sprawozdanie z metod, Metody doświadczalne


Gdańsk, dn. 2006-03-20

LABORATORIUM Z METOD DOŚWIADCZALNYCH

Ćwiczenie nr 10

Temat: Wyznaczanie odkształceń w belkach zginanych.

Wykonali:

Michał Gawin

Łukasz Gaca

Katarzyna Grubich

WILiŚ, sem. IV, godz. 15:15

Ćwiczenie nr 10

WYZNACZANIE ODKSZTAŁCEŃ W BELKACH ZGINANYCH.

DOŚWIADCZENIE 1 - POMIAR ODKSZTAŁCEŃ W BELCE PODDANEJ ZGINANIU PROSTEMU

Doświadczenie polegało na pomierzeniu odkształceń w środku belki prostej poddanej zginaniu prostemu o przekroju dwuteowym za pomocą tensometrów elektrooporowych.

Przed przystąpieniem do wykonania doświadczenia dokonaliśmy odczytów początkowych odkształceń (OP) wskazań czujników elektronicznych umieszczonych w podanych punktach (T1, T2, T3, T4, T5), następnie obciążyliśmy belkę zgodnie ze schematem statycznym( P=5kG) i dokonaliśmy odczytów końcowych odkształceń (OK.).

Po każdorazowym przyłożeniu lub zdjęciu obciążenia dokonywaliśmy odczytu po upływie dwóch minut. Postępując w ten sposób zmniejsza się błędy wynikające z reologicznych właściwości pleksiglasu. Pomiar powtórzyliśmy trzykrotnie, wyniki pomiarów zestawiliśmy w tabelce, gdzie

pkt

OP

OK

ε

OP

OK

ε

OP

OK

ε

εśr

εobl

błąd

1

-80

660

678

-46

690

736

-40

706

746

720

804,9

10,5

2

-72

416

488

-40

428

468

-37

447

484

468

523,18

10,5

3

-70

-42

28

-46

-30

16

-36

-22

14

19

0

4

-54

-464

-410

-37

-448

-411

-29

-448

-419

-413

-523,18

21,06

5

-45

-703

-658

-35

-710

-675

-27

-724

-697

-677

-804,9

15,9

Uwaga! Wyniki pomiarów w tabeli powinny być przemnożone przez 10-06 aby stanowiły rzeczywiste wartości.

Teoretyczne obliczenia odkształceń w punktach T1, T2, T3, T4, T5.

E = 2900 MPa = 290000 N/cm2 - wartość modułu Younga dla pleksiglasu

Mmax = - 5 kG * 0,15 m = - 49 N * 15 cm = - 0.735 kNcm

Ix = 2*((20*43)/12 + 4*20*182) + (4*323)/12 = 62976 mm4 = 6.2976 cm4

σ = (Mmax /Ix )* y

εi= σi / E

Z obliczeń dla danych punktów otrzymujemy:

y1 = -2 cm σ1= 233.422N/cm2 ε1 = 804.9*10 -6

y2 = -1.3cm σ2= 151.7243 N/cm2 ε2 = 523.18*10 -6

y3 = 0 cm σ3= 0 N/cm2 ε3 = 0

y4 = 1.3 cm σ4= -151.7243 N/cm2 ε4 = -523.18*10 -6

y5 = 2 cm σ5= -233.422 N/cm2 ε5= - 804.9*10 -6

DOŚWIADCZENIE 2 - POMIAR ODKSZTAŁCEŃ W BELCE PODDANEJ ZGINANIU UKOŚNEMU

Doświadczenie polegało na pomierzeniu odkształceń w środku belki prostej poddanej zginaniu ukośnemu za pomocą tensometrów elektrooporowych.

Doświadczenie 2 wykonujemy w sposób analogiczny jak pierwsze, przy czym pomiarów dokonujemy dla belki o innym przekroju (nie symetrycznym), z innym obciążeniem zewnętrznym (2 kG) oraz dla punktów T6, T7, T8, T9, T10.

