MEDYCYNA RATUNKOWA - ćwiczenia z dn. 07.03.2010
Ostre zatrucia
Zatrucie - zespół objawów chorobowych wywołanych działaniem trucizny na organizm.
Ze względu na czas działania substancji toksycznej:
zatrucie ostre
zatrucie przewlekłe
Ze względu na przyczyny wystąpienia zatrucia:
zatrucie przypadkowe (omyłkowe przyjęcie trucizny, skażenie środowiska)
zatrucie umyślne (zbrodnicze, samobójcze, samozatrucie bez tendencji samobójczych, egzekucja)
zatrucie chorobowe (bakteryjne)
zatrucie przemysłowe (skażenie środowiska w pracy)
Trucizna - każda substancja, która wprowadzona do organizmu jakąkolwiek drogą w stosunkowo małej ilości może powodować zaburzenia układów decydujących o życiu.
Dawki:
minimalne ( progowe ) - to dawka minimalna powodująca reakcję organizmu
lecznicze - to dawka minimalna powodująca efekt terapeutyczny
toksyczne - to ilość trucizny wywołująca pierwsze objawy chorobowe;
śmiertelne (letalna) - to ilość trucizny wywołująca trwałe uszkodzenie ważnych ośrodków życiowych, a nawet śmierć.
Nowoczesna klasyfikacja trucizn:
Klasa I, II, III, IV,V
Skutek działania substancji toksycznych zależy od:
Dawki
= stosunku ilości substancji do ciężaru ciała ( w jednostkach wagowych lub objętościowych na kg m.c. ).
Przy narażeniu na substancje gazowe
1. stężenia substancji w powietrzu
2. czasu narażenia
Rozpoznanie ostrych zatruć
I. wywiad ( pacjent i/lub otoczenie )
II. objawy kliniczne
III. analiza chemiczno- toksykologiczna
Objawy kliniczne
zaburzenia świadomości, śpiączka, drgawki
niewydolność oddechowa lub bezdech
niedrożność dróg oddechowych
działanie na ośrodek oddechowy ( np. narkotyki )
działanie na mięśnie oddechowe np. środki ochrony roślin )
toksyczny obrzęk płuc ( np. środki gazowe, ciecze lotne )
zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego ( np. zaburzenia rytmu serca, kardiologiczny wstrząs toksyczny )
objawy ze strony przewodu pokarmowego ( np. biegunki )
zmiany skórne ( np. pokrzywka, zaczerwienienie )
obniżenie lub podwyższenie temperatury ciała
drgawki
zapach z ust ( np. alkohol. Cyjanki )
TOKSYDROMY - objawy kliniczne zespołów toksykologicznych pomocne w ustaleniu rozpoznania.
Toksydromy sympatykomimetyczne (w zatruciach np. amfetamina, kokaina)
hipertermia
tachykardia
podwyższone RR
poszerzone źrenice
ciepła, wilgotna skóra
zaburzenia świadomości ( pobudzenie, euforia, agresja, halucynacje )
drgawki
Toksydromy cholinolityczne (w zatruciach np. atropina, skopolamina )
tachykardia
podwyższone RR
hipertermia („ gorący jak piec” )
zaczerwieniona, sucha skóra ( „czerwony jak burak” )
suche śluzówki ( „ suchy jak pieprz” )
rozszerzone źrenice ( „ ślepy jak nietoperz” )
zmniejszona perystaltyka jelit
zatrzymanie moczu
zaburzenia świadomości ( podniecenie, halucynacje - „niespokojny jak tygrys w klatce”)
drgawki
Toksydromy cholinergiczne (w zatruciach np. związkami fosforoorganicznymi, karbaminianami )
ślinotok
bradykardia lub tachykardia
zwężone źrenice
nadmierne pocenie się
zwiększone wydzielanie w drzewie oskrzelowym i skurcz spastyczny tychże
wzmożona perystaltyka jelit
nietrzymanie moczu i stolca
osłabienie siły mięśniowej i drżenie mięśniowe
