UKŁAD KRĄŻENIA
Mezoderma → Układ sercowo-naczyniowy.
► 13-15 dzień zarodka w ścianie pęcherzyka żółtkowego powstają wyspami krwiotwórczymi z hemangioblastów, angioblastów (na obwodzie → pierwotne komórki śródbłonka naczyń) i hematogoniów (wewnątrz wysp → daje elementy morfotyczne).
► 18 dzień (waskulogeneza)- angioblasty tworzą pierwotne cewki naczyń, te wrastają do mezodermy → pierwotne naczynia. Regulowany przez VEGF (naczyniowy czynnik wzrostu) leptynę (z adipocytów)
► Angiogeneza - następuje po waskulogenezie, jest to tworzenie naczyń np. po menstruacji, trenowaniu mięsnia sercowego lub usuwaniu guza
► Rozwój serca: wytworzenie parzystych sznurów sercotwórczych → zyskuje światło (20 dzień) → cewy nasiedziowe łączą się w cewę wsiedziową (22 dzień) → serce
OGÓLNA BUDOWA I FUNKCJA UKŁADU KRĄŻENIA
W skład układu sercowo-naczyniowego wchodzą: Układ krwionośny + Serce + Układ limfatyczny
W skład układu krwionośnego wchodzą:
Tętnice sprężyste duże (średnica > 1cm)
Tętnice mięśniowe duże i średnie (średnica 2-10mm)
Tętnice mięśniowe małe o średnicy 0.1-2mm
Tętniczki ze średnicą 10-100μm
Naczynia włosowate zwykłe (kapilary) średnicy 4-10μm oraz zatokowe (sinusoidy) o średnicy 30-40 μm
Żyłki (postkapilarne i mięśniowe) o średnicy10-100μm
Małe żyły o średnicy 0.1-1mm
Żyły średnie (średnica 1-10mm) i duże (średnica > 1cm)
Zarówno serce jak i układ krwionośny mają 3 warstwy: warstwy wewnętrznej, środkowej i zewnętrznej.
Krążenie wrotne jest po części niezależne od funkcji serca.
UKŁAD KRWIONOŚNY
OGÓLNA BUDOWA NACZYŃ
Tętnice - grubsza ściana i mniejsze światło, w przekroju jest okrągła
Żyły - szerokie światło i cienka ściana.
Ściana naczyń krwionośnych zbudowana jest z 3 warstw:
Warstwa wewnętrzna - w jej skład wchodzi:
Śródbłonek naczyniowy - spoczywajacy na błonie podstawnej
Warstwa podśródbłonkowa - z tkanki łącznej wiotkiej (obecne mięsnie gładkie i fibroblasty)
Blaszka sprężysta wewnętrzna - zbudowana z włókien sprężystych (ma strukturę okienkową - dyfuzja substancji)
Warstwa środkowa - dominują komórki mięśniowe gładkie ułożone koncentrycznie wokół naczynia. Pomiędzy obecne włókna elastynowe (w dużych tętnicach = błona sprężysta), włókna kolagenowe III i substancja amorficzna (proteoglikany).
Dominuje w tętnicach. Gdy maleje światło to ona zanika. Nie ma fibroblastów, dlatego miocyty gładkie syntetyzują składniki tkanki łącznej. Obecna jest blaszka sprężysta zewnętrzna oddzielająca ją od przydanki.
Warstwa zewnętrzna - dominują włókna kolagenowe typu I, najlepiej rowinięta w ścianie żył. Obecne są naczynia naczyń i nerwy wazomotoryczne (AUN sympatyczne → noradrenalina - skurcz; i parasympatyczne → acetylocholina - rozkurcz)
ELEMENTY KOMÓRKOWE ŚCIANY NACZYNIA
Komórki śródbłonka - stanowią wewnętrzną warstwę naczyń
● ściśle przylegają i są wydłużone z cygarowa tym jądrem
● leżą na błonie podstawnej (syntetyzując jej składniki)
** inną budowę ma śródbłonek w zatokach śledzony, żyłkach węzła limfatycznego, migdałkach oraz kępkach Peyera → kształt sześcienny
Śródbłonek posiada aktynę, miozynę, tropomiozynę i α-aktyninę. Ich funkcją jest tworzenie cytoszkieletonu, regulowowanie przepływu krwi i przepuszczalności błon substancji bezpostaciowych i fagocytów.
