadczeń na poziomie instytucji. Administrowanie powinno wnioskować informacje dostarczone przez konsultantów i innych pracowników instytucji

Konsultant - ta rola zawodowa dotyczy relacji pomiędzy pracownikami socjalnymi czy też osobami profesjonalnie zajmującymi się pomaganiem

Adwokat - Rola adwokata dotyczy sytuacji, w których pracownik socjalny występuje w roli zabezpieczającej podstawowe prawo klienta związane z prawem do uzyskania pomocy

Arbiter - Rola arbitra polega na zbadaniu faktów i znalezieniu optymalnego wyjścia
z sytuacji, w której nastąpił konflikt interesów pomiędzy klientem a instytucją będącą dysponentem zasobów, o które zabiega klient

Pośrednik - Ten typ aktywności polega na łączeniu potrzeb klienta z zasadami instytucji mogącymi je zaspokoić

KONCEPCJA REZYDUALNA	KONCEPCJA INSTYTUCJONALNA
Problemowe sytuacje traktowane jako sytuacje kryzysowe	Problemy są traktowane jako nieodłączny element współczesnego życia społecznego
Pomoc jest udzielana jednostkom dopiero po wyczerpaniu się ich sił	Pomoc udzielana jest przed wystąpieniem symptomów kryzysu
Problemy jednostki i świadczona pomoc powoduje stygmatyzację	Korzystanie z pomocy nie powoduje stygmatyzacji
Pomoc przybiera formę czasowej poprawy warunków jednostki; niechętnie jest udzielana; traktowana jest jako jałmużna lub miłosierdzie; kończy się tak szybko jak jest to możliwe	Usługi są zinstytucjonalizowane w celu podkreślenia ich precyzyjnego rehabilitatywnego charakteru i mogą być świadczone permanentnie
Świadczenia mają charakter selektywny	Świadczenia mają charakter uniwersalny
Pomoc społeczna tworzy siatkę bezpieczną, ochraniającą przed upadkiem na same dno	Pomoc społeczna jest rodzajem trampoliny, od której jednostka może się odbić w trudnych dla siebie sytuacjach
Filozofia surowego indywidualizmu	Podkreślenie bezpieczeństwa i humanitaryzmu

KONCEPCJA REZYDUALNA:

Traktuje usługi pomocy społecznej jako narzędzia interwencji socjalnej, podejmowane w sytuacjach krytycznych dla rodzin i jednostek. Maja one na celu wzmocnienie jednostek lub przywrócenie im możliwości funkcjonowania. Koncepcja ta zakłada istnienie 2 podstawowych dla jednostki kanałów identyfikowania
i zaspokajania potrzeb rodziny i rynku

KONCEPCJA INSTYTUCJONALNA:

Pomoc społeczna rozumiana jest jako zorganizowany system usług społecznych i instytucji powstałych w celu pomocy jednostkom lub grupom społecznym
w osiągnięciu satysfakcjonującego poziomu życia.

WZMOCNIENIE:

Wzmocnienie - upełnomocnienie - oznacza sposób, w jakim ludzie, instytucje oraz społeczności uzyskują panowanie nad swoim życiem. Stan umysłu pozwala nam działać

Wzmocnienie - odnosi się do stanu umysłu, poczucia własnej godności, kompetencji lub też odczuwania nad sobą władzy i kontroli

Wzmocnienie jest to proces jak i cel.

• Jako cel wzmocnienie definiuje stan ostateczny - uzyskanie siły, mocy w tym sensie poszczególne osoby grupy i instytucje oraz społeczności mogą w sposób podobny walczyć o wzmocnienie, czyli każdy z nas ma prawo do pomocy

• Jako proces wzmocnienie oznacza umożliwienie, sprzyjanie lub promowanie zdolności do kompetentnego przystosowawczego funkcjonowania. Wzmocnienie implikuje, czyli pociąga za sobą wzrost możliwości kontrolowania i sprawowania władzy nad własnym życiem

---