zaburzenia świadomości i drgawki
Toksydromy narkotyczne (opioidowe) (w zatruciach np. morfina, heroina)
szpilkowate źrenice
depresja ośrodka oddechowego (zaburzenia oddechu, bezdech)
obniżenie czucia bólu
zaburzenia świadomości
Podstawowe ogólne zasady leczenia zatruć
usunięcie z organizmu niewchłoniętej trucizny lub niedopuszczenie do jej wchłonięcia
zastosowanie odtrutki
usunięcie już wchłoniętej trucizny z organizmu (lub przyspieszenie jej wydalania)
zapobieganie i leczenie następstw toksycznego działania trucizny na organizm
Unieszkodliwienie trucizny przez zastosowanie odpowiednich odtrutek:
N - acetylocysteina (ACC) - paracetamol
Flumazenil - benzodiazepiny
Fizostygmina - związki cholinolityczne np. atropina
Glukagon - betablokery
Glukonian wapnia - blokery kanału wapniowego (np. Werapamil)
Nalokson - opioidy ( np. morfina )
Etanol - metanol, glikol
Tlen - tlenek węgla (czad)
Atropina - zw. fosforoorganiczne (insektycydy, pestycydy)
Azotyn amylu, azotan sodu, tiosiarczan sodu - cyjanki
Dekontaminacja przewodu pokarmowego
WĘGIEL AKTYWOWANY 1 g/ kg
w postaci zawiesiny wodnej w pojedynczej dawce
Przeciwwskazania
- chorzy nieprzytomni
- krwawienie z przewodu pokarmowego
- planowana gastroskopia
Powikłania
- aspiracja do dróg oddechowych
- wymioty
PŁUKANIE ŻOŁĄDKA
polega na wprowadzeniu do żołądka sondy i naprzemiennym podawaniu oraz aspirowaniu 200-300 ml płynu (dorośli), co ma na celu usunięcie toksycznych substancji obecnych w żołądku
wykonanie zabiegu należy rozważyć do 60 min. od zatrucia. Okres może być przekroczony w przypadku zatrucia czynnikami zwalniającymi perystaltykę i opóźniającymi wchłanianie
Ostateczna decyzja - decyzją doświadczonego klinicysty.
Przeciwwskazania
zatrucia środkami żrącymi, węglowodorami
ryzyko perforacji przewodu pokarmowego, krwotoku
brak odruchów
inne przypadki, w których wykonanie zabiegu może pogorszyć stan pacjenta
zwiększone ryzyko u chorych w stanie pobudzenia
Powikłania
zachłystowe zapalenie płuc
kurcz głośni
mechaniczne uszkodzenie gardła, przełyku, żołądka
hipoksja, hiperkapnia
zaburzenia wodno- elektrolitowe
Środki przeczyszczające i płukanie jelit
nie ma określonych wskazań do stosowania środków przeczyszczających
płukanie jelit przez zgłębnik nosowo-żołądkowy roztworem glikolu polietylenowego posiada teoretyczną wartość po spożyciu znacznych ilości żelaza
DIALIZA JELITOWA
Powtarzane dawki węgla aktywowanego co 2-4 godz. (doustnie lub przez sondę)
Do 1 r.ż. - 1 g/kg m.c.
Od 1 - 12 r.ż. - 25-50 g
Dorośli: 25-100 g
Warunek: zachowane odruchy gardłowe lub chory zaintubowany.
Forsowana diureza i modyfikacja pH moczu
Uzasadniona w zatruciach substancjami wydalanymi przez nerki, np.:
salicylanami
barbituranami
solami litu
metalami
Transfuzja częściowo wymienna krwi
jedynie w leczeniu związkami methemoglobino twórczymi, HbMt > 40%
Pozaustrojowa eliminacja trucizn - hemodializa
metanol
glikol etylenowy
niektóre metale
niewydolności nerek jako powikłanie zatrucia
Rokowanie w ostrych zatruciach zależy od:
ilości przyjętej trucizny
czasu od momentu zatrucia do rozpoczęcia leczenia
szybkości eliminacji trucizny z ustroju