KROWA ( wg opowieści wujka Ignaca )
[ Kosmopolak 1'49 ] 19. 04. 1987 r. muz. i sł. J. Kaczmarski
kap. II próg
a. Gdzieś na wiosnę front już przeszedł
a. Chłopcy poszli w trop - mnie w lesie
A7. d. Chłop rannego znalazł i się ulitował.
d. Młody był i niebogaty,
a. Trochę traw, coś na kształt chaty,
E7. a. A w oborze jedna zabiedzona krowa
a. Leżę w słomie, liżę rany,
a. Wtem chłop wpada zastrachany :
A7. d. - Idą Ruskie ! - woła - ale od zachodu !
d. - Cóżeś taki niespokojny ?
a. Może to już koniec wojny,
E7. a. Albo władzę przysyłają dla narodu !
a. Podchodzimy na skraj lasu,
a. A tam Ruskie - krowy pasą -
A7. d. Stado z tysiąc sztuk, dorodne, zdrowe, mleczne.
d. Skoro trawę żre pod strażą,
a. Znać - do Rosji je prowadzą
E7. a. Spod Poznania, więc zdobyczne - poniemieckie.
a. Słuchaj - mówię - coś tak czuję,
a. Że tu sobie pohandlujesz.
A7. d. Idź po bimber, coś go za oborą schował -
d. Ruski nie zje, a wypije
a. A to bydło jest niczyje
E7. a. Przecież przyda się w oborze - druga krowa !
a. Idzie chłop - i mowa krótka :
a. Wódka - krowa, krowa - wódka,
A7. d. Ale strażnik z karabinem - niet - powiada
d. Jak się krowy nie doliczą,
a. To pod mur postawią z niczym.
E7. a. Nam się czisło, czyli liczba musi zgadzać !
a. Chłop pomyślał i zaradził,
a. Chudą krowę przyprowadził,
A7. d. Dodał bimber i zamienił ją - na tłustą.
d. Mało ryczy, mleko daje,
a. Chłop się cieszy, a ja wzajem,
E7. a. Żeśmy krową - świnię podłożyli Ruskom !
a. Jeszcze dobrze nie strzeźwieli -
a. Do zagrody przylecieli,
A7. d. Krowę w łańcuch, mnie na muszkę, chłop pobity
d. Tak napili się za darmo,
a. Odzyskali własność armii,
E7. a. I wykryli na dodatek - schron bandyty.
a. Dziesięć lat ich kraj zwiedzałem,
a. W jedenasty rok na stałe
A7. d. Powróciłem tu, gdzie z nimi handlowałem.
d. Chłopu poszło nie tak gładko -
a. Żyje ponoć - pod Kamczatką,
E7. a. W każdym razie już go więcej nie widziałem.
a. Nasza krowa - jakby zgadła
a. Co ją czeka - szybko padła,
A7. d. Nim przegnali ją na tamtą Bugu stronę.
d. Pogrzeb miała uroczysty -
a. W ziemi bliskiej, bo ojczystej
E7. Leżą kości jej -
E7. a. Starannie ogryzione.