Śródbłonek syntetyzuje i uwalnia kolagen II, IV, V, lamininę i fibronektynę, czynniki krzepnięcia, NO, prostacyklinę i cytokiny; stanowią składnik układu siateczkowo-śróbłonkowego.
Do wybarwienia śródbłonka stosuje się kompleks VIII czynnika krzepnięcia + czynnika von Willebranda (obecny w ciałkach Weibela-Palade'a jako ziarnistości śródbłonka i podśródbłonka) lub przy badaniu antygenów powierzchni CD31 i CD34
Do podstawowych funkcji śródbłonka związanych także z wydzielanymi przez nie substancjami należy (Tabela 1):
Udział w transporcie O2, CO2 i transporcie cząstek niezależnie od stężenia (transcytoza)
Utrzymanie przepływu krwi dzięki NO (rozszerza) i endotelina (kurczy)
Regulacja przepuszczalności naczyń
Regulacja przylegania i interakcji z leukocytami i płytkami krwi
Udział w angiogenezie
Komórki mięśniowe gładkie - zapewniają prawidłowe napięcie ściany w tętniczkach (naczyniach oporowych) decydując o rozdaniu krwi do tkanek. Ich aktywność (skurcz-rozkurcz) zależy od Ca2+ z przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Zawierają: α-aktynę (widoczne przy użyciu anty-α-aktyny) oraz vimentynę.
Pericyty - towarzyszą śródbłonkowi kapilar i małych żyłek. Połączone są szczelinami. Mają własną błonę podstawną i długie wypustki. Kurczą się i fagocytują. Mogą się one różnicować do miocytów gładkich i śródbłonka (regeneracja)
Fibroblasty - najliczniejsze w tkance łącznej właściwej. Wytwarzają włókna kolagenowe i proteoglikany
PODZIAŁ HISTOLOGICZNY NACZYŃ KRWIONOŚNYCH
TĘTNICE SPRĘŻYSTE
► Aorta, tętnica szyjna wspólna, podobojczykowe, biodrowa wspólna i tętnice płucne.
► Gruba warstwa środkowa o budowie warstwowej, włókna sprężyste o d=0.2-1μm na zmianę ułożone miocyty gładkie i pęczki kolagenu III
► Przydanka wąska (½ warstwy środkowej)
► Ciśnienie = 120/80mmHg
TĘTNICE MIĘŚNIOWE
► Zmniejsza się ilość włókien sprężystych (tracą okrężną symetrię) wzrasta ilość miocytów gładkich w warstwie środkowej
► Obecność blaszek sprężystych (wewnętrznej)
► Warstwa środkowa nie ma fibroblastów (funkcja → miocyty gładkie)
► Przydanka grubsza, wymiary jak w warstwie środkowej
MAŁE TĘTNICE |
TĘTNICZKI |
● do 8 warstw komórek mięśniowych gładkich w warstwie środkowej ● zachowana blaszka sprężysta wewnętrzna
|
● do trzech takich warstw ● brak blaszki sprężystej wewnętrznej ● średnica do 100μm ● cienka przydanka (unerwienie sympat.) * tętniczki pośrednie - prowadzą krew z kapilar, mają miocyty gładkie niepołączone (skurcz przemieszcza krew) |
NACZYNIA WŁOSOWATE
► 1-3 warstwy komórek śródbłonka i pericyty (na zewnątrz naczynia przydanki)
► Cienka ściana śródbłonka → swobodna dyfuzja gazów i substancji.
► najlepiej rozwinięte w mięśniach szkieletowych, sercu i gruczołach
Wyróżnia się trzy typy naczyń włosowatych:
Naczynia włosowate ciągłe - ciągła błona podstawna, komórki śródbłonka ściśle przylegają (mięsień sercowy, mięśnie szkieletowe, mózg, grasica)
Naczynia włosowate okienkowe - ciągła błona, obwodowa część komórki tworzy otworki gdzie rozpięta jest ultracienka błonka (przepona poru) a włókna ją tworzące formułują kanały błonowe (trzustka, śluzówka przewodu pokarmowego, gruczoły dokrewne). Bez kłebków nerkowych
Naczynia włosowate zatokowe - błona podstawna obwodowe części komórki śródbłonkowej są nieciągłą (okienkowe - brak błon!) (wątroba, śledziona, szpik kostny).
Kapilary odchodzą od tętniczek końcowych i pośrednich (obecne są przy tym zwieracze przedwłośniczkowe). Mają 2-3 warstwy miocytów gładkich, a zwieracze tylko 1. Zwieracze są ściśle związane z miocytami i kontrolują przepływ krwi przez łożysko kapilar.
Mikrokrążenie(obwodowe i płucne): tętniczki, sieć kapilar i żyłki
Makrokrążenie(systemowe i płucne): pozostałe naczynia
ŻYŁKI i ŻYŁY
► słabo rozwinięta warstwa środkowa i ma więcej tkanki łącznej włóknistej i posiada słabe blaszki sprężyste (zatarcie granic między warstwami naczynia i powoduje obniżone ciśnienie do tętniczek), podział:
Postkapilarne (pozawłosowate) żyłki - odbierają krew z sieci kapilar. Oddziałują na nie histamina, bradykinina i serotonina (zwiększa się przepuszczalność naczń dla osocza i krwinek). Stanowią drogę migracji leukocytów do tkanek (reakcja zapalna)
Żyłki mięśniowe - posiadają wszystkie 3 warstwy naczynia. Warstwa środkowa ma 1-2 warstwy miocytów gładkich.
Żyły (małego), średniego i dużego kalibru - przebiegają obok analogicznych tętnic. Na dole ciała mają dwupłatowe zastawki (uwypuklenia warstwy wewnętrznej i zapobiega cofaniu krwi). W oponie twardej, siatkówce, łożysku i śledzionie mają atypowa budowę ściany.
TĘTNICE I ŻYŁY KRĄŻENIA PŁUCNEGO
► panuje tu niższe ciśnienie, dlatego światło dużych tętnic płucnych jest większe w stosunku do grubości ściany.
► warstwa wewnętrzna tętnic wyraźniej ograniczona (lepiej rozwinięte blaszki sprężyste)
► małe tętnice płucne nadal mają budowę naczyń sprężystych
● ściana żył płucnych jest słabo usystematyzowana i nie ma zastawek żylnych
HISTOFIZJOLOGIA MIKROKRĄŻNIA
● tu przepływ krwi jest nieciągły i jest regulowany przez szereg struktur i mechanizmy
● Napływ krwi do sieci kapilar z tętnic jest uzależnione od tętniczek końcowych i metarterioli (za pośrednictwem zwieraczy przedwłośniczkowych) *
● przypływ regulują też anastomozy tętniczo-żylne (brak połączenia z włośniczkami): tętniczka doprowadzająca anastomozy posiada zgrubienie z miocytów gładkich, których skurcz przemieszcza krew przez układ włośniczkowy. Przy ich rozkurczu krew od razu wpada do żył omijając kapilary (opuszka palca, wargi, ucho, nos - termoregulacja)
● innym rodzajem anastomoz t-ż są połączenia jamiste w prąciu i łechtaczce oraz błonie śluzowej nosa i w mózgu. Ich zamknięcie umożliwia duże oddanie ciepła przez krew.
► w mikrokrążeniu zachodzi wymiana gazów (O2, CO2), H2O, substancji org i nieorg oraz krwinek z krwi do tkanek i z tkanek.
● H2O i makrocząsteczki - transport paracellularny
● białka i jony - transport transcellularny.
Dla śródbłonka charakterystyczne są wgłębienia na powierzchni (wychwytują składniki - cholesterol, FFA z krwi)
Ciśnienie w mikrokrążeniu systemowym (tętniczni końcowe) = 35mmHg.
Ciśnienie w kapilarach systemowych = 17mmHg
Ciśnienie w kapilarach płucnych = 7mmHg.
► Cykliczny przepływu krwi zależy od tzw. mechanizmu miogennego - skurcz miocytów gładkich tętniczek oporowych pod wpływem ↑ ciśnienia śródściennego, spadek powoduje rozkurcz
CYTOFIZJOLOGIA AKTYWACJI ŚRÓBŁONKA
Są to zmiany czynnościowo-morfologiczne śródbłonka naczyniowego powstałe w wyniku czynników infekcyjnych i zapalnych, stresu oksydacyjnego, ↓ HDL, ↑ lipoprotein o LDL i VLDL. Skutkiem są:
↑ przylegania leukocytów i płytek krwi do powierzchni śródbłonka
↑ przepuszczalności śródbłonka dla substancji i krwinek
Zachwianie właściwości homeostatycznych śródbłonka w kierunku zakrzepu
Zaburzenia wazomotoryczne przez ↑ wytwarzania związków kurczących naczynia
↑ syntezy czynników wzrostu przez komórki śródbłonkowe.
► Faza początkowa: zachodzą zmiany czynnościowe, uwidocznione syntezą de novo w śródbłonku E-selektyny (cząstki adhezyjne ELAM-1) obecnej tylko przy pobudzeniu.
► Potem następuje przerost komórkowy
TYPY POŁĄCZEŃ NACZYNIOWYCH
● Kłębki (sieć dziwna) i krążenie wrotne - w nerkach tętniczka doprowadzająca → sieć kapilar → tętniczka odprowadzająca → oddaje sieć naczyń włosowatych → łączy się z siecią około kanalikową i naczyń prostych (jest to tętniczy układ wrotny)
● Układ wrotny wątroby - naczynia jelit i śledziony → żyła wrotna → sieć naczyń włosowatych zatokowych → żyły centralne → żyły podzrazikowe (podobnie jest w przysadce) (jest to żylny układ wrotny)
STRUKTURY SENSORYCZNE UKŁADU KRĄŻENIA
● Odbierają bodźce chemiczne i mechaniczne: komórki kłębkowe i przylegające komórki glejowe Schwanna (lemocyty). Obecne są w kłębkach szyjnym (rozwidlenie t. szyjnej wspólnej i łączy się z zatoką tętnicy szyjnej, łaczy się z splotami nerwowymi i pęczkami przyspółczulnymi), aortalnym, płucnym i ogonowym.
● Zatoka tętnicy to pogrubiała przydanka tętnicy szyjnej wspólnej w rozwidleniu, posiada zakończenia nerwowe nerwu X - pełnią funkcje baroreceptorów (reakcja na rozciąganie ściany przez zmianę p)
SERCE
Leży w śródpiersiu w worku osierdziowym. Serce to worek mięśniowo-łącznotkankowym składającym się z serca prawego (prawy przdsionek i komora) i lewego (lewy przedsionek i komora). Serce jest podzielone przegrodami międzyprzedsionkową i międzykomorową. 70kg → pompuje 6000 l krwi/h.
Zrąb serca tworzy tkanka łączna włóknista zbita → szkielet:
Błoniasta przegroda międzykomorowa - element przegrody międzykomorowej, w górnej części, poniżej zastawki aortalnej
Włókniste pierścienie zastawkowe - 4, oddzielają przedsionki od komór, stanowią rusztowanie dla aparatu zastawkowego
Trójkąty włókniste - 2, łączą pierścienie włókniste
Worek osierdziowy zbudowany jest z dwóch błon surowiczych:
►trzewnej (nasierdzie)
→ jama osierdziowa z 50ml płynu surowiczego
►ściennej
Obie blaszki z nabłonka płaskiego surowiczego, ten spoczywa na tkance łącznej włóknistej luźnej.
Budowa ściany serca:
Wsierdzie (odp. warstwie wewnętrznej naczynia) najgrubsze w przedsionkach, najcieńsze w komorach:
Zbudowane z ciągłego śródbłonka leżącego na błonie podstawnej i niżej
Warstwa podnabłonkowa (obecne tu włókna kolegen-elastyna, fibroblasty, mięśnie gładkie, tkanka tłuszczowa żółta).
Warstwa podwsierdziowa (zawiera włókna elastylowe, naczynia, zakończenia nerwowe, komórki Purkiniego)
Śródsierdzie (odp. warstwy środkowej naczynia). Mięśnie brodawkowate - to uwypuklenia śródsierdzia do światła komór, wraz ze strunami daje składnik układu zastawkowego.
Kardiomiocyty - długość 80μm i średnicy 12 μm, kształt cylindryczny + centralne jądro
Mięśniowe komórki endokrynowe - posiada ziarnistości cytoplazmatyczne z hormonami natriuretycznymi (mózgowy i przedsionkowy = ANP i BNP).
Komórki Purkinjego - zmodyfikowane miocyty, przewodzą potencjał czynnościowy. Mają mało obwodowych miofibryli, dużo glikogenu, mitochdriów i brak wstawek. Wykazują dodatnią reakcję na acetylcholinesterazę (rozkłada acetylocholinę). W obrębie śródsierdzia tworzą pęczki.
Komórki węzłowe (z-p i p-k). Małe, tworzą luźną sieć w zrębie. Połączone są desmosomami i szczelinami. Brak wstawek.
Nasierdzie (odp. naczyniowej przydanki tworzącej torebkę serca). Zbudowane z nabłonka jednowarstwowego płaskiego, leżącego na tkance łącznej luźnej. Głębiej są: tkanka tłuszczowa otaczająca naczynia wieńcowe, limfatyczne, zakończenia i zwoje nerwowe. Nabłonek wytwarza substancję białkowo-fosfolipidową - zmiejsza tarcie blaszek.
UKŁAD BODŹCO-PRZEWODZĄCY SERCA
● Za autonomię serca odpowiada specjalna grupa komórek mięśniowych - węzeł zatokowo-przedsionkowy. Położony w miejscu połączenia żyły głównej górnej z prawym przedsionkiem. Są wrzecionowate i wokół nich jest tkanka łączna luźna. ½ ma obok tego węzła tętnicę węzła zatokowego (gałązka prawej tętnicy wieńcowej). Węzeł ten reguluje skurcz przedsionków (inicjuje depolaryzację i skurcz kardiomiocytów przedsionkowych)
● Węzeł przedsionkowo-komorowy odbiera impulsy z poprzedniego węzła. Leży w warstwie podwsierdziowej przegrody międzyprzedsionkowej przy zatoce wieńcowej, powyżej pierścienia zastawki trójdzielnej. Przebieg komórek jest regularny.
● Pęczek Hisa (prawy i lewy), idzie wzdłuż przegrody do koniuszka serca oddając pęczki składające się z komórek Purkinjego. Impuls idzie od węzła przedsionkowego do każdego kardiomiocytu → skurcz serca
ZASTAWKI SERCA
To fałdy wsierdzia pokryte śródbłonkiem, przyczepione to szkieletu z tkanki łącznej włóknistej nieregularnej, nie są unaczynione (jedynie u podstawy), dlatego O2 i składniki dyfundują z krwi jam serca. Każda zastawka składa się z trzech warstw:
Warstwy włóknistej - tworzy część środkową, jest to przedłużenie tkanki łącznej zbitej nieregularnej pierścienia zastawki.
Warstwy gąbczastej - tkanka łączna luźna na powierzchni zastawki od strony przedsionków. Składa się z: włókien kolagenowych i elastynowych oraz proteoglikanów. Funkcja: amortyzuje wstrząsy powodowane przez krew.
Warstwy komorowej - tkanka łączna zbita z włóknami elastynowymi. Przedłużeniem są struny ścięgniste (pokryte śródbłonkiem wsierdzia) przyczepione do do mięśni brodawkowatych (uwypuklenie śródsierdzia komór).
UNACZYNIENIE SERCA
● Tętnice wieńcowe prawa i lewa + odgałęzienia (mięśniowe średnie), odchodzą od aorty powyżej opuszki. Wypełniają się krwią przy rozkurczu (największy przepływ, a minimalny w fazie skurczu). Przebiegają w nasierdziu (najmniej odgałęzień dociera do wsierdzia = najsłabiej perfundowane).
● Żyły biegną wzdłuż tętnic, uchodzą do zatoki wieńcowej idąc w bruździe wieńcowej do prawego przedsionka
UNERWIENIE SERCA
Nerwy z AUN współczulne i przywspółczulne. Włókna tworzą dwa sploty: powierzchniowy i głęboki serca. Nie inicjują skurczu, ale wpływają na ↓ lub ↑ akcji serca (efekt chronotropowy + lub -). Układ przywspółczulny dominuje, oddziaływując na węzeł zatokowo-przedsionkowy i przedsionkowo-komorowy. Wywiera on efekt chrono- i inotropowy ujemny. Stymulacja receptorów β1-adrenergicznych powoduje + efekt chrono-, i inotropowy.