Zestawienie wyników przedstawiono w tabeli.

pkt

OP

OK

ε

OP

OK

ε

OP

OK

ε

εśr

εobl

błąd

6

-50

540

590

-59

538

597

-68

510

578

588

411,5

7

-49

277

326

-65

265

330

-73

286

359

338

710,7

52

8

-40

127

167

-42

120

162

-46

104

150

160

192,7

17

9

-23

-298

-275

-25

-300

-275

-23

-303

-280

-277

-325,3

15

10

14

-316

-330

20

-297

-317

33

-320

-353

-333

-411,5

19

Uwaga! Wyniki pomiarów w tabeli powinny być przemnożone przez 10-06 aby stanowiły rzeczywiste wartości.

Teoretyczne obliczenia odkształceń w punktach T6, T7, T8, T9, T10.

E = 290 kN/cm2 = 290000 N/cm2

Ix = 4 * 403/12 + 2 * (8 * 93/12 + 32 *182) =43041.33 mm4 = 4.304 cm4

Iy = 2 * (4 * 83/12+32 * 62)+40 * 27/12 = 2858,6667 mm4 = 0.2858666cm4

Ixy = 32*(18 * (-6))+32*((-18) * 6)= - 6921mm4 = - 0.6921cm4

Mmax = -2 kG * 15 cm = -0.294 kNcm

σ = ((-M) * Ixy /(Ix * Iy - Ixy2) * X + M * Iy /(Ix * Iy - Ixy2) * Y)

εi = σi / E

Z obliczeń dla danych punktów otrzymujemy:

y6 = - 2cm x6 = 0.4 cm σ6 =119.335 N/cm2

y7 = - 1,3cm x7 = -0.2 cm σ7 =206.103 N/cm2

y8 = 0 cm x8 = -0.2 cm σ8 =55.883 N/cm2

y9 = 1,3 cm x9 = -0.2 cm σ9 = -94.337 N/cm2

y10 = 2 cm x10 = -0.4 cm σ10 = -119.335 N/cm2

ε6= 411.5 * 10-6

ε7 = 710.7 * 10-6

ε8 = 192.7 * 10-6

ε9 = -325.3 * 10-6

ε10 = -411.5 * 10-6

Jak można zauważyć w tabeli wyniki pomiarów doświadczalnych w niektórych przypadkach znacznie różnią się od wyników teoretycznych ( błąd sięga 21%). Największy wpływ na takie różnice miały właściwości reologiczne materiału (pleksiglas). Duży wpływ miał zatem czas pomiędzy poszczególnymi seriami pomiarów. Wyniki byłyby więc bardziej dokładne gdyby przerwy pomiędzy pomiarami były dużo dłuższe. Można to zauważyć w tabeli, gdzie wszystkie pomiary mają niższe wartości od obliczeń teoretycznych, a w czasie badań niektóre wartości wciąż rosły.

Zapewne mniejszy wpływ na wyniki miała również dokładność urządzeń pomiarowych. Poza tym najróżniejsze drobne czynniki takie jak opieranie się o stół z urządzeniami pomiarowymi, waga samych wskaźników itp. miały również swój udział w przeprowadzonych badaniach.

5



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
15 sprawozdanie stateczność, Metody doświadczalne
SPRAWOZDANIE Z METOD-8, Studia, Przyszle lata, II rok pg, metody Doświadczalne
13 WYZNACZENIE ŚRODKA ZGINANIA b, Budownictwo PG, sem4, MDwAK, Metody doświadczalne w analizie konst
MDcw1, Politechnika Gdańska Budownictwo, Semestr 4, Metody doświadczalne w analizie konstrukcji, Spr
próba statycznego sciskania, Politechnika Gdańska Budownictwo, Semestr 4, Metody doświadczalne w ana
Sprawozdanie nr 13, Metody doświadczalne
bb, Politechnika Gdańska Budownictwo, Semestr 4, Metody doświadczalne w analizie konstrukcji, Sprawo
Metody Doswiadczalne sem IV - Sprawozdania, II rok +
WZOR STRONY TYTULOWEJ, Politechnika Gdańska Budownictwo, Semestr 4, Metody doświadczalne w analizie
nieodporny sprawozdanie, Pwr, Metody i algorytmy sterowania cyfrowego, sprawka
cw 9, Metody doświadczalne
sprawozdanie z metod, Gdańsk, dn
sprawozdanie z metod, Gdańsk, dn
sprawozdanie z metod 13, Gdańsk, dn
SPRAWOZDANIE 1 Nowoczesne metody analizy żywności
9 badanie przemieszczen pierscienia kolowego b, Metody doświadczalne

więcej podobnych podstron