Prawo podmiotowe
1) zagwarantowana przez przymus państwowy możność domagania się od innej osoby określonego zachowania się, uwarunkowana ciążącym na niej obowiązkiem prawnym;
2) zagwarantowana przez przymus państwowy możność zachowania się, uwarunkowana ciążącym na innej osobie obowiązkiem prawnym.
Prawo podmiotowe jest elementem stosunku prawnego i nie istnieje poza nim. Powstaje z chwilą powstania stosunku i gaśnie z chwilą jego ustania.
Uprawnienie - wypływa z prawa podmiotowego i jest zarówno jego elementem, jak i przejawem (postacią).
Roszczenie to uprawnienie skonkretyzowane (skierowane do określonej osoby).
Roszczenie wymagalne to roszczenie, którego realizacji może domagać się podmiot prawa od podmiotu obowiązku; powstaje najczęściej po upływie jakiegoś czasu; można go dochodzić na drodze sądowej przez wytoczenie powództwa (żądania zrealizowania roszczenia na drodze przymusu).
Roszczenie niewymagalne to roszczenie, którego realizacji podmiot prawa nie może się jeszcze lub już domagać od podmiotu obowiązku.
Rodzaje praw podmiotowych:
a) względne - skuteczne wobec określonej osoby lub określonych osób;
b) bezwzględne - skuteczne wobec wszystkich, stanowiących najczęściej otoczenie podmiotu prawa.