Skrzetuska E, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością


Reh.złoż. Zaj.2.1

E. Skrzetuska „WYKORZYSTANIE TRENINGÓW NIEMOWLĘCIA DO NAWIĄZANIA KONTAKTU Z DZIECKIEM GŁUCHONIEWIDOMYM WE WCZESNYM OKRESIE JEGO ROZWOJU”

W: „Perspektywy rehabilitacji osób głuchoniewidomych” red. S. Kowalik, A. Bańka

Wczesna ukierunkowana praca z dzieckiem:

-może zapobiec powstawaniu niektórych skutków kalectwa,

-pozwala od początku zaangażować rodziców do aktywnego działania, zmniejszając przez to ich stres zw. z przeżywaniem kalectwa dz.

Wczesny trening fizyczny niemowlęcia głuchoniewidomego

-może przyczynić się do rozwoju funkcji jego CUN przez co stworzy się lepsze warunki dalszego rozwoju dz. w okresie przedszkolnym i szkolnym

-oddziaływanie musi być krótkie, wielokrotnie powtarzane w ciągu dnia, przemyślane i ostrożne

Celowa stymulacja ruchowa i dotykowa wykonywana przez rodziców

-pozwala na wytworzenie stałego, emocjonalnego kontaktu z dz.,

-stwarza możliwości wczesnego rozpoznania jego upodobań, różnych zakresów jego rozwoju, wczesnej diagnozy co do możliwości posługiwania się resztkami wzroku i słuchu

-obserwacja dz. w czasie treningu pozwala wykryć jego reakcje na światło i głos osoby bawiącej się z dz., a mówienie z bliska i z pochylenia się nad dzieckiem przyczynić się może do różnicowania przez nie podstawowych słów; wczesnego, naturalnego podjęcia kontaktu przy pomocy mowy, pomimo dużego ubytku słuchu

TRENINGI NIEMOWLĘCIA EDWARDA FRANUSA I BARBARY FRANUS-URBAŃCZYK

-ćw. przedstawione są w książce pt. „Treningi niemowlęcia” są przeznaczone dla dz. bez odchyleń w rozwoju fiz. stąd proponowane są dalej modyfikacje

-ćw. oparte są ściśle na opisie poszczególnych faz rozwoju niemowlęcia

-są tam: ćw. bierne dla niemowląt od 1mies. życia, ćw. przygotowujące i rozwijające umiej.fiz., do których dz. jest gotowe w następnych mies. życia

-ćw. są naturalne, proste, atrakcyjne dla niemowlęcia a instrukcja prosta, wyjaśniająca sposób postępowania i warunki wykonywania ćw., elementy ćw. są zilustrowane fotami i szczegółowo opisane

-4 grupy ćw.:

1.obejmujące pierwsze 3mies. życia (prowadzące do równowagi napięcia mięśni, rozluźniające i oddechowe)

2. ćw. przygotowujące do pozycji siedzącej (4-6 mies. życia)

3. ćw. opanowania pozycji siedzącej i przygotowanie do stawania (7-12 mies. życia)

4.przygotowanie do chodzenia i ułatwienie opanowania tej umiej. (9-16 mies. życia)

-stos. przyrządy są proste (wałek, piłka, stołek, obręcz, kijki)

-zastosow. ćw. może przyczynić się do utrzymania właściwego tempa i rytmu rozwoju ruchowego dz. z poważnymi wadami wzroku i słuchu

PROPONOWANE DODATKOWE UZUPEŁNIENIA NIEKTÓRYCH ĆWICZEŃ

-wprowadzenie pewnych elem. specyficznych może przyczynić się do wykorzystania tych ćw. dla pobudzenia kontaktu emocj. rodziców z dz., do wyuczenia pierwszych znaków dotykowych, uzupełniających i zastępujących kontakt słowny, uwrażliwieniu dz. na info dotykowe, wspomagające niepewne doznania wzrokowe

-uzupełnienie ćw. 3 rodzajami znaków kierowanych do dz.

1.) obecności, a potem rozróżnianie sygnału matki (np. dotknięcie całą dłonią policzka)i ojca (np. dwa palce na policzku); sygnał rozpoczęcia ćwiczeń, który powoduje zwrócenie uwagi dz. na mające się rozpocząć czynności

2.) sygnał informujący o rodzaju ćw. (przy czym kilkusek. przerwa jest konieczna do wyodrębnienia znaku); ważne by znak miał element rytmu (np. dwukrotne powtórzenie) -> przyczyni się to do stopniowego wdrażania dz. do info palcowanej do ręki, której cechą jest określony rytm powtarzanych znaków

3.) sygnał zakończenia ćw.

-sygnały te muszą być naturalne i zw. z wykonywaną czynnością

-znaki dot. zadowolenia z dz. - użyte do wzmacniania pożądanych zachowań dz.

-wszystko musi być wspomagane jednoczesnym głośnym mówieniem do dz., powtarzaniem określonych słów, wyborem opow.. war. słuchowych i stworzeniem dobrych war. wizualnych dla obserwacji ust os. mówiącej

-w poszczególnych grupach ćw. proponuje wprowadzenie następujących znaków:

1.znaku rozpoczęcia ćw. i pieszczoty na zakończenie (do 3-ego mies. życia)

2. sygnału os. prowadzącej ćw. (odpowiednie dotknięcie ręki po stronie wewn.), sygnału siedzenia (przesunięcie dłoni po pośladku) - potem będzie też sygnałem siedzenia na nocniku, informacji o przyrządzie użytym do ćw. (2x krótkie dotknięcie go ręką dz.) (do 6-ego mies. życia)

3. sygnalizowanie części ciała, sygnał sięgania po zabawkę (prowadząc rękę dz.), rozróżniania os. prowadzącej ćw., sygnał zmiany rodzaju działania

4. bardziej szczegółowe rozróżnianie sygnałów (po ukończeniu 1 roku życia)

-nie każde dz. opanuje te sygnały do 1 r.ż. ale należy wielokrotnie próbować, stale i systematycznie wprowadzając je w określonym miejscu a sygnałom musi towarzyszyć mowa - niekiedy głośne wyśpiewywanie tego co robimy

-ćw. musi towarzyszyć cały szereg elem. dotykowych, wzmacniających i utrzymujących kontakt z dz., podtrzymujących jego aktywność ruch. i psych. np. trzymanie go za rękę, głaskanie, kołysanie

- treningi są bazą do terapii rodzinnej, wzajemnej wymiany spostrzeżeń, wspólnego wybierania ćw. itp. i mogą zapobiec izolacji dz. i ograniczyć poważną deprywację jego rozwoju pychofiz.

-terapia ruchowa wraz z elem. kontaktu służy:

utrzymaniu właściwego rozwoju motorycznego dz.

podtrzymaniu kontaktu emocj.

wyczuwaniu potrzeb dz. przez rodziców

obserwowaniu jego zachowania w różnych syt.

ZNACZENIE TAK ROZUMIANEGO UKŁADU TERAPII

Cele wykorzystania treningów niemowlęcych dla terapii dz. głuchoniewidomego:

- utrzymać w miarę normalny rozwój fiz. dz.

-utworzyć i utrzymywać stały system porozumiewania się z dz., oparty na najprostszych w formie doznaniach dotykowych, połączonych w miarę możliwości z elementami kontaktu wzrokowego i słuchowego, a przez to nie dopuścić do długotrwałej izolacji dz.; wdrożyć rodziców do stałej obserwacji dz. i poszukiwania możliwości kontaktowania się z nim, utrzymywania jego aktywności, co jest niezbędne dla jego rozwoju, przy braku warunków do samorzutnego poznawania rzeczywistości i skutecznego kontaktu z otocz.

-przyzwyczaić dz. do stałego układu zajęć w ciągu dnia, a rodziców do włączenia do działań pielęgnacyjnych elementów reh.

W kontynuowaniu tej terapii w późniejszym okresie życia dz., można korzystać z doświadczeń met.W.Sherborne

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Danielewicz, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
www.padaczka.pl, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
konsekwencje zaburzeń wzroku - gr. 1, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawności
dzieckoospecjpotrzebach2 2, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
egzamin1, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
wiek 4-6, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
złożona ćw.w grupachROZWÓJ POZNAWCZY(0-3), Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnospraw
www.neuronet.pl, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
dystrofia mięśniowa duchenne'a i becker'a, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnospraw
konsekwencje zaburzeń słuchu, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
Rehabilitacja osb ze sprzon w4.97, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
Padaczka2, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
Olechnowicz H autyzm, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
Rozwój poznawczy, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
HOLDING, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
AUTYZM, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
delacato notatka, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
Pospieszalska-Paradowska, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością
Cytowska, Fizjoterapia, Rehabilitacja osób ze złożoną niepełnosprawnością

więcej podobnych podstron