Temat: Pinokio C. Collodiego uczy i śmieszy.

Czas realizacji: 45 minut.

Cel nauczania: Uczeń potrafi

- odczytać sens utworu,

- wskazać jego wartości wychowawcze,

- opowiadać tekst przeczytany i budować samodzielnie opowiadanie.

Metody pracy: drama (techniki - wchodzenie w rolę, inscenizacja),

metoda poszukująca (heureza)

Formy pracy: indywidualna, zespołowa

Pomoce: Pinokio C. Collodiego, Słownik wyrazów bliskoznacznych.

Tok lekcji

1. Zgromadzenie słownictwa:

pouczający - dydaktyczny, kształcący, umoralniający, wychowawczy;

zabawny - ucieszny, śmieszny, pocieszny, komiczny, wesoły, poradny, humorystyczny.

2. Gry dramatyczne.

Uczniowie w dwuosobowych zespołach wchodzą w role Dżeppetta, Wróżki, Gadającego Świerszcza, Raka, Kosa i Pinokia i pokazują sytuacje, z których wynika pouczenie. W tym celu układają dialogi.

Przykładowe sytuacje:

a) Pajac rozmawia z Gadającym Świerszczem (s. 15);

b) Pinokio jest głodny, rozmawia ze swoi tatusiem (s. 22);

c) Pajac wpada w sidła, rozmowa z Robaczkiem Świętojańskim (s. 70);

d) Wróżka rozmawia z Pinokiem o nauce i pracy (s. 86);

e) Pajac jedzie do Krainy Zabawek, osiołek ostrzega go (s. 114-115);

f) Pinokio spotyka Kota i Lisa, nie wierzy im już i poucza (s. 140).

3. Które sytuacje są najzabawniejsze?

Uczniowie opowiadają o nich z pozycji jednego z uczestników zdarzenia.

Przykłady:

- Bójka między mistrzem Antonio a Dżeppettem,

- Pajac spotyka Kota i Lisa, którzy opowiadają mu o Krainie Głupków,

- Doktorzy badają chorego pajaca,

- Pinokio nie chce wypić lekarstwa,

- Pajac kłamie,

- Zamiana w osła.

4. Sformułowanie wniosku.

Uczniowie przepisują wniosek z tablicy uzupełniając luki.

"Pinokio” to książka, która . . . . . . . . . . . i . . . . . . . . . . . . . Wiele postaci występujących w utworze, np. . . . . . . . . . . . . . , . . . . . . . . . . . . , . . . . . . . . . . . , poucza Pinokia, że . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rady te Pinokio . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . , ale mimo to zapadają one w jego

. . . . . . . . . . . . . . i . . . . . . . . . . . . . . . . . W chwilach . . . . . . . . . . . . . , . . . . . . . . . przypomina sobie, co mu mówiono i żałuje, że nie jest. . . . . . . . . . . . . . . . . . Utwór też śmieszy. . . . . . . . . . . . . . . . . są sytuacje wynikające głównie z . . . . . . . i . . . . . . . . . . . . . pajaca. W . . . . . . . . . . . . . . . . sprawdzają też niektóre . . . . . . . . bohaterów ze względu na komiczny dobór . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Wyrazy i zwroty do uzupełnienia treści:

bawi, śmieszy, Wróżka, Dżeppetto, Gadający Świerszcz, pajac, odrzuca, serce, pamięć, krytycznych, ciężkich, dobrym chłopcem, zabawne, łatwowierność, naiwność, dobry humor, rozmowy, słów.

5. Praca domowa (tematy do wyboru)

1. Napisz w kilku zdaniach odpowiedź:

czy współczesny młody człowiek może skorzystać z nauk moralnych wypowiadanych przez bohaterów utworu?

2. Które z rad, udzielanych pajacowi, wydają Ci się najważniejsze?

(napisz w kilku zdaniach).

3. To była naprawdę zabawna sytuacja w moim życiu (opowiadanie).

3

---