ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE (wykł.)
Kulturowy układ odniesienia Kluckhohna i Strotdbecka:
6 wymiarów kultury według Kluckhohna i Strotdbecka:
STOSUNEK DO ŚRODOWISKA
możemy wyróżnić:
kultury, w których uważa się, że człowiek jest podporządkowany środowisku(kraje islamu; średnia możliwość realizacji celów)
kultury, w których człowiek żyje w harmonii ze środowiskiem(kraje buddystyczne, z pominięciem Japonii, większa zdolność do realizacji celów)
kultury, w których człowiek dominuje nad środowiskiem(kraje wysoko rozwinięte; duża realizacja celów, cele są precyzyjnie określone)
ORIENTACJA W CZASIE- ma przełożenie na tymczasowe planowanie
możemy wyróżnić:
kraje nastawione na przyszłość(kraj wysoko rozwinięty- Japonia; długi rozwój tymczasowego planowania- 10 lat, plany na podstawie wskaźników ekonomicznych)
kraje nastawione na teraźniejszość(większość krajów wysoko rozwiniętych, roczne tymczasowe planowanie)
kraje nastawione na przeszłość(Włochy, Polska)
NATURA LUDZKA- ma przełożenie na stosowany styl kierowania
możemy wyróżnić:
kraje, w których ludzie są źli(kraje totalitarne)
kraje, w których ludzie są dobrzy(kraje rozwijające się)
kraje, w których ludzie stanowią mieszankę dobrych i złych(kraje wysoko rozwinięte; sytuacyjne style kierowania)
AKCENTOWANIE ODPOWIEDZIALNOŚCI
możemy wyróżnić:
odpowiedzialność indywidualna(kraje wysoko rozwinięte)
odpowiedzialność grupowa(kraje rozwijające się)
stosunki hierarchiczne(Wielka Brytania+ jej kolonie np. Przylądek Dobrej Nadziei, Australia)
STOSUNEK DO DZIAŁANIA
możemy wyróżnić:
kraje nastawione na istnienie(kraje biedne)
kraje nastawione na działanie(kraje wysoko rozwinięte)
kraje nastawione na kontrolę(kraje totalitarne)
POJMOWANIE PRZESTRZENI- przełożenie na rozmieszczenie pracy w przestrzeni
możemy wyróżnić:
kultury otwarte(Japonia)
kultury zamknięte(Stany Zjednoczone z racji dużej roli prawa własności)
kultury mieszane(kraje wysoko rozwinięte, Polska)
STYLE KIEROWANIA- sposoby w jakich przełożeni wpływają na swoich podwładnych; ważna kolejność wymieniania
podział:
I grupa: styl paternalistyczny( w niektórych książkach uważany za styl historyczny)
jego istotą jest utożsamienie właściciela środków produkcji z osobą zarządzającą
II grupa: style klasyczne Browna:
styl demokratyczny(wszyscy członkowie organizacji współuczestniczą w procesie zarządzania)
styl autokratyczny(przełożony to osoba apodyktyczna, władcza), wyróżniamy 3 odmiany:
autokrata surowy(osoba równa, konsekwentna)
autokrata życzliwy(przełożony, który decyduje o tym co jest dobre dla pracowników, fałszywa troska)
autokrata nieudolny(osoba chaotyczna, nieobliczalna)
styl uchylający się od ingerencji(kierownik, który nic nie robi; styl nieskuteczny)