METODA DYFUZYJNO-KRĄŻKOWA

• Metoda jakościowa badania wrażliwości bakterii na antybiotyki oparta na dyfuzji antybiotyku zawartego w krążku do podłoża. Antybiotyk dyfunduje promieniście, tworząc gradient stężeń. Największa jego koncentracja występuje przy brzegach krążka i spada wraz z odległością od krążka.

• Materiały:

• Podłoże agar Mueler-Hinton(MHA)

• 1ml jałowej soli fizjologicznej

• Krążki bibułowe z antybiotykiem

• Zawiesina bakteryjna

• Wzorzec skali

• Jałowe wymazówki

• Wykonanie:

• Przygotowanie inoculum: kilka tych samych kolonii bakterii ze świeżej, 18h hodowli zawiesić w jałowym fizjologicznym r-rze NaCl celem uzyskania zawiesiny o gęstości 0,5 w skali McFarlanda.

• W ciągu 15 min zanurzyć w inoculum jałową wymazówkę. Zawiesinę trzykrotnie rozprowadzić na całej powierzchni podłoża, przekręcając płytkę za każdym razem o 60^o.

• Po wyschnięciu na posiane podłoże nałożyć krążki z antybiotykami(za pomocą sterylnej pęsety lub z zastosowaniem szablonu).

• W ciągu 15 min płytki wstawić do cieplarki, inkubować w warunkach tlenowych 16-18h, w temp 35^oC.

• Zmierzyć średnicę każdej strefy zahamowania wzrostu i zanotować odczyt w mm.

• Wielkość strefy zahamowania wzrostu jest wprost proporcjonalna do wrażliwości bakterii na antybiotyk. W zależności od wielkości strefy, bakterie określa się jako: wrażliwe, średnio wrażliwe lub oporne.

Wrażliwy „S” - wrażliwość drobnoustroju na standardowe dawki leku, wysokie prawdopodobieństwo sukcesu klinicznego.

Średnio wrażliwy „I” - szczepy w zakresie MIC pomiędzy wrażliwym a opornym; sukces terapeutyczny niepewny, może być osiągnięty gdy lek jest zagęszczany lub może być stosowany w większej dawce(np. przy niskiej toksyczności).

Oporny „R” - wysokie prawdopodobieństwo niepowodzenia terapeutycznego, niezależnie od dawki leku i lokalizacji infekcji